δαιμόνιον: Difference between revisions

|dgtxt=-ου, τό<br /><b class="num">I</b> en la esfera de lo divino<br /><b class="num">1</b> [[la divinidad]] frec. equivale a οἱ θεοί y a θεῖον Hdt.5.87, E.<i>Ph</i>.352, E.<i>Ba</i>.894, Isoc.1.13, Theopomp.Hist.344, Phld.<i>Mus</i>.4.4.7, οἱ θεοὶ δ' εἴσονται καὶ τὸ δ. D.19.239, πολὺς ... τοῦ λόγου ἐς τὸ θεῖον ἀφήκει καὶ τὸ δ. Hp.<i>Morb.Sacr</i>.1.27, cf. 12.2, ἀψευδὲς τὸ δ. τε καὶ τὸ θεῖον Pl.<i>R</i>.382e, τὰ τοῦ δαιμονίου los dones de la divinidad</i> Pl.<i>Epin</i>.992d, περὶ τῆς τοῦ [δ] αιμονίου φύσεως Epicur.<i>Nat</i>.15.34.1, cf. Tat.<i>Orat</i>.19.<br /><b class="num">2</b> [[divinidad]] individualizada, pero indefinida θεοὺς οὓς ἡ πόλις νομίζει οὐ νομίζοντα, ἕτερα δὲ δαιμόνια καινά Pl.<i>Ap</i>.24c, 26b, cf. X.<i>Mem</i>.1.1.1, Arist.<i>Rh</i>.1419^a9, οἷον τί τὸ δ. ἐστι· [[ἆρα]] θεὸς ἢ θεοῦ ἔργον; Arist.<i>Rh</i>.1398^a15, μή τι δ. τὰ πράγματ' ἐλαύνῃ D.9.54, τᾶς εἰς τὸ δ. εὐσεβείας <i>FD</i> 3.220.14 (III a.C.), ἔχρησεν αὐτῷ τὸ δ. Lyd.<i>Mag</i>.1.31.<br /><b class="num">3</b> [[ser supranatural]], [[genio divino]] distinto de οἱ θεοί, entre los dioses y los mortales, Pl.<i>Smp</i>.202d<br /><b class="num">•</b>concr. el [[genio particular socrático]] τὸ γιγνόμενόν μοι δ. Pl.<i>Tht</i>.151a, cf. <i>Ap</i>.40a, <i>Euthphr</i>.3b, Origenes <i>Cels</i>.6.8, Clem.Al.<i>Strom</i>.1.17.83<br /><b class="num">•</b>[[espíritu]], [[demon]] que interviene de determinada manera las acciones del hombre δαιμόνια φαῦλα Chrysipp.<i>Stoic</i>.2.338, [[εἶτα]] φαίη δαιμόνιόν τι μηνύειν ... τῶν ἱστορικῶν τούτων ἕκαστον Plu.2.582b, ἀποτροπιασμοὶ ... φαύλων δαιμονίων Origenes <i>Cels</i>.1.31.<br /><b class="num">4</b> plu. en religiones monoteístas [[dioses falsos]] op. sg. θεός ‘el dios único’ ἔθυσαν δαιμονίοις καὶ οὐ θεῷ LXX <i>De</i>.32.17, cf. <i>Ba</i>.4.7, <i>Ps</i>.105.37.<br /><b class="num">II</b> <b class="num">1</b>[[espíritu]] en el sent. de [[aparición]] οὐδὲ τὰ δαιμόνια δέδοικας; Luc.<i>Asin</i>.24, op. ‘lo corpóreo’ ψηλαφήσατέ με ... ὅτι οὐκ εἰμὶ δ. ἀσώματον Ign.<i>Sm</i>.3.2.<br /><b class="num">2</b> [[espíritu impuro]] que posee al hombre τοῦ δὲ δαιμονίου πολὺ μᾶλλον ἐπερρωμένου <i>UPZ</i> 144.43 (II a.C.), φεύξεται τὸ δ. <i>PMag</i>.12.282, δαιμόνια ἐξεβάλομεν <i>Eu.Matt</i>.7.22, ἀπόστρεψο[ν] τὸ δ. <i>PMag</i>.5.121, τὸ λαοπλάνον δ. ἐλέγξαι Eus.<i>HE</i> 7.8, Μένανδρον ... ὑπὸ τῶν δαιμονίων ... γενόμενον Iust.Phil.1<i>Apol</i>.26.4, ὑποστησάμενοι τὰς νόσους δαιμόνια εἶναι Plot.2.9.14.<br /><b class="num">3</b> como fuerza supranatural del mal [[espíritu maligno]] ἀκατάστατον δ. ἐστιν Herm.<i>Mand</i>.2.3, identificado c. [[αὐθάδεια]] Herm.<i>Sim</i>.9.22.3, διδασκαλίαι δαιμονίων 1<i>Ep.Ti</i>.4.1, cf. <i>Ep.Barn</i>.16.7, Iren.Lugd.<i>Haer</i>.1.5.4, Gr.Nyss.<i>Eun</i>.3.2.84<br /><b class="num">•</b>más concr. [[satán]], el [[demonio]] τὸ πονηρὸν δ. LXX <i>To</i>.3.8, τοῦ δαιμονίου ἡμᾶς νικήσαντος Origenes <i>Io</i>.20.36, δαιμονίου φθισήνορος υἱός Nonn.<i>Par.Eu.Io</i>.17.12.