3,274,418
edits
ποτνιάομαι: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "d’" to "d'") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0690.png Seite 690]] deponens med., eigtl. zu einer Göttinn [[πότνια]] rufen, anflehen, kläglich bitten, wie es B. A. 229 erkl. wird, τὸ μετὰ λύπης τὸν θεὸν ἐπιβοᾶσθαι, wie Tim. lex. Plat. 221, wo Ruhnken viele Beispiele aus Sp. beibringt und zeigt, daß es von Männern und Frauen gebraucht wurde; Luc. Moeris erkl. ποτνιώμενος für attisch, dem hellenistischen δυσφορῶν entsprechend. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0690.png Seite 690]] deponens med., eigtl. zu einer Göttinn [[πότνια]] rufen, anflehen, kläglich bitten, wie es B. A. 229 erkl. wird, τὸ μετὰ λύπης τὸν θεὸν ἐπιβοᾶσθαι, wie Tim. lex. Plat. 221, wo Ruhnken viele Beispiele aus Sp. beibringt und zeigt, daß es von Männern und Frauen gebraucht wurde; Luc. Moeris erkl. ποτνιώμενος für attisch, dem hellenistischen δυσφορῶν entsprechend. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶμαι;<br /><i>propr.</i> appeler une déesse [[πότνια]] « sainte, auguste », <i>d'où</i> invoquer, implorer, appeler à son secours, acc. <i>en parl. de femmes, rar. d'hommes</i>. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ποτνιάομαι''': ἀποθ., [[ὀδύρομαι]] θρηνῶ, μεγαλοφώνως, [[ἱκετεύω]] μετ’ οἰμωγῆς (ἴδε ἐν λ. Ποτνιαὶ ΙΙ), μνημονεύεται ὡς Ἀττ. ὑπὸ τοῦ Μοίρ., ἀλλ’ εὕρηται μόνον παρὰ μεταγεν. πεζογράφοις· ἐπὶ γυναικῶν, Πλουτ. Καῖσ. 63, Ἀντ. 35., 2. 408Α, κτλ.· ἐπὶ ἀνδρός, Λουκ. π. τῶν ἐπὶ Μισθ. Συνόντ. 17, Ὄνειρ. ἢ Ἀλεκρ. 20· ἐπὶ ἐλεφάντων, Αἰλ. π. Ζ. 5. 49· ― [[ὅθεν]] ποτνίασις, εως, ἡ, [[θρῆνος]], [[οἰμωγή]], Πολυδ. Ϛ΄, 202· ποτνιασμός, ὁ, Στράβ. 297. 2) μετ’ αἰτ., ἐπικαλοῦμαι, ἐπιβοῶ μεγάλῃ τῇ φωνῇ, Πολυδ. Α΄, 391 (389), κτλ.· οὕτω παρ’ Ἡσύχ., ποτνιάζομαι, «ποτνιάζου· εὔχου, παρακάλει». | |lstext='''ποτνιάομαι''': ἀποθ., [[ὀδύρομαι]] θρηνῶ, μεγαλοφώνως, [[ἱκετεύω]] μετ’ οἰμωγῆς (ἴδε ἐν λ. Ποτνιαὶ ΙΙ), μνημονεύεται ὡς Ἀττ. ὑπὸ τοῦ Μοίρ., ἀλλ’ εὕρηται μόνον παρὰ μεταγεν. πεζογράφοις· ἐπὶ γυναικῶν, Πλουτ. Καῖσ. 63, Ἀντ. 35., 2. 408Α, κτλ.· ἐπὶ ἀνδρός, Λουκ. π. τῶν ἐπὶ Μισθ. Συνόντ. 17, Ὄνειρ. ἢ Ἀλεκρ. 20· ἐπὶ ἐλεφάντων, Αἰλ. π. Ζ. 5. 49· ― [[ὅθεν]] ποτνίασις, εως, ἡ, [[θρῆνος]], [[οἰμωγή]], Πολυδ. Ϛ΄, 202· ποτνιασμός, ὁ, Στράβ. 297. 2) μετ’ αἰτ., ἐπικαλοῦμαι, ἐπιβοῶ μεγάλῃ τῇ φωνῇ, Πολυδ. Α΄, 391 (389), κτλ.· οὕτω παρ’ Ἡσύχ., ποτνιάζομαι, «ποτνιάζου· εὔχου, παρακάλει». | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
