παρήορος: Difference between revisions

|Definition=so in Ep. and Ion., but Dor. and Att. παράορος [<b class="b3">ρᾱ], ον</b> (as always in Trag.), also Dor. πάρᾱρος <span class="bibl">Theoc.15.8</span> : ([[παραείρω]], cf. [[συνήορος]]) : -<span class="sense"><span class="bld">A</span> [[joined]] or [[hung beside]] : hence [[παρήορος]] (sc. [[ἵππος]]), [[horse which draws by the side of the regular pair]] (ξυνωρίς), [[outrunner]], = [[σειραφόρος]], <span class="bibl">Il.16.471</span>,<span class="bibl">474</span>, <span class="bibl">D.H.7.73</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[lying along]], [[outstretched]], [[sprawling]], ἔκειτο π. ἔνθα καὶ ἔνθα <span class="bibl">11.7.156</span>; ἀχρεῖον καὶ π. δέμας κεῖται <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>365</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">III</span> metaph., [[reckless]], [[senseless]], οὔ τι π. οὐδ' ἀεσίφρων <span class="bibl">Il.23.603</span>, cf. Theoc. [[l.c.]]; π. ὄμμα τιταίνειν <span class="bibl">Tryph.371</span>; <b class="b3">νόου παρήορος</b> [[distraught]], <span class="bibl">Archil.56.5</span>.</span>

|lstext='''παρήορος''': (οὐχὶ παρῄορος), Δωρ. [[παράορος]], ον, ὁ [[δεύτερος]] [[οὗτος]] [[τύπος]] ἀείποτε παρὰ Τραγ., παρὰ δὲ μεταγεν. ποιηταῖς [[ὡσαύτως]] [[παρηόριος]], ον. ([[παραείρω]], πρβλ. [[συνήορος]], [[μετήορος]] = [[μετέωρος]])˙ -συνημμένος ἢ συνηρτημένος· [[ὅθεν]] [[παρήορος]] (ἐξυπακ. [[ἵππος]]), ὁ δεδεμένος παρὰ τὸ σύνηθες [[ζεῦγος]], (τὴν ξυνωρίδα), ἀλλαχοῦ [[παράσειρος]], [[σειραφόρος]], Ἰλ. Π. 471, 474˙ πρβλ. [[παρηορία]]. ΙΙ. εἰς [[μῆκος]] ἐκτεταμένος, ἐξηπλωμένος, ἔκειτο [[παρήορος]] [[ἔνθα]] καὶ [[ἔνθα]] Ἰλ. Η. 156˙ ἀχρεῖον καὶ παράορον [[δέμας]] κεῖται Αἰσχύλ. 363˙ - [[οὕτως]] ἐπὶ πλοίου, τὴν δὲ (δηλ. τὴν Ἀργὼ) παρηορίην κόπτειν [[ῥόος]], μετέωρον ὤθει πρὸς τὰ ἐμπρὸς ὁ [[ῥοῦς]] τῶν κυμάτων, Ἀπολλ. Ροδ. Δ. 943. ΙΙΙ. μεταφορ., (ἐκ τοῦ ὅτι ὁ [[παρήορος]] [[ἵππος]] συνήθως ἐγαυρία καὶ ἀνεπήδα), [[ἀπερίσκεπτος]], [[ἄφρων]], [[ἀνόητος]], [[ἐπεὶ]] οὔ τι [[παρήορος]] οὐδ’ [[ἀεσίφρων]] [[ἦσθα]] [[πάρος]] Ἰλ. Ψ. 603˙ πεπλανημένος, ἥ τε θεῷ πληγεῖσα παρήορον [[ὄμμα]] τιταίνει, Τρυφιόδ. (γραπτ. Τριφ-) 371˙ οὕτω, παρηόριον [[νόημα]] Ἀνθολ. Π. 9. 603˙ - ἐν Ἀρχιλ. 51, νόου [[παρήορος]], ἔξω φρενῶν, [[παράφρων]], - ὁ Θεόκρ. 15. 8 ἔχει τὸν Δωρ. τύπον [[πάραρος]] ἐπὶ ταύτης τῆς ἐννοίας καὶ ὁ Ἡσύχ. ἔχει : «παρηρία˙ [[μωρία]]» καὶ «παραρεῖν˙ φληναφεῖν». - Πρβλ. [[παραείρω]]. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρήσεις σ. 35.

|ftr='''παρήορος''': (ep. ion. seit Il.),<br />{parḗoros}<br />'''Forms''': -άορος (A. ''Pr''. 363; [[varia lectio|v.l.]] -ή-), -αρος (Theok. 15, 8), -ῶρος (Tryph., ''AP'').<br />'''Meaning''': ‘beigeschirrt(es Pferd)’ übertr. [[neben der Spur laufend]], [[unvernünftig]], auch etwa [[ausgestreckt]] (durch falsche Interpretation von Π 471?; s. Leumann Hom. Wörter 222 ff.).<br />'''Derivative''': Rhythmische Nebenform [[παρηόριος]] [[aus der Bahn geschlagen]], von einem Schiff (A. R.), [[unvernünftig]] (''AP''). — Davon παρηορίαι f. pl. [[Beigeschirr]] (Il.), übertr. [[abseits liegende Flußarme]] (Arat. 600); παρηρία (für -ηορία?)· [[μωρία]] H.<br />'''Etymology''' : Verbalnomen von [[παραείρω]], s. 2. [[ἀείρω]] m. Lit.; zum Lautlichen noch Björck Alpha impum 112f., 231, zum Sachlichen Delebecque Cheval 99f., 144f.<br />'''Page''' 2,474