ἀμείνων: Difference between revisions

{{DGE

|dgtxt=-ον, gen. -ονος<br /><b class="num">• Morfología:</b> [compar. ἀμεινότερος, -α, -ον Mimn.13.9, poeta en Phld.<i>Rh</i>.2.61; declinado como tema en sigma (ac. ἀμείνω, nom. plu. ἀμείνους, etc.) o en nasal (ἀμείνονες, ἀμείνονα, etc.)]<br />compar. supletivo de [[ἀγαθός]]<br /><b class="num">I</b> de pers.<br /><b class="num">1</b> [[más vigoroso o valiente]] ὅτ' ἀμείνονι φωτὶ μάχοιτο <i>Il</i>.11.543 (ap. crít.), εἰ [[ἄρα]] τι καὶ σὺ ἀμείνους ποιήσαις τοὺς στρατιώτας; X.<i>Cyr</i>.3.3.49, νῦν δὲ πειρᾶσθαι χρὴ ἔτι ἀμείνους γίγνεσθαι X.<i>HG</i> 5.1.16<br /><b class="num">•</b>reforzado c. μέγα, πολλόν, etc. δίωκε δέ μιν μέγ' [[ἀμείνων]] le perseguía uno mucho más valiente</i>, <i>Il</i>.22.158<br /><b class="num">•</b>c. segundo término de compar., en gen. Ἀχιλῆα, ἕο μέγ' ἀμείνονα φῶτα, ἠτίμησεν <i>Il</i>.2.239, ὅ περ σέο πολλὸν [[ἀμείνων]] <i>Il</i>.7.114, οὐ πατρὸς [[ἀμείνων]] <i>Il</i>.1.404, ἀ. σεῖο <i>Il</i>.5.411, οὐ [[γάρ]] τις κείνου δηίων ἔτ' ἀμεινότερος φώς Mimn.13.9, Ῥωμαίους Λακεδαιμονίων ἀμείνους ἄν τις ... κρίνειεν Plb.9.9.6, τίς γὰρ ἂν ἐκείνων ἀμείνους ἄνδρας κρίνειεν ...; D.S.11.11.<br /><b class="num">2</b> [[más eficiente]], [[más ducho]], [[más experto]] c. una determinación ἀγορῇ <i>Il</i>.4.400, ἀ. παντοίας ἀρετάς, ἠμὲν πόδας ἠδὲ μάχεσθαι <i>Il</i>.15.641, τοῦ δ' οὔ τι νεώτερος [[ἄλλος]] [[ἀμείνων]] σπέρματα δάσσασθαι Hes.<i>Op</i>.445, πολλῷ γ' [[ἀμείνων]] τοὺς πέλας φρενοῦν ἔφυς ἢ σαυτόν eres mucho más hábil en inspirar sabiduría a los otros que a tí mismo</i> A.<i>Pr</i>.335.<br /><b class="num">3</b> [[de linaje mejor]], [[más noble]] ἀνδρὸς δ' εὐόρκου γενεὴ μετόπισθεν [[ἀμείνων]] Hes.<i>Op</i>.285, ἐξ ἀμείνονος πατρός E.<i>El</i>.338, op. [[πλῆθος]] Pl.<i>Lg</i>.627a, [[ἐκεῖνος]] δὲ ἔλεγε μὲν τῶν ἀμεινόνων προίστασθαι aquél dijo representar a los nobles</i> D.C.42.29.2.<br /><b class="num">4</b> [[moralmente mejor]] ἐν πενίῃ δ' ὅς τε δειλὸς ἀνὴρ ὅ τε πολλὸν [[ἀμείνων]] φαίνεται (cf. I 3) Thgn.393, ἄνδρες ἀ. Hdt.6.137, οὐ γὰρ οἴομαι θεμιτὸν εἶναι ἀμείνονι ἀνδρὶ ὑπὸ χείρονος βλάπτεσθαι Pl.<i>Ap</i>.30d, νοσῶδες τοῦτο τοῖς ἀμείνοσιν op. πονηρὸς ... ἀνὴρ ... οὐδὲν ὢν τὸ πρίν E.<i>Supp</i>.423 (cf. I 3), τὰς ἀμεινόνων φρένας op. implícitamente a τὰς τῶν κακῶν E.<i>Fr</i>.644.<br /><b class="num">5</b> en sent. banal [[mejor]] de una de las dos Erides ἀνδράσι πολλὸν ἀμείνω Hes.<i>Op</i>.19<br /><b class="num">•</b>c. gen. segundo término de la compar.: (dijeron que Cambises era) [[ἀμείνων]] τοῦ πατρός Hdt.3.34, εἰσὶν ἀμείνους δύο ἑνός dos son mejor que uno</i> Sm.<i>Ec</i>.4.9<br /><b class="num">•</b>abs. ἐὰν σι ἐπιτ[ε̄́δειοι Ἀθɛ̄] ναίοις ὅσπερ τε νῦν καὶ ἔτι ἀμείνος <i>IG</i> 1².57.12 (V a.C.), θεῶν ἀμεινόνων τυχεῖν E.<i>Heracl</i>.351.<br /><b class="num">II</b> de cosas y abstr.<br /><b class="num">1</b> c. gen. segundo término de compar. [[mejor]], [[más conveniente]], [[preferible]] ὀμίχλην ... κλέπτῃ δέ τε νυκτὸς ἀμείνω <i>Il</i>.3.11, μῦθον ἀμείνονα τοῦδε <i>Il</i>.7.358, τῆσδέ γ' ἀμείνονα μῆτιν <i>Il</i>.14.107, κακοεργίης εὐεργεσίη μέγ' [[ἀμείνων]] <i>Od</i>.22.374, ἡ δὲ δυωδεκάτη (ἡμέρα) τῆς ἐνδεκάτης μέγ' [[ἀμείνων]] Hes.<i>Op</i>.776, ῥώμης γὰρ [[ἀμείνων]] ... σοφίη Xenoph.2.11, μηδ' αὐθαδίαν εὐβουλίας ἀμείνον' ἡγήσῃ ποτέ no juzgues jamás que la arrogancia es mejor que la cordura</i> A.<i>Pr</i>.1035, προνοίας οὐδὲν ... κέρδος ... ἄμεινον S.<i>El</i>.1016, ἀμείνον' ἔπη τούτων Ar.<i>V</i>.1047<br /><b class="num">•</b>sin régimen de compar. φιλοφροσύνη γὰρ [[ἀμείνων]] <i>Il</i>.9.256, πλεόνων δέ τε ἔργον ἄμεινον mejor es el trabajo de muchos</i>, <i>Il</i>.12.412, τὴν ἀμείνω (γνώμην) ... ἐλέσθαι Hdt.7.10α, cf. E.<i>Ph</i>.1200, τύχη Pl.<i>Lg</i>.924a, [[ἐλπίς]] Paus.7.15.3, ζωή D.Chr.4.89, [[αἵρεσις]] <i>POxy</i>.716.21 (II a.C.), χῶρος <i>IUrb.Rom</i>.1146.1 (III a.C.).<br /><b class="num">2</b> neutr. c. or. nominal pura [[es mejor]] εἰ τό γ' ἄμεινον <i>Il</i>.1.116, ἄ. καὶ ὑμῖν καὶ ἐμοί Pl.<i>Ap</i>.19a<br /><b class="num">•</b>c. inf. ἀλεξέμεναι γὰρ ἄμεινον <i>Il</i>.11.469, πείθεσθαι ἄμεινον <i>Il</i>.1.274, σιγᾶν ἄμεινον S.<i>El</i>.1238<br /><b class="num">•</b>c. part. τὸ κακὸν κατακείμενον [[ἔνδον]] ἄμεινον es mejor guardar dentro un mal pensamiento</i> Thgn.423<br /><b class="num">•</b>c. or. copulativa en las mismas constr. οὐδὲν ἐν ἀνθρώποισι πατρὸς καὶ μητρὸς ἄμεινον ἔπλετο Thgn.131, εἴ σφι ἄμεινον τιμωρέουσι γίνεται τῇ Ἑλλάδι si es mejor para ellos socorrer a Grecia</i> Hdt.7.169, cf. Th.1.118<br /><b class="num">•</b>c. inf. ἦν ἄμεινον οἴεσθαι Plb.3.15.10, cf. <i>PSarap</i>.87.3 (II a.C.)<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ ἄ., τὰ ἀ. [[lo mejor]], [[lo más conveniente]] Decr. en And.<i>Myst</i>.77, Hdt.7.145, sin art. ἢ [[δεῖ]] σιωπᾶν ἢ λέγειν ἀμείνονα Men.<i>Mon</i>.306<br /><b class="num">•</b>pero τὸ ἄμεινον [[mejoría]] Hp.<i>Epid</i>.1.26.<br /><b class="num">3</b> neutr. como adv. [[mejor]] ἄ. ἐρεῖ Mimn.7.2, ἄ. πρήξειν tener más éxito</i> Hdt.4.156<br /><b class="num">•</b>c. gen. ἄμεινον γὰρ ἐμοῦ οἶδας <i>PAlex.Giss</i>.38.17.<br /><b class="num">III</b> adv. ἀμεινόνως [[mejor]] Ar.<i>Fr</i>.340.<br /><b class="num">• Etimología:</b> No es segura la interpretación como [[ἀ-]] priv. y raíz *<i>mei</i>-/<i>mi</i>- ‘[[disminuir]]’ que se encuentra en gr. [[μινύθω]], lat. <i>[[minor]]</i>, ai. <i>mināti</i>.

}}

{{ls

|lstext='''ἀμείνων''': -ον, γεν. ονος, ἀνώμαλ. συγκρ. τοῦ [[ἀγαθός]], = καλλίτερος (ἴδε ἐν τέλ.): Ι. ἐπὶ προσώπ., ἱκανώτερος, εὐρωστότερος, ἰσχυρότερος, γενναιότερος, συχν. παρ’ Ὁμήρ. κτλ.: οἱ ἀμείνονες, οἱ καλλίτεροι, ἀξιώτεροι, Λατ. optimates, Πλάτ. Νόμ. 627Α: ἴδε ἐν λέξ. [[ἀγαθός]]. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, καλλίτερος, ἁρμοδιώτερος, Ἰλ. Α. 116, 274, Γ. 11· μέγ’ ἀμ. Ἰλ. Χ. 158, κτλ.: πολλὸν ἀμ. Ἡσ. Ἔργα κ. Ἡμ. 19: μετ’ αἰτ. ἢ ἀπαρεμφ. [[ἀμείνων]] παντοίας ἀρετάς, ἠμὲν πόδας ἠδὲ μάχεσθαι Ἰλ. Ο. 641, πρβλ. Ἡσ. Ἔργα κ. Ἡμ. 443. Αἰσχύλ. Πρ. 335, κτλ. 2) ἀπὸ τοῦ Ὁμ. καὶ [[ἐφεξῆς]], ἄμεινόν [ἐστι], [[εἶναι]] καλλίτερον ἢ [[ἁπλῶς]], [[εἶναι]] καλόν: μετ’ ἀπαρεμφ. [[ἐπεὶ]] πείθεσθαι ἄμεινον Ἰλ. Α. 274. οὕτω καὶ παρ’ Ἀττ., ἢ, ἄμεινόν ἐστι ἢ γίγνεταί τινι μετὰ μετοχῆς εἴ σφι ἄμεινον γίνεται τιμωρέουσι, ἂν [[εἶναι]] καλὸν δι’ αὐτοὺς νὰ βοηθήσωσι, Ἡροδ. 7. 169, πρβλ. Θουκ. 1. 118., 6. 9: - οὕτω καὶ ἀπολ. εἰ τό γ’ ἄμεινον Ἰλ. Α.116, Ἡρόδ. 1. 187· βουλοίμην... εἴ τι ἄμεινον καὶ ὑμῖν καὶ ἐμοὶ Πλάτ. Ἀπολ. 19Α· συχν. μετ’ ἀρνήσεως, οὐ γὰρ ἄμεινον, ὡς τὸ Ὁμηρικὸν (Ὀδ. Η. 159)· οὐ μέντοι τόδε [[κάλλιον]] οὐδὲ ἔοικε Ἡσ. Ἔργα κ. Ἡμ. 750, Ἡρόδ. 1.187· εἰρήσεται γάρ, εἴτ’ ἄμεινον [[εἴτε]] μή, Δημ. 578. 12. 3) οὐδ. ὡς ἐπίρρ. ἄμ. πρήσσειν, «ζῶ ἢ περνῶ» καλλίτερα, Ἡρόδ. 4.156, κἑξ. κτλ.: [[οὕτως]], ἔστι τινὶ ἐπὶ τὸ ἄμεινον, Ψήφ. παρ’ Ἀνδοκ. 10. 35, πρβλ. μαντείαν παρὰ Δημ. 1072. 15: [[ὡσαύτως]], τὰ ἀμείνω φρονεῖν, συγκαταλέγεσθαι μετὰ τῆς καλῆς μερίδος (τῶν Ἑλλήνων), Ἡρόδ. 7.145· τοῖσι τὰ ἀμ. [[ἐάνδανε]] ὁ αὐτ. 9.19. ΙΙΙ. ἐπίρρ. ἀμεινόνως εὕρηται ἐν Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 321. IV. ἕτερον συγκριτικὸν ἀμεινότερος, α, ον, ἐσχηματισμένον ἐκ τοῦ [[ἀμείνων]] ἀπαντᾷ παρὰ Μιμνέρμ. 13. 9, καὶ παρ’ Ἀνων. ἐν Φίλων: 2. 500. [Ἡ ἀρχικὴ [[ῥίζα]] [[ἴσως]] διετηρήθη ἑν τῷ παλαιῷ Λατ. manus = (bonus), [[ὁπόθεν]] τὸ mane (= ἐγκαίρως), Mānes (ἀγαθὰ πνεύματα, αἱ σκιαὶ τῶν τεθνεώτων), im-mānis].

}}

{{Autenrieth