πνέω: Difference between revisions

|Definition=poet. [[πνείω]] as always in Hom. exc. <span class="bibl">Od.5.469</span>: fut. [[πνεύσομαι]] (ἐκ-) <span class="bibl">E.<span class="title">HF</span>886</span> (lyr.), (ἐμ-) <span class="bibl">Id.<span class="title">Andr.</span>555</span>, (παρα-) <span class="bibl">Hp.<span class="title">Mul.</span>2.133</span>; also <span class="sense"><span class="bld">A</span> πνευσοῦμαι <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ra.</span>1221</span>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Mete.</span>367a13</span>, <span class="bibl">Thphr.<span class="title">Sign.</span>34</span>, <span class="bibl">Palaeph.17</span>; πνεύσω <span class="bibl">Thphr.<span class="title">Sign.</span>32</span>, <span class="bibl">LXX<span class="title">Ps.</span>147.7(18)</span>, <span class="bibl"><span class="title">Si.</span>43.20</span>, <span class="title">Gp.</span> 1.12.34, <span class="title">AP</span>9.112 (Antip.Thess.), (ἀνα-) <span class="bibl">Q.S.13.516</span> (<b class="b3">συμ-πνευσόντων</b> is f.l. in <span class="bibl">D.18.169</span>): aor. 1 ἔπνευσα <span class="bibl">Hes.<span class="title">Op.</span>506</span>, <span class="bibl">Hdt.2.20</span>, etc., (ἐν-) <span class="bibl">Il.17.456</span>, (ἀν-) <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>274</span>: pf. [[πέπνευκα]] (ἐπι-) <span class="bibl">Pl.<span class="title">Phdr.</span>262d</span>, (ἐκ-) <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pr.</span>904a1</span>:—Pass., fut. [[πνευσθήσομαι]] (δια-) <span class="bibl">Aret.<span class="title">CA</span>1.1</span>: aor. [[ἐπνεύσθην]] (δι-) <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>5.5.6</span>, etc.—Hom. and early Prose writers use the simple Verb only in pres. and impf., to which Trag. add fut. and aor. 1 Act.—For the form [[ἄμπνυε]], v. [[ἀναπνέω]]; for <b class="b3">ἀμπνύνθη, ἀμπνυτο</b>, v. [[ἄμπνυτο]]; and for pf. Pass. [[πέπνῡμαι]], part. [[πεπνῡμένος]], v. [[πέπνυμαι]].—Like other disyll. Verbs in <b class="b3">-έω</b>, this Verb contracts only εε<b class="b3">, εει;</b> but [[ἐκπνέων]] is disyll. in <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1493</span>, <span class="bibl">1517</span> (both lyr.):—[[blow]], of wind and air, οὐδέ ποτ' οὖροι πνείοντες φαίνονθ' <span class="bibl">Od.4.361</span>; αὔρη δ' ἐκ ποταμοῦ ψυχρὴ πνέει <span class="bibl">5.469</span>; ἐτησίαι… οὐκ ἔπνευσαν <span class="bibl">Hdt.2.20</span>, etc.; <b class="b3">τῷ πνέοντι</b> (sc. [[ἀνέμῳ]] or [[πνεύματι]]) <span class="bibl">Luc. <span class="title">Cont.</span>3</span>; ἡ [[πνέουσα]] (sc. [[αὔρα]]) <span class="bibl"><span class="title">Act.Ap.</span>27.40</span>; also of a [[flute player]], μέγα πνέων <span class="bibl">Poll.4.72</span>; and of the [[flute]]s themselves, αὐλοὺς ἡδὺ πνέοντας <span class="title">AP</span>6.254 (Myrin.); [[πνεῖται]] = [[flute]]s are [[sound]]ing, <span class="bibl">Mnesim.4.57</span> (anap.). </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[breathe]], [[send forth an odour]], ἀμβροσίη… ἡδὺ πνείουσα <span class="bibl">Od.4.446</span>; π. [[εὐῶδης|εὐῶδες]], [[δυσῶδης|δυσῶδες]], <span class="bibl">Poll.2.75</span>, etc.: abs., Dsc.3.80. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> c. acc., [[breathe out]], [[send forth]], Ζεφύρου πνείοντος ἐέρσην <span class="bibl">Call.<span class="title">Ap.</span> 82</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> c. gen., [[breathe]] or [[smell of]] a thing, οὐ μύρου πνέον <span class="bibl">S.<span class="title">Fr.</span> 565</span>; τράγου π. <span class="title">AP</span>11.240 (Lucill.); μόγοιο <span class="bibl">Q.S.6.164</span>; λύθρου καὶ αἵματος <span class="bibl">Id.5.120</span> ([[ἐπιπνέω]] codd.): rarely c. dat., μύροισι π. [[smell]] with…, AP5.199: freq. metaph., [[breathe]], [[be redolent of]], Χαρίτων πνείοντα μέλη <span class="bibl">Simon.184.3</span>; ὄμματα… πόθου πνείοντα <span class="title">AP</span>5.258 (Paul. Sil.); <b class="b3">φόνου π</b>. cj. in <span class="bibl">Tryph.505</span>; αὐθαδείας πολὺς ἔπνει <span class="bibl">D.H.7.51</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">III</span> of perceptible breathing, [ἵππω] πνείοντε κατ' ὤμων <span class="bibl">Il.13.385</span>; π. ὕπνῳ <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>621</span> (lyr.). </span><span class="sense"><span class="bld">IV</span> generally, [[draw breath]], [[breathe]]: hence, [[live]], <span class="bibl">Il.17.447</span>; <b class="b3">οἱ πνέοντες</b>, = [[οἱ ζῶντες]], <span class="bibl">S.<span class="title">Tr.</span>1160</span>; ὄλβος ἀεὶ πνεῖ Simm.25.12; ἥμισύ μευ ψυχῆς ἔτι τὸ πνέον <span class="bibl">Call.<span class="title">Epigr.</span>42</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">V</span> metaph., c. acc. cogn., [[breathe forth]], <b class="b3">μένεα πνείοντες</b> [[breathing]] [[spirit]], [[epithet]] of [[warrior]]s, <span class="bibl">Il.2.536</span>,<span class="bibl">3.8</span>, <span class="bibl">11.508</span>, etc.; so πῦρ π. <span class="bibl">Hes.<span class="title">Th.</span>319</span>, <span class="bibl">Pi. <span class="title">Fr.</span>146</span>; φόνον δόμοι πνέουσιν <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1309</span>; κότον πνέων <span class="bibl">Id.<span class="title">Ch.</span>34</span> (lyr.), cf. <span class="bibl">951</span> (lyr.); φρενὸς πνέων τροπαίαν <span class="bibl">Id.<span class="title">Ag.</span>219</span> (lyr.); <b class="b3">Ἄρη πνεόντων</b> ib.<span class="bibl">376</span> (lyr.); <b class="b3">πνέων χάριν τινί</b> ib.<span class="bibl">1206</span>; πῦρ πνειόντων… ἄστρων <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span> 1146</span> (lyr.); πῦρ π. καὶ φόνον <span class="bibl">E.<span class="title">IT</span>288</span>; ὠδῖνας <span class="bibl">Id.<span class="title">HF</span>862</span>: paratrag. in Com., πνέοντας δόρυ καὶ λόγχας <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ra.</span>1016</span>; <b class="b3">τρέχει τις Ἀλφειὸν πνέων</b>, of a swift runner, <span class="bibl">Id.<span class="title">Av.</span>1121</span>, etc.; and in a rhetorical passage, οἱ [[πῦρ]] πνέοντες, οἱ νενικηκότες Λακεδαιμονίους <span class="bibl">X.<span class="title">HG</span>7.5.12</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> with neut. Adjs. or Prons., <b class="b3">πνέοντες μεγάλα</b> giving themselves airs, <span class="bibl">E.<span class="title">Andr.</span>189</span>; <b class="b3">τόσονδ' ἔπνευσας</b> ib.<span class="bibl">327</span>; κενεὰ πνεύσαις <span class="bibl">Pi.<span class="title">O.</span>10(11).93</span>; χαμηλὰ πνέων <span class="bibl">Id.<span class="title">P.</span>11.30</span>: abs., <b class="b3">ὑπὲρ σακέων πνείοντες</b> [[breathing]] over their [[shield]]s, i. e. unable to repress their rage for war, <span class="bibl">Hes.<span class="title">Sc.</span> 24</span>; θρασείᾳ πνέων καρδίᾳ <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>10.44</span>: with nom., Ἄρης… μέγας πνέων <span class="bibl">E.<span class="title">Rh.</span>323</span>; πολὺς ἔπνει καὶ λαμπρός <span class="bibl">D.25.57</span>; οὗτος… καικίας ἢ συκοφαντίας πνεῖ <span class="bibl">Ar.<span class="title">Eq.</span>437</span>; <b class="b3">ᾧ σὺ μὴ πνεύσῃς ἐνδέξιος</b> on [[whom]] [[thou]] [[breath]]est not [[favourably]], <span class="bibl">Call.<span class="title">Epigr.</span>10.3</span>.</span>

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0640.png Seite 640]] poet. [[πνείω]] (Wurzel πνυ), fut. πνεύσω, Sp. πνεύσομαι, πνευσεῖται, Ar. Ran. 1221, aor. ἔπνευσα, aor. pass. ἐπνεύσθην (das perf. [[πέπνυμαι]] s. oben besonders), – a) [[wehen]], blasen, hauchen, von Wind u. Luft; Od. 4, 361. 5, 469. 7, 119; Hes. O. 508; ἀνέμων ἀήματα πνέοντα, Aesch. Eum. 866, u. öfter; auch in Prosa, πνέοντος ἀνέμου, Plat. Theaet. 152 b. – Auch b) hauchen, [[duften]], einen Geruch von sich geben; ἡδύ, Od. 4, 446; οὐ μύρου πνέον, Soph. frg. 147, wie Anacr. 14, 3. 15, 9 u. öfter in der Anth.; selten μύροις πνείοντες, Ep. ad. 111 (V, 200). – Bes. c) von Menschen u. Thieren, heftig, mit Anstrengung athmen, [[schnauben]], [[keuchen]], Il. 13, 385, ὕπνῳ, Aesch. Ch. 612. – Uebh. d) Athem holen, [[athmen]], [[leben]], Il. 17, 447 Od. 18, 131; οἱ πνέοντες, die Lebenden, im Ggstz von [[θανεῖν]], Soph. Trach. 1150. – Übertr., μένεα πνείοντες, die Muth hauchenden, Muthbeseelten, bei Hom. häufiges Beiwort der Krieger; vgl. Soph. El. 610; auch Ἄρεα πνεῖν, wie Martem spirare, Aesch. Ag. 366. 1209; πῦρ πνεῖν, Feuer schnauben, Hes. Th. 319, wie Pind. Ol. 13, 87; vgl. Soph. Ant. 1132; εἰ μή γε πῦρ πνέουσι μυκτήρων ἄπο, Eur. Alc. 496; u. übertr., οἱ πῦρ πνέοντες οἱ νενικηκότες Λακεδαιμονίους, Xen. Hell. 7, 5, 12; auch Dem. sagt übertr. ὡς πολὺς παρ' ὑμῖν ἔπνει καὶ λαμπρὸς ἦν, 25, 57, vom gewaltigen Stolz; vgl. D. Hal. 8, 52; θρασείᾳ πνέων καρδίᾳ, Pind. P. 10, 44; auch χαμηλὰ πνέων, niedrigen Sinn haben, 11, 30; κενεὰ πνεύσαις, Ol. 11, 97, eitlen Sinn haben; vgl. ὑπὲρ σακέων πνείοντες, die über ihre Schilder hinausschnaubenden, die ihre Kriegslust nicht mehr hinter den Schildern bergen können, Hes. Sc. 24; Aesch. [[σιδηρόφρων]] γὰρ θυμὸς ἀνδρείᾳ φλέγων ἔπνει, Spt. 53; φρενὸς πνέων δυσσεβῆ τροπαίαν, Ag. 212; φόνον δόμοι πνέουσιν αἱματοσταγῆ, Ag. 1282; κότον, Ch. 34. 940, Zorn schnauben; auch Πᾶνα μοῦσαν ἡδύθροον πνέοντα, Eur. El. 704; vgl. Cereal. 3 (VII, 369), u. öfter in der Anth.; θυμὸν πνέουσαι, Eur. Rhes. 786; u. übertr., [[ὅταν]] θεοῦ μαντόσυνοι πνεύσωσ' ἀνάγκαι, I. A. 761; Ar. sagt auch πνεῖν [[συκοφαντίας]], Equ. 435. – e) aus b) folgt die allgemeinere Bdtg [[wonach riechen]], einen Beischmack wovon haben, von einer Sache so voll sein, daß man gleichsam danach duftet, πνεῖν χαρίτων, ἐρώτων, voll sein von Anmuth, Liebe athmen, Simonid. (VII, 25) u. A.; vgl. Wern. Tryph. 505. – Mit einem vom günstigen Winde entlehnten Bilde sagt Callim. ep. 9, 3 ᾡ σὺ μὴ πνεύσῃς [[ἐνδέξιος]], wem du nicht günstig bist. – Sp. auch vom heftigen Ausdruck im Sprechen. – [Zuweilen wird ε mit dem folgdn Vocal im Verse in eine Sylbe zusammengezogen, Aesch. Ag. 1502; vgl. Herm. Soph. Ant. 1132.]

|lstext='''πνέω''': ποιητ. [[πνείω]] ὡς ἀείποτε παρ’ Ὁμ. πλὴν ἐν Ὀδ. Ε. 469 (ἴδε [[ἐπιπνέω]])· Ἰων. παρατ. πνείεσκον Ἀνθ. Π. 8. 193, κτλ.· ― μέλλ. πνεύσομαι (ἐμ-) Εὐρ. Ἀνδρ. 555, (παρα-) ·Ἱππ. 648. 40· Δωρ. πνευσοῦμαι [[ὡσαύτως]] παρ’ Ἀττ., Ἀριστοφ. Βάτρ. 1221, Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 8, 17· πνεύσω μόνον παρὰ μεταγεν. ποιητ., ὡς Κόϊντ. Σμ. 13, 516, Ἀνθ. Π. 9. 112 ([[διότι]] τὸ πνευσόντων παρὰ Δημ. 284. 17 νῦν διορθοῦται)· ― ἀόρ. α΄ ἔπνευσα Ἡσ. Ἔρ. κ. Ἡμ. 506, Τραγ., κτλ., (ἐν-) Ὅμ.· (ἀν-) Σοφ., κτλ. ― πρκμ. πέπνευκα (ἐπι-) Πλάτ. Φαῖδρ. 262D, (ἐκ-) Ἀριστ. Προβλ. 11. 41. ― Παθ., μέλλ. πνευσθήσομαι Ἀρετ. Ὀξ. Νούσ. Θεραπ. 1. 1· ― ἀόρ. ἐπνεύσθην (δι-) Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 5. 5, 6, κτλ.· πρκμ. πέπνευσμαι Ἰουστῖν. Μάρτ. ― Ὁ Ὅμ. καὶ οἱ δοκιμώτατοι τῶν πεζογράφων χρῶνται τῷ ἁπλῷ ῥήματι μόνον ἐν τῷ ἐνεστ. καὶ παρατ., εἰς οὓς οἱ Ἀττ. ποιηταὶ προσθέτουσι τὸν μέλλ. καὶ ἀόρ. α΄ ἐνεργ. ― Περὶ τῶν Ἐπικ. τύπων [[ἄμπνυε]], -πνύνθη, -πνυτο, ἴδε ἐν λ. [[ἀναπνέω]]· καὶ περὶ τοῦ παθ. πρκμ. πέπνῡμαι, μετοχ. πεπνῡμένος ἴδε ἐν λ. [[πέπνυμαι]]. ― Ὡς ἄλλα δισύλλαβα ῥήματα εἰς -έω, τὸ [[ῥῆμα]] τοῦτο πάσχει συναίρεσιν μόνον [[ὅπου]] συμπέσωσιν εε, εει, ἀλλὰ παρ’ Αἰσχύλ. ἐν Ἀγ. 1493, 1517 ([[ἅπερ]] ἀμφότερα [[εἶναι]] χωρία λυρικὰ) τὸ ἐκπνέων [[εἶναι]] δισύλλαβ. (Ἐκ τῆς √ΠΝΥ· πρβλ. πέπνυμαι, πνοή, πνεῦμα, πινυτός, πινύσκω, ἀπινύσσω, ποιπνύω, ἴδε καὶ ἐν λ. [[πνεύμων]]· πρβλ. Ἀρχ. Γερμ. fneh-an (amhelare), fnast (anhelitus)· ― τὸ [[πνίγω]] δύναται νὰ θεωρηθῇ ὡς κατὰ τροποποίησιν παραγόμενον ἐκ τῆς αὐτῆς ῥίζης, Κούρτ. ἀρ. 370.) Ὡς καὶ νῦν, [[πνέω]], φυσῶ, ἐπὶ ἀνέμου, καὶ αὔρας, κλπ., οὐδὲ ποτ’ οὖροι πνείοντες φαίνοντ’ Ὀδ. Δ. 361· αὔρη δ’ ἐκ ποταμοῦ ψυχρὴ πνέει Ε. 469· [[ἐτησίαι]]... οὐκ ἔπνευσαν Ἡρόδ. 2. 20· καὶ [[συχν]]. παρ’ Ἀττ.· τῷ πνέοντι (δηλ. ἀνέμῳ ἢ πνεύματι) Λουκ. Χάρων 3· ἡ πνέουσα (δηλ. [[αὔρα]]) Πράξ. Ἀπ. κζ΄, 40· ― ἐπὶ τῶν αὐλητῶν, Πολυδ. Δ΄, 72· αὐλοὺς ἡδὺ πνέοντας Ἀνθ. Π. 6. 254· καὶ ἐπὶ αὐτῶν τῶν αὐλῶν, πνεῖται, αὐλοὶ ἠχοῦσι, Μνησίμαχος ἐν «Ἱπποτρόφῳ» 1. 57. ΙΙ. [[πνέω]], [[ἐκπέμπω]] ὀσμήν, ἀμβροσίη... ἡδὺ πνείουσα Ὀδ. Δ. 446, πν. εὐῶδες, δυσῶδες Πολυδ. Β΄, 75, κτλ. 2) μετὰ γεν., [[ἐκπέμπω]] ὀσμὴν πράγματός τινος, οὐ [[μύρον]] πνέον Σοφ. Ἀποσπ. 147· τράγου πν. Ἀνθ. Π. 11. 240· σπανίως μετὰ δοτ., μύροισι πν. [[αὐτόθι]] 5. 200· ― [[ὡσαύτως]] [[συχνάκις]] [[πνέω]], [[ἀποπνέω]], χαρίτων πνείοντα [[μέλη]] Σιμωνίδ. 116· πνείων εὐεπίης Χριστοδ. Ἔκφρ. 417· ἠνορέης [[αὐτόθι]] 231· ὄμματα... πόθου… πνείοντα Ἀνθ. Π. 5. 259, Vern. εἰς Τρυφ. (γραπτ. Τριφ.) 505 αὐθαδείας Διον. Ἁλ. 7. 51. ΙΙΙ. ἐπὶ ζῴων [[ἀναπνέω]] δυνατὰ ἢ βαθέως, [[ἀσθμαίνω]], Ἰλ. Ν. 385· ὕπνῳ πνεῖν Αἰσχύλ. Χο. 622. IV. [[καθόλου]], [[ἀναπνέω]], [[ὅθεν]] ζῶ, Ἰλ. Ρ. 447, Ὀδ. Σ. 131· οἱ πνέοντες, = οἱ ζῶντες, Σοφ. Τρ. 1160· [[ὄλβος]] ἀεὶ πνεῖ Ἀνθ. Π. 15. 22. V. μεταφορ., μετὰ συστοίχ. αἰτιατ., μένεα πνείοντες, πνέοντες τόλμην, ὡς ἐπίθ. τῶν πολεμιστῶν, Ἰλ. Β. 536, Γ. 8, Λ. 508, κτλ.· οὕτω, πῦρ, φλόγα πν. Ἡσ. Θ. 319, Πινδ. Ἀποσπ. 112· φόνον δόμοι πνέουσιν Αἰσχύλ. Ἀγ. 1309· κότον πνέων ὁ αὐτ. ἐν Χο. 34, πρβλ. 952· φρενὸς πνέων τροπαίαν ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 219· Ἄρη πνεόντων [[αὐτόθι]] 376· πνέων [[χάριν]] τινὶ [[αὐτόθι]] 1209· πῦρ πνεόντων... ἄστρων Σοφ. Ἀντ. 1146· πῦρ καὶ φόνον πν. Εὐρ. Ι. Τ. 288· ὠδῖνας ὁ αὐτ. ἐν Ἡρ. Μαιν. 862· πν. ἔρωτα (ὡς παρ’ Ὁρατ. spirabat amores) Ἀνθ. Π. 2. 170· [[οὕτως]] ἐν παρῳδουμένοις τῶν τραγικῶν χωρίοις παρὰ τοῖς κωμικοῖς, πνέοντας [[δόρυ]] καὶ λόγχας Ἀριστοφ. Βάτρ. 1016· τρέχει τις Ἀλφειὸν πνέων, ἐπὶ ὠκύποδος δρομέως, ὁ αὐτ. ἐν Ὄρν. 1121, κτλ.· καὶ ἐν ῥητορικῷ τινι χωρίῳ, οἱ πῦρ πνέοντες, οἱ νενικηκότες Λακεδαιμονίους Ξεν. Ἑλλ. 7. 5, 12. 2) μέγα πνεῖν, μεγάλα φρονεῖν, ὑπερηφανεύεσθαι, Λατ. magnum spirare, Εὐρ. Ἀνδρ. 189· τόσονδ’ ἔπνευσας [[αὐτόθι]] 327· κενεὰ πνεύσαις Πινδ. Ο. 10 (11), 111: χαμηλὰ πνέων ὁ αὐτ. ἐν Π. 11. 46· ― [[ὡσαύτως]] ἀπολ., [[ὑπὲρ]] σακέων πνείοντες, πνέοντες [[ὑπεράνω]] τῶν ἀσπίδων των, δηλ. μὴ δυνάμενοι νὰ καθησυχάσωσι τὴν πρὸς πόλεμον ὁρμήν των, ὡς τὸ τοῦ Στατίου animus ultra thoracas anhelus, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 24· οὕτω, θρασείᾳ πνέων καρδίᾳ Πινδ. Π. 10. 69· ― [[ὡσαύτως]] μετ’ ὀνομ., [[ὡσεὶ]] ὁ πνέων ἦν [[ἄνεμος]], [[μέγας]] πνέων Εὐρ. Ρῆσ. 323· πολὺς ἔπνει καὶ λαμπρὸς ἦν Δημ. 787. 20· [[οὗτος]]... [[καικίας]] ἢ [[συκοφαντίας]] πνεῖ Ἀριστοφ. Ἱππ. 437· ᾧ σὺ μὴ πνεύσῃς [[ἐνδέξιος]], εἰς ὃν σὺ μὴ πνεύσῃς εὐνοϊκῶς, μὴ [[ἴσθι]] εὔνους, Καλλ. Ἐπιγράμμ. 9. 3.

|auten=(πνέϝω), πνέει, πνείει, aor. subj. πνεύσῃ, [[mid]]. perf. 2 [[sing]]. πέπνῦσαι, inf. πεπνῦσθαι, [[part]]. [[πεπνῦμένος]], plup. 2 [[sing]]. πέπνῦσο: (1) [[breathe]], [[sometimes]] [[synonymous]] [[with]] [[live]], Il. 17.447, Od. 18.131; of the [[wind]] and [[air]], odors, Od. 4.446; [[fig]]., μένεα πνείοντες, ‘[[breathing]] [[might]]’; ἐν (adv.) δὲ θεὸς πνεύσῃ [[μένος]] ἀμφοτέρο<&lt;><&gt;>ν, ‘[[inspire]],’ Il. 19.159.—(2) the perf. [[mid]]. comes to [[mean]], be [[prudent]], [[discreet]], Il. 24.377, Od. 10.495; esp. freq. the [[part]]. [[πεπνῦμένος]], [[sensible]].

|lsmtext='''πνέω:''' Επικ. [[πνείω]], Ιων. παρατ. <i>πνείεσκον</i>· μέλ. <i>πνεύσομαι</i>, Δωρ. <i>πνευσοῦμαι</i>, αόρ. αʹ [[ἔπνευσα]], παρακ. <i>πέπνευκα</i>· όπως άλλα δισύλ. ρήμ. σε <i>-έω</i>, και αυτό το [[ρήμα]] συναιρεί μόνο τα <i>εε</i>, <i>εει</i>·<br /><b class="num">I.</b> [[φυσάω]], [[φυσώ]], λέγεται για τον άνεμο και τον αέρα, σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ., Αττ.· <i>ἡπνέουσα</i> (ενν. [[αὔρα]]), [[αναπνοή]], [[ανάσα]], σε Καινή Διαθήκη<br /><b class="num">II.</b> [[αναπνέω]], [[βγάζω]] [[ανάσα]], σε Ομήρ. Οδ.· με γεν. [[πνέω]] ή [[αποπνέω]] [[οσμή]] ενός πράγματος, σε Ανθ.<br /><b class="num">III.</b> λέγεται για ζώα, [[ανασαίνω]] [[βαριά]], [[ασθμαίνω]], [[λαχανιάζω]], [[αγκομαχώ]], σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ.<br /><b class="num">IV.</b> γενικά, [[παίρνω]] [[ανάσα]], [[αναπνέω]], και [[συνεπώς]] ζω, σε Όμηρ.· <i>οἱ πνέοντες = οἱ ζῶντες</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">V. 1.</b> μεταφ., με σύστ. αντ., [[ανασαίνω]], [[αναπνέω]], <i>μένεα πνείοντες</i>, ομοίως πνέοντες [[τόλμη]], λέγεται για τους πολεμιστές, σε Ομήρ. Ιλ.· ομοίως, [[πῦρ]] [[πνέω]], σε Ησίοδ.· <i>φόνον</i>, <i>κότον</i>, [[Ἄρη]], σε Αισχύλ.· ομοίως, πνέοντας [[δόρυ]] και <i>λόγχας</i>, σε Αριστοφ.· <i>Ἀλφειὸν πνέων</i>, λέγεται για γρήγορο δρομέα, στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> [[μέγα]] πνεῖν, έχω [[μεγάλη]] [[ιδέα]] για τον εαυτό μου, [[υπερηφανεύομαι]], σε Ευρ.· <i>τόσονδ' ἔπνευσας</i>, στον ίδ.· επίσης με ονομ., σαν να υπήρχε [[άνεμος]], [[μέγας]] πνέων, στον ίδ.· <i>πολὺς ἔπνει καὶ λαμπρὸς ἦν</i>, σε Δημ.

|elrutext='''πνέω:''' эп. [[πνείω]] (fut. πνεύσω и πνεύσομαι - редко πνευσοῦμαι, aor. [[ἔπνευσα]], эп. aor. 2 ἔπνῠον, pf. πέπνευκα; pass.: aor. ἐπνεύσθην, pf. [[πέπνυμαι|πέπνῡμαι]], ppf. ἐπεπνύμην - эп. πεπνύμην с ῡ)<br /><b class="num">1)</b> дуть, веять (οὖροι πνείοντες Hom.): [[ἐτησίαι]] οὐκ ἔπνευσαν Her. этесийские ветры не дули; ὁ πνέων (sc. [[ἄνεμος]]) Luc. ветер;<br /><b class="num">2)</b> (о духовых инструментах) издавать звуки, играть: ἡδὺ π. Anth. издавать сладостные звуки;<br /><b class="num">3)</b> издавать запах, пахнуть: ἡδὺ π. Hom. благоухать; π. τινος Soph., Anth., реже τινι Anth. пахнуть чем-л.;<br /><b class="num">4)</b> дышать ([[ὅσσα]] πνείει τε καὶ ἕρπει Hom.): οἱ πνέοντες Soph. живущие, живые;<br /><b class="num">5)</b> сопеть, храпеть (οἱ πνείοντες ἵπποι Hom.; ὕπνῳ π. Aesch.);<br /><b class="num">6)</b> перен. дышать, быть исполненным: πόθου π. Anth. дышать (гореть) страстью; [[πῦρ]] π. Soph. извергать пламя, пылать; μένεα πνείοντες Hom. преисполненные храбрости; π. κενεά Pind. быть одержимым пустым тщеславием; π. κότον Aesch. пылать гневом; π. [[μέγα]] и [[μεγάλα]] Eur. быть охваченным гордостью, быть высокомерным; [[Ἄρη]] πνέων Aesch. охваченный воинственным жаром; πνέοντες [[δόρυ]] καὶ λόγχας Arph. целиком преданные копьям и пикам, т. е. помышляющие лишь о войне; [[μέγας]] или πολὺς πνέων Eur., Dem. надменный, неукротимый; π. χαρίτων Anth. быть исполненным прелести;<br /><b class="num">7)</b> вдыхать, вдохновлять, pf. pass. быть разумным: [[πεπνυμένος]] Hom. разумный; οὔ σ᾽ ἔτυμόν γε [[φάμεν]] πεπνῦσθαι [[Ἀχαιοί]] Hom. неправильно называли тебя разумным мы, ахейцы.

|elnltext=πνέω, ep. en poët. πνείω, praes. contr. alleen εε > ει; Ιon. en ep. imperf. ἔπνεον ἔπνεες ἔπνεε; ep. aor. (ἄμ)πνυε (zie ἀναπνέω ), med. alleen ep. (ἄμ)πνυτο (zie ἀναπνέω ); aor. pass. ἐπνεύσθην; perf. πέπνυμαι, inf. perf. med.-pass. πεπνῦσθαι, ptc. πεπνῡμένος, ep. plqperf. med.-pass. 2 sing. πέπνῡσο; fut. med. πνεύσομαι en πνευσοῦμαι blazen, waaien:; Ζεφυρίη πνείουσα τὰ μὲν φύει (de) Zephyr doet met zijn wind het ene groeien Od. 7.119; ptc. subst. ὁ πνέων ( sc. ἄνεμος ) de wind ἐπιτρέψαντες οὖν τῷ πνέοντι nadat we ons aan de wind hadden overgegeven Luc. 13.6 = ἡ πνέουσα ( sc. αὔρα ). NT Act. Ap. 27.40. ademen, adem halen, leven:; πάντων ὅσσα τε γαῖαν ἔπι πνείει τε καὶ ἕρπει van alles wat op aarde leeft en beweegt Od. 18.131; ptc. subst..; οἱ πνέοντες de levenden Soph. Tr. 1160; hierbij perf. med.-pass. πέπνυμαι bewustzijn hebben, verstandig zijn:; τῷ, καὶ τεθνεῶτι, νόον πόρε Περσεφόνεια... πέπνυσθαι aan hem had Persephone geschonken om, ook al was hij dood, bewustzijn te hebben Od. 10.495; πέπνυσαι νόῳ jij bent verstandig Il. 24.377; ptc. πεπνυμένος verstandig, wijs:. τὰ θεῖα πεπνυμένος met verstand van goddelijke zaken Plut. Num. 4.2. (uit)ademen, blazen, met acc.:; πῦρ πνειόντων χοράγ ’ ἄστρων koorleider van de vuur blazende sterren Soph. Ant. 1146; overdr. ademen, (door adem) verspreiden, met acc.:; μένεα πνείοντες Ἀχαιοί de van strijdlust blakende Grieken Il. 3.8; φόνον δόμοι πνέουσιν het huis ademt dood en verderf Aeschl. Ag. 1309; ὠδῖνας πνέων de lucht met pijn vervullend Eur. HF 862; met acc. adv..; οἱ πνέοντες μεγάλα lieden die hoog van de toren blazen Eur. Andr. 189; geur verspreiden:; ἡδὺ μάλα πνείουσαν heel lekker geurend Od. 4.446; zelden met dat.. μύροισιν ἔτι πνείοντες nog ruikend naar parfums AP 5.200.1. zwaar ademen, hijgen:; πνέονθ ’... ὕπνῳ zwaar ademend in de slaap Aeschl. Ch. 621; met acc. v. h. inw. obj.. τρέχει τις Ἀλφειὸν πνέων er komt iemand aanrennen die Olympisch hijgt (Olympia ligt aan de Alpheus) Aristoph. Av. 1121.

|mdlsjtxt=[Like [[other]] dissyl. Verbs in -έω, [[this]] Verb only contracts εε, εει]<br /><b class="num">I.</b> to [[blow]], of [[wind]] and air, Od., Hdt., [[attic]]; ἡ πνέουσα (sc. [[αὔρα]]) the [[breeze]], NTest.<br /><b class="num">II.</b> to [[breathe]], [[send]] [[forth]] an [[odour]], Od.:—c. gen. to [[breathe]] or [[smell]] of a [[thing]], Anth.<br /><b class="num">III.</b> of animals, to [[breathe]] [[hard]], [[pant]], [[gasp]], Il., Aesch.<br /><b class="num">IV.</b> [[generally]], to [[draw]] [[breath]], [[breathe]], and so to [[live]], Hom.; οἱ πνέοντες = οἱ ζῶντες, Soph.<br /><b class="num">V.</b> metaph., c. acc. cogn. to [[breathe]] [[forth]], [[breathe]], μένεα πνείοντες [[breathing]] [[spirit]], of warriors, Il.; so, πῦρ πν. Hes.; φόνον, κότον, Ἄρη Aesch.; so, πνέοντας [[δόρυ]] καὶ λόγχας Ar.; Ἀλφειὸν πνέων, of a [[swift]] [[runner]], Ar.<br /><b class="num">2.</b> [[μέγα]] πνεῖν to be of a [[high]] [[spirit]], [[give]] [[oneself]] [[airs]], Eur.; τόσονδ' ἔπνευσας Eur.:—also, with a nom., as if it were the [[wind]], [[μέγας]] πνέων Eur.; πολὺς ἔπνει καὶ λαμπρὸς ἦν Dem.