θεάομαι: Difference between revisions

{{pape

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1190.png Seite 1190]] (vgl. [[θάομαι]], [[θηέομαι]]), sehen, schauen, betrachten; θεᾶσθε πάντες ἄθλιον [[δέμας]] Soph. Tr. 1068; πάντα θεᾶσθ' ὄμμασι Eur. Ion 232; θεάσομαι Hipp. 661; bes. ein Schauspiel mit ansehen, dah. οἱ θεώμενοι, die Zuschauer, Ar. Nubb. 510 Plut. 798; ζητεῖ τὸ κακὸν τεθεᾶσθαι Th. 797; [[ὅκως]] ἐκείνην θεήσεαι γυμνήν Her. 1, 8; πόλεμον, den Krieg mit ansehen, 8, 116; πάντες ὥςπερ [[ἄγαλμα]] ἐθεῶντο αὐτόν Plat. Charm. 154 c; übertr., geistig betrachten, τὰ ὀνόματα Crat. 411 a, τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ [[θεῖον]] Phaed. 84 a; θεῶ δὴ καὶ τὸ μετὰ [[ταῦτα]] ἑπόμενον Polit. 298 e; θεασάμενος, ὅτι [[οὕτως]] ἔχεις πρὸς τὸ ἀγαθόν Prot. 352 a. – Τὸ θεαθέν, das Gesehene, Thuc. 3, 38, ist f. l. für δρασθέν. – Bei Sp. finden sich einzelne Formen des Activs, bes. [[θέα]], siehe. Die dor. Form s. unter [[θάομαι]].

}}

{{ls

|lstext='''θεάομαι''': Ἐπ. καὶ Ἰων. [[θηέομαι]]· προστ. θεῶ Ἀριστοφ. Ἀχ. 262· εὐκτ. [[θηοῖο]] (ἀντὶ τοῦ Ἀττ: θεῷο) Ἰλ. Ω. 418· μετοχ. θηεύμενος Ἡρόδ. 7. 146· Ἰων. παρατ. γ΄ ἑν. [[ἐθηεῖτο]] Ἡρόδ. 1. 10, κτλ., ἐθηεῦντο, ὁ αὐτ. 7. 56· Ἐπ. θηεῖτο Ὀδ. Ε. 75, κλ., θηεῦντο Ὅμ. ἀλλὰ (μετ’ αὐξήσ.) ἐθηεύμεσθα Ὀδ. Ι. 218· - μέλλ. θεάσομαι ᾱ, Ἰων. -ήσομαι· ἀόρ. ἐθεᾱσάμην, Ἐπ., εὐκτ. θηήσαιο, θηήσαιτο, Ὀδ. Ρ. 315, Ε. 74. - Παρ’ Ἡρόδ. τὰ χειρόγρ. [[ἐνιαχοῦ]] ἔχουσι θε- ὡς πρώτην συλλαβήν, ἀλλαχοῦ δὲ θη-· [[εἶναι]] πιθανὸν ὅτι αὐτὸς εἶχεν ἁπανταχοῦ τὸν Ἐπ. τύπον, καὶ ὁ Δινδ. γράφει μέλλ. θηήσεαι ἐν 1. 8, ἀόρ. ἐθηησάμην ἐν 1. 59., 3. 136, κτλ., ὡς καὶ ἐν 1. 11, 30., 3. 23, 24., 4. 87 ([[ἔνθα]] τὰ χειρόγρ. ἔχουσι θη-)· πρκμ. τεθέᾱμαι· - περὶ τῶν Δωρ. τύπων ἴδε [[θάομαι]], [[θαέομαι]], ἀποθ. (θέα). [[Βλέπω]] μετὰ θαυμασμοῦ, πρατηρῶ, [[ἐξετάζω]], συνήθ. μετὰ τῆς σημ. τοῦ θαυμάζειν, θηεῦντο μέγα [[ἔργον]] Ἰλ. Η. 444, πρβλ. Ὀδ. Β. 13· λαοὶ δ’ αὖ θηεῦντό τε θάμβησάν τε Ἰλ. Ψ. 728· οὕτω παρ’ Ἡροδ. 1. 8, 11, καὶ Ἀττ.· θ. ὄμμασι Εὐρ. Ἴωνι 232· ζήτει τὸ κακὸν τεθεᾶσθαι Ἀριστοφ. Θεσμ. 797· ἐθεᾶτο... τὴν θέσιν τῆς πόλεως... ὡς ἔχοι, ἐξήταζε, κατεσκόπευε, Θουκ. 5. 7· θ. κύκλῳ τὴν πόλιν Ξεν. Κύρ. 4. 5, 7· θ. τινα τὶ ποιήσει Δημ., κλπ. 2) [[βλέπω]] ὡς οἱ θεαταί, ἰδίως ἐπὶ τῆς σκηνῆς (πρβλ. [[θέατρον]]), Ἰσοκρ. 49C· οἱ θεώμενοι, οἱ θεαταὶ ἐν θεάτρῳ, Ἀριστοφ. Νεφ. 517, Βατρ. 2, κ. ἀλλ.· ἀλλὰ καὶ οἱ μάρτυρες, οἱ παριστάμενοι, Ἀντιφ. 123. 14)· - μεταφ., θ. τὸν πόλεμον, εἶμαι θεατὴς τοῦ πολέμου, Ἡρόδ. 8. 116. 3) θ. τὸ [[στράτευμα]], ἐπιθεωρῶ, Ξεν. Κύρ. 5. 5, 1. 4) [[βλέπω]], [[ἐξετάζω]] τι (διὰ τοῦ νοῦ), τὸ ἀληθὲς Πλάτ. Φαίδωνι 84Β, πρβλ. Πρωτ. 352Α. ΙΙ. ὁ ἀόρ. ἐθεάθην [[εἶναι]] ἐν χρήσει ἐπὶ παθ. ἐννοίας παρὰ μεταγεν., Ψευδο-Καλλισθ. 2. 42., 3. 46, Εὐαγγ. κ. Μάρκ. ις΄, 11· ἀλλ’ ἐν Θουκ. 3. 38 θεαθὲν εἶνε ἐσφ. γραφ. ἀντὶ ὅρασθέν. - Τοῦ ἐνεργ. τύπου θεάω ὑπάρχουσιν ὀλίγα παραδείγματα ἐν τῇ Λακων. διαλέκτῳ Valck. Ἄδωνι σ. 279Β· καὶ πολλὰ παρὰ μεταγεν., ὡς Θεμιστ., Συνέσ., κτλ., Boiss. Φιλοστρ. 421

}}

{{StrongGR