ἀπαίρω: Difference between revisions

|lstext='''ἀπαίρω''': (πρβλ. [[ἀπαείρω]]): μέλλ. ἀπᾰρῶ: ἀόρ. α΄ ἀπῆρα Εὐρ.: πρκμ. ἀπῆρκα Θουκ. 8. 100, Αἰσχίν. 39, 6: Ἰων. παρατ. ἀπαίρεσκον Ἡροδ., Σηκώνω παίρνω, τὰ ξύλα Ἡρόδ. 1. 186· ἀπομακρύνω τι ἀπό τινος ἄπαιρε θυγατρὸς [[φάσγανον]] Εὐρ. Ὀρ. 1608· Σπάρτης ἀπάρας ὁ αὐτ. Ἑλ. 1671· ἐν Ι.Τ. 967, πιθαν. νὰ σημαίνῃ ἀπαλλάττομαι: - Παθ., ἀπαίρεται [[τράπεζα]] Ἀχαιὸς παρ’ Ἀθην. 641D. ΙΙ. κινῶ στόλον ἢ στρατὸν τῆς ξηρᾶς, τὰς [[νέας]] ἀπὸ Σαλαμῖνος Ἡρόδ. 8. 57· οὕτω, μελάθρων ἀπ. [[πόδα]] Εὐρ. Ἠλ. 774. ἀπ. τινά ἐκ χθονὸς ὁ αὐτ. Ἑλ. 1520. 2) ἐλλειπτικῶς (ἐξηπακουομ. [[ναῦς]], [[στρατός]], κτλ.), [[ἀποπλέω]], [[ἀπέρχομαι]], ἀναχωρῶ, ἀπαίρειν ἀπὸ Σαλαμῖνος Ἡρόδ. 8. 60· [[συχν]]. παρὰ Θουκ., Ξεν. κτλ.: [[ὡσαύτως]] μετὰ γεν., ἀπαίρειν χθονός, ἀναχωρῶ ἐκ τῆς χώρας, Εὐρ. Κύκλ. 131· Σπάρτης ἀπῆρας νηΐ Κρησίαν χθόνα ὁ αὐτ. Τρῳ. 944· μετὰ συστοίχ. αἰτιατ. ἀπ. πρεσβείαν, ἐκκινῶ διὰ πρεσβείαν, ἀποστολήν, Δημ. 392. 14, πρβλ. [[ἀπάγω]].