3,258,211
edits
στέρομαι: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "A.''Ag.''" to "A.''Ag.''"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
|||
| (7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=steromai | |Transliteration C=steromai | ||
|Beta Code=ste/romai | |Beta Code=ste/romai | ||
|Definition=Dor. imper. 3sg. σταρέστω | |Definition=Dor. imper. 3sg. σταρέστω ''BCH''50.15 (Delph., iv B.C.); only used in pres. and impf., the other tenses being derived from [[στερέομαι]] (v. [[στερέω]]):—to [[be without]], [[lack]], [[lose]], νίκης τε στέρεται Hes. ''Op.''211; στέρεσθαι τῆς χώρης [[Herodotus|Hdt.]]8.140.α', cf. Th.1.70, al.; στερομέναν φίλων [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''1429 (lyr.), cf. E.''IA''889 (troch.); στέρεσθαι κρατός A. ''Pers.''371; στέρομαι δ' οἴκων, σ. παίδων [[Euripides|E.]]''[[Ion]]''865 (anap.); φίλτρων στέρομαι Id.''El.''1309 (anap.); στερόμενος ὧν ὁ θεὸς ἔδωκεν Antipho 4.1.3; στερέσθω τῆς ἀρχῆς [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''948a; ὅπως ἂν.. τῶν αὑτῶν στέρωνται Id.''R.''433e; στερέσθω τοῦ βοσκήματος ''IG''12(9).90.12 (Eretria, iv B.C.), cf. ''PHib.''1.29.20 (iii B.C.), ''PRev.Laws'' 49.22, al. (iii B.C.); τῶν ὑπαρχόντων στέρεσθαι ''BGU''1812.6 (i B.C.), cf. [[στερέω]]: abs., χαίρειν τε καὶ στέρεσθαι S.''Tr.''136 (lyr.); ὑπὸ Ἀγησιλάου στέρεσθαι οὐδεὶς οὐδὲν πώποτε ἐνεκάλεσε X.''Ages.''4.1. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=<i>seul. prés., impf. et fut.</i><br />être privé de, gén..<br />'''Étymologie:''' cf. [[στερέω]], [[στερίσκω]]. | |btext=<i>seul. prés., impf. et fut.</i><br />être privé de, gén..<br />'''Étymologie:''' cf. [[στερέω]], [[στερίσκω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=στέρομαι [~ στερέω] beroofd worden of zijn van, met gen.. νίκης στέρεται hij wordt van de overwinning beroofd Hes. Op. 211; οἰκείων στέρεσθαι beroofd te zijn van hun eigendom Thuc. 1.70.7; στερέσθω τῆς ἀρχῆς dan moet hij beroofd worden van zijn ambt Plat. Lg. 948a. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''στέρομαι:''' (только praes. и impf.) быть лишенным, лишиться, не иметь (τινος Her., Trag.): νίκης σ. Hes. (в знач. pf.) не одержать победы; χαίρειν τε καὶ σ. Soph. то радость, то лишения. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''στέρομαι:''' μόνο σε ενεστ. και παρατ., <i>στερέομαι</i>, έχω [[έλλειψη]] κάποιου πράγματος, στερούμαι, δεν έχω [[επάρκεια]] σε, Λατ. carere, με γεν., σε Ησίοδ., Ηρόδ., Αττ.· απόλ., [[υποφέρω]] [[απώλεια]], σε Σοφ., Ξεν. | |lsmtext='''στέρομαι:''' μόνο σε ενεστ. και παρατ., <i>στερέομαι</i>, έχω [[έλλειψη]] κάποιου πράγματος, στερούμαι, δεν έχω [[επάρκεια]] σε, Λατ. carere, με γεν., σε Ησίοδ., Ηρόδ., Αττ.· απόλ., [[υποφέρω]] [[απώλεια]], σε Σοφ., Ξεν. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''στέρομαι''': ἐν χρήσει μόνον κατ’ ἐνεστ. καὶ παρατ., οἱ δὲ ἄλλοι χρόνοι παραλαμβάνονται ἐκ τοῦ στερέομαι (ἴδε τὴν λέξιν)· - εἶμαι [[ἄνευ]] τινὸς πράγματος, ἔχω ἔλλειψίν τινος, χάνω, Λατ. carere, νίκης τε στέρεται Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 209· στέρεσθαι τῆς χώρης Ἡρόδ. 8. 140, 1· στερομέναν φίλων Αἰσχύλ. Πέρσ. 371· [[στέρομαι]] δ’ οἴκων στ. παίδων Εὐρ. Ἴων 865· φίλτρων [[στέρομαι]] ὁ αὐτ. ἐν Ἠλ. 1309· στερόμενος ὦν ὁ θεὸς ἔδωκεν Ἀντιφῶν 125. 27· στερέσθω τῆς ἀρχῆς Πλάτ. Νόμ. 948Α· [[ὅπως]] ἂν .. τῶν αὐτῶν στέρωνται ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 433Ε, κτλ.· - ἀπολ., χαίρειν τε καὶ στέρεσθαι Σοφ. Τρ. 136· ὑπὸ Ἀγησιγάου στέρεσθαι οὐδεὶς οὐδὲν [[πώποτε]] ἐνεκάλεσε Ξεν. Ἀγησ. 4, 1. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=only in pres. and imperf.] = στερέομαι]<br />to be [[wanting]] in, to [[lack]], [[want]], Lat. carere, c. gen., Hes., Hdt., | |mdlsjtxt=only in pres. and imperf.] = στερέομαι]<br />to be [[wanting]] in, to [[lack]], [[want]], Lat. carere, c. gen., Hes., Hdt., Attic:—absol. to [[suffer]] [[loss]], Soph., Xen. | ||
}} | }} | ||
{{FriskDe | {{FriskDe | ||
|ftr='''στέρομαι''': {stéromai}<br />'''Forms''': Ipv. σταρέστω (Delph. IV<sup>a</sup>)? (vgl. unten), sonst Hochstufe mit η-Erweiterung: Ptz. [[στερείς]] (E.), στερηθῆναι (Pi., ion. att.), Fut. -ήσομαι, -ηθήσομαι (att.; στεροῦμαι And.), Perf. ἐστέρημαι (ion. att.); Akt. [[berauben]], [[entziehen]]: Aor. στερῆσαι (στερέσαι ν 262, Pap. u.a.), Fut. -ήσω ([[στερῶ]] A. ''Pr''. 862, -έσω Pap.), Perf. ἐστέρηκα (att.); Präs. '''[[στερέω]]''', Simplex nur Ipv. στερείτω (Pl.), sonst mit ἀπο- (wie auch sehr oft in den außerpräs. Tempora, namentlich in d. Prosa), dazu Med. στερέομαι (sicher erst hell. u. sp.); auch '''[[στερίσκω]]''', -ομαι (Hdt., att.; ἀπο- ~ S.), Aor. στερίσαι (metr. Inschr. Eretria IV—III<sup>a</sup>, ''AP'': [[ἀποστερίζω]] Hp.?).<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[beraubt sein]], [[entbehren]], [[verlustig gehen]] (Hes., ion. att.), Aor. [[beraubt werden]], [[verlieren]]:<br />'''Derivative''': Wenige Ableitungen: (ἀπο-)[[στέρησις]] f. [[Beraubung]], [[Entziehung]], [[Konfiskation]] (Hp., att. usw.), auch -εσις (Pap.; nach αἵρ-, [[εὕρεσις]] u.a.), mit [[στερήσιμος]], -έσιμος [[konfiszierbar]] (Pap., Inschr. II —III<sup>p</sup>; Arbenz 89), -ημα n. ib. (Ps.-Kallisth.), (ἀπο-) -ητικός [[beraubend]], [[aufhebend]], [[verneinend]], [[privativ]] (Ar., Arist., hell. u. sp.), -ητής m. ‘der jmdm. etwas entzieht, vorenthält, Betrüger’ (Pl., Arist. u.a.), f. -ητρίς (Ar. ''Nu''. 730; parodierend).<br />'''Etymology''': Die obigen Formen sind wahrscheinlich alle auf das hochstufige thematische Präsens [[στέρομαι]] zurückzuführen. Auch der isolierte Ipv. σταρέστω, den Bechtel Dial. 2, 132 (zustimmend Schwyzer 747 und Thumb-Kieckers Dial. 1, 275) als einen schwachstufigen Wz.aorist betrachten will, läßt sich (mit Schw. 274) auf rein lautlichem Wege aus στερέσθω (mit ε > α vor ρ) erklären, sofern man nicht vorzieht, darin eine Analogiebildung nach nwgr. ''h''αρέσται zu sehen. An das Präsens [[στέρομαι]] traten mit η-Erweiterung die zunächst intransitiven στερῆναι, -ήσομαι (wenn alt, wäre σταρ- zu erwarten), -ηθῆναι, -ηθήσομαι; daran die aktiven στερῆσαι (στερέσαι nach [[ὀλέσαι]] u.a.), -ήσω usw., wozu endlich [[στερέω]], -ίσκω (vgl. z.B. εὐρήσω: -ίσκω; Schwyzer 709 u. 721; zu den Formen noch Brunel Aspect verbal 115 f.).<br />'''Etymology''': Sichere Verwandte fehlen. Eine mögliche Anknüpfung bietet mir. ''serb'' [[Diebstahl]], das für *''ster''-''u̯ā'' stehen kann; außerdem wird damit seit Osthoff PBBeitr. 13, 460 f. das germ. Verb für [[stehlen]], got. ''stilan'', ahd. ''stelan'' usw. verbunden, das ''l'' für ''r'' aus ''hehlen'' bezogen hätte. Weitere Formen m. Lit. bei WP. 2, 636, Pok. 1028; s. auch W.-Hofmann s. 2. ''stēlliō'' (m. Lit.).<br />'''Page''' 2,792-793 | |ftr='''στέρομαι''': {stéromai}<br />'''Forms''': Ipv. σταρέστω (Delph. IV<sup>a</sup>)? (vgl. unten), sonst Hochstufe mit η-Erweiterung: Ptz. [[στερείς]] (E.), στερηθῆναι (Pi., ion. att.), Fut. -ήσομαι, -ηθήσομαι (att.; στεροῦμαι And.), Perf. ἐστέρημαι (ion. att.); Akt. [[berauben]], [[entziehen]]: Aor. στερῆσαι (στερέσαι ν 262, Pap. u.a.), Fut. -ήσω ([[στερῶ]] A. ''Pr''. 862, -έσω Pap.), Perf. ἐστέρηκα (att.); Präs. '''[[στερέω]]''', Simplex nur Ipv. στερείτω (Pl.), sonst mit ἀπο- (wie auch sehr oft in den außerpräs. Tempora, namentlich in d. Prosa), dazu Med. στερέομαι (sicher erst hell. u. sp.); auch '''[[στερίσκω]]''', -ομαι (Hdt., att.; ἀπο- ~ S.), Aor. στερίσαι (metr. Inschr. Eretria IV—III<sup>a</sup>, ''AP'': [[ἀποστερίζω]] Hp.?).<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[beraubt sein]], [[entbehren]], [[verlustig gehen]] (Hes., ion. att.), Aor. [[beraubt werden]], [[verlieren]]:<br />'''Derivative''': Wenige Ableitungen: (ἀπο-)[[στέρησις]] f. [[Beraubung]], [[Entziehung]], [[Konfiskation]] (Hp., att. usw.), auch -εσις (Pap.; nach αἵρ-, [[εὕρεσις]] u.a.), mit [[στερήσιμος]], -έσιμος [[konfiszierbar]] (Pap., Inschr. II —III<sup>p</sup>; Arbenz 89), -ημα n. ib. (Ps.-Kallisth.), (ἀπο-) -ητικός [[beraubend]], [[aufhebend]], [[verneinend]], [[privativ]] (Ar., Arist., hell. u. sp.), -ητής m. ‘der jmdm. etwas entzieht, vorenthält, Betrüger’ (Pl., Arist. u.a.), f. -ητρίς (Ar. ''Nu''. 730; parodierend).<br />'''Etymology''': Die obigen Formen sind wahrscheinlich alle auf das hochstufige thematische Präsens [[στέρομαι]] zurückzuführen. Auch der isolierte Ipv. σταρέστω, den Bechtel Dial. 2, 132 (zustimmend Schwyzer 747 und Thumb-Kieckers Dial. 1, 275) als einen schwachstufigen Wz.aorist betrachten will, läßt sich (mit Schw. 274) auf rein lautlichem Wege aus στερέσθω (mit ε > α vor ρ) erklären, sofern man nicht vorzieht, darin eine Analogiebildung nach nwgr. ''h''αρέσται zu sehen. An das Präsens [[στέρομαι]] traten mit η-Erweiterung die zunächst intransitiven στερῆναι, -ήσομαι (wenn alt, wäre σταρ- zu erwarten), -ηθῆναι, -ηθήσομαι; daran die aktiven στερῆσαι (στερέσαι nach [[ὀλέσαι]] u.a.), -ήσω usw., wozu endlich [[στερέω]], -ίσκω (vgl. z.B. εὐρήσω: -ίσκω; Schwyzer 709 u. 721; zu den Formen noch Brunel Aspect verbal 115 f.).<br />'''Etymology''': Sichere Verwandte fehlen. Eine mögliche Anknüpfung bietet mir. ''serb'' [[Diebstahl]], das für *''ster''-''u̯ā'' stehen kann; außerdem wird damit seit Osthoff PBBeitr. 13, 460 f. das germ. Verb für [[stehlen]], got. ''stilan'', ahd. ''stelan'' usw. verbunden, das ''l'' für ''r'' aus ''hehlen'' bezogen hätte. Weitere Formen m. Lit. bei WP. 2, 636, Pok. 1028; s. auch W.-Hofmann s. 2. ''stēlliō'' (m. Lit.).<br />'''Page''' 2,792-793 | ||
}} | }} | ||
