ἑκών: Difference between revisions

|Definition=[[ἑκοῦσα]], [[ἑκόν]]: (<span class="sense"><span class="bld">A</span> ϝέκ- <span class="title">IG</span>9(1).334.12 (Locr.), <span class="title">GDI</span>5131b (Crete), cf. [[γεκαθά]]; cf. Skt. [[váśmi]] 'wish'):—[[readily]], <span class="bibl">Od.4.649</span>, etc.; freq. contrasted with ἄκων, ἑ. ἀέκοντί γε θυμῷ <span class="bibl">Il.4.43</span>; οὐ γάρ τίς με βίῃ γε ἑ. ἀέκοντα δίηται <span class="bibl">7.197</span>; ἑκόνθ' ἑκόντι Ζηνὶ συμπαραστατεῖν <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>220</span>; πάρειμι δ' ἄκων οὐχ ἑκοῦσιν <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>276</span>; ἑκόντα μήτ' ἄκοντα <span class="bibl">Id.<span class="title">Ph.</span>771</span>; βίᾳ τε κοὐχ ἑκών <span class="bibl">Id.<span class="title">OC</span>935</span>; <b class="b3">ἑ. παρ' ἑκόντος λαμβάνειν</b>, i.e. by mutual consent, <span class="bibl">D.21.44</span>; τὴν φύσιν ἑκοῦσαν καὶ οὐ παθοῦσαν τὰ δέοντα ποιεῖν Gal.19.171. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[wittingly]], [[purposely]], ἑκὼν δ' ἡμάρτανε φωτός <span class="bibl">Il.10.372</span>, etc.; σφόδρ' ἑκὼν . . ἀγνοεῖν προσποιούμενος <span class="bibl">D.29.13</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> in Att. Prose (cf. Phryn.241), <b class="b3">ἑ. εἶναι</b> <b class="b2">as far as depends on one's will, as far as concerns one</b>, with a neg., <span class="bibl">Hdt. 7.104</span>, <span class="bibl">8.116</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ap.</span>37a</span>, al.; also in oblique cases, ὑπὸ σοῦ ἑκόντος εἶναι <span class="bibl">Id.<span class="title">Grg.</span>499c</span>; or in a sentence implying a neg., <b class="b3">θαυμάζοιμεν ἂν εἰ . . τις ἑκὼν εἶναι</b> (fort. delendum) . . [[ἀφικνεῖται]]; <span class="bibl">Id.<span class="title">Lg.</span>646b</span>: once affirm., ἑκὼν εἶναι . . οἴχετο <span class="bibl">Hdt.7.164</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> rarely of things, κακὰ ἑ. κοὐκ ἄκοντα <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>1230</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">III</span> for Adv. see [[ἑκοντήν]], [[ἑκοντί]]: regul. Adv. [[ἑκόντως]] is dub. in Aristid.2.187, 226J.</span>

|auten=(ϝεκ.): [[willingly]], [[intentionally]], of [[one]]'s [[own]] [[will]]; ἑκὼν ἀέκοντί γε θῦμῷ, i. e. [[not]] by [[compulsion]], and [[yet]] [[reluctantly]], Il. 4.43 ; ἑκὼν δ' [[οὐκ]] ἄν [[τις]] ἕλοιτο (δῶρα [[θεῶν]]), i. e. [[they]] cannot be got [[otherwise]] [[than]] [[from]] the [[gift]] of the gods, Il. 3.66.

|sltr=[[ἑκών]] ([[ἑκών]], -όντος, -όντι; -όντες; -όντι) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[willing]], [[ready]] ὡς Αὐγέαν λάτριον ἀέκονθ' ἑκὼν μισθὸν ὑπέρβιον πράσσοιτο (O. 10.29) ἑκὼν [[ἔβαν]] [[ἐπίκουρος]] (O. 13.96) “τοῦτον [[ἄεθλον]] ἑκὼν τέλεσον” (P. 4.165) καὶ γὰρ ἑκὼν θυμῷ γελανεῖ [[θᾶσσον]] ἔντυνεν (P. 4.181) [[κέρδος]] δὲ φίλτατον, ἑκόντος εἴ [[τις]] ἐκ δόμων φέροι (P. 8.14) [[ἤθελον]] κείνου γε πείθεσθ' ἀναξίαις ἑκόντες (N. 8.10) “τῷ παρεόντι δ' ἐπαινήσαις ἑκὼν ἄλλοτ ἀλλοῖα φρόνει” fr. 43. 4. [[οὔτις]] ἑκὼν κακὸν εὕρετο fr. 226. ἑκόντι [[τοίνυν]] πρέπει νόῳ τὸν εὐεργέταν ὑπαντιάσαι (P. 5.43) [[ὦναξ]], ἑκόντι δ' [[εὔχομαι]] νόῳ [[κατά]] τιν ἁρμονίαν βλέπειν (P. 8.67) ἑκόντι δ' ἐγὼ νώτῳ μεθέπων δίδυμον [[ἄχθος]] (N. 6.57)

|dgtxt=ἑκοῦσα, ἑκόν<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> cret. fem. [[γέκαθα]] Hsch.<br /><b class="num">• Grafía:</b> graf. Ϝεκ- <i>ICr</i>.2.5.25b.5 (Axo III a.C.?), Ϝεϙ- <i>IG</i> 9².718.12 (Calión V a.C.)<br /><b class="num">• Morfología:</b> [fem. sg. nom. ἕκασσα <i>SEG</i> 50.1638.87, ἑκοῖσα <i>ib</i>.89 (Cirene IV a.C.)]<br /><b class="num">A</b> <b class="num">I</b>de pers.<br /><b class="num">1</b> [[que actúa de grado]], [[voluntario]], [[con consentimiento]]<br /><b class="num">a)</b> op. [[ἄκων]]: ἐγὼ σοὶ δῶκα ἑ. ἀέκοντί γε θυμῷ yo te lo he otorgado voluntariamente sin quererlo mi corazón</i>, <i>Il</i>.4.43, πάρειμι δ' [[ἄκων]] οὐχ ἑκοῦσιν aquí estoy sin quererlo junto a vosotros que tampoco lo queréis</i>, e.e., estoy aquí en contra de mi voluntad y de la vuestra</i> S.<i>Ant</i>.276, ἑκόντα μήτ' ἄκοντα ni queriendo ni sin querer</i>, e.e., ni por las buenas ni por las malas</i> S.<i>Ph</i>.771, cf. Epich.34, Aen.Tact.6.7, ἑκοῦσαν οὐκ ἄκουσαν ἐπισείσω πόλιν E.<i>Or</i>.613 (cód.), cf. <i>Andr</i>.357, ὁ μὲν [[ἄκων]] [[ἀμαθής]], ὁ δ' ἑ. εὐάγωγος el uno es ignorante mal de su grado, en cambio el otro se deja llevar voluntariamente</i> Ph.1.586, cf. Lys.21.11, 30.16, οὐκ ἑ. ἀλλ' ἀναγκαζόμενος διὰ τοὺς κλέπτας <i>SEG</i> 30.326.2 (Atenas I d.C.);<br /><b class="num">b)</b> sin oponerse a su antónimo αὐτὸς ἑκὼν οἱ δῶκα <i>Od</i>.4.649, ἑ. ἐπίορκον ὁμόσσας Hes.<i>Op</i>.282, cf. <i>Th</i>.232, ἑκόνθ' ἑκόντι Ζηνὶ συμπαραστατεῖν ponerme voluntariamente de parte de Zeus y con su consentimiento</i> A.<i>Pr</i>.218, εἰ μὴ μέτοικος ... θέλεις εἶναι βίᾳ τε κοὐχ [[ἑκών]] si no quieres ser un extranjero a la fueza y mal de tu grado</i> S.<i>OC</i> 935, ἑ. ἐμήνυσε puso la denuncia por su propia voluntad</i> Lys.13.19, cf. 31, ἑκόντες ἔδομεν αὐτῷ τὴν ἐν ἄστει οἰκίαν Is.5.29, ἑκὼν ἐγὼ συγχωρῶ Is.11.3, cf. <i>SEG</i> ll.cc., εἰ [[δεῖ]] ἑκόντα ... ἄνθρωπον εἰς ... φαυλότητα ἑαυτὸν ἐμβάλλειν Pl.<i>Lg</i>.646b, ἂν μὲν ἑκὼν παρ' ἑκόντος τις λάβῃ τάλαντον ἕν si un individuo toma en préstamo de otro un talento con mutuo consentimiento</i> D.21.44, εἰ μὲν ἑ., Ἀρχῖν', ἐπεκώμασα Call.<i>Epigr</i>.42.1, λαβόντας ... τὴν ἐπιτροπὴν παρ' ἑκόντων ὃ βούλοιντο πράττειν habiendo recibido una cesión de potestad que les fue ofrecida voluntariamente</i> Plb.36.9.17, ὁ δὲ οὐχ [[ἑκών]], ἀλλὰ ὁ θεὸς παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖρας [[αὐτοῦ]] LXX <i>Ex</i>.21.13, παρ' ἑκόντων ἔλαβε τὴν ἀρχήν recibió el poder de quienes se lo otorgaron voluntariamente</i> Ph.2.106, εἰ γὰρ ἑ. τοῦτο πράσσω, μισθὸν ἔχω 1<i>Ep.Cor</i>.9.17, φρουρὰν ἑκόντες ἐδέξαντο I.<i>Vit</i>.347, ἵν' ἑκὼν πείθωμαι αὐτῷ para obedecerle de grado</i> Arr.<i>Epict</i>.4.3.9, cf. 3.5.9, ἑ. μετέστη Vett.Val.90.2, cf. 250.6, Aristid.Quint.58.24, τὴν μὲν φύσιν ἑκοῦσαν καὶ οὐ παθοῦσαν τὰ [[δέοντα]] ποιεῖν πεπιστεύκαμεν Gal.19.171, ἑ. φυγάς τε καὶ πένης ἐγίγνετο Amph.<i>Seleuc</i>.223, cf. <i>Mart.Pol</i>.4, Ath.Al.M.26.24C<br /><b class="num">•</b>subst. οἱ ἑκόντες [[los voluntarios]] Charito 8.2.14;<br /><b class="num">c)</b> c. εἶναι [[en lo que de uno depende]] gener. en or. neg. ἑ. τε εἶναι οὐδ' ἂν μουνομαχέοιμι si de mi dependiera, no desearía luchar siquiera en combate singular</i> Hdt.7.104, ὃς οὔτε αὐτὸς ἔφη τῷ Ξέρξῃ ἑ. εἶναι δουλεύσειν el cual dijo que, de grado, no iba a ser esclavo de Jerjes</i> Hdt.8.116, πέπεισμαι ἐγὼ ἑ. εἶναι μηδένα ἀδικεῖν ἀνθρώπων Pl.<i>Ap</i>.37a, raro en or. afirmativa ἑ. τε εἶναι ... οἴχετο ἐς Σικελίην por propia iniciativa se trasladó a Sicilia</i> Hdt.7.164.<br /><b class="num">2</b> [[que actúa deliberadamente]], [[adrede]], [[aposta]] οὐ [[γάρ]] τίς με ... ἑ. ἀέκοντα δίηται pues no hay quien me ponga en fuga adrede contra mi voluntad</i>, <i>Il</i>.7.197, ἑκὼν δ' ἡμάρτανε φωτός erró al hombre aposta</i>, <i>Il</i>.10.372, ἑ. ὅστις ἔρδῃ μηδὲν αἰσχρόν Simon.37.28, οὐκ ᾤμην ... ὑπὸ σοῦ ἑκόντος εἶναι ἐξαπατηθήσεσθαι no pensaba yo que iba a ser engañado deliberadamente por ti</i> Pl.<i>Grg</i>.499c, ὄμοσσε ... μήποτ' ἔτι ξείνοισιν ἑκὼν ἀνιηρὸς ἔσεσθαι juró no molestar nunca más deliberadamente a extranjeros</i> Theoc.22.134, τοὺς ... συμμάχους ἑκὼν μὲν οὐδεὶς διαφθείρει Plb.18.4.2, οὐ ψεύδῃ [[ἑκών]] no te engañas deliberadamente</i> Luc.<i>Herm</i>.77, cf. M.Ant.9.2, Orib.2.68.9, c. suj. no de pers. ἅπερ ἑκοῦσα (ἡ ἡδονὴ) ἀπεκρύψατο cosas que precisamente escondió el placer adrede</i> Ph.2.269.<br /><b class="num">II</b> de cosas [[deseado]], [[voluntario]] op. [[ἄκων]]: τὰ δ' αὐτίκ' εἰς τὸ φῶς φανεῖ κακὰ ἑκόντα κοὐκ ἄκοντα enseguida se mostrarán a la luz los infortunios voluntarios y no involuntarios</i> S.<i>OT</i> 1230.<br /><b class="num">B</b> adv. -ως [[voluntariamente]] τὰ τῶν [[ἑκόντως]] ἀποθνῃσκόντων χρήματα las posesiones de los que se suicidan</i> D.C.58.16.3, cf. <i>Rh</i>.3.655.32. • DMic.: <i>we-ka-sa</i> (?).<br /><b class="num">• Etimología:</b> Antiguo part. corresp. a ai. <i>uśant</i>- c. vocalismo <i>/e/</i> a partir de un antiguo pres. *Ϝέκ-μι atestiguado en het. <i>wek-mi</i>, ai. <i>váśmi</i> ‘yo deseo’.

|elrutext='''ἑκών:''' οῦσα, όν, gen. όντος, ούσης, όντος<br /><b class="num">1)</b> добровольный, по собственному желанию: ἑ. ἀέκοντί γε θυμῷ Hom. (я делаю это) по собственной воле, хотя в душе я против; πάρειμ᾽ [[ἄκων]] οὐχ ἑκοῦσιν Soph. я здесь против своей воли, (да и) против вашей; ἂν ἑ. παρ᾽ ἑκόντος τις λάβῃ τι Dem. если, по взаимной договоренности, один берет что-л. у другого;<br /><b class="num">2)</b> умышленный, намеренный: ἑ. ἡμάρτανε [[φωτός]] Hom. (Диомед) умышленно не попал в него (копьем); ἢ ἑκόντες ἢ ἄκοντες οὐδὲν λέγουσιν Arst. намеренно или невольно, но говорят они вздор.

|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[voluntary]], [[deliberately]]<br />Other forms: (Cret., Locr. [[Ϝεκών]]), [[ἑκοῦσα]] (Cyren. IVa [[ἑκασσα]], Cret. [[Ϝεκαθ]]<[[θ]]>[[α]] in <b class="b3">γεκαθά ἑκοῦσα</b> H.; [[ἀέκων]], Att. [[ἄκων]], [[ἀέκουσα]], [[ἄκουσα]] (Dor. [[ἀέκασσα]] in <[[ἀέ]]><b class="b3">κασσα ἄκουσα</b> H.), [[ἀέκον]], [[ἆκον]] <b class="b2">unvoluntary, against one's will</b> (Il.). Cf. Leumann Hom. Wörter 252.), [[ἑκόν]];<br />Derivatives: [[ἑκούσιος]] "to somebody who wants", i. e. [[from free will]], [[voluntary]] (Ion. Att.) with [[ἑκουσιότης]] (late), [[ἑκουσιάζομαι]] [[sacrifice voluntarily]] with [[ἑκουσιασμός]] <b class="b2">vol. sacrifice</b> (LXX); [[ἀεκούσιος]], [[ἀκούσιος]] <b class="b2">unvol., unfree, forced</b> (Ion. Att.; on [[ἑκών]], [[ἄκων]] beside [[ἑκούσιος]], [[ἀκούσιος]] Schwyzer-Debrunner 180.); - <b class="b3">ἑκοντ-ί</b>, <b class="b3">-ήν</b>, <b class="b3">-ηδόν</b> <b class="b2">vol.</b> (postclass.; Schwyzer 623), [[ἑκοντής]] m. [[volunteer]] (Epikt.), as [[ἐθελοντής]], cf. Schwyzer-Debrunner 175 Zus. 1; - Denomin. ptc. [[ἀεκαζόμενος]] (Od., h. Cer.), (Wackernagel IF 45, 314 n. 2 = Kl. Schr. 2, 1254 n. 2).<br />Origin: IE [Indo-European] [1135] <b class="b2">*u̯eḱ-</b> [[to will]], [[want]]<br />Etymology: Old participle (cf. Wackernagel Syntax 1, 283 and 286), identical with Skt. <b class="b2">uś-ánt-</b>, f. <b class="b2">uś-at-ī́</b> (: [[ἑκασσα]] < <b class="b3">*Ϝεκ-ατ-ι̯α</b>) except the stemvowel (on spir. asper Schwyzer 227); the Greek full grade from in the lost indicative <b class="b3">*Ϝέκ-μι</b> = Hitt. <b class="b2">u̯ek-mi</b>, Skt. <b class="b2">váś-mi</b> [[I want]], [[desire]]. - Vgl. [[ἑκάεργος]], [[ἕνεκα]] and [[ἕκητι]]. The origin of <b class="b3">ἕκα-</b> (<b class="b2">*u̯eḱnt-</b>?) is not certain.

|ftr='''ἑκών''': {hekṓn}<br />'''Forms''': (kret., lokr. ϝεκών), ἑκοῦσα (kyren. IV^a ἑκασσα, kret. ϝεκαθ<θ>α in [[γεκαθά]]· ἑκοῦσα H.; [[ἀέκων]], att. [[ἄκων]], ἀέκουσα, [[ἄκουσα]] (dor. ἀέκασσα in <ἀέ>κασσα· [[ἄκουσα]] H.), ἀέκον, [[ἆκον]] [[unfreiwillig]], [[wider Willen]], [[unabsichtlich]] (seit Il.).vgl. Leumann Hom. Wörter 252 m. Lit.), ἑκόν;<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[freiwillig]], [[absichtlich]]<br />'''Derivative''': Ableitungen: [[ἑκούσιος]] "zu einem Wollenden in Beziehung stehend", d. h. [[aus freien Stücken]], [[freiwillig]] (ion. att.) mit [[ἑκουσιότης]] [[Freiwilligkeit]] (spät), [[ἑκουσιάζομαι]] ‘freiwillig opfern (geopfert werden)’ mit [[ἑκουσιασμός]] [[freiwilliges Opfer]] (LXX); [[ἀεκούσιος]], [[ἀκούσιος]] "zu einem Nichtwollenden in Beziehung stehend", d. h. [[unfreiwillig]], [[ungern]], [[gezwungen]] (ion. att.; über den Unterschied zwischen den prädikativen [[ἑκών]], [[ἄκων]] und den auch attributiven [[ἑκούσιος]], [[ἀκούσιος]] Schwyzer-Debrunner 180 m. Lit.); — [[ἑκοντί]], -ήν, -ηδόν [[freiwillig]] (nachklass.; Schwyzer 623), [[ἑκοντής]] m. [[Freiwilliger]] (Epikt. u. a.), wie [[ἐθελοντής]], vgl. Schwyzer-Debrunner 175 Zus. 1; — denominatives Ptz. [[ἀεκαζόμενος]] (Od., ''h''. ''Cer''.), nach ἀναγκαζόμενος (Wackernagel IF 45, 314 A. 2 = Kl. Schr. 2, 1254 A. 2).<br />'''Etymology''' : Altes Partizipium (vgl. Wackernagel Syntax 1, 283 und 286), mit aind. ''uś''-''ánt''-, f. ''uś''-''at''-''ī́'' (: ἑκασσα aus *ϝεκατι̯α) bis auf den Stammvokal identisch (zum Spir. asper Schwyzer 227); die sekundäre griechische Hochstufe stammt aus einem im Griechischen verlorengegangenen Indikativ *ϝέκμι = heth. ''u̯ek''-''mi'', aind. ''váś''-''mi'' [[ich wünsche]], [[verlange]] (griech. dafür [[βούλομαι]], [[ἐθέλω]] u. a.). — Vgl. [[ἑκάεργος]] und [[ἕνεκα]].<br />'''Page''' 1,479