3,276,932
edits
πεπαίνω: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
|||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0559.png Seite 559]] 1) weich, milde machen; von Früchten, ἐὰν πεπανθῇ, Pol. 12, 2, 3; Luc. V. H. 1, 22; Plut. Symp. 2, 7, 2; u. aus Ion ib. 3, 10, 2 [[μέλας]] γὰρ αὐτοῖς οὐ πεπαίνεται [[βότρυς]]; – auch vom Baume selbst gesagt, πεπαίνει τέτταρας καρπούς, er bringt viermal Früchte zur Reise, Ath. III, 77 c; pass. reif werden, Her. 4, 199; übertr., [[τραῦμα]] πεπανθέν, geheilte Wunde, Mel. 55 (XII, 80); u. von Leidenschaften, mildern, mäßigen, ὀργὴν πεπᾶναι, Ar. Vesp. 646; vgl. Xen. Cyr. 4, 5, 21, ἡ ὀργὴ ὑπό τε τῶν ἀγαθῶν πεπανθήσεται καὶ σὺν τῷ φόβῳ λήγοντι ἄπεισι; – vgl. Eur. Heracl. 160; Iac. Ach. Tat. 774; auch χρὼς ἐπὶ χρωτὶ πεπαίνετο, warm werden. – 2) intrans. weich werden, reisen, von Trauben, Ar. Pax 1129. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0559.png Seite 559]] 1) weich, milde machen; von Früchten, ἐὰν πεπανθῇ, Pol. 12, 2, 3; Luc. V. H. 1, 22; Plut. Symp. 2, 7, 2; u. aus Ion ib. 3, 10, 2 [[μέλας]] γὰρ αὐτοῖς οὐ πεπαίνεται [[βότρυς]]; – auch vom Baume selbst gesagt, πεπαίνει τέτταρας καρπούς, er bringt viermal Früchte zur Reise, Ath. III, 77 c; pass. reif werden, Her. 4, 199; übertr., [[τραῦμα]] πεπανθέν, geheilte Wunde, Mel. 55 (XII, 80); u. von Leidenschaften, mildern, mäßigen, ὀργὴν πεπᾶναι, Ar. Vesp. 646; vgl. Xen. Cyr. 4, 5, 21, ἡ ὀργὴ ὑπό τε τῶν ἀγαθῶν πεπανθήσεται καὶ σὺν τῷ φόβῳ λήγοντι ἄπεισι; – vgl. Eur. Heracl. 160; Iac. Ach. Tat. 774; auch χρὼς ἐπὶ χρωτὶ πεπαίνετο, warm werden. – 2) intrans. weich werden, reisen, von Trauben, Ar. Pax 1129. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>Act. seul. prés. et ao.</i> ἐπέπανα;<br /><i>Pass. f.</i> πεπανθήσομαι, <i>ao.</i> ἐπεπάνθην, <i>pf. inf.</i> πεπάνθαι;<br /><b>1</b> faire cuire, faire mûrir ; <i>Pass.</i> mûrir, être mûr;<br /><b>2</b> amollir par la cuisson;<br /><b>3</b> <i>fig.</i> faire mûrir, amener à maturité ; <i>au mor.</i> adoucir, calmer.<br />'''Étymologie:''' [[πέπων]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πεπαίνω''': ἀόρ. ἐπέπᾱνα, (ἴδε κατωτ.). ― Παθ., μέλλ. πεπανθήσομαι, ἀόρ. ἐπεπάνθην (ἴδε κατωτ.)· πρκμ. ἀπαρ. πεπάνθαι Ἀριστ. Προβλ. 20, 20· ([[πέπων]]). Ποιῶ τι ὥριμον, Ἡρόδ. 1. 193, Εὐρ. Ἀποσπ. 883· πεπαίνειν τὴν ὀπώραν, ἐπὶ τῆς ἀμπέλου, Ξεν. Οἰκ. 19. 19, Ἀριστ. περὶ Θαυμασ. 161· οὕτω, [ἡ συκῆ] π. τέτταρας καρποὺς Ἀθήν. 77C· [[ἀλλά]], συκῆ π. τὴν σάρκα, βραζομένη μετ’ αὐτῆς, Πλούτ. 2. 697Β· ἀπολ., διασκοπῶν [[ἥδομαι]] τὰς... ἀμπέλους, εἰ πεπαίνουσιν ἤδη, δηλ. ἂν αἱ σταφυλαὶ ἤρξαντο ὡριμάζουσαι, Ἀριστοφ. Εἰρ. 1113 ― παθ., [[γίνομαι]] [[ὥριμος]], Ἡρόδ. 4. 199, Ἴων παρὰ Πλουτ. 2.658Β, κτλ. 2) μεταφορ., [[κατευνάζω]], [[καταπραΰνω]], πεπᾶναι ὀργὴν Ἀριστοφ. Σφ. 645· ὀργὴ πεπανθήσεται Ξεν. Κύρ. 4. 5, 21· τὸ πεπανθὲν ἔρωτος [[τραῦμα]] Ἀνθ. Π. 12. 80· ἐπὶ προσώπου, ἢν πεπανθῇς Εὐρ. Ἡρακλ. 159. 3) ἐν τῷ παθ., [[ὡσαύτως]] ἐπὶ οἰδημάτων, μαλάσσομαι, πυοῦμαι, [[σχηματίζω]] [[πύον]], «ὀμπυάζω», Ἱππ. 1170Β· [[καθόλου]] ἐπὶ νοσημάτων, βράγχοι καὶ κόρυζαι τοῖσι [[σφόδρα]] πρεσβύτῃσιν οὐ πεπαίνονται ὁ αὐτ. ἐν Ἀφ. 1246· Προγν. 40· πρβλ. [[πεπασμός]]· ― χρὼς ἐπὶ χρωτὶ πεπαίνετο, ἐθερμαίνετο,«[[ἤγουν]] ἐρωτικῶς ἐμαλθάσσετο» (Εὐστ. 478, 52), Θεόκρ. 2. 140. | |lstext='''πεπαίνω''': ἀόρ. ἐπέπᾱνα, (ἴδε κατωτ.). ― Παθ., μέλλ. πεπανθήσομαι, ἀόρ. ἐπεπάνθην (ἴδε κατωτ.)· πρκμ. ἀπαρ. πεπάνθαι Ἀριστ. Προβλ. 20, 20· ([[πέπων]]). Ποιῶ τι ὥριμον, Ἡρόδ. 1. 193, Εὐρ. Ἀποσπ. 883· πεπαίνειν τὴν ὀπώραν, ἐπὶ τῆς ἀμπέλου, Ξεν. Οἰκ. 19. 19, Ἀριστ. περὶ Θαυμασ. 161· οὕτω, [ἡ συκῆ] π. τέτταρας καρποὺς Ἀθήν. 77C· [[ἀλλά]], συκῆ π. τὴν σάρκα, βραζομένη μετ’ αὐτῆς, Πλούτ. 2. 697Β· ἀπολ., διασκοπῶν [[ἥδομαι]] τὰς... ἀμπέλους, εἰ πεπαίνουσιν ἤδη, δηλ. ἂν αἱ σταφυλαὶ ἤρξαντο ὡριμάζουσαι, Ἀριστοφ. Εἰρ. 1113 ― παθ., [[γίνομαι]] [[ὥριμος]], Ἡρόδ. 4. 199, Ἴων παρὰ Πλουτ. 2.658Β, κτλ. 2) μεταφορ., [[κατευνάζω]], [[καταπραΰνω]], πεπᾶναι ὀργὴν Ἀριστοφ. Σφ. 645· ὀργὴ πεπανθήσεται Ξεν. Κύρ. 4. 5, 21· τὸ πεπανθὲν ἔρωτος [[τραῦμα]] Ἀνθ. Π. 12. 80· ἐπὶ προσώπου, ἢν πεπανθῇς Εὐρ. Ἡρακλ. 159. 3) ἐν τῷ παθ., [[ὡσαύτως]] ἐπὶ οἰδημάτων, μαλάσσομαι, πυοῦμαι, [[σχηματίζω]] [[πύον]], «ὀμπυάζω», Ἱππ. 1170Β· [[καθόλου]] ἐπὶ νοσημάτων, βράγχοι καὶ κόρυζαι τοῖσι [[σφόδρα]] πρεσβύτῃσιν οὐ πεπαίνονται ὁ αὐτ. ἐν Ἀφ. 1246· Προγν. 40· πρβλ. [[πεπασμός]]· ― χρὼς ἐπὶ χρωτὶ πεπαίνετο, ἐθερμαίνετο,«[[ἤγουν]] ἐρωτικῶς ἐμαλθάσσετο» (Εὐστ. 478, 52), Θεόκρ. 2. 140. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
