διαπίπτω: Difference between revisions

|dgtxt=<b class="num">A</b> c. valor neutro de δια-<br /><b class="num">I</b> sent. fís. [[caer]] c. suj. de cosas ὕδωρ εἰς τὸ τούτου χωρίον διέπεσεν D.55.18, τὰ δὲ στενὰ διαπίπτειν Arist.<i>Cael</i>.313^b1, τὸ διαπεπτωκὸς τοῦ διατειχίσματος ᾠκοδόμουν App.<i>Pun</i>.125, ὑπὲρ τέγεος ... θοῷ διέπιπτεν ὀιστῷ Triph.581<br /><b class="num">•</b>fig. de enfermos δ. ἐπὶ τὸ χεῖρον empeorar</i> Hp.<i>Praec</i>.7.<br /><b class="num">II</b> <b class="num">1</b>c. suj. gener. de pers. [[errar]], [[equivocarse]] c. ac. de rel. τὸ ᾗ δυνατὸν ἀνθρώπῳ θεωρῆσαι διαπεπτώκασιν Epicur.<i>Ep</i>.[3] 98, διαπίπτειν τὰς κρίσεις tomar decisiones equivocadas</i> D.S.19.33, c. gen. καὶ τῆς ἀληθ[εία] ς καὶ τῆς κ[ρ] ίσεως τῶν καθηγεμόνων Phld.<i>Rh</i>.2.93Aur., τῆς τοῦ ἐπιτηδεύματος ὀρθότητος Procl.<i>in Alc</i>.47, c. dat. τῷ μὴ πάντα περιωδευκέναι καλῶς τὰ φαινόμενα Phld.<i>Sign</i>.30.30, c. constr. prep. ἐν μὲν τοῖς σημαινομένοις οὐ διαπίπτοντος [[αὐτοῦ]] Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.33, ἐν αὐτῷ τῷ λέγειν Plu.2.804a, ἐν χρήσει νομίσματος Arr.<i>Epict</i>.1.7.6, ἐν λόγῳ A.D.<i>Synt</i>.37.5, ἐν ταῖς αἰτιολογίαις S.E.<i>P</i>.1.185, κατὰ τοὺς λόγους Phld.<i>Ir</i>.35.35, ὁ [[ἔλεγχος]] ... παρὰ χιλιάδας σταδίων φαίνεται διαπίπτων Str.2.1.35, ὁμολογεῖ παρὰ μίαν μοῖραν ... διαπίπτειν Vett.Val.239.27, περὶ τῆς δόξης Socr.<i>Ep</i>.22.2, περὶ τῶν μεγίστων Arr.<i>Epict</i>.2.22.36, c. part. pred. ἀναλόγως ποιοῦντες οὐ διαπεσούμεθα Iambl.<i>in Nic</i>.63, abs., Phld.<i>Ir</i>.45.41, de una pers. διαπίπτων que vive en el error</i> Ph.2.269 (vol.1.215).<br /><b class="num">2</b> c. suj. de pers. y gen. [[perder]] τῆς σῆς ... φιλίας Aristaenet.2.9.10.<br /><b class="num">3</b> c. suj. no de pers. [[fallar]], [[fracasar]], [[malograrse]] ὅπως μὴ ἡ ἕψησις διαπέσῃ <i>PCair.Zen</i>.304.4 (III a.C.), οὐθὲν τῶν ὑμῖν συμφερόντων διαπεσεῖται vuestros intereses no se verán perjudicados</i>, <i>PAmh</i>.33.26 (II a.C.), εἰ γὰρ διαπίπτει ἡ μία πληγή ref. al latido que no se produce en un pulso intermitente, Gal.19.636<br /><b class="num">•</b>c. dat. de pers. [[fallarle a uno]] τὸ συκοφάντημα ... αὐτῷ Aeschin.2.39, αὐτῷ ἡ ἐπιβολή Plb.5.26.16.<br /><b class="num">B</b> c. valor local de δια-<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[desaparecer]] c. suj. de pers., en cont. de combate, ref. a la huida [[escabullirse hacia]], [[escapar]] πρὸς τοὺς ἑαυτῶν X.<i>HG</i> 4.3.18, εἰς τὴν Ἀσπίδα Plb.1.34.11, εἰς Σάμον Plu.2.303d, ἐν τῇ μάχῃ διαπεσόντες X.<i>HG</i> 3.2.4, c. gen. de procedencia, sin ref. a combate τοῦ παραδείσου διέπεσον Gr.Naz.M.35.1060C<br /><b class="num">•</b>gener. [[perderse]] de cosas, esp. de ingresos y bienes materiales ἵνα μηθὲν διαπίπτῃ τῷ βασιλεῖ para que el rey no sufra ninguna pérdida</i>, <i>PTeb</i>.772.11 (III a.C.), cf. <i>PEleph</i>.21.19 (III a.C.), συμβήσεται τά τε μελίσσεια ἀπολέσθαι καὶ τὸν φόρον διαπεσεῖν <i>PCair.Zen</i>.467.8 (III a.C.), ἵνα μὴ διαπέσῃ ἡμῖν τ[ο] σαῦτα ἱερεῖα <i>PCair.Zen</i>.310.5, cf. 626.17 (ambos III a.C.)<br /><b class="num">•</b>de las estrellas [[desaparecer]] en el horizonte, [[ponerse]], <i>Gp</i>.1.11.9<br /><b class="num">•</b>del tiempo [[pasar]] χρόνου διαπεσόντος βραχέος Arist.<i>Ath</i>.35.4.<br /><b class="num">2</b> [[deshacerse en pedazos]], [[desmoronarse]], [[reventar]] εἰ μή σ' ἀπολήσαιμ' ... διαπέσοιμι πανταχῇ Ar.<i>Eq</i>.695, νεκρὸν ... ᾧ προσήκει διαλύεσθαι καὶ διαπίπτειν Pl.<i>Phd</i>.80c, en v. med. mismo sent. οἶμαι ... διαπεσεῖσθαί σ' [[αὐτίκα]] Ar.<i>Ec</i>.1036, (γῆν) ὑπὸ τῶν ὑδάτων ὑπερυγραινομένην διαπίπτειν en los seísmos, Arist.<i>Mete</i>.365^b12, πομφόλυγες Arist.<i>Pr</i>.936^b5, τὰ ξύλα ... καταρρήγνυται γὰρ καὶ διαπίπτει Thphr.<i>HP</i> 3.8.7<br /><b class="num">•</b>en perf., de objetos materiales [[estar deteriorado o en mal estado]] frec. en part. κρατῆρας ἕξ· τούτων [[εἷς]] διαπεπτωκώς seis crateras, una de ellas en mal estado</i>, <i>IG</i> 11(2).154A.68 (Delos III a.C.), cf. 199B.79 (Delos II a.C.), λιβανωτίδιον πῶμα οὐκ ἔχον, διαπεπτωκός <i>ID</i> 1443C.17 (II a.C.), τὰ διαπεπτωκότα (συγγράμματα) los libros deteriorados</i> I.<i>AI</i> 12.36.<br /><b class="num">3</b> [[consumirse]], [[morir]] ὑπὸ νούσου διαπεσεῖν Hp.<i>Ep</i>.11, διέπεσεν πᾶσα γενεὰ ἀνδρῶν LXX <i>De</i>.2.14, cf. 15, δ. τὸν μηρόν σου de una maldición a una mujer, LXX <i>Nu</i>.5.21, cf. 27, ὁ τόπος ὁ διαπίπτων lugar de muerte</i>, lugar de destrucción</i> equiv. al hebr. <i>Tophet</i>, de cierto lugar execrado cerca de Jerusalén, LXX <i>Ie</i>.19.13, cf. 12, κἂν εἰ διαπεσεῖν συμβαίη πόλεως ἔκδικον y si sucediera que el defensor de la ciudad muere</i> Iust.<i>Nou</i>.15.5.1<br /><b class="num">•</b>fig. de palabras [[perderse]] οὐ διέπεσεν [[εἷς]] λόγος ni una sola palabra (de las que pronunció el Señor) se perdió, e.d. quedó sin cumplirse</i> LXX <i>Io</i>.23.14.<br /><b class="num">II</b> c. prep. y ac. [[extenderse]], de rumores [[divulgarse]] ὅπως ... μηδὲ διαπέσῃ φήμη πρὸς Ἰνδοὺς περὶ τούτων D.S.2.16, τοῦ δὲ λόγου διαπεσόντος εἰς τὰ στρατεύματα Plu.<i>Galb</i>.22.