3,253,944
edits
ὀγκάομαι: Difference between revisions
From LSJ
m
no edit summary
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0290.png Seite 290]] brüllen, schreien, bes. vom Esel, nach Moeris hellenistisch für [[βρωμάομαι]]; Theop. com. bei Schol. Ar. Plut. 179; Arist. H. A. 9, 1; Luc. Pisc. 32 D. Mar. 1, 4. – Im E. M auch ὀγκού μενος. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0290.png Seite 290]] brüllen, schreien, bes. vom Esel, nach Moeris hellenistisch für [[βρωμάομαι]]; Theop. com. bei Schol. Ar. Plut. 179; Arist. H. A. 9, 1; Luc. Pisc. 32 D. Mar. 1, 4. – Im E. M auch ὀγκού μενος. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶμαι;<br />braire.<br />'''Étymologie:''' DELG formation expressive du grec qui fait penser à [[βοάω]], [[γοάω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὀγκάομαι:''' (об осле) [[кричать]], [[реветь]] Arst., Luc. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὀγκάομαι''': ἀποθ. «γκαρύζω», ἐπὶ τοῦ ὄνου, Θεόπομπ. Κωμ. ἐν «Ἀφροδισίοις» 1, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 1, 81, Λουκ. Ἐνάλ. Διάλ. 1. 4. | |lstext='''ὀγκάομαι''': ἀποθ. «γκαρύζω», ἐπὶ τοῦ ὄνου, Θεόπομπ. Κωμ. ἐν «Ἀφροδισίοις» 1, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 1, 81, Λουκ. Ἐνάλ. Διάλ. 1. 4. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὀγκάομαι:''' αποθ., [[γκαρίζω]], λέγεται για γάιδαρο, σε Λουκ. (ηχομιμ. [[λέξη]]). | |lsmtext='''ὀγκάομαι:''' αποθ., [[γκαρίζω]], λέγεται για γάιδαρο, σε Λουκ. (ηχομιμ. [[λέξη]]). | ||
}} | }} | ||
{{ | {{grml | ||
| | |mltxt=(Α [[ὀγκῶμαι]], [[ὀγκάομαι]])<br />(για όνο) [[εκβάλλω]] ογκηθμό, [[ογκανίζω]], [[γκαρίζω]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Εκφραστικό ρ. σε -<i>άω</i> (<b>πρβλ.</b> [[βοάω]], [[βρυχάομαι]], [[γοάω]], [[μυκάομαι]]) που αντιστοιχεί με λατ. <i>unc</i><i>ā</i><i>re</i> (για [[αρκούδα]]). Οι τ. ανάγονται σε ΙΕ [[ρίζα]] <i>enq</i>- / <i>onq</i>- με σημ. «[[βογγώ]], [[μουγκρίζω]]» και συνδέονται με αλβ. <i>nekonj</i>, αρχ. σλαβ. <i>jaču</i>, [[μέσο]] ιρλδ. <i>ong</i><br />[[είναι]] πιθ. να οφείλονται σε [[ονοματοποιία]] (<b>βλ.</b> και λ. <i>όκνος</i> [ΙΙ]). Το ρ. δανείστηκε η λατ. με τη [[μορφή]] <i>onc</i><i>ō</i>]. | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[to cry]], [[to roar]], of an ass (Theopomp. Com., Arist., Luc.).<br />Compounds: Also with <b class="b3">προ-</b>, <b class="b3">συν-</b>.<br />Derivatives: [[ὄγκησις]] f. (Corn., Ael.), <b class="b3">-ηθμός</b> m. (Luc., Nonn.), <b class="b3">-ημα</b> n. (gloss.) [[roaring]], [[bellowing]], also of oxen; <b class="b3">-ηστής</b> m. [[crier]] (AP), <b class="b3">-ηστικός</b> [[inclined to crying]] (sch.); [[ὀγκώδης]] <b class="b2">id.</b> (Ael.).<br />Origin: IE [Indo-European]X [probably] [322] <b class="b2">*h₁enk-</b>, <b class="b2">*h₁onk-</b> [[groan]]<br />Etymology: Intensive formation like [[βοάω]], [[γοάω]], [[μυκάομαι]] etc.; s. vv. and Schwyzer 683. -- A direct formal agreement gives the also semantically very close Lat. [[uncāre]] [[drone]], of a bear (Suet.). Beside it with orig. initial <b class="b2">*e-</b> (IE <b class="b2">*enk-</b>) and semantically a little deviating Slav., e.g. Russ. [[jaču]], <b class="b2">-átь</b> [[groan]], [[call plaintively]], Alb. <b class="b2">nëkónǰ</b>, Geg. <b class="b2">angój</b> [[groan]], [[sigh]], [[lament]]. Celt. and Germ. give in the same meaning diverse forms with orig. media (IE <b class="b2">*ong-</b>), e.g. MIr. [[ong]] [[groan]], [[sigher]], [[lament]], MLG [[anken]] [[groan]], [[sigh]]; from Balt. we have Lith. <b class="b2">iñksti</b> [[groan]], [[sigh]], <b class="b2">ùngti</b> <b class="b2">id.</b> a.o. More forms in WP. 1, 133, Pok. 322, Vasmer s. <b class="b2">jacátь</b>, also Fraenkel s. <b class="b2">angùs</b> (with much material). Whether the word was in origin onomatop., is unknown (cf. Snell Hermes 70, 355). -- Lat. LW [loanword] [[oncāre]] [[cry]], of an ass (Suet.). S. also 2. [[ὄκνος]] [[bittern]]. - See now De Lamberterie RPh. 73 (1999) 37f. (derived from [[ὄγκος]] [[gonflement]]). | |etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[to cry]], [[to roar]], of an ass (Theopomp. Com., Arist., Luc.).<br />Compounds: Also with <b class="b3">προ-</b>, <b class="b3">συν-</b>.<br />Derivatives: [[ὄγκησις]] f. (Corn., Ael.), <b class="b3">-ηθμός</b> m. (Luc., Nonn.), <b class="b3">-ημα</b> n. (gloss.) [[roaring]], [[bellowing]], also of oxen; <b class="b3">-ηστής</b> m. [[crier]] (AP), <b class="b3">-ηστικός</b> [[inclined to crying]] (sch.); [[ὀγκώδης]] <b class="b2">id.</b> (Ael.).<br />Origin: IE [Indo-European]X [probably] [322] <b class="b2">*h₁enk-</b>, <b class="b2">*h₁onk-</b> [[groan]]<br />Etymology: Intensive formation like [[βοάω]], [[γοάω]], [[μυκάομαι]] etc.; s. vv. and Schwyzer 683. -- A direct formal agreement gives the also semantically very close Lat. [[uncāre]] [[drone]], of a bear (Suet.). Beside it with orig. initial <b class="b2">*e-</b> (IE <b class="b2">*enk-</b>) and semantically a little deviating Slav., e.g. Russ. [[jaču]], <b class="b2">-átь</b> [[groan]], [[call plaintively]], Alb. <b class="b2">nëkónǰ</b>, Geg. <b class="b2">angój</b> [[groan]], [[sigh]], [[lament]]. Celt. and Germ. give in the same meaning diverse forms with orig. media (IE <b class="b2">*ong-</b>), e.g. MIr. [[ong]] [[groan]], [[sigher]], [[lament]], MLG [[anken]] [[groan]], [[sigh]]; from Balt. we have Lith. <b class="b2">iñksti</b> [[groan]], [[sigh]], <b class="b2">ùngti</b> <b class="b2">id.</b> a.o. More forms in WP. 1, 133, Pok. 322, Vasmer s. <b class="b2">jacátь</b>, also Fraenkel s. <b class="b2">angùs</b> (with much material). Whether the word was in origin onomatop., is unknown (cf. Snell Hermes 70, 355). -- Lat. LW [loanword] [[oncāre]] [[cry]], of an ass (Suet.). S. also 2. [[ὄκνος]] [[bittern]]. - See now De Lamberterie RPh. 73 (1999) 37f. (derived from [[ὄγκος]] [[gonflement]]). | ||
}} | }} | ||
{{FriskDe | {{FriskDe | ||
|ftr='''ὀγκάομαι''': {ogkáomai}<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[schreien]], [[brüllen]], vom Esel (Theopomp. Kom., Arist., Luk. u.a.).<br />'''Composita''' : auch mit προ-, συν-,<br />'''Derivative''': Davon [[ὄγκησις]] f. (Corn., Ael.), -ηθμός m. (Luk., Nonn.), -ημα n. (Gloss.) [[Geschrei]], [[Gebrüll]], auch vom Ochsen; -ηστής m. [[Schreier]] (''AP''), -ηστικός [[zum Schreien geneigt]] (Sch.); [[ὀγκώδης]] ib. (Ael.)<br />'''Etymology''' : Intensivbildung wie [[βοάω]], [[γοάω]], [[μυκάομαι]] usw.; s. dd. und Schwyzer 683. — Eine unmittelbare formale Entsprechung bietet das auch semantisch sehr naheliegende lat. ''uncāre'' [[brummen]], vom Bären (Suet. u.a.). Daneben mit urspr. anl. ''e''- (idg. ''enq''-) und semantisch etwas abweichend slav., z.B. russ. ''jaču'', -''átь'' [[stöhnen]], [[klagend rufen]], alb. ''nëkónǰ'', geg. ''angój'' [[ächzen]], [[seufzen]], [[klagen]]. Das Kelt. und Germ. bieten in derselben Bed. allerhand Formen mit urspr. Media (idg. ''ong''-), z.B. mir. ''ong'' [[Stöhnen]], [[Seufzer]], [[Wehklage]], mnd. ''anken'' [[stöhnen]], [[seufzen]]; aus dem Balt. kommen hin- zu lit. ''iñksti'' [[winseln]], [[stöhnen]], ''ùngti'' [[wimmern]] u.a.m. Weitere Formen m. Lit. bei WP. 1, 133, Pok. 322, Vasmer s. ''jacátь'' auch Fraenkel s. ''angùs'' (mit buntem Vergleichsmaterial). Ob das Wort anfänglich lautnachahmend war, steht dahin (vgl. Snell Hermes 70, 355). — Lat. LW ''oncāre'' [[schreien]], vom Esel (Suet. u.a.). S. auch 2. [[ὄκνος]] [[Rohrdommel]].<br />'''Page''' 2,346-347 | |ftr='''ὀγκάομαι''': {ogkáomai}<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[schreien]], [[brüllen]], vom Esel (Theopomp. Kom., Arist., Luk. u.a.).<br />'''Composita''' : auch mit προ-, συν-,<br />'''Derivative''': Davon [[ὄγκησις]] f. (Corn., Ael.), -ηθμός m. (Luk., Nonn.), -ημα n. (Gloss.) [[Geschrei]], [[Gebrüll]], auch vom Ochsen; -ηστής m. [[Schreier]] (''AP''), -ηστικός [[zum Schreien geneigt]] (Sch.); [[ὀγκώδης]] ib. (Ael.)<br />'''Etymology''' : Intensivbildung wie [[βοάω]], [[γοάω]], [[μυκάομαι]] usw.; s. dd. und Schwyzer 683. — Eine unmittelbare formale Entsprechung bietet das auch semantisch sehr naheliegende lat. ''uncāre'' [[brummen]], vom Bären (Suet. u.a.). Daneben mit urspr. anl. ''e''- (idg. ''enq''-) und semantisch etwas abweichend slav., z.B. russ. ''jaču'', -''átь'' [[stöhnen]], [[klagend rufen]], alb. ''nëkónǰ'', geg. ''angój'' [[ächzen]], [[seufzen]], [[klagen]]. Das Kelt. und Germ. bieten in derselben Bed. allerhand Formen mit urspr. Media (idg. ''ong''-), z.B. mir. ''ong'' [[Stöhnen]], [[Seufzer]], [[Wehklage]], mnd. ''anken'' [[stöhnen]], [[seufzen]]; aus dem Balt. kommen hin- zu lit. ''iñksti'' [[winseln]], [[stöhnen]], ''ùngti'' [[wimmern]] u.a.m. Weitere Formen m. Lit. bei WP. 1, 133, Pok. 322, Vasmer s. ''jacátь'' auch Fraenkel s. ''angùs'' (mit buntem Vergleichsmaterial). Ob das Wort anfänglich lautnachahmend war, steht dahin (vgl. Snell Hermes 70, 355). — Lat. LW ''oncāre'' [[schreien]], vom Esel (Suet. u.a.). S. auch 2. [[ὄκνος]] [[Rohrdommel]].<br />'''Page''' 2,346-347 | ||
}} | }} | ||
