3,273,006
edits
εὖ γε: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "d’" to "d'") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1059.png Seite 1059]] d. i. εὖ γε, billigender Zuruf, recht so! trefflich! auch ironisch, Plat. oft [[εὖγε]] λέγεις, Apol. 24 e Gorg. 494 c; Ar. auch verdoppelt, εὖγ' [[εὖγε]] ποιήσαντες Pax 285, vgl. Equ. 470 Eccl. 213; [[εὖγε]], [[εὖγε]], ὦ κύνες ἕπεσθε, Jagdruf, Xen. Cyn. 6, 19. Auch c. gen., [[εὖγε]] τῆς προαιρέσεως, Luc. Vit. auct. 8. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1059.png Seite 1059]] d. i. εὖ γε, billigender Zuruf, recht so! trefflich! auch ironisch, Plat. oft [[εὖγε]] λέγεις, Apol. 24 e Gorg. 494 c; Ar. auch verdoppelt, εὖγ' [[εὖγε]] ποιήσαντες Pax 285, vgl. Equ. 470 Eccl. 213; [[εὖγε]], [[εὖγε]], ὦ κύνες ἕπεσθε, Jagdruf, Xen. Cyn. 6, 19. Auch c. gen., [[εὖγε]] τῆς προαιρέσεως, Luc. Vit. auct. 8. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>ou</i> [[εὖ]] [[γε]];<br /><i>adv.</i><br />bien, à merveille, parfaitement, <i>particul. dans les réponses, d'ord.</i> avec un verbe : [[εὖγε]] λέγεις PLAT tu dis bien ; ‒ <i>ou</i> un part. : [[εὖγε]] συ ποιῶν PLAT tu fais bien ; <i>ou</i> avec un gén. [[εὖγε]] τῆς προαιρέσεως LUC bravo pour ta résolution.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[γε]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὖγε''': ἢ εὖ γε, Ἐπίρρ., [[καλῶς]], ὀρθῶς, ἐν ἀποκρίσεσι δι’ ὧν ἐπιβεβαιοῖ ἢ ἐγκρίνει τις τὰ λεχθέντα, ὡς, σοί γάρ [[χαρίζομαι]]. - Ἀπόκρ., [[εὖγε]] σύ ποιῶν Πλάτ. Πολ. 351C· [[οὕτως]], εὖγ’, [[εὖγε]] ποιήσαντες Ἀριστοφ. Εἰρ. 285· [[εὖγε]] λέγεις Πλάτ. Ἀπολ. 24Ε, κτλ.· πρὸς παρότρυνσιν κυνῶν, [[εὖγε]] [[εὖγε]], ὦ κύνες, ἕπεσθε Ξεν. Κυν. 6. 19· - εἰρωνικῶς, [[εὖγε]] μέντἄν διετέθην Ἀριστοφ. Ὄρν. 1692. 2) [[ἄνευ]] ῥήματός τινος, ὡς καὶ νῦν, [[εὖγε]], ὡραῖα! πολὺ καλὰ! Λατ. cuge! Πλάτ. Γοργ. 494C, κ. ἀλλ.· διπλοῦν, εὖγ’, [[εὖγε]] Ἀριστοφ. Ἱππ. 470· εὖγ’, [[εὖγε]], νή Δί’ [[εὖγε]] Ἐκκλ. 213· εὖγ’, ὅτι ἐπείσθης Νεφ. 866· μετὰ γεν., [[εὖγε]] τῆς προαιρέσεως Λουκ. Βίων Πρᾶσις 8. | |lstext='''εὖγε''': ἢ εὖ γε, Ἐπίρρ., [[καλῶς]], ὀρθῶς, ἐν ἀποκρίσεσι δι’ ὧν ἐπιβεβαιοῖ ἢ ἐγκρίνει τις τὰ λεχθέντα, ὡς, σοί γάρ [[χαρίζομαι]]. - Ἀπόκρ., [[εὖγε]] σύ ποιῶν Πλάτ. Πολ. 351C· [[οὕτως]], εὖγ’, [[εὖγε]] ποιήσαντες Ἀριστοφ. Εἰρ. 285· [[εὖγε]] λέγεις Πλάτ. Ἀπολ. 24Ε, κτλ.· πρὸς παρότρυνσιν κυνῶν, [[εὖγε]] [[εὖγε]], ὦ κύνες, ἕπεσθε Ξεν. Κυν. 6. 19· - εἰρωνικῶς, [[εὖγε]] μέντἄν διετέθην Ἀριστοφ. Ὄρν. 1692. 2) [[ἄνευ]] ῥήματός τινος, ὡς καὶ νῦν, [[εὖγε]], ὡραῖα! πολὺ καλὰ! Λατ. cuge! Πλάτ. Γοργ. 494C, κ. ἀλλ.· διπλοῦν, εὖγ’, [[εὖγε]] Ἀριστοφ. Ἱππ. 470· εὖγ’, [[εὖγε]], νή Δί’ [[εὖγε]] Ἐκκλ. 213· εὖγ’, ὅτι ἐπείσθης Νεφ. 866· μετὰ γεν., [[εὖγε]] τῆς προαιρέσεως Λουκ. Βίων Πρᾶσις 8. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
