κλέπτω: Difference between revisions

{{pape

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1449.png Seite 1449]] fut. κλέψω, [[ὅπως]] κλέψεις Soph. Phil. 55 (1 mss. κλέψῃς), gew. κλέψομαι, Xen. Cyr. 7, 4, 12; perf. κέκλοφα, pass. κέκλεμμαι, att. auch κέκλαμμαι, aber Ar. Vesp. 57 ist jetzt κεκλεμμένον hergestellt, wie Ath. IX, 409 c; aor. pass. ἐκλέφθην, Eur. Or. 1597, u. ἐκλάπην, letzteres Plat., vgl. ἐξεκλάπην; – 1) [[stehlen]], heimlicherweise, listig entwenden u. sich aneignen; bei Hom. u. Hes. noch nicht als sittlich schlecht bezeichnet, sondern wegen Schlauheit u. Gewandtheit, die sich dabei zeigt gelobt, wie Hermes selber stiehlt, Il. 24, 24; heimlich entrücken, 5, 268; Aesch. Prom. 8; Soph. Phil. 640; κλέψας [[ἄγαλμα]] Eur. Rhes. 502; [[ἀναγκάζω]] [[πάλιν]] ἐξεμεῖν ἅττ' ἂν κεκλόφωσί μου Ar. Equ. 1149; κλέπ τεσκε ἂν περιιὼν τὰ ἐπιτήδεα Her. 2, 174; κλεφθέντων τῶν ἀγαλμάτων 5, 84; Plat. u. Folgde; von [[ἁρπάζω]] unterschieden, [[ὅταν]] παρῇ κλέψαι τε χἀρπάσαι βίᾳ Soph. Phil. 640, wie Ar. Plut. 372; von Menschen, [[entführen]], Μήδειαν pind. P. 4, 250, vgl. Antiph. 5, 38 κλέπτουσι τοὺς μηνύοντας κἆτα ἀφανίζουσιν, heimlich über die Seite schaffen. Auch [[einen Ort heimlich]], [[unbemerkt einnehmen]], Xen. An. 4, 6, 11. 5, 6, 9. Durch List erlangen, [[erschleichen]], Arist. rhet. Al. 36, 2; γάμον δώροις Theocr. 22, 51. – 2) allgemeiner, [[betrügen]], hintergehen, berücken; [[πάρφασις]] ἔκλεψε νόον, Schmeichelrede bethörte den Sinn, Il. 14, 217; Hes. Th. 613; μὴ κλέπτε νόῳ, hege nicht Trug in der Seele, Il. 1, 132; κλέπτει τέ νιν οὐ [[θεός]], οὐ βροτὸς ἔργοις [[οὔτε]] βουλαῖς Pind. P. 3, 29; [[σοφία]] κλέπτει παράγοισα μύθοις N. 7, 23; [[οὔτοι]] φρένα κλέψειαν ὠμματωμένην Aesch. Ch. 841, θεοῖσι κλέπτομαι Soph. Ant. 1203, ich werde von den Göttern getäuscht; εἰ μὴ τῷ χρόνῳ κεκλέμμεθα 677; Eur. Herc. Fur. 100, einzeln auch in Prosa, κλέπτεται ὁ [[ἀκροατής]] Arist. rhet. 3, 7; vgl. Aesch. 3, 99 κλέπτων τὴν. ἀκρόασιν καὶ μιμούμενος τοὺς τἀληθῆ λέγοντας, vgl. §. 85; von Taschenspielern, τὰς τῶν θεωμένων ὄψεις δι' ὀξυχειρίαν κλέπτουσι S. Emp. adv. rhet. 39. – Her. vrbdt προβαίνει τὸ [[πρόσω]] κλεπτόμενος. er laßt sich verleiten, vorwärts zu gehen, 7, 49, 2. – 3) heimlich halten, [[verhehlen]]; θεοῦ [[γόνον]] Pind. Ol. 6, 36; θυμῷ [[δεῖμα]] P. 4, 96; τοὺς [[ἑαυτοῦ]] ἱππέας ἅμα κλέπτοντα ἐξ ἀπροσδοκήτου τοῖς πολεμίοις ἐπιτίθεσθαι Xen. Hipparch. 5, 2; τοῖς ὀνόμασι κλέπτων καὶ μεταφέρων τὰ πράγματα Aesch. 3, 142, indem er die Sachen verdeckt mit falschen Namen; Sp. – 4) [[heimlich]], [[verstohlen thun]]; μύθους κλέπτουσι ὑποβαλλόμενοι, geheim breiten sie fälschlich Lügen aus, wie πόλλ' ἂν κακῶς [[λάθρᾳ]] σὺ κλέψειας κακά Soph. Ai. 188, vgl. 1116; τὰς ὀχείας Arist. H. A. 6, 20; Plat. setzt einander gegenüber κλέπτων ἢ βιαζόμενος, heimlich oder mit Gewalt, Legg. XI, 933 e; [[οὐκοῦν]] κλαπέντες ἢ βιασθέντες τοῦτο πάσχουσιν, ohne daß sie es merken od. gezwungen, Rep. III, 413 b. – Das part. praes. κλέπτον, [[diebisch]], [[verstohlen]]; ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει ὁ [[μικρός]] Ar. Vesp. 900; κλέπτον τὸ [[χρῆμα]] 932. – Verwandt mit [[καλύπτω]]; bei Hesych. auch κλέπω, vgl. Lob. Phryn. 317.

}}

{{ls

|lstext='''κλέπτω''': Ἰων. παρατ. κλέπτεσκον Ἡρόδ. 2. 174· μέλλ. κλέψω Ἀριστοφ., κτλ.· [[ὡσαύτως]] κλέψομαι Ξεν. Κύρ. 7. 4, 13· ἀόριστ. ἔκλεψα Ἰλ., Ἀττ. πρκμ. κέκλοφα Ἀριστοφ. Πλ. 368, 372, Πλάτ. κτλ. ― Παθ., ἀόρ. α΄ ἐκλέφθην Ἡρόδ. 5. 84, Εὐρ.· ἀόρ. β΄ ἐκλάπην ᾰ Πλάτ. Πολ. 413Α, Ξεν., κτλ.· πρκμ. κέκλεμμαι Σοφ. Ἀντ. 681· κέκλαμμαι ἐφέρετο πρότερον παρ’ Ἀριστοφ. Σφ. 57. (Ἐκ. √ΚΛΕΠ, ὡς φαίνεται ἐκ τοῦ κλέπος, ἀόρ. κλαπῆναι, κλοπή, κτλ.· πρβλ. λατ. clap-ere· Γοτθ. hlif-an (κλέπτειν), hlif-tus ([[κλέπτης]])· πρβλ. τὸ Σκωτικὸν lift = [[κλέπτω]], ὡς ἐν τῷ cattle-lifter· [[ὅπερ]] ἔχει καὶ ὁ Shaksp. (Troilus and Cress. 1. 2,) καὶ ὁ Ben Jonson, καὶ νῦν δὲ διαμένει ἐν τῇ λέξ. shop-lifter). [[κλέπτω]], [[λαμβάνω]] κρυφίως, μετ’ αἰτ. Ὅμ., κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ ὁποίου ἡ κλοπὴ ὡς καὶ ἡ [[πειρατεία]] δὲν ἐθεωροῦντο ἄτιμα ἔργα ἀποδιδόμενα εἰς τοὺς ἥρωας, καὶ εἰς αὐτοὺς τοὺς θεούς, [[οἷον]] εἰς τὸν Ἑρμῆν, Ἰλ. Ω. 24· τῆς γενεῆς ἔκλεψε, ἐξ ἐκείνης τῆς γενεᾶς ἔκλεψε, ἐνν. πώλους, Ε. 268· ἀλλὰ παρὰ Σόλωνι φαίνεται καθαρῶς ἐπὶ κακῆς σημασίας, κλ. κοινά, δημόσια 3. 13· κλ. τι [[παρά]] τινος Ἡρόδ. 1. 186· κ. ἐξ ἱερῶν, ἀφ’ ἱερῶν Πλάτ. Νόμ. 857Β· ἐπὶ προσώπων, ἰδίως ἐπὶ γυναικῶν, [[ἀπάγω]], Πινδ. Π. 4. 445· πυρὸς [[σέλας]] κλ., ἐπὶ τοῦ Προμηθέως, Αἰσχύλ. Πρ. 8· κλέψαι τε χἀρπάσαι βίᾳ Σοφ. Φιλ. 644· κλ. τοὺς μηνύοντας, τοὺς καταγγέλοντας [[ἀπάγω]], Ἀντιφῶν 133 ἐν τέλ.· ἐξ ἐπάλξεων πλεκταῖσιν ἐς γῆν [[σῶμα]] κλ., [[καταβιβάζω]] κρυφίως, Εὐρ. Τρῳ. 958, πρβλ. 1010· ― κλ. μορφάς, [[κλέπτω]] μεταβιβάζων μορφὰς εἰς τὸν πίνακα (ἀντιγράφων), Ἀνθ. Π. 11. 433. 2) κατ’ ἐνεργ. μετοχ., [[κλεπτικός]], [[κλέπτον]] βλέπει, ἔχει βλέμματα κλέπτου, Ἀριστοφ. Σφ. 900· [[κλέπτον]] τὸ [[χρῆμα]] τἀνδρός, [[εἶναι]] [[διαβόητος]] [[κλέπτης]], [[αὐτόθι]] 933. ΙΙ. μετ’ αἰτ. προσ., ἐξαπατῶ, [[δολιεύομαι]], πανούργως ἀποστερῶ, πάρφασις, ἥ τ’ ἔκλεψε νόον Ἰλ. Ξ. 217· οὐκ ἔστι Διὸς κλέψαι νόον Ἡσιόδ. Θ. 613· μὴ κλέπτε νόῳ Ἰλ. Λ. 132· κλέπτει νιν οὐ [[θεός]], οὐ [[βροτός]], ἔργοις [[οὔτε]] βουλαῖς Πίνδ. Π. 3. 52· [[σοφία]] κλέπτει παράγοισα ὁ αὐτ. Ν. 7. 33· [[οὔτοι]] φρέν’ ἂν κλέψειεν Αἰσχύλ. Χο. 854, πρβλ. Σοφ. Τρ. 243, κτλ.· καὶ παρὰ πεζογράφοις, κλ. τὴν ἀκρόασιν Αἰσχίν. 67. 40· [[οὕτως]] ἐν τῷ παθ., κλέπτεται ὁ ἀκροατὴς Ἀριστ. Ρητ. 3. 7, 5· προβαίνει κλεπτόμενος, ἐξαπατώμενος, τυφλώττων, Ἡρόδ. 7. 49, 2· κλαπέντες ἢ βιασθέντες τοῦτο πάσχουσιν Πλάτ. Πολ. 413Α· ἀπροσ., κλέπτεται, γίνεται ἡ [[ἐξαπάτησις]], ἐνεργεῖται ἡ [[ἀπάτη]], Ἀριστ. Ρητ. 3. 2, 5. ΙΙΙ. ὡς τὸ [[κρύπτω]], [[ἀποκρύπτω]], φυλάττω μυστικόν, Πινδ. Ο. 6. 60, Π. 4. 171, Σοφ. Φιλ. 57, Ξεν. Ἱππαρχ. 5, 2· κλ. τί τινος, [[ἀποκρύπτω]] ἀπὸ…, Πλάτ. Πολ. 334Α· πρβλ. [[κλεπτέον]]· ― [[παρατρέπω]], [[μεταβάλλω]], διαβολαῖς νέαις κλέψας τὰ [[πρόσθε]] σφάλματ’ Εὐρ. Ἱκέτ. 415· τοῖς ὀνόμασι κλ. τὰ πράγματα Αἰσχίν. 73 ἐν τέλ.· κλ. τὰ μέτρα Δημ. Φαληρ. 118· τὴν ἀλήθειαν Συνέσ. 283C, κτλ. IV. [[πλάττω]] κρυφίως ἢ μετὰ δόλου, δόλοισι κλ. σφαγάς, ἐκτελῶ σφαγὰς διὰ μυστικῆς ἀπάτης, Σοφ. Ἠλ. 37· πόλλ’ ἄν... [[λάθρα]] σὺ κλέψειας κακὰ ὁ αὐτ. ἐν Αἴ. 1137· κλ. μύθους, [[ψιθυρίζω]], διαδίδω κακὰς φήμας, ὁ αὐτ. 189· κλέπτων ἢ βιαζόμενος, δι’ ἀπάτης ἢ φανερᾶς βίας, Πλάτ. Νόμ. 933Ε· [[ταῦτα]] κλέπτοντες πράξεσιν, δηλ. [[λάθρα]] πράττοντες, ὁ αὐτ. 910Β· κλεπτομένη [[λαλιά]], μυστική, κρυφία, κρυφή, Λουκ. Ἔρωτ. 15, κτλ. 2) [[καταλαμβάνω]] κρυφίως, τὰ ὄρη Ξεν. Ἀν. 5. 6, 9, πρβλ. 4. 6, 11 καὶ 15· τὴν ἀρχὴν Διον. Ἁλ. 4. 10· ― [[ὡσαύτως]], ἐπιτελῶ, ἐκτελῶ κρυφίως, κλέπτειν γάμον δώροις Θεόκρ. 22. 151, πρβλ. Ἀριστ. Ρητ. π. Ἀλέξ. 36, 2. 3) ἀνεπαισθήτως ἀπαλλάττομαι, τὴν αὐγὴν Ἱππ. 464. 43· κλ. τὸ δοκεῖν..., Διον. Ἁλ. Τέχν. Ρητ. 7.

}}

{{Autenrieth