ἀνίστημι: Difference between revisions

|Transliteration C=anistimi

|Beta Code=a)ni/sthmi

}}

{{pape

}}

{{ls

|lstext='''ἀνίστημι''': Α. ἐνεργ. ἐν τῷ ἐνεστ. [[ἀνίστημι]] (μεταγ. ἀνιστάω Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 9. 61): παρατ. ἀνίστην: μέλλ. ἀναστήσω, ποιητ. ἀνστήσω: ἀόρ. α΄ ἀνέστησα, Ἐπ. ἄνστησα: πρκμ. ἀνέστακα Ἐπίκτ.: [[ὡσαύτως]] κατὰ μέσ. ἀόρ. α΄ ἀνεστησάμην (ἴδε κατωτ. 1. 4, ΙΙΙ. 6). 1) [[κάμνω]] τινὰ νὰ σταθῇ [[ὄρθιος]], νὰ ἐγερθῇ, [[ἐγείρω]], γέροντα δὲ χειρὸς ἀνίστη, ἐσήκωσε τὸν γέροντα λαβὼν αὐτὸν ἀπὸ τῆς χειρός, Ἰλ. Ω. 515, πρβλ. Ὀδ. Ξ. 319· τί μ’ αὖ... ἐξ ἕδρας ἀνίστατε; Σοφ. Αἴ. 788· ἀν. τινὰ ἐκ τῆς κλίνης Πλάτ. Πρωτ. 317Ε· ὀρθὸν ἀν. τινὰ Ξεν. Ἀπομ. 1. 4, 11. 2) [[ἐγείρω]] τινὰ ἐκ τοῦ ὕπνου, [[ἐξεγείρω]], [[ἀφυπνίζω]], Ἰλ. Κ. 32, Ω. 551, 689, κτλ.· εἰς ἐκκλησίαν ἀν. τινὰ Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 740· ἀν. τινὰ ὠμόϋπνον Εὔπολ. ἐν Ἀδήλ. 8: μεταφ., ἀν. νόσον Σοφ. Τρ. 979. 3) [[ἐγείρω]] ἐκ νεκρῶν, [[οὐδέ]] μιν ἀνστήσεις Ἰλ. Ω. 551, πρβλ. Αἰσχύλ. Ἀγ. 1361, Σοφ. Ἠλ. 139· ἐξ ἀθλιότητος ἢ δυστυχίας, ὁ αὐτ. Ο. Κ. 276, πρβλ. Φ. 666· ἐκ τῆς δουλείας, Αἰσχίν. 6. 28: 4) μεθ’ Ὅμηρον, [[ὡσαύτως]] ἐπὶ πραγμάτων, [[ἀνιδρύω]], [[ἀνεγείρω]], στήνω, στήλην Ἡρόδ. 2. 102· πύργον Ξεν. Κύρ. 7. 5, 12, κτλ.· τρόπαια Πλάτ. Τίμ. 25C· ἀνδριάντα ἐς Δελφοὺς παρὰ Δημ. 164. 21· [[οὕτως]], ἀν. τινὰ χρυσοῦν, χαλκοῦν (παρ’ ἀρχαιοτέροις συγγραφεῦσιν ἱστάναι [[ἄνευ]] τῆς προθέσεως), ἀνεγείρειν χρυσοῦν ἢ χαλκοῦν ἀνδριάντα τινός, Πλούτ. 2. 170Ε, Βροῦτ. 1: ― οὕτω κατὰ μέσ. ἀόρ. α΄, ἀναστήσασθαι πόλιν, ἀνεγείρειν ἑαυτῷ πόλιν, Ἡρόδ. 1. 165· ἀνεστήσαντο δὲ βωμοὺς Καλλ. εἰς Ἄρτεμ. 199. β) [[κτίζω]] ἐκ νέου, ἀνοικοδομῶ, [[ἀνιδρύω]] [[πάλιν]], [[ἐπαναφέρω]], τείχη Δημ. 477. 23· μεταφ., θεῶν τιμὰς Εὐρ. Ἡρ. Μ. 852. 5) [[ἐγείρω]], στήνω, παρουσιάζω πρὸς πώλησιν, ἀνιστὰς δὲ κατὰ μίαν ἑκάστην [παρθένον] κήρυξ πωλέεσκε Ἡρόδ. 1. 196. ΙΙ. [[ἐγείρω]] εἰς ἐνέργειαν, [[διεγείρω]], ἀλλ’ ἴθι νῦν Αἴαντα... ἄνστησον Ἰλ. Κ. 176, πρβλ. 179., Ο. 64, κτλ.: μετὰ δοτ. προσ., [[διεγείρω]] τινὰ κατ’ ἄλλου, τούτῳ δὲ πρόμον ἄλλον ἀναστήσουσιν Ἰλ. Η. 116 (ἴδε κατωτέρ. Β. 1. 4): ― προσκαλῶ τινα εἰς τὰ ὅπλα καὶ [[συμπεριλαμβάνω]] αὐτὸν μετ’ ἐμοῦ εἰς τὸν πόλεμον, αὐτοί τε καὶ τῶν βαρβάρων πολλοὺς ἀναστήσαντες ἐστράτευσαν Θουκ. 2. 68, 96· [[διεγείρω]], πόλεμόν τινα βαρὺν καὶ ὅμορον ἀναστῆσαι ἐπ’ αὐτοὺς Πλουτ. Κορ. 21· καὶ ἀναστήσας ἦγε τὸν στρατόν, καὶ καλέσας τὸν στρατὸν εἰς τὰ ὅπλα ἦγεν αὐτόν, Θουκ. 4. 93, πρβλ. 112, κτλ. ΙΙΙ. [[κάμνω]] τοὺς ἀνθρώπους νὰ ἐγερθῶσι, [[διαλύω]] συνάθροισιν διὰ τῆς βίας, τοὺς μὲν ἀναστήσειεν «ἀναστάτους καὶ ἐν ταραχῇ ποιῆσαι» (Σχόλ.), Ἰλ. Α. 191· [[ἀλλά]], ἐκκλησίαν ἀναστῆναι σημαίνει: διακόπτειν τὴν συνεδρίαν, Ξεν. Ἑλλ. 2. 4, 42. 2) [[κάμνω]] τοὺς ἀνθρώπους νὰ μεταναστεύσωσιν, ἀναστάτους ποιῶ (ἴδε κατωτ. Β. ΙΙ. 2), [[ἔνθεν]] ἀναστήσας ἄγε Ὀδ. Ζ. 7· ἀνίστασαν τοὺς δήμους Ἡρόδ. 9. 73· Αἰγινήτας... ἐξ Αἰγίνης Θουκ. 2. 27· ἔτι, γαῖαν ἀναστήσειν Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 1349· οἴκους Πλουτ. Ποπλικ. 21· [[προσέτι]], ἀν. τινὰ ἐκ τῆς ἐργασίας Δημ. 270. 14, πρβλ. 313. 18· ἴδε κατωτ. Β. ΙΙ. 2. 3) σηκώνω ἱκέτην παρακαθήμενον εἰς [[ἄγαλμα]] θεοῦ ἢ βωμόν, τούτους ἀνιστᾶσι μὲν οἱ πρυτάνιες Ἡρόδ. 5. 71, Θουκ. 137, κτλ. Ὡσαύτως, ἀν. [[στρατόπεδον]] ἐκ χώρας, σηκώνω τὸ [[στρατόπεδον]] ἐκ τῆς θέσεώς του, [[μεταστρατοπεδεύω]], Πολύβ. 29. 11, 10· τὰ πράγματα ἀνίστησί τινα Πλουτ. Ἀλκ. 31. 4) ἀν. ἐπὶ τὸ βῆμα, [[κάμνω]] τινὰ νὰ ἀναβῇ εἰς τὸ βῆμα, Πλούτ. 2. 784C, πρβλ. Κάμιλλ. 32. 5) ἐπὶ κυνηγῶν, [[ἐγείρω]], [[ἐξεγείρω]], σηκώνω τὸ «κυνῆγι», τὰς δὲ ὠτίδας, ἄν τις ταχὺ ἀνιστῇ, ἔστι λαμβάνειν Ξεν. Ἀν. 1. 5, 3, πρβλ. Κύρ. 2. 4, 20, Κυν. 6. 23. 6) μάρτυρα ἀναστήσασθαί τινα, καλεῖν τινα εἰς μαρτυρίαν, Πλάτ. Νόμ. 937Α. IV. πρκμ. ἀνέστακα, μεταβ.: καὶ ἀνέστακεν αὐτῷ χεῖρα Ἑβδ. (Βασιλ. Α΄, ιε΄, 12). Β. ἀμετάβ. ἐν τῷ ἐνεστ. καὶ παρατ. ἀνίσταμαι, -μην, ἐν τῷ μέλλ. ἀναστήσομαι, ἐν τῷ ἀορ. β΄ ἀνέστην, πρκμ. ἀνέστηκα, Ἀττ. ὑπερσ. ἀνεστήκη· [[ὡσαύτως]] ἐν τῷ παθ. ἀορ. ἀνεστάθην (ἴδε κατωτ. ΙΙ. 2): ― σηκώνομαι, σηκώνομαι [[ὄρθιος]], [[κυρίως]] [[ὅπως]] ὁμιλήσω, τοῖσι δ’ ἀνέστη Ἰλ. Α. 68, 101, κτλ.· ἐν μέσσοισι Τ. 77· παρ’ Ἀττ. μετὰ μετοχ. μέλλ. ἀν. λέξων, κατηγορήσων, κτλ.· οὕτω μετ’ ἀπαρ., ἀνέστη μαντεύεσθαι Ὀδ. Υ. 380· κατὰ μετοχ., ἀναστὰς εἶπε Εὐρ. Ὀρ. 885· παραινέσεις ἐποιοῦντο... ἀνιστάμενοι Θουκ. 8. 76· [[ὡσαύτως]] ἐγείρομαι ἐκ τῆς θέσεώς μου εἰς ἔνδειξιν σεβασμοῦ, Λατ. assuigere, θεοὶ δ’ ἅμα πάντες ἀνέσταν Ἰλ. Α. 533. 2) ἐγείρομαι ἐκ τῆς κλίνης, ἐξ εὐνῆς ἀναστᾶσα Ἰλ. Ξ. 336, πρβλ. Αἰσχύλ. Εὐμ. 124· [[εὐνῆθεν]] Ὀδ. Υ. 124· ὄρθρου ἀν. Ἡσ. Ἔργα κ. Ἡμ. 575· ὀψὲ Ἀριστοφ. Σφ. 217· ἀν. ἐκ κλίνης, μετὰ ἀσθένειαν, Ἀνδοκ. 9. 20: - ἀπολ., ἐγείρομαι ἐκ τοῦ ὕπνου, Ἡρόδ. 1. 31. 3) ἐγείρομαι ἐκ νεκρῶν, Ἰλ. Φ. 56, πρβλ. Ο. 287, Ἡρόδ. Γ. 62, Αἰσχύλ. Ἀγ. 569· παρὰ τῶν πλειόνων Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 1073. 4) ἐγείρομαι ἐξ ἀσθενείας, [[ἀναλαμβάνω]], ἐκ τῆς νούσου Ἡρόδ. 1. 22, πρβλ. Πλάτ. Λάχ. 195C· ἀπολ., Θουκ. 2. 49 5) ἐγείρομαι ὡς [[ὑπέρμαχος]] ἢ [[πρόμαχος]], Ἰλ. Ψ. 709· θανάτων δ’ ἐμᾷ χώρᾳ [[πύργος]] ἀνέστα ([[Οἰδίπους]]), Σοφ. Ο. Τ. 1201: ἐντεύθεν μετὰ δοτ., ἀνίσταμαι [ὡς ἀνταγωνιστὴς κατά τινος], Ἀγκαῖον δὲ πάλῃ [ἐνίκησα] Πλευρώνιον, ὅς μοι ἀνέστη Ἰλ. Ψ. 635· μή τίς τοι… [[ἄλλος]] ἀναστῇ Ὀδ. Σ. 334· Τυφῶνα θοῦρον πᾶσιν ὃς ἀνέστη θεοῖς (πρότερον ἐγράφ. ἀντέστη) Αἰσχύλ. Πρ. 354· ἴδε ἀνωτ. Α. ΙΙ. β) ἐγείρομαι, ἀνυψοῦμαι, [[πύργος]] ἀνέστα Εὐρ. Φοίν. 824, πρβλ. Πολύβ. 16. 1, 5· ἐπὶ ἀγαλμάτων ἢ ἀνδριάντων, κτλ.· ἀνιδρύομαι, Πλούτ. 2. 91Α, 198F: μεταφρ., μή τι ἐξ αὐτῶν ἀναστήῃ κακὸν Πίνδ. Π. 4. 276· [[πόλεμος]] Διον. Ἁλ. 3. 23. 7) καθίσταμαι, [[γίνομαι]], [[βασιλεύς]]· διάφ. γραφ. ἐν Ἡροδ. 3. 66. 8) ἐπὶ ποταμοῦ, [[πηγάζω]], ἐξ ὀρέων Πλουτ. Πομπ. 34. ΙΙ. ἐγείρομαι [[ὅπως]] ἀπέλθω, σηκώνομαι νὰ [[ὑπάγω]], «ξεκινῶ», εἰς Ἄργος Εὐρ. Ἡρακλ. 59, πρβλ. Θουκ. 1. 87., 7. 49, 50· ἀνίστατο εἰς οἴκημά τι ὡς λουσόμενος Πλάτ. Φαίδων 116Α, [[ἔνθα]] ἴδε Heind. 2) ἀναγκάζομαι νὰ μεταναστεύσω (ἀνωτ. Α. ΙΙΙ. 2), ἐξ Ἄρνης ἀναστάντες ὑπὸ Θεσσαλῶν Θουκ. 1. 12, πρβλ. 8: - ἐν γένει, σηκώνομαι, [[ἀπέρχομαι]], ἐπὶ ἱκετῶν, ἀναστῆναι… ἀπὸ τοῦ βωμοῦ Αἰσχίν. κατὰ Τιμάρχ. 18. 7: - ἐπὶ χώρας, [[γίνομαι]] [[ἀνάστατος]], ἐρημοῦμαι, ἐν ἀνεστηκυίῃ τῇ χώρῃ Ἡρόδ. 5. 59· [[πόλις]]… πᾶσ’ ἀνέστηκεν δορὶ Εὐρ. Ἑκ. 494· ἡσυχάσασα ἡ Ἑλλὰς καὶ [[οὐκέτι]] ἀνισταμένη, μὴ ὑποκειμένη πλέον εἰς μεταναστάσεις, Θουκ. 1. 12· τὴν ἀσφάλειαν… περιείδετε ἀνασταθεῖσαν Δημ. 367. 20. 3) ἐπὶ δικαστηρίου, [[διακόπτω]] τὰς συνεδριάσεις, [[παύω]], [[ἐπειδὰν]] ἀναστῇ τὸ [[δικαστήριον]] Δημ. 585. 9. 4) ἐπὶ κυνηγίου, ἐξεγείρομαι, σηκώνομαι, καὶ τὰ ἀνιστάμενα θηρία ὑπεδέχοντο καὶ ἐδίωκον Ξεν. Κύρ. 2. 4. 20· ἴδε ἀνωτ. Α. ΙΙΙ. 5, καὶ πρβλ. [[ἀνάστατος]].

}}

{{Autenrieth

}}

{{Abbott

}}

{{Thayer

}}

{{grml

{{lsm

|lsmtext='''ἀνίστημι:''' Μτβ. Ενεργ. στον ενεστ., παρατ. <i>ἀνίστην</i>, μέλ. <i>ἀναστήσω</i>, ποιητ. <i>ἀνεστήσω</i>, αόρ. αʹ <i>ἀνέστησα</i>, Επικ. <i>ἄνστησα</i>· επίσης στον αόρ. αʹ Μέσ. <i>ἀνεστησάμην</i>·<br /><b class="num">Α. I. 1.</b> κάνω να σταθεί όρθιο, [[ανασηκώνω]], <i>χειρός</i>, με το [[χέρι]] του, σε Ομήρ. Ιλ.· [[εγείρω]] από ύπνο, [[ξυπνώ]], σε Ομήρ. Ιλ.· μεταφ., <i>ἀν. νόσον</i>, σε Σοφ.· [[σηκώνω]] από τους νεκρούς, σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ.· από τη [[δυστυχία]], σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για πράγματα, [[ορθώνω]], [[χτίζω]], [[ανεγείρω]], σε Ηρόδ. κ.λπ.· ομοίως, ἀν.τινα [[χαλκοῦν]], [[ορθώνω]] χάλκινο [[άγαλμα]] προς [[τιμή]] του, σε Πλούτ.· Μέσ. αόρ. αʹ <i>ἀναστήσασθαι πόλιν</i>, [[χτίζω]] [[μόνος]] μου μια πόλη, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">3.</b> [[ξαναχτίζω]], [[επιδιορθώνω]], επανεγκαθιστώ, σε Ευρ., Δημ.<br /><b class="num">4.</b> [[θέτω]] προς [[αγορά]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> [[εγείρω]], [[προκαλώ]] σε [[κίνηση]], [[ερεθίζω]], [[διεγείρω]], σε Ομήρ. Ιλ.· [[καλώ]] στα άρματα, [[ξεσηκώνω]] το στραύτευμα, σε Θουκ.· ἀν. πόλεμον [[ἐπί]] τινα, σε Πλούτ.<br /><b class="num">III. 1.</b> κάνω ανθρώπους να ξεσηκωθούν, να επαναστατήσουν, [[σπάζω]] μια [[συμμαχία]], σε Ομήρ. Ιλ., Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> κάνω ανθρώπους να φύγουν από τα σπίτια τους, [[μεταναστεύω]], [[μετατοπίζω]], σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">3.</b> κάνω τους ικέτες να σηκωθούν και να αφήσουν το ναό, σε Ηρόδ., Θουκ.<br /><b class="num">4.</b> λέγεται για αθλητές, [[ξεκινώ]] ένα [[αγώνισμα]], [[κηρύσσω]] την [[έναρξη]], σε Ξεν. <b>Β.</b> Αμτβ. σε ενεστ. και παρατ. <i>ἀνίσταμαι</i>, <i>-μην</i>, σε μέλ. <i>ἀναστήσομαι</i>, σε αόρ. βʹ <i>ἀνέστην</i>, παρακ. <i>ἀνέστηκα</i>, Αττ. υπερσ. <i>ἀνεστήκη</i>· επίσης στον αόρ. αʹ Παθ. ἀνεστάθην [ᾰ]·<br /><b class="num">I. 1.</b> σηκώνομαι, για να μιλήσω, σε Όμηρ. κ.λπ.· σηκώνομαι από τη [[θέση]] μου ως [[ένδειξη]] σεβασμού, Λατ. assurgere, σε Ομήρ. Ιλ.· σηκώνομαι από το [[κρεβάτι]], στο ίδ. κ.λπ.· σηκώνομαι από τους νεκρούς, ανασταίνομαι, στο ίδ.· [[επανακάμπτω]] από [[αρρώστια]], [[αναρρώνω]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> εγείρομαι ως [[υπέρμαχος]], σε Ομήρ. Ιλ., Σοφ.· με δοτ., σηκώνομαι για να παλέψω ενάντια σε, <i>τινι</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>πᾶσιν ὃς ἀνέστη θεοῖς</i>, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">3.</b> λέγεται για κτίρια και αγάλματα, ορθώνομαι, ανοικοδομούμαι, ανεγείρομαι, σε Ευρ., Πλούτ. κ.λπ.<br /><b class="num">4.</b> λέγεται για ποταμό, υψώνομαι, [[φουσκώνω]], σε Πλούτ.<br /><b class="num">II. 1.</b> σηκώνομαι να φύγω, [[ξεκινώ]], [[απέρχομαι]], σε Ευρ., Θουκ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> αναγκάζομαι να μεταναστεύσω, σε Θουκ.· χρησιμοποιείται για [[χώρα]], ερημώνομαι, μειώνομαι ως προς τον πληθυσμό, σε Ηρόδ., Ευρ.· [[οὐκέτι]] ἀνισταμένη, μη υποκείμενη [[πλέον]] σε [[μετανάστευση]], σε Θουκ.<br /><b class="num">3.</b> χρησιμοποιείται για δικαστήριο, συγκαλούμαι, σε Δημ.<br /><b class="num">4.</b> λέγεται για [[κυνήγι]], διεξάγομαι, σε Ξεν.

}}

{{mdlsj

}}

{{Chinese

|sngr='''原文音譯'''：¢n⋯sthmi 安-衣士帖米<br />'''詞類次數'''：動詞（112）<br />'''原文字根'''：向上-站 相當於： （[[קוּם]]&#x200E; / [[קָמָי]]&#x200E; / [[תְּקֹומֵם]]&#x200E;）  （[[שָׁכַם]]&#x200E;）<br />'''字義溯源'''：站起，起來，起身，舉起，顯出，復起，復甦，復活，興起，活了；由（[[ἀνά]]）*=上）與（[[ἵστημι]]）*=站）組成。參讀 （[[ἀνάστασις]]）同義字<br />'''出現次數'''：總共（110）；太（6）；可（17）；路（27）；約（8）；徒（45）；羅（1）；林前（1）；弗（1）；帖前（2）；來（2）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 起來（30） 太9:9； 可5:42； 路4:29； 路5:28； 路10:25； 路11:7； 路11:8； 路15:20； 路17:19； 路22:46； 路23:1； 路24:12； 約11:31； 徒5:6； 徒5:36； 徒6:9； 徒8:26； 徒9:6； 徒9:11； 徒9:34； 徒9:40； 徒10:13； 徒10:20； 徒11:7； 徒12:7； 徒22:10； 徒22:16； 徒23:9； 徒26:30； 林前10:7；<br />2） 復活（12） 太17:9； 可8:31； 可9:9； 可9:10； 路24:7； 路24:46； 約6:39； 約20:9； 徒2:24； 徒10:41； 徒17:3； 徒17:31；<br />3） 站起來（7） 太26:62； 可14:57； 路4:16； 徒1:15； 徒5:34； 徒11:28； 徒13:16；<br />4） 他⋯起來（7） 可1:35； 可2:14； 路4:38； 路5:25； 路6:8； 路22:45； 徒9:18；<br />5） 興起（4） 徒3:22； 徒7:18； 來7:11； 來7:15；<br />6） 他要復活（4） 太20:19； 可9:31； 可10:34； 路18:33；<br />7） 你起來（3） 徒10:26； 徒14:10； 徒26:16；<br />8） 要⋯復活（3） 約6:40； 約6:44； 約6:54；<br />9） 起身（3） 路1:39； 徒8:27； 徒9:39；<br />10） 復活了（2） 徒13:33； 帖前4:14；<br />11） 要起來（2） 太12:41； 路11:32；<br />12） 他⋯起身（2） 可7:24； 可10:1；<br />13） 就起來（2） 徒14:20； 徒15:7；<br />14） 她⋯起來（1） 路4:39；<br />15） 他們⋯復活（1） 可12:25；<br />16） 他⋯站起來了（1） 可9:27；<br />17） 要⋯興起（1） 徒7:37；<br />18） 必有⋯起來（1） 徒20:30；<br />19） 當⋯復起（1） 弗5:14；<br />20） 必⋯復活（1） 帖前4:16；<br />21） 他使⋯復起（1） 徒13:34；<br />22） 扶著⋯起來（1） 徒9:41；<br />23） 他們⋯起身（1） 路24:33；<br />24） 已使⋯復活（1） 徒2:32；<br />25） 他⋯起來了（1） 徒9:34；<br />26） 她⋯起來了（1） 路8:55；<br />27） 曾起來（1） 徒5:37；<br />28） 他復活了（1） 可16:9；<br />29） 活了（1） 路9:8；<br />30） 起來站（1） 可14:60；<br />31） 他們都復活了（1） 可12:23；<br />32） 生子（1） 太22:24；<br />33） 攻打（1） 可3:26；<br />34） 又活了（1） 路9:19；<br />35） 我要起來（1） 路15:18；<br />36） 都起來（1） 徒5:17；<br />37） 他起身（1） 徒10:23；<br />38） 既興起（1） 徒3:26；<br />39） 他必復活（1） 約11:24；<br />40） 復活的（1） 路16:31；<br />41） 必復活（1） 約11:23；<br />42） 興起來（1） 羅15:12

}}