ἐκτείνω: Difference between revisions

|lstext='''ἐκτείνω''': μέλλ. -τενῶ: ― ἁπλώνω πρὸς τὰ ἔξω, [[ἐκτείνω]], οὐδ’ ἐξέτεινα χεῖρ’ ἐπ’ ἐκφορᾷ νεκροῦ Αἰσχύλ. Χο. 9· ἐκτείνοντα τὴν χεῖρ’ ὑπτίαν Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 782· ἐπί τι Πολύβ. 1. 3, 6· [[πρός]] τινα, εἰς [[σημεῖον]] φιλίας, ὁ αὐτ. 2. 47, 2· ― πρὸς κέντρα [[κῶλον]] Αἰσχύλ. Πρ. 323· παῖδας ἐπὶ τὴν πυρὴν Ἡρόδ. 2. 107· [[ἐκεῖσε]] κἀκεῖσ’ ἀσπίδ’ ἐκτ. Εὐρ. Ἀνδρ. 1131· ἐξέτεινε δὲ εἰς [[ἧπαρ]] [[ξίφος]] ὁ αὐτ. Φοίν. 1421· τὰ γόνατα ἐκτ. Ἀριστοφ. Σφ. 1212· ἐκτ. τὰ σκέλη Ξεν. Ἀν. 5. 8, 14· ἐκτ. νέκυν (πρβλ. [[ἐκτανύω]]) Εὐρ. Ἰππ. 786· ἓν γὰρ ἐκτενεῖ σ’ [[ἔπος]], θά σε «ἐξαπλώσῃ», θά σε καταβάλῃ, ὁ αὐτ. Μήδ. 585. ― Παθ., ἐξαπλώνομαι, ἐπὶ κοιμωμένου, Σοφ. Φ. 858· καὶ ἐκταθεὶς ὡς ὁ Ὀδυσσεὺς ἀφικέσθαι εἰς τὴν Ἑλλάδα Ξεν. Ἀν. 5. 1, 2, κτλ.· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ τῶν νεκρῶν, Valck. ἐν Φοιν. 1691· ἐπὶ τόπου, ἐκτείνομαι [[μέχρι]]..., Ξεν. Πόροι 4. 3, Διον. Π. 40. 2) ἁπλώνω [[δίκτυον]], Αἰσχύλ. Χο. 983· [[ἐκτείνω]] τὴν γραμμὴν φάλαγγος, Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 801· λαὸν ἐκτείνοντ’ ἄνω, δηλ. ἐκτείνοντα ἑαυτόν, ὁ αὐτ. Ἱκ. 654, πρβλ. Ξεν. Ἑλλ. 6. 5, 19. ― Παθ., ἐκτείνομαι, [[γίνομαι]] [[λεῖος]], ὡς ἂν... [[μέτωπον]] ἐκταθῇ χαρᾷ, ἰανθῇ, διαχυθῇ, Σοφ. Ἀποσπ. 768. ΙΙ. [[ἐπιμηκύνω]], [[ἐπεκτείνω]], πλεῦνα λόγον Ἡρόδ. 7. 51· [[φροίμιον]] θεοῖς Αἰσχύλ. Ἀγ. 829, πρβλ. 916· ἐκτ. [[μῆκος]] λόγου ὁ αὐτ. Εὐμ. 201· μείζονα λόγον Σοφ. Τρ. 679, κτλ. βίον Εὐρ. Ἱκ. 1109· τοὺς περιπάτους Ξεν. Ἀπομν. 3. 13, 5. ― Παθ., [[λόγος]] ἐκταθεὶς Πλάτ. Νόμ. 887Α· ἐπὶ χρόνου, πολὺς ἐκτέταται [[χρόνος]] Σοφ. Αἴ. 1402. ΙΙΙ. [[ἐλαύνω]] συντόνως, προθύμως ἐκτείνων τὸν ἵππον, πρβλ. τὸ Γαλλ. ventre à terre, Ξεν. Κύρ. 5. 4, 5· ἐκτ. πάντα κάλων (ἴδε ἐν λ. [[κάλως]])· πᾶσαν προθυμίην ἐκτ., ποιεῖν ὅ,τι [[εἶναι]] δυνατόν, Ἡρόδ. 7. 10· θυμὸν Ἀνδοκ. 27. 25· ― μεταφορ. ἐν τῷ παθητ., ἐκπλήττομαι, ἐκτέταμαι φοβερὰν φρένα Σοφ. Ο. Τ. 153. IV. [[τρέπω]] βραχεῖαν συλλαβὴν εἰς [[μακράν]], Γραμμ. ― Πρβλ. [[ἐκτανύω]].