οἰνοχοεύω: Difference between revisions

|Beta Code=oi)noxoeu/w

|Definition=<span class="bibl">Od.21.142</span>; part. <span class="sense"><span class="bld">A</span> -εύων <span class="bibl">1.143</span>; inf. -εύειν <span class="bibl">Il.2.127</span>,<span class="bibl">20.234</span>: but Hom. forms obl. tenses from οἰνοχο-χοέω, Ep. 3sg. impf. οἰνοχόει <span class="bibl">Od.15.141</span>, ἐῳνοχόει <span class="bibl">Il.4.3</span>: aor. inf. οἰνοχοῆσαι <span class="bibl">Od.15.323</span>, Sapph.51.2: later in pres., <span class="bibl">Pherecr.70.5</span>, <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>1.3.8</span>, <span class="bibl">Ph.2.479</span>; part. -οοῦσα <span class="title">IG</span>22.1514.32, Aeol. -όεισα Sapph.5 (<b class="b3">-οεῦσα</b> codd. Ath.): fut. <b class="b3">-ήσω</b> X.l.c.:—Med. -οούμενοι <span class="bibl">Ph.1.353</span>:—[[pour out wine for drinking]], abs., <span class="bibl">Od.15.141</span>,<span class="bibl">323</span>, etc.; Διὶ οἰ. <span class="bibl">Il.20.234</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> c. acc., <b class="b3">νέκταρ ἐῳνοχόει</b> she [[was pouring out]] nectar, <span class="bibl">4.3</span>; θεοῖς ἐνδέξια… οἰνοχόει… νέκταρ ἀπὸ κρητῆρος ἀφύσσων <span class="bibl">Il.1.598</span>: metaph., ἄκρατον τοῖς πολίταις ἐλευθερίαν οἰ. <span class="bibl">Plu.<span class="title">Per.</span>7</span>; ὕμνους <span class="bibl">Dionys.Eleg.4.1</span>:—Pass., οἰνοχοεῖται ἐπινίκια Plu.2.349f. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> <b class="b3">τὴν Κασταλίαν οἰνοχοῆσαι</b> [[cause]] Castaly [[to run with wine]], <span class="bibl">Philostr.<span class="title">VA</span>6.10</span>; <b class="b3">κρήνην -ήσας</b> [[mixing]] spring-water [[with wine]], <span class="bibl">Id.<span class="title">Im.</span>1.22</span>.</span>

}}

{{ls

|lstext='''οἰνοχοεύω''': Ὀδ. Φ. 142· μετοχ. -εύων Α. 143· ἀπαρ. εύειν, Ἰλ. Β. 127.. Υ. 234· ἀλλ’ ὁ Ὅμηρ. σχηματίζει τοὺς ἄλλους χρόνους ἐκ τοῦ [[οἰνοχοέω]], Ἐπικ. γ΄ ἑν. παρατ. οἰνοχόει καὶ [[ἐῳνοχόει]]· - ἀπαρ. ἀορ. οἰνοχοῆσαι Ὀδ. Ο. 323, Σαπφὼ 57· ὁ ἐνεστ. εἰς -έω ἀπαντᾷ παρὰ Φερεκράτει ἐν «Κοριαννοῖ» 4, Ξενοφ. Κύρ. 1. 3, 8· μετοχ. -έουσα Συλλ. Ἐπιγρ. 155. 34, Αἰολ. -οεῦσα ἢ -όεισα Σαπφὼ 5· μέλλ. -ήσω Ξεν. Κύρ. ἔνθ’ ἀνωτ., ἐνεργῶ ὡς [[οἰνοχόος]], [[ἐγχέω]] [[οἶνον]] πρὸς πόσιν, ἀπολ., Ὀδ. Ο. 141, 323, κτλ. θεοῖς ἐνδέξια πᾶσιν οἰνοχόει Ἰλ. Α. 598, πρβλ. Ὀδ. Φ. 142· Διὶ οἰνοχοεύειν, Ἰλ. Υ. 234. 2) μετ’ αἰτ., [[νέκταρ]] [[ἐῳνοχόει]], ἐνέχεεν [[νέκταρ]], ὡς [[οἶνον]], «ἐκέρνα», Ἰλ. Δ. 3· μεταφ., οἰν. ἄκρατον τοῖς πολίταις ἐλευθερίαν Πλουτάρ. Περικλ. 7· ὕμνους Διονύσ. Χαλκ. παρ’ Ἀθην. 669Α. - Παθ., οἰνοχοεῖται ἐπινίκια Πλούτ. 2. 349F.

}}

{{grml