κροτέω: Difference between revisions

|Definition=poet. [[κορτέω]] [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]], cf. [[ἀνακροτέω]]: ([[κρότος]]):—<br><span class="bld">A</span> [[make to rattle]], of horses, <b class="b3">ὄχεα κροτέοντες</b> [[rattling]] them [[along]], Il.15.453, cf. ''h.Ap.''234.<br><span class="bld">II</span> [[knock]], [[strike]], λέβητας [[Herodotus|Hdt.]]6.58; θύρσῳ γῆν E.''Ba.'' 188; τοῖς ἀγκῶσι τὰς πλευράς D.54.9; τινα Plu.2.10d: [[sensu obsceno|sens. obsc.]], ''IG'' 12(7).414 (Amorgos, cf. [[διακροτέω]] 1):—Pass., to [[be beaten]] by [[rain]], Ael. ''NA''16.17.<br><span class="bld">2</span> [[clap]] in sign of [[applause]], [[κροτέω τὰς χεῖρας]], [[κροτέω τὼ χεῖρε]], [[Herodotus|Hdt.]] 2.60, [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''8.4.12; [[κροτέω ταῖς χερσί]] [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Characters|Char.]]''19.10: abs., [[applaud]], X.''Smp.''9.4, D.21.226, etc.; ἐν θεάτρῳ [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Characters|Char.]]''11.3: c.acc., κ. τινά D.L.7.173:—Pass., Arist.''Po.''1456a10 (sed leg. [[κρατεῖσθαι]]), Pl. ''Ax.''368d, etc.; τέλειος [[ῥήτωρ]] καὶ [[κεκροτημένος]] Phld.''Rh.''2.128 S.; <b class="b3">παρὰ Ὁμήρῳ κεκρότηται τὰ σώφρονα συμπόσια</b> are [[commend]]ed, Ath.5.182a (sed leg. <b class="b3">κεκρ</b>.).<br><span class="bld">b</span> also in sign of [[disapproval]], Plu.2.533a.<br><span class="bld">3</span> [[κροτέω ὀδόντας]] = [[gnash the teeth]], Archil.''Supp.''2.9.<br><span class="bld">4</span> of a smith, [[hammer]], [[weld together]], Luc.''Lex.''9: metaph., in Pass., to [[be wrought]], κεκρότηται χρυσέα κρηπίς Pi.''Fr.''194, cf. Lyc.888: hence <b class="b3">ἐξ ἀπάτας κεκροτημένοι ἄνδρες</b> one [[mass]] of [[trickery]], Theoc.15.49; <b class="b3">εὐθὺς τὸ πρῆγμα κροτείσθω</b> 'strike while the iron is hot', ''AP''10.20 (Adaeus).<br><span class="bld">5</span> [[rattle]], [[clash]], χαλκώματα Plu.2.944b: c. dat., <b class="b3">κ. ὀστράκοις καὶ ψήφοις</b> [[make a rattling noise]] with them, in order to collect a swarm of bees, [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]''627a16; κ. κυμβάλοις Luc.''Alex.''9; satirically, <b class="b3">ἡ τοῖς ὀστράκοις κροτοῦσα [Μοῦσ' Εὐριπίδου]</b> Ar.''Ra.''1306, cf. Ael.''NA''2.11.<br><span class="bld">6</span> [[strike the woof home with the weaver's sley]], <b class="b3">σινδόνες λίαν κεκροτημέναι</b> [[close-woven]], Str.15.1.67.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1513.png Seite 1513]] (mit [[κρούω]] zusammenhangend, nach Eust. ein onomatopoetisches Wort), [[klappern]], [[rasseln lassen]]; wie [[κροταλίζω]] von den Pferden, κείν' ὄχεα κροτέοντες, mit dem leeren Wagen daherrasselnd, Il. 15, 453; H. h. Apoll. 234. – Gew. [[ klatschen]], [[klopfen]], [[schlagen]]; θύρσῳ κροτῶν γῆν Eur. Bacch. 188; Sp., ταρφέα σιγαλόεντι [[πέδον]] κροτέοντα πεδίλῳ Ap. Rh. 4, 1195; τοῖς ἀγκῶσι τὰς πλευράς Dem. 54, 9; κροτοῦντες τὸ [[ἔδαφος]] Plut. Eumen. 11; nach Moeris hellenistisch = an die Thür klopfen. – Bes. a) ein Saiteninstrument mit dem[[ Plektrum schlagen]], Sp.; auch κυμβάλοις, Luc. Alex. 9, s. d. – b) ein Gewebe mit der Weberlade festschlagen, Strab. XV, 717. – c) vom Schmiede, zusammenhämmern, zusammenschweißen, [[schmieden]]; Luc. Lexiph. 9; χρυσῷ πλατὺν κρατῆρα κεκροτημένον Lycophr. 888; a. Sp.; übtr., κεκρότηται χρυσέα [[κρηπίς]] Pind. frg.; ἐξ ἀπάτας κεκροταμένοι ἄνδρες, aus Lug u. Trug zusammengesetzt, Theocr. 15, 49; εὐθὺς τὸ [[πρῆγμα]] κροτείσθω, das Geschäft werde sogleich betrieben, Addaeus (X, 20), wie »das Eisen schmieden, so lange es heiß ist«. – d) [[zusammenschlagen]]; κροτεῖν τὼ χεῖρε, beide Hände gegen einander schlagen, mit beiden Händen [[Beifallklatschen]], Xen. Cyr. 8, 4, 12; καὶ χαίρειν Plat. Euthyd. 303 b; καὶ ἐκβοᾶν Rep. VI, 492 b; auch = loben, παρὰ Ὁμήρῳ κεκρότηται τὰ σώφρονα συμπόσια Ath. V, 182 a; <span class="ggns">Gegensatz</span> [[συρίττω]], Luc. Harmonid. 2; vgl. Plat. Ax. 368 d; übh. = Lärm machen, klappern, ἡ τοῖς ὀστράκοις κροτοῦσα Μοῦσα Ar. Ran. 1305, auch κἂν πιθανωτέρους τούτων λόγους [[ἄρτι]] κροτήσῃς, Plat. Ax. 369 d; laut herdeclamiren, schwatzen, Sp. – Adj. verb. [[κροτητός]], geschlagen; κτύπῳ δ' ἐπ ιῤῥοθεῖ κροτητὸν ἁμὸν καὶ πανάθλιον [[κάρα]] Aesch. Ch. 428; ἅρματα, rasselnde Wagen, Soph. El. 714; auf Saiteninstrumenten gespielt, κροτητὰ [[μέλη]] Soph. bei Ath. IV, 175 e, u. ähnl. A.

{{bailly

|btext=[[κροτῶ]] :<br /><i>f.</i> κροτήσω, <i>ao.</i> ἐκρότησα, <i>pf.</i> κεκρότηκα;<br /><b>I.</b> faire retentir, faire résonner : ὄχεα κροτέοντες IL faisant résonner les chars;<br /><b>II.</b> [[frapper]] :<br /><b>1</b> [[frapper]], [[heurter]] : λέβητας HDT des chaudrons ; κροτεῖν τινα, frapper qqn;<br /><b>2</b> [[frapper sur un instrument]] : χαλκώματα PLUT frapper des cymbales d'airain ; faire du bruit avec un instrument ; κροτεῖν κυμβάλοις LUC faire résonner des cymbales;<br /><b>3</b> [[frapper avec un marteau de forgeron]] ; forger, battre, marteler, écrouir (un métal) : κεκρότηται χρυσέα [[κρηπίς]] PIND (PLUT) la base est fabriquée en or;<br /><b>4</b> [[frapper l'un contre l'autre]], [[heurter]], [[choquer]] : κροτεῖν τὰς χεῖρας HDT, [[τῶ]] χεῖρε XÉN battre des mains ; <i>abs.</i> κρ. applaudir ; <i>qqf en mauv. part</i> battre des mains en signe de désapprobation.<br />'''Étymologie:''' DELG v.norr. hratt « frapper ».

|elnltext=κροτέω [κρότος] laten klepperen, laten ratelen:; κείν’ ὄχεα κροτέοντες terwijl zij lege wagens lieten ratelen Il. 15.453; klepperen met:; ἡ τοῖς ὀστράκοις αὕτη κροτοῦσα het meisje daar dat met potscherven rammelt Aristoph. Ran. 1306; in de handen klappen, abs.; met acc. of dat.: κ. τὰς χεῖρας in de handen klappen Hdt. 2.60.1; κ. ταῖς χερσί applaudisseren Thphr. Char. 19.10. hard slaan:; θύρσῳ κροτῶν γῆν met de thyrsυsstaf de aarde slaand Eur. Ba. 188; hameren; overdr. tot een geheel smeden:. ἐξ ἀπάτας κεκροτημένοι ἄνδρες bedriegers in hart en nieren Theocr. Id. 15.49; λῆρόν τινα ἐκροτοῦν ik zat een dingetje in elkaar te zetten Luc. 46.9.

{{elru

|elrutext='''κροτέω:'''<br /><b class="num">1</b> [[с грохотом мчать]] (κείν᾽ ὄχεα Hom., HH);<br /><b class="num">2</b> [[бить]], [[ударять]] (γῆν θύρσῳ Eur.): κ. χαλκώματα Plut. или κ. κυμβάλοις Luc. бить в кимвалы; κ. τινα Plut. бить кого-л. (ср. 3);<br /><b class="num">3</b> (тж. κ. τὼ χεῖρε Xen. и κ. τὰς χεῖρας Her.) [[рукоплескать]] Xen., Plat. etc.: κ. τινα Diog. L. рукоплескать кому-л. (ср. 2); pass. получать аплодисменты Plat., Arst., Plut.;<br /><b class="num">4</b> [[стучать]], [[трещать]] (ὀστράκοις καὶ ψήφοις Arst.);<br /><b class="num">5</b> [[ковать]], [[выковывать]]: κεκρότηται χρυσέα [[κρηπίς]] Pind. ap. Plut. основа (поэзии) выкована из золота;<br /><b class="num">6</b> перен. [[выковывать]], [[делать]]: ἐξ ἀπάτας κεκροταμένοι [[ἄνδρες]] Theocr. люди, выкованные из лжи, т. е. отъявленные лжецы; κ. λόγους Plat. сочинять речи; εὐθὺς τὸ [[πρῆγμα]] κροτείσθω Anth. чтобы дело было быстро сделано.

|sltr=[[κροτέω]] [[beat]], [[stamp]] μελπόμεναι ποδὶ κροτέο[ντι (''[[sc.]]'' γᾶν) Πα. . 1. κεκρότηται χρυσέα κρηπὶς ἱεραῖσιν ἀοιδαῖς fr. 194.

|lsmtext='''κροτέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i> ([[κρότος]]),<br /><b class="num">I.</b> κάνω [[κάτι]] να κροταλίσει, λέγεται για άλογα, <i>ὄχεα κροτέοντες</i>, σέρνοντάς τα με κρότο, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[χτυπώ]], [[πλήττω]], σε Ηρόδ., Ευρ.· κροτεῖν τὰς χεῖρας ή <i>τὼ χεῖρε</i>, [[χτυπώ]] τα χέρια, σε Ηρόδ., Ξεν.· απόλ., [[χειροκροτώ]], [[χτυπώ]] [[παλαμάκια]], σε Ξεν. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για σιδηρουργό, [[σφυρηλατώ]] μαζί και [[συνενώνω]], σε Πλάτ. — Παθ., σφυρηλατούμαι· μεταφ., <i>ἐξ ἀπάτας κεκροταμένος</i>, στο [[σύνολο]] του «σφυρηλατημένος» με [[απάτη]], σε Θεόκρ.<br /><b class="num">III.</b> αμτβ., [[παράγω]] θορυβώδεις ήχους, σε Αριστ., Λουκ.

{{ls

|lstext='''κροτέω''': [[ποιητικός]] τις [[τύπος]] [[κορτέω]] μνημονεύεται ὑπὸ Ἡσύχ., [[ὅθεν]] ἀνακορτήσασα (ἀντὶ ἀνακροτ-) διορθοῦται ὑπὸ τοῦ Meineke ἔν τινι ἑξαμέτρῳ παρὰ Διογενιαν. 3. 97· ([[κρότος]]). Κάμνω νὰ κροτῇ τι, ἐπὶ ἵππων, ὄχεα κροτέοντες, σύροντες αὐτὰ μετὰ κρότου, Ἰλ. Ο. 453, Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἀπόλλ. 234· πρβλ. [[κροταλίζω]] Ι. ΙΙ. κτυπῶ, πλήττω, [[κρούω]], λέβητας Ἡρόδ. 6. 58· γῆν θύρσῳ Εὐρ. Βάκχ. 188· τοῖς ἀγκῶσι τὰς πλευρὰς Δημ. 1259. 22· τινα Πλούτ. 2. 10D. ― Παθ., πλήττομαι ὑπὸ βροχῆς, Αἰλ. π. Ζ. 16. 17. 2) κτυπῶ τὰς χεῖράς μου εἰς [[σημεῖον]] ἐπικροτήσεως, κροτεῖν τὰς χεῖρας, τὼ χεῖρε, κροτεῖν τὰς χεῖρας, χειροκροτεῖν, Ἡρόδ. 2. 60, Ξεν. Κύρ. 8. 4, 12· ἀπολ., κροτῶ τὰς χεῖρας, ἐπικροτῶ, ἐπιδοκιμάζω, ὁ αὐτ. ἐν Συμπ. 9, 4, Δημ. 586. 21, κτλ.· καὶ μετ’ αἰτ., κρ. τινα Διογ. Λ. 7. 173. ― Παθ., ἐπικροτοῦμαι, [[ἐπιτυγχάνω]], Ἀριστ. Ποιητ. 18, 12, Πλάτ. Ἀξίοχ. 368D, κτλ.· παρὰ Ὁμήρῳ κεκρότηται τὰ σώφρονα συμπόσια, ἐπαινοῦνται, Ἀθήν. 182Α. β) [[ὡσαύτως]] εἰς [[σημεῖον]] ἀποδοκιμασίας, Πλούτ. 2. 533Α· ἴδε [[κρότος]] 2. β. 3) ἐπὶ χαλκέως, σφυρηλατῶ [[ὁμοῦ]] καὶ συνενῶ, ὡς τὸ [[συγκροτέω]], Λουκ. Λεξιφ. 9· ― μεταφ., κρ. λόγους Πλάτ. Ἀξ. 369Β· καὶ ἐν τῷ παθ., πλήττομαι, σφυρηλατοῦμαι, κεκρότηται χρυσέα κρηπὶς Πινδ. Ἀποσπ. 206, πρβλ. Λυκόφρ. 888· καὶ μεταφ. (ὡς τὸ [[κρότημα]]), ἐξ ἀπάτας κεκροταμένος, ἐσφυρηλατημένος, [[ὅλος]] [[ἀπάτη]], Θεόκρ. 15. 49· εὐθὺς τὸ [[πρᾶγμα]] κροτείσθω, ὡς τό: νὰ σφυρηλατῆται ὁ [[σίδηρος]] ἐνόσῳ [[εἶναι]] [[θερμός]], Ἀνθ. Π. 10. 20. 4) συγκροτῶ, συγκρούων κροτῶ, χαλκώματα Πλουτ. 2. 944Β· [[ὡσαύτως]], κρ. ὀστράκοις καὶ ψήφοις, [[ἐγείρω]] κρότον ἢ θόρυβον δι’ αὐτῶν [[ὅπως]] συνάξω [[σμῆνος]] μελισσῶν, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 40, 51· κ. κυμβάλοις Λουκ. Ἀλέξ. 9· καὶ σατυρικῶς, ἡ τοῖς ὀστράκοις κροτοῦσα Μοῦσ’ Εὐριπίδου Ἀριστοφ. Βάτρ. 1306, πρβλ. Αἰλ. π. Ζ. 2. 11. 5) πλήττω τὴν κρόκην διὰ τῆς κερκίδος ἐν τῷ ὑφαίνειν, σινδόνες [[λίαν]] κεκροτημέναι, πυκνῶς ὑφασμέναι, «κρουσταί», Στράβ. 717.