δαΐζω: Difference between revisions

|Definition=aor. [[ἐδάϊξα]] (v. infr.):—Med. fut. <span class="sense"><span class="bld">A</span> δαΐσονται <span class="bibl">Man.4.615</span>:— Pass. (v. infr., cf. [[δαίω]] B):—poet. (Trag.in lyr.), [[cleave asunder]], πάντα διεμοιρᾶτο δαΐζων <span class="bibl">Od.14.434</span>; χιτῶνα περὶ στήθεσσι δαΐξαι <span class="bibl">Il.2.416</span>, cf. <span class="bibl">7.247</span>; δαΐζων ὀξέϊ χαλκῷ <span class="bibl">24.393</span>; κάρανα δαΐξας <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>396</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[slay]], δαΐζων ἵππους τε καὶ ἀνέρας <span class="bibl">Il.11.497</span>; τέκνον δαΐξω <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>208</span>: freq. in Pass., χαλκῷ δεδαϊγμένος <span class="bibl">Il.22.72</span>, etc.; <b class="b3">δεδαϊγμένος ἦτορ</b> [[pierced through]] the heart, <span class="bibl">17.535</span>; <b class="b3">δεδαϊγμένον ἦτορ</b> a heart [[torn]] by misery, <span class="bibl">Od.13.320</span>; ἐκ βελέων δαϊχθείς <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>6.33</span>; ἐξ ἐμᾶν χερῶν <span class="bibl">E. <span class="title">IT</span>872</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> [[rend]], χερσὶ κόμην ᾔσχυνε δαΐζων <span class="bibl">Il.18.27</span> (so in Med. fut., Man.l.c.); <b class="b3">δαΐζειν πόλιν</b> [[destroy]] it [[utterly]], <span class="bibl">A.<span class="title">Supp.</span>680</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Ch.</span> 396</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">4</span> [[divide]], <b class="b3">ἐδαΐζετο θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν Ἀχαιῶν</b> their soul [[was divided]] within them, <span class="bibl">Il.9.8</span>; <b class="b3">δαϊζόμενος κατὰ θυμὸν διχθάδια</b> [[divided]] or [[doubting]] between two opinions, <span class="bibl">14.20</span>; δαΐζειν ἐννέα μοίρας <b class="b2">to divide into .</b>., <span class="bibl">Orph.<span class="title">L.</span>712</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">5</span> = [[δαινύναι]] ([[quod vide|q.v.]]), θυσίας ἃς δαΐζοι ἁ πόλις <span class="title">IG</span>7.207 (Aegosthena). [<b class="b3">δᾰ-;</b> but δᾱ- <span class="bibl">Il.11.497</span>, <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>396</span>.] (Prob. [[δαϝίζω]] from <b class="b3">*δα-ϝο-ς</b> '[[cut]]'; cf. <b class="b3">δᾰ-τέομαι</b>.) </span>

|lsmtext='''δαΐζω:''' μέλ. <i>-ξω</i>, αόρ. αʹ <i>ἐδάϊξα</i> ([[δαίω]] Β),<br /><b class="num">1.</b> [[διαχωρίζω]] σε τεμάχια, [[τεμαχίζω]], [[κομματιάζω]], [[ξεσχίζω]], σε Όμηρ., Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> [[σφάζω]], [[φονεύω]], [[αφανίζω]], [[σκοτώνω]], σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ.<br /><b class="num">3.</b> [[σχίζω]], [[ξεριζώνω]], [[αποσπώ]], [[κατακόβω]]· <i>χερσὶ κόμην ᾔσχυνε δαΐζων</i>, σε Ομήρ. Ιλ. — Παθ., <i>χαλκῷ δεδαϊγμένος</i>, στο ίδ.· δεδαϊγμένος [[ἦτορ]], με τρυπημένη [[καρδιά]], στο ίδ.· δεδαϊγμένον [[ἦτορ]], μια [[καρδιά]] «κομματιασμένη» από τις δυστυχίες, στο ίδ.· [[δαϊχθείς]], σε Πίνδ., Ευρ.<br /><b class="num">4.</b> [[απλώς]], [[διαχωρίζω]], [[μοιράζω]]· ἐδαΐζετο θυμὸςἐνὶ [[στήθεσσιν]], η [[ψυχή]] του ήταν διχασμένη μέσα του, δηλ. βρισκόταν σε [[αμφιβολία]], σε Ομήρ. Ιλ.· δαϊζόμενος κατὰ θυμὸν [[διχθάδια]], διχασμένος ή αυτός που βρίσκεται [[ανάμεσα]] σε [[δύο]] γνώμες, απόψεις, [[διχόγνωμος]], στο ίδ.

|elnltext=δαΐζω [1. δαίομαι] ep. inf. δαϊζέμεναι; aor. ἐδάϊξα, pass. ἐδαΐχθην; perf. med.-pass. δεδάϊγμαι, ep. plqperf. 3 sing. δεδάϊκτο; fut. δαΐξω, doorklieven, doorboren, splijten, verscheuren, meestal met een wapen in de strijd:; εὖτ ( ε ) … Ἀργείους κτείνεσκε δαΐζων ὀξέϊ χαλκῷ wanneer hij Argivers doodde door ze te doorklieven met scherp brons Il. 24.393; τοὺς Ἀχιλεὺς ἐδάϊζε die Achilles doorkliefde (met zijn wapen, d.w.z. doodde) Il. 21.147; δ. χαλκῷ ῥωγαλέον (iets) met brons doorboren zodat het verscheurd wordt Il. 2.416; pass. met acc. resp.:; Ἄρητον … δεδαϊγμένον ἦτορ Aretos met zijn borst doorkliefd Il. 17.535; met het wapen als subj.:; ἕξ … διὰ πτύχας ἦλθε δαΐζων χαλκὸς ἀτειρής het onvermoeibare brons boorde zich door zes lagen Il. 7.247; ook buiten de strijd:; διαμοιρᾶσθαι δαΐζων in stukken snijden (met een mes) Od. 14.434; κόμην δ. het haar uitrukken (met de handen) Il. 18.27; overdr.:; λοιγός … τάνδε πόλιν δαΐζων vernietiging die deze stad splijt Aeschl. Suppl. 680; ook pass.: verscheurd, verdeeld zijn (door angst, zorg of twijfel):. δαϊζόμενος κατὰ θυμὸν διχθάδι ( α ) in tweeën gespleten in zijn hart Il. 14.20; ὣς ἐδαΐζετο θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν Ἀχαιῶν zo was het hart verdeeld in de borst van de Achaeërs Il. 9.8; ἔχων δεδαϊγμένον ἦτορ met een verscheurd hart Od. 13.320.