3,258,334
edits
μειλίσσω: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "d’" to "d'") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0115.png Seite 115]] mild, angenehm machen, erheitern, bes. freundlich behandeln, Einem zu Gefallen Etwas thun, πυρὸς μειλίσσειν ὦκα, Il. 7, 410, = χαρίζεσθαι, den Todten einen Gefallen thun, indem man ihnen die Verbrennung, ihren Antheil am Feuer gewährt, τινὰ τραπέζῃ, bewirthen, Theocr. 16, 28; auch bitten, ἱκέσθαι, Ap. Rh. 4, 416; übh. besänftigen, [[ὀργάς]], Eur. Hel. 1339; τινὰ χύτλοις, Ap. Rh. 4, 708; übertr., λιπαροῖς χεύμασιν γαίας [[οὖδας]] μειλίσσειν, Aesch. Suppl. 1010, durch reichliche Überschwemmungen den Erdboden erfreuen, befruchten; στυγίους μητρὸς [[ὀργάς]], besänftigen, Eur. Hel. 1355. – Pass. erheitert werden, sich erheitern, H. h. Cer. 291. – Med. [[μηδέ]] τί μ' αἰδόμενος μειλίσσεο, μηδ' ἐλεαίρων, Od. 3, 96. 4, 326, aus Achtung gegen mich rede mir nicht zum Munde, schone, mildre Nichts; versöhnen, Ap. Rh. 1, 860 u. oft, u. a. Sp., auch in Prosa, ἔθνη τιθασσεύων καὶ μειλισσόμενος, Plut. Alex. fort. 1, 8. – Vgl. [[μέλι]], [[μειλίχιος]], mulceo, mild. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0115.png Seite 115]] mild, angenehm machen, erheitern, bes. freundlich behandeln, Einem zu Gefallen Etwas thun, πυρὸς μειλίσσειν ὦκα, Il. 7, 410, = χαρίζεσθαι, den Todten einen Gefallen thun, indem man ihnen die Verbrennung, ihren Antheil am Feuer gewährt, τινὰ τραπέζῃ, bewirthen, Theocr. 16, 28; auch bitten, ἱκέσθαι, Ap. Rh. 4, 416; übh. besänftigen, [[ὀργάς]], Eur. Hel. 1339; τινὰ χύτλοις, Ap. Rh. 4, 708; übertr., λιπαροῖς χεύμασιν γαίας [[οὖδας]] μειλίσσειν, Aesch. Suppl. 1010, durch reichliche Überschwemmungen den Erdboden erfreuen, befruchten; στυγίους μητρὸς [[ὀργάς]], besänftigen, Eur. Hel. 1355. – Pass. erheitert werden, sich erheitern, H. h. Cer. 291. – Med. [[μηδέ]] τί μ' αἰδόμενος μειλίσσεο, μηδ' ἐλεαίρων, Od. 3, 96. 4, 326, aus Achtung gegen mich rede mir nicht zum Munde, schone, mildre Nichts; versöhnen, Ap. Rh. 1, 860 u. oft, u. a. Sp., auch in Prosa, ἔθνη τιθασσεύων καὶ μειλισσόμενος, Plut. Alex. fort. 1, 8. – Vgl. [[μέλι]], [[μειλίχιος]], mulceo, mild. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> μειλίξω, <i>ao.</i> ἐμείλιξα, <i>pf. inus.</i><br /><b>1</b> adoucir, calmer, apaiser ; <i>avec le gén. d'instrument</i> : πυρὸς νέκυας IL apaiser les morts en les brûlant (<i>propr.</i> par le feu);<br /><b>2</b> <i>p. ext.</i> engraisser, féconder, acc.;<br /><i><b>Moy.</b></i> μειλίσσομαι adresser de bonnes paroles à, acc..<br />'''Étymologie:''' R. Μιλ, être favorable ; cf. <i>skr.</i> mrlâmi « je suis favorable ». | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μειλίσσω''': μέλλ. -ξω· (Ἐκ τῆς √ΜΕΙΛ παράγονται [[ὡσαύτως]] αἱ μείλια, μείλιχος καὶ -ίχιος, κτλ., μειλεῖν = ἀρέσκειν (Ἡσύχ.), καὶ [[ἴσως]] μέλε (ὦ [[μέλε]])· πρβλ. Σανσκρ. mard (= marl), m.ri.l-âmi (faveo), m.ril-îkam (gratia)· Γοτθ. milds ([[φιλόστοργος]])· Ἀρχ. Γερμ. mil-ti (mild)· Σλαυ. mil-u ([[ἐλεεινός]])· Λιθ. myl-iu (amo), κτλ.· ― ἡ [[ῥίζα]] τοῦ μέλι, δηλ. μέλιτ, ἀντίκειται εἰς τὴν πρὸς τὸ μείλια, κτλ. σχέσιν). Περιποιοῦμαι, φιλοξενῶ τινα, τραπέζῃ μειλίξαντ’ ἀποπέμψαι Θεόκρ. 16. 28· ἰδίως [[καταπραΰνω]], ἐξιλεώνω, σπανίως μετὰ γεν., πυρὸς μειλισσέμεν (ὡς τὸ πυρὸς χαρίζεσθαι), καταπραΰνειν, ἐξιλεοῦν [τοὺς νεκροὺς] διὰ τοῦ [[πυρός]], δηλ. δι’ ἐπικηδείων τελετῶν καὶ τιμῶν, Ἰλ. Η. 410· ἐπὶ ποταμῶν, λιπαροῖς χεύμασι γαίας... μειλίσσοντες [[οὖδας]], εὐεργετοῦντες, χαροποιοῦντες τὸ [[ἔδαφος]] διὰ λιπαρῶν ῥευμάτων, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 1030· [[ὀργὰς]] μ. Εὐρ. Ἑλ. 1339· μ. τινὰ λοιβαῖς, χύτλοις Λυκόφρ. 542, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 708. ΙΙ. Παθ., μειλίσσομαι, πραΰνομαι, [[γίνομαι]] πραότερος, ἡσυχώτερος, Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 291. ΙΙΙ. Μέσ., μεταχειρίζομαι γλυκεῖς καὶ πραϋντικοὺς λόγους, μηδέ τί μ’ αἰδόμενος μειλίσσεο μηδ’ ἐλεαίρων, μὴ μείλιχα καὶ προσηνῆ λέγε χαριζόμενος ἢ ἐλεῶν, ἀλλ’ εἰπέ μοι δηλ. τὰ πράγματα ὡς ἔχουσιν, Ὀδ. Γ. 96., Δ. 326. 2) [[ἐξευμενίζω]], ἐξιλεώνω, Κύπριν ἀοιδῇσιν θυέεσσί τε Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 860, πρβλ. Φιλόστρ. 304, κτλ.· [[δαμάζω]], [[ὑποτάσσω]], ἔθνη..., καθάπερ ζῷα τιθασεύων καὶ μ. Πλούτ. 2. 330B· ἀϋτμὴν πυρὸς Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 531. 3) ἐπικαλοῦμαι, Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 985, πρβλ. Δ. 1012· καὶ [[οὕτως]] ἐν τῷ ἐνεργ., ἐγὼ κεῖνόν γε τεὰς ἐς χεῖρας ἱκέσθαι μειλίξω Δ. 416. | |lstext='''μειλίσσω''': μέλλ. -ξω· (Ἐκ τῆς √ΜΕΙΛ παράγονται [[ὡσαύτως]] αἱ μείλια, μείλιχος καὶ -ίχιος, κτλ., μειλεῖν = ἀρέσκειν (Ἡσύχ.), καὶ [[ἴσως]] μέλε (ὦ [[μέλε]])· πρβλ. Σανσκρ. mard (= marl), m.ri.l-âmi (faveo), m.ril-îkam (gratia)· Γοτθ. milds ([[φιλόστοργος]])· Ἀρχ. Γερμ. mil-ti (mild)· Σλαυ. mil-u ([[ἐλεεινός]])· Λιθ. myl-iu (amo), κτλ.· ― ἡ [[ῥίζα]] τοῦ μέλι, δηλ. μέλιτ, ἀντίκειται εἰς τὴν πρὸς τὸ μείλια, κτλ. σχέσιν). Περιποιοῦμαι, φιλοξενῶ τινα, τραπέζῃ μειλίξαντ’ ἀποπέμψαι Θεόκρ. 16. 28· ἰδίως [[καταπραΰνω]], ἐξιλεώνω, σπανίως μετὰ γεν., πυρὸς μειλισσέμεν (ὡς τὸ πυρὸς χαρίζεσθαι), καταπραΰνειν, ἐξιλεοῦν [τοὺς νεκροὺς] διὰ τοῦ [[πυρός]], δηλ. δι’ ἐπικηδείων τελετῶν καὶ τιμῶν, Ἰλ. Η. 410· ἐπὶ ποταμῶν, λιπαροῖς χεύμασι γαίας... μειλίσσοντες [[οὖδας]], εὐεργετοῦντες, χαροποιοῦντες τὸ [[ἔδαφος]] διὰ λιπαρῶν ῥευμάτων, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 1030· [[ὀργὰς]] μ. Εὐρ. Ἑλ. 1339· μ. τινὰ λοιβαῖς, χύτλοις Λυκόφρ. 542, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 708. ΙΙ. Παθ., μειλίσσομαι, πραΰνομαι, [[γίνομαι]] πραότερος, ἡσυχώτερος, Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 291. ΙΙΙ. Μέσ., μεταχειρίζομαι γλυκεῖς καὶ πραϋντικοὺς λόγους, μηδέ τί μ’ αἰδόμενος μειλίσσεο μηδ’ ἐλεαίρων, μὴ μείλιχα καὶ προσηνῆ λέγε χαριζόμενος ἢ ἐλεῶν, ἀλλ’ εἰπέ μοι δηλ. τὰ πράγματα ὡς ἔχουσιν, Ὀδ. Γ. 96., Δ. 326. 2) [[ἐξευμενίζω]], ἐξιλεώνω, Κύπριν ἀοιδῇσιν θυέεσσί τε Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 860, πρβλ. Φιλόστρ. 304, κτλ.· [[δαμάζω]], [[ὑποτάσσω]], ἔθνη..., καθάπερ ζῷα τιθασεύων καὶ μ. Πλούτ. 2. 330B· ἀϋτμὴν πυρὸς Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 531. 3) ἐπικαλοῦμαι, Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 985, πρβλ. Δ. 1012· καὶ [[οὕτως]] ἐν τῷ ἐνεργ., ἐγὼ κεῖνόν γε τεὰς ἐς χεῖρας ἱκέσθαι μειλίξω Δ. 416. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
