ὀροθύνω: Difference between revisions

|Definition=used by Hom. once in pres., Od.18.407, but chiefly in Ep. impf. 3sg. ὀρόθῡνε (ν), Il.13.351, al.: aor. 1 ὠρόθυνα Lyc.693; imper. ὀρόθυνον Il.21.312 :—[[stir up]], [[rouse]], [[urge on]], mostly of persons, Il.13.351, etc.; also of things, πάντας δ' ὀρόθυνον ἐναύλους 21.312; πάσας δ' ὀρόθυνεν ἀέλλας Od.5.292 : c. inf., [[urge]] one to do, A.R.1.522, 1275.— Ep. word, used in Pass. by A., στάσις τ' ἐν ἀλλήλοισιν ὠροθύνετο Pr. 202; and Herm. restores [[ὀροθύνεις]] (for [[ὀρθεῖς]] or [[ὀρθοῖς]]) in E.Ba. 1168 (lyr.).

|mltxt=[[ὀροθύνω]] (ΑΜ)<br /><b>1.</b> [[κινώ]], [[εγείρω]], [[διεγείρω]], [[εξεγείρω]]<br /><b>2.</b> [[προτρέπω]], [[παρακινώ]], [[παρορμώ]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Το ρ. έχει σχηματιστεί πιθ. από αμάρτυρο τ. <i>οροθέω</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ἐρέθω]] «[[ερεθίζω]]»), [[κατά]] τα ρ. σε -<i>ύνω</i>. Η [[άποψη]] ότι προέρχεται από έναν συνδυασμό του θ. <i>ορ</i>- του [[ὄρνυμι]] «[[εγείρω]]» και του ρήματος [[θύνω]] «[[ορμώ]]» θεωρείται [[μάλλον]] παρετυμολογική].

|lsmtext='''ὀροθύνω:''' ([[ὄρνυμι]], [[ὀρίνω]]), [[κυρίως]] στον Επικ. παρατ. <i>ὀρόθῡνον</i>· αόρ. αʹ <i>ὠρόθυνα</i>, προστ. <i>ὀρόθυνον</i>, [[ανακινώ]], [[διεγείρω]], [[παροτρύνω]], [[εξερεθίζω]], σε Όμηρ., Αισχύλ.