δάϊος: Difference between revisions

|dgtxt=-α, -ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> jón.- ép. [[δήϊος]] <i>Il</i>.7.119, 8.181, Sol.23.17; contr. [[δῇος]] Tyrt.8.12, Thgn.552<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [-ᾱ-, pero en Homero [[δήϊος]] se mide disíl. (sinicesis) cuando la última es larga; contr. dór. y trag. δᾷος cuando es disíl.]<br /><b class="num">• Morfología:</b> [tb. -ος, -ον E.<i>Tr</i>.1301, Ar.<i>Nu</i>.335]<br /><b class="num">I</b> sent. neg.<br /><b class="num">1</b> de abstr. y cosas [[destructor]] cont. bélico πόλεμος <i>Il</i>.7.119, δαΐας πεπαυμέ[νοι σάλ] πιγγος A.<i>Fr</i>.451n.8, ἔγχεα S.<i>OC</i> 699, cf. E.l.c., A.R.1.635, μάχα S.<i>Fr</i>.314.245, Lyc.861, τέρας E.<i>Ph</i>.1023, ἄνθεμα ... δήιον ofrenda de guerra</i>, <i>AP</i> 6.128 (Mnasalc.)<br /><b class="num">•</b>del fuego [[devorador]], [[arrasador]], <i>Il</i>.8.181, A.<i>Th</i>.222<br /><b class="num">•</b>rel. fenómenos atmosféricos [[violento]], [[catastrófico]] ἐποίουν ὑγρᾶν Νεφελᾶν ... δάιον ὁρμάν Ar.l.c.<br /><b class="num">•</b>de un camino [[de destrucción]] τίνα λόγων ἔπιτε δαΐαν ὁδόν Ar.<i>Ra</i>.897, δ. νόσος enfermedad destructiva</i> Hsch.δ 238.<br /><b class="num">2</b> de pers. [[hostil]], [[enemigo]] κτείνας δήϊον ἄνδρα <i>Il</i>.6.481, δῄων ἀνδρῶν ἀντιάσειν Thgn.l.c., λοξὸν ... ὁρῶσι πάντες ὥστε δήιον Sol.l.c., πᾶς ἄν τις ἀνὴρ ἠράσθη δάιος εἶναι Ar.<i>Ra</i>.1022, βάτου ἦν ... ἐγὼ δήιος <i>AP</i> 7.656 (Leon.)<br /><b class="num">•</b>subst. plu. (οἱ) δάϊοι [[los enemigos]] δηΐοισι μάχεσθαι <i>Il</i>.4.373, δᾴοισιν ... ἕλκεα ῥῆξαν Pi.<i>N</i>.8.28, εἰ μὴ ... δῄων ὀρέγοιτο Tyrt.l.c., cf. Archil.170.5, εὐναὶ γὰρ ἦσαν δαΐων πρὸς τείχεσιν A.<i>A</i>.559, στάζε φόνον δαΐων <i>AP</i> 6.123 (Anyt.).<br /><b class="num">3</b> [[desgraciado]] de pers. ἴυζ' ἄποτμον βοὰν δυσαιανῆ Πέρσαις δαΐοις A.<i>Pers</i>.282, ὦ δαΐα Τέκμησσα S.<i>Ai</i>.784<br /><b class="num">•</b>rel. conducta personal [[de consecuencias funestas]] τόλμαι E.<i>Andr</i>.837.<br /><b class="num">II</b> uso expresivo, sent. posit. [[tremendo]], [[arrasador]], [[extraordinario]] Λύσσιπε ... δάιε τεχνίτα Posidipp.Epigr.18.2.<br /><b class="num">III</b> adv. -ως [[extraordinariamente]] δ. τε καὶ μεγαλοπρεπῶς Epicur.<i>Fr</i>.[99] 1.<br /><b class="num">• Etimología:</b> La rel. c. [[δαίω]] ‘quemar’ < *<i>dau̯iō</i> sería secundaria; deriv. de [[δάϊς]] q.u., que no procede de *<i>dau̯i</i>-, como indica mic. <i>da-i-qo-ta</i> e. e. Δᾱιχ^u̯όντας.