3,273,831
edits
ἀκή: Difference between revisions
From LSJ
m
no edit summary
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀκή''': ἡ, οὐσιαστ. ἀναφερόμενον ὑπὸ Γραμμ. (Ἡσύχ., Σουΐδ., Εὐστ., Ἐτυμ. Μ.) μετὰ τριῶν σημασιῶν. Ι. [[αἰχμή]], (πρβλ. [[ἀκίς]], [[ἄκων]], [[ἄκαινα]], [[ἄκανος]], [[ἀκόνη]], [[ἄκρος]], ὠκύς, τὴν κατάλ. -ήκης, τὴν μετοχ. [[ἀκαχμένος]], [[ὡσαύτως]] [[ἀκωκή]]. Ἴσως δὲ καὶ [[ἀκμή]], [[αἰχμή]], Σανσκρ. açan ([[βέλος]]), âçus ([[ταχύς]]), Ζενδικ. aku ([[ἀκωκή]]), Λατ. acus, acuo, acer, ocior καὶ ἴσ. acies, Παλαιὰ Ὑψ. Γερμ. egg-ja (acuo). ΙΙ. [[σιγή]], [[ἡσυχία]], [[σιωπή]], (πρβλ. [[ἀκήν]], [[ἀκέων]], ἀκᾶ, [[ἄκασκα]], [[ἀκασκαῖος]], ἦκα, ἤκιστα, ἤκαλος). ΙΙΙ. [[θεραπεία]], ([[ὁπόθεν]] [[ἀκέομαι]], [[ἴσως]] δὲ καὶ αἰκάλος, [[αἰκάλλω]]), Ἱππ. 853C, 866Β. - Ὁ Κούρτιος ὑποπτεύει ὅτι αἱ σημ. ΙΙ. καὶ ΙΙΙ. ἀνήκουσιν εἰς τὴν αὐτὴν ῥίζαν, [[καθότι]] ἡ κοινὴ ἀμφοτέρων [[ἔννοια]] [[εἶναι]] ἡ τῆς ἡσυχίας, πραότητος ἢ ἡμερότητος. | |lstext='''ἀκή''': ἡ, οὐσιαστ. ἀναφερόμενον ὑπὸ Γραμμ. (Ἡσύχ., Σουΐδ., Εὐστ., Ἐτυμ. Μ.) μετὰ τριῶν σημασιῶν. Ι. [[αἰχμή]], (πρβλ. [[ἀκίς]], [[ἄκων]], [[ἄκαινα]], [[ἄκανος]], [[ἀκόνη]], [[ἄκρος]], ὠκύς, τὴν κατάλ. -ήκης, τὴν μετοχ. [[ἀκαχμένος]], [[ὡσαύτως]] [[ἀκωκή]]. Ἴσως δὲ καὶ [[ἀκμή]], [[αἰχμή]], Σανσκρ. açan ([[βέλος]]), âçus ([[ταχύς]]), Ζενδικ. aku ([[ἀκωκή]]), Λατ. acus, acuo, acer, ocior καὶ ἴσ. acies, Παλαιὰ Ὑψ. Γερμ. egg-ja (acuo). ΙΙ. [[σιγή]], [[ἡσυχία]], [[σιωπή]], (πρβλ. [[ἀκήν]], [[ἀκέων]], ἀκᾶ, [[ἄκασκα]], [[ἀκασκαῖος]], [[ἦκα]], [[ἤκιστα]], [[ἤκαλος]]). ΙΙΙ. [[θεραπεία]], ([[ὁπόθεν]] [[ἀκέομαι]], [[ἴσως]] δὲ καὶ αἰκάλος, [[αἰκάλλω]]), Ἱππ. 853C, 866Β. - Ὁ Κούρτιος ὑποπτεύει ὅτι αἱ σημ. ΙΙ. καὶ ΙΙΙ. ἀνήκουσιν εἰς τὴν αὐτὴν ῥίζαν, [[καθότι]] ἡ κοινὴ ἀμφοτέρων [[ἔννοια]] [[εἶναι]] ἡ τῆς ἡσυχίας, πραότητος ἢ ἡμερότητος. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ῆς, ἡ<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> jón. [[ἠκή]] Archil.111, dór. [[ἀκά]] Hsch.<br /><b class="num">1</b> [[punta]], [[filo]], fig. ἵστη κατ' ἠκὴν κύματός τε κἀνέμου se situó en el filo del oleaje y del viento</i> Archil.l.c.<br /><b class="num">•</b>de la lanza ἀ. σιδήρου Hsch., Phot.α 739, Sud.<br /><b class="num">2</b> táct. [[extremo de la falange]] Hsch.l.c.<br /><b class="num">•</b>quizá fig. por meton. [[batalla]] Hsch.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Cf. [[ἄκων]], -οντος, ὁ.<br />-ῆς, ἡ<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰ-]<br /><b class="num">I</b> [[silencio]], [[quietud]], [[calma]] ἀκὴν ἔχε Call.<i>Fr</i>.238.9, [[ἄλλοι]] ἀκὴν ἔχον A.R.3.521, ἑζομένη δ' ἐπὶ δηρὸν ἀκὴν ἔχεν Mosch.2.18, ἀκὴν ἦγες Hsch., Phot.α 739.<br /><b class="num">II</b> como adv. <br /><b class="num">1</b> en ac. [[en silencio]] ἴσαν <i>Il</i>.4.429, ἔσαν <i>Od</i>.2.82, Ἀκὴν [[ἔμεναι]] παρὰ ἔργῳ <i>Od</i>.21.239, ἀκὴν ἧνται A.R.2.1086<br /><b class="num">•</b>en la fórmula πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ todos en silencio se quedaron callados</i>, <i>Il</i>.3.95, 7.92, <i>Od</i>.8.234, Orph.<i>A</i>.826.<br /><b class="num">2</b> en dat. [[en voz baja]], [[con suavidad]] [[ἀκᾷ]] δ' ἀνταγόρευσεν Pi.<i>P</i>.4.156.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Quizá rel. c. ἦκα ‘[[dulcemente]]’ y ἥκιστος, etc. y c. lat. <i>segnis</i>. | |dgtxt=-ῆς, ἡ<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> jón. [[ἠκή]] Archil.111, dór. [[ἀκά]] Hsch.<br /><b class="num">1</b> [[punta]], [[filo]], fig. ἵστη κατ' ἠκὴν κύματός τε κἀνέμου se situó en el filo del oleaje y del viento</i> Archil.l.c.<br /><b class="num">•</b>de la lanza ἀ. σιδήρου Hsch., Phot.α 739, Sud.<br /><b class="num">2</b> táct. [[extremo de la falange]] Hsch.l.c.<br /><b class="num">•</b>quizá fig. por meton. [[batalla]] Hsch.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Cf. [[ἄκων]], -οντος, ὁ.<br />-ῆς, ἡ<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰ-]<br /><b class="num">I</b> [[silencio]], [[quietud]], [[calma]] ἀκὴν ἔχε Call.<i>Fr</i>.238.9, [[ἄλλοι]] ἀκὴν ἔχον A.R.3.521, ἑζομένη δ' ἐπὶ δηρὸν ἀκὴν ἔχεν Mosch.2.18, ἀκὴν ἦγες Hsch., Phot.α 739.<br /><b class="num">II</b> como adv. <br /><b class="num">1</b> en ac. [[en silencio]] ἴσαν <i>Il</i>.4.429, ἔσαν <i>Od</i>.2.82, Ἀκὴν [[ἔμεναι]] παρὰ ἔργῳ <i>Od</i>.21.239, ἀκὴν ἧνται A.R.2.1086<br /><b class="num">•</b>en la fórmula πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ todos en silencio se quedaron callados</i>, <i>Il</i>.3.95, 7.92, <i>Od</i>.8.234, Orph.<i>A</i>.826.<br /><b class="num">2</b> en dat. [[en voz baja]], [[con suavidad]] [[ἀκᾷ]] δ' ἀνταγόρευσεν Pi.<i>P</i>.4.156.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Quizá rel. c. [[ἦκα]] ‘[[dulcemente]]’ y [[ἥκιστος]], etc. y c. lat. <i>[[segnis]]</i>. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
| Line 29: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=<br />a Subst. cited in two senses,<br /><b class="num">I.</b> a [[point]], ([[whence]] [[ἀκίς]], [[ἄκων]], [[ἀκόνη]], [[ἀκαχμένος]], [[ἀκωκή]], [[αἰχμή]]; cf. Lat. [[acus]], [[acuo]], [[acies]]).<br /><b class="num">II.</b> [[silence]], [[calm]], ([[whence]] [[ἀκήν]], [[ἀκέων]], [[ἀκασκαῖος]], ἦκα): a [[lulling]], [[healing]] ([[whence]] [[ἀκέομαι]]). | |mdlsjtxt=<br />a Subst. cited in two senses,<br /><b class="num">I.</b> a [[point]], ([[whence]] [[ἀκίς]], [[ἄκων]], [[ἀκόνη]], [[ἀκαχμένος]], [[ἀκωκή]], [[αἰχμή]]; cf. Lat. [[acus]], [[acuo]], [[acies]]).<br /><b class="num">II.</b> [[silence]], [[calm]], ([[whence]] [[ἀκήν]], [[ἀκέων]], [[ἀκασκαῖος]], [[ἦκα]]): a [[lulling]], [[healing]] ([[whence]] [[ἀκέομαι]]). | ||
}} | }} | ||
{{FriskDe | {{FriskDe | ||
|ftr='''ἀκή''': {akḗ}<br />'''Meaning''': [[ἀκμὴ σιδήρου]] Suid., H. (cod. [[αἰχμή]]).<br />'''Derivative''': Daneben [[ἀκίς]], -ίδος f. Bez. allerhand spitzer Gegenstände wie Nadel, Pfeil, Widerhaken, Meißel (ion. att.), wahrscheinlich Ableitung (Umbildung) eines verschollenen Wurzelnomens, vgl. Schwyzer 465. Von [[ἀκίς]] gehen mehrere Nomina aus: [[ἀκίδιον]] [[kleiner Widerhaken]] (BCH 29, 572), [[ἀκιδώδης]] [[spitz]] (Thphr.), [[ἀκιδωτός]] ib. (Paul. Aeg. u. a.), auch Pflanzenname wie ἀκιδωτόν (Dsk.), außerdem das passive Verbaladj. ἠκιδωμένος (''IG'' 2, 807) und das Komp. [[ἀκιδοειδής]] (Prokl.). — Dagegen ist ἀκίσκλων (Gen. pl. BGU 1028, 12; 16, II<sup>p</sup>, Bed. unsicher) aus lat. ''acisculum'' [[der kleine]], [[spitze Hammer der Steinmetzen]] entlehnt, vgl. Schubart z. St. — Eine reduplizierte Form liegt in [[ἀκωκή]] vor (vgl. [[ἀγωγή]]) ‘Spitze (einer Lanze, eines Schwerts usw.)’ (Hom., Theok., Opp., späte Prosa).<br />'''Etymology''': [[ἀκή]], [[ἀκίς]], [[ἀκωκή]] enthalten alle ein Element ἀκ-, das u. a. in den bedeutungsverwandten [[ἄκαινα]], [[ἄκανος]], [[ἄκων]], [[ἀκμή]], [[ἄκρος]], [[ἠκή]] vorliegt, s. dd.<br />'''Page''' 1,52 | |ftr='''ἀκή''': {akḗ}<br />'''Meaning''': [[ἀκμὴ σιδήρου]] Suid., H. (cod. [[αἰχμή]]).<br />'''Derivative''': Daneben [[ἀκίς]], -ίδος f. Bez. allerhand spitzer Gegenstände wie Nadel, Pfeil, Widerhaken, Meißel (ion. att.), wahrscheinlich Ableitung (Umbildung) eines verschollenen Wurzelnomens, vgl. Schwyzer 465. Von [[ἀκίς]] gehen mehrere Nomina aus: [[ἀκίδιον]] [[kleiner Widerhaken]] (BCH 29, 572), [[ἀκιδώδης]] [[spitz]] (Thphr.), [[ἀκιδωτός]] ib. (Paul. Aeg. u. a.), auch Pflanzenname wie ἀκιδωτόν (Dsk.), außerdem das passive Verbaladj. ἠκιδωμένος (''IG'' 2, 807) und das Komp. [[ἀκιδοειδής]] (Prokl.). — Dagegen ist ἀκίσκλων (Gen. pl. BGU 1028, 12; 16, II<sup>p</sup>, Bed. unsicher) aus lat. ''acisculum'' [[der kleine]], [[spitze Hammer der Steinmetzen]] entlehnt, vgl. Schubart z. St. — Eine reduplizierte Form liegt in [[ἀκωκή]] vor (vgl. [[ἀγωγή]]) ‘Spitze (einer Lanze, eines Schwerts usw.)’ (Hom., Theok., Opp., späte Prosa).<br />'''Etymology''': [[ἀκή]], [[ἀκίς]], [[ἀκωκή]] enthalten alle ein Element ἀκ-, das u. a. in den bedeutungsverwandten [[ἄκαινα]], [[ἄκανος]], [[ἄκων]], [[ἀκμή]], [[ἄκρος]], [[ἠκή]] vorliegt, s. dd.<br />'''Page''' 1,52 | ||
}} | }} | ||
