Anonymous

Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ἀπάγω: Difference between revisions

From LSJ

ἀπάγω (view source)

Revision as of 13:10, 2 October 2022

No change in size ,  2 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 15: Line 15:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0274.png Seite 274]] (s. [[ἄγω]]), 1) ab-, wegführen, νόσφιν ἀπήγαγε Od. 4, 289; ἀπὸ τοῦ τείχεος ἀπήγαγε τὴν στρατιήν Her. 1, 164, abmarschiren lassen, wie Thuc. 1, 28. 7, 48; ἀπὸ τῆς πόλεως [[στράτευμα]] Xen. Cyr. 7, 5, 1; oft ohne στρατιάν, abziehen, z. B. Hell. 1, 1, 34; [[παρά]] τινα Her. 6, 119. – 2) zurück-, heimführen, Il. 18, 326; [[οἴκαδε]] Od. 15, 436; 16, 370; Plat. Legg. XII, 943 d; ἀπάγειν [[ὀπίσω]] Her. 9, 117. – 3) abtragen, was man zu bringen verpflichtet ist, z. B. [[φόρον]] Ar. Vesp. 707; δασμόν Xen. Cyr. 5, 3, 25; ἵππους 4, 5, 35; ὃ [[δέον]] ἀπαγαγεῖν οὐκ ἀπέπεμπον Thuc. 5, 53, vgl. [[ἀπαγινέω]]. Aehnl. θεωρίαν εἰς Δῆλον Plat. Phaed. 58 d u. Od. 18, 278 von Freiern, welche der Braut die schuldigen Geschenke darbringen, αὐτοὶ [[τοί]] γ' ἀπάγουσι βόας καὶ ἴφια μῆλα, κούρης δαῖτα φίλοισι, καὶ ἀγλαὰ δῶρα διδοῦσιν. – 4) in athen. Gerichtssprache, anklagen, od. den auf der That, über einem offenkundigen Verbrechen Ertappten vor die Behörde schleppen u. verhaften, ἀπάγειν κλέπτην ἐπ' αὐτοφώρῳ εἰληφώς Dem. 45, 81; λωποδύτην Lys. 13, 68; ὡς [[γόης]] Plat. Men. 80 b; ἐάν τις ἀπαχθῇ τῶν γονέων κακώσεως ἑαλωκώς Dem. 24, 105; εἰς [[δεσμωτήριον]] Lys. 12, 25. 26; Din. 2, 9; εἰς φυλακήν Pol. 5, 15. 16. 38 u. öfter; übh. mit Gewalt fortschleppen, μετὰ βίας εἰς οἶκον 12, 16; vgl. Harpocr. ἀπάγειν ἐπὶ τῶν κακούργων, ἀπήγοντο δὲ πρὸς τοὺς [[ἕνδεκα]]; so τοῖς [[ἕνδεκα]] Dem. 24, 113; zum Tode abführen, τὴν ἐπὶ θανάτῳ, sc. ὁδόν; auch absolut, 19, 279. – 5) vom rechten Wege abführen, bes. durch sophistische Redekünste, ἐπὶ [[τοὐναντίον]] Plat. Phaedr. 262 b; [[ἄποθεν]] ἀπὸ τοῦ κλέμματος Aesch. 3, 100; ἀπὸ τῆς ὑποθέσεως Dem. 19, 242; τὸ [[πρᾶγμα]] ἀπὸ τῶν πεπραγμένων εἰς γέλωτα 54, 13; vgl. noch Thuc. 2, 59 a. E. – 6) intrans., so daß ἑαυτόν zu ergänzen, sich davonmachen, weggehen, Xen. Cyr. 7, 2, 5. Vgl. [[ἄπαγε]]. – Med., für sich wegführen, od. mit sich, Soph. Phil. 1018; οἰκέτας καὶ χρήματα Xen. An. 6, 4, 1; νεκρούς Hell. 4, 4, 13; zur Frau nehmen, κόραν Pind. P. 4, 123; παρθένον Her. 1, 196; γυναῖκα Xen. Cyr. 3, 1, 37.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0274.png Seite 274]] (s. [[ἄγω]]), 1) ab-, wegführen, νόσφιν ἀπήγαγε Od. 4, 289; ἀπὸ τοῦ τείχεος ἀπήγαγε τὴν στρατιήν Her. 1, 164, abmarschiren lassen, wie Thuc. 1, 28. 7, 48; ἀπὸ τῆς πόλεως [[στράτευμα]] Xen. Cyr. 7, 5, 1; oft ohne στρατιάν, abziehen, z. B. Hell. 1, 1, 34; [[παρά]] τινα Her. 6, 119. – 2) zurück-, heimführen, Il. 18, 326; [[οἴκαδε]] Od. 15, 436; 16, 370; Plat. Legg. XII, 943 d; ἀπάγειν [[ὀπίσω]] Her. 9, 117. – 3) abtragen, was man zu bringen verpflichtet ist, z. B. [[φόρον]] Ar. Vesp. 707; δασμόν Xen. Cyr. 5, 3, 25; ἵππους 4, 5, 35; ὃ [[δέον]] ἀπαγαγεῖν οὐκ ἀπέπεμπον Thuc. 5, 53, vgl. [[ἀπαγινέω]]. Aehnl. θεωρίαν εἰς Δῆλον Plat. Phaed. 58 d u. Od. 18, 278 von Freiern, welche der Braut die schuldigen Geschenke darbringen, αὐτοὶ [[τοί]] γ' ἀπάγουσι βόας καὶ ἴφια μῆλα, κούρης δαῖτα φίλοισι, καὶ ἀγλαὰ δῶρα διδοῦσιν. – 4) in athen. Gerichtssprache, anklagen, od. den auf der That, über einem offenkundigen Verbrechen Ertappten vor die Behörde schleppen u. verhaften, ἀπάγειν κλέπτην ἐπ' αὐτοφώρῳ εἰληφώς Dem. 45, 81; λωποδύτην Lys. 13, 68; ὡς [[γόης]] Plat. Men. 80 b; ἐάν τις ἀπαχθῇ τῶν γονέων κακώσεως ἑαλωκώς Dem. 24, 105; εἰς [[δεσμωτήριον]] Lys. 12, 25. 26; Din. 2, 9; εἰς φυλακήν Pol. 5, 15. 16. 38 u. öfter; übh. mit Gewalt fortschleppen, μετὰ βίας εἰς οἶκον 12, 16; vgl. Harpocr. ἀπάγειν ἐπὶ τῶν κακούργων, ἀπήγοντο δὲ πρὸς τοὺς [[ἕνδεκα]]; so τοῖς [[ἕνδεκα]] Dem. 24, 113; zum Tode abführen, τὴν ἐπὶ θανάτῳ, sc. ὁδόν; auch absolut, 19, 279. – 5) vom rechten Wege abführen, bes. durch sophistische Redekünste, ἐπὶ [[τοὐναντίον]] Plat. Phaedr. 262 b; [[ἄποθεν]] ἀπὸ τοῦ κλέμματος Aesch. 3, 100; ἀπὸ τῆς ὑποθέσεως Dem. 19, 242; τὸ [[πρᾶγμα]] ἀπὸ τῶν πεπραγμένων εἰς γέλωτα 54, 13; vgl. noch Thuc. 2, 59 a. E. – 6) intrans., so daß ἑαυτόν zu ergänzen, sich davonmachen, weggehen, Xen. Cyr. 7, 2, 5. Vgl. [[ἄπαγε]]. – Med., für sich wegführen, od. mit sich, Soph. Phil. 1018; οἰκέτας καὶ χρήματα Xen. An. 6, 4, 1; νεκρούς Hell. 4, 4, 13; zur Frau nehmen, κόραν Pind. P. 4, 123; παρθένον Her. 1, 196; γυναῖκα Xen. Cyr. 3, 1, 37.
}}
{{bailly
|btext=<i>f.</i> ἀπάξω, <i>ao.2</i> ἀπήγαγον, <i>etc.</i><br /><b>I. 1</b> emmener : [[οἴκαδε]] OD dans sa demeure ; τῆς κεφαλῆς τὸ [[ἱμάτιον]] PLUT, ἀπὸ [[τοῦ]] προσώπου τὸ [[ἱμάτιον]] PLUT écarter son vêtement de sa tête, de son visage;<br /><b>2</b> <i>t. de droit att.</i> emmener devant (les thesmothètes), citer en justice ; ἀπάγειν ἀσεβείας DÉM accuser d'impiété ; ἀπάγειν [[εἰς]] τὸ [[δεσμωτήριον]] ESCHN, <i>abs.</i> ἀπάγειν emmener en prison;<br /><b>3</b> emmener à l'écart;<br /><b>4</b> emmener, conduire;<br /><b>II.</b> emmener hors du droit chemin, faire dévier, détourner : τῆς ὁδοῦ XÉN de la route ; <i>fig.</i> détourner qqn (d'un raisonnement, d'une hypothèse, <i>etc.</i>) ; distraire de : [[ἀπό]] τινος THC de qch;<br /><b>III.</b> <i>intr.</i> s'éloigner ; <i>impér.</i> [[ἄπαγε]] va-t’en;<br /><i><b>Moy.</b></i> ἀπάγομαι;<br /><b>1</b> emmener avec soi, acc.;<br /><b>2</b> emmener chez soi <i>ou</i> pour soi ; παρθένον HDT une jeune fille, <i>càd</i> prendre pour femme une jeune fille.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἄγω]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἀπάγω''': μέλλ. -άξω, ἄγω, ὁδηγῶ [[μακράν]], [[ἁρπάζω]], ἀπάγουσι βόας καὶ ἴφια μῆλα Ὀδ. Σ. 278· οὕτω παρὰ Τραγ., κτλ. Προσάγειν..., ἀπάγειν..., ἄγειν πλησίον…, ἀγειν [[μακράν]]…, Ἀριστ. Προβλ. 31. 25· ἀπ. ἀχλὺν ἀπ’ ὀφθαλμῶν, μετακινῶ, ἀφαιρῶ Θεόφρ. Ἱστ. Φ. 7. 6, 2· τὸ [[ἱμάτιον]] τοῦ τραχήλου Πλουτ. Ἀντών. 12: - Μέσ., [[λαμβάνω]] μετ’ [[ἐμαυτοῦ]] ἢ δι’ ἐμαυτόν, Ἡρόδ. 1. 196. 4. 80. Τραγ.· ἢ [[διότι]] [[εἶναι]] ἐμόν, Ξεν. Κύρ. 3. 1. 37, κτλ.: - Παθ., ἐς ὀξύ ἀπηγμένας, ληγούσας εἰς ὀξύ, «μυτεράς», Ἡρόδ. 7. 64, πρβλ. 2. 28, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 2.16, 1. 2) ὁδηγῶ [[μακράν]], [[ἀποσύρω]] στρατόν, τῆς στρατιῆς τὸ πολλόν, Ἡρόδ. 8. 100, πρβλ. 115, Θουκ. 1. 28, κ. ἀλλ.· [[οὕτως]], ἀπ. κώμους πρὸς τάφον Εὐρ. Τρῳ. 1184· θεωρίαν εἰς Δῆλον Πλάτ. Φαίδων 58Β· [[ἄπαγε]] τὸν ἵππον Ἀριστοφ. Νεφ. 35. β) ἐλλειπτικῶς, ἀποσύρομαι, ἀναχωρῶ, Ἡρόδ. 5. 120, Ξεν. Ἑλλ. 1. 1, 34, κ. ἀλλ., πρβλ. [[ἄπαγε]]. ΙΙ. [[φέρω]] [[ὀπίσω]], [[φέρω]] εἰς τὴν πατρίδα, Ἰλ. Σ. 326· ἀπήγαγεν [[οἴκαδε]] Ὀδ. Π. 370, πρβλ. Σοφ. Φ. 941, Ξεν. Ἀν. 1. 3, 14· ἀπ. [[ὀπίσω]] Ἡρόδ. 9. 117. ΙΙΙ. [[ἐπιστρέφω]], ἀποδίδω ὅ,τι [[ὀφείλω]], πληρώνω, (ὡς τὸ [[ἀποδίδωμι]], [[ἀποφέρω]]), τὸν φόρον Ἀριστοφ. Σφ. 707, πρβλ. Ξεν. Κύρ. 2. 4, 12, Θουκ. 5. 53, πρβλ. [[ἀπαγωγή]] ΙΙΙ. ΙV. [[συλλαμβάνω]] καὶ ἄγω διὰ τῆς βίας, ἀπάγετε αὐτὸν παρ’ ἐμέ, Ἡρόδ. 2. 114, πρβλ. 6. 81· [[δεῖν]] κἀπάγειν ἐφίετο Εὐρ. Βάκχ. 439: - Παθ., ἀπαχθέντας παρ’ ἑωυτόν Ἡρόδ. 6. 119. 2) ἰδίως ὡς Ἀττ. Νομικὸς ὅρος, ἄγω ἐνώπιον ἄρχοντος καὶ κατηγορῶ, (ἴδε ἀπαγωγὴ ΙΙΙ.), Ἀντιφῶν 139. 27· ἀσεβείας, δι’ ἀσέβειαν, Δημ. 601. 26· ἀπ. ὡς θεσμοθέτας ὁ αὐτ. 630. 16· ἀπ. τοῖς [[ἕνδεκα]] ὁ αὐτ. 736. 2, πρβλ. Ἀντιφῶντα 137. 35. 3) [[ἐντεῦθεν]] ὡς τὸ [[ἀποτέλεσμα]] τοιαύτης ἐνεργείας, ἄγω εἰς τὴν φυλακήν, Πλάτ. Γοργ. 486Α, Δημ. 647. 2· εἰς τὸ [[δεσμωτήριον]] Ἀνδοκ. 31. 24, Δημ. 940. 4· ἀπολ., ὡς [[γόης]] ἀπαχθῆναι Πλάτ. Μένων 80Β· ἀπαχθείς Λυσ. 172. 34. V. ἐπὶ συζητήσεως, ἀπομακρύνω τὸν λόγον τοῦ προκειμένου, [[φέρω]] αὐτὸν μακρὰν τῆς ὑποθέσεως, ἰδίως διὰ σοφιστείας, ἀπὸ τοῦ ὄντος [[ἑκάστοτε]] ἐπὶ [[τοὐναντίον]] Πλάτ. Φαῖδρ. 262Β· ἀπ. τινὰ ἀπὸ τῆς ὑποθέσεως Δημ. 416. 24· ἀπαγαγὼν τὸ ὀργιζόμενον τῆς γνώμης, ἀποτρέψας, ἀποκλίνας, Θουκ. 2. 59· ἀπὸ δεινῶν ἀπ. τὴν γνώμην [[αὐτόθι]] 65. 2) ἀφαιρῶ, [[ἀποχωρίζω]], ἀπ’ ὄψεως… τὰ δοξάζοντα ἀπ. Πλάτ. Φίλ. 39Β, πρβλ. Φαίδωνα 97Β. VI. [[ἁπλῶς]] [[φέρω]], ἐν ἀριστερᾷ [[τόξον]] ὁ αὐτ. Νόμ. 795Α.
|lstext='''ἀπάγω''': μέλλ. -άξω, ἄγω, ὁδηγῶ [[μακράν]], [[ἁρπάζω]], ἀπάγουσι βόας καὶ ἴφια μῆλα Ὀδ. Σ. 278· οὕτω παρὰ Τραγ., κτλ. Προσάγειν..., ἀπάγειν..., ἄγειν πλησίον…, ἀγειν [[μακράν]]…, Ἀριστ. Προβλ. 31. 25· ἀπ. ἀχλὺν ἀπ’ ὀφθαλμῶν, μετακινῶ, ἀφαιρῶ Θεόφρ. Ἱστ. Φ. 7. 6, 2· τὸ [[ἱμάτιον]] τοῦ τραχήλου Πλουτ. Ἀντών. 12: - Μέσ., [[λαμβάνω]] μετ’ [[ἐμαυτοῦ]] ἢ δι’ ἐμαυτόν, Ἡρόδ. 1. 196. 4. 80. Τραγ.· ἢ [[διότι]] [[εἶναι]] ἐμόν, Ξεν. Κύρ. 3. 1. 37, κτλ.: - Παθ., ἐς ὀξύ ἀπηγμένας, ληγούσας εἰς ὀξύ, «μυτεράς», Ἡρόδ. 7. 64, πρβλ. 2. 28, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 2.16, 1. 2) ὁδηγῶ [[μακράν]], [[ἀποσύρω]] στρατόν, τῆς στρατιῆς τὸ πολλόν, Ἡρόδ. 8. 100, πρβλ. 115, Θουκ. 1. 28, κ. ἀλλ.· [[οὕτως]], ἀπ. κώμους πρὸς τάφον Εὐρ. Τρῳ. 1184· θεωρίαν εἰς Δῆλον Πλάτ. Φαίδων 58Β· [[ἄπαγε]] τὸν ἵππον Ἀριστοφ. Νεφ. 35. β) ἐλλειπτικῶς, ἀποσύρομαι, ἀναχωρῶ, Ἡρόδ. 5. 120, Ξεν. Ἑλλ. 1. 1, 34, κ. ἀλλ., πρβλ. [[ἄπαγε]]. ΙΙ. [[φέρω]] [[ὀπίσω]], [[φέρω]] εἰς τὴν πατρίδα, Ἰλ. Σ. 326· ἀπήγαγεν [[οἴκαδε]] Ὀδ. Π. 370, πρβλ. Σοφ. Φ. 941, Ξεν. Ἀν. 1. 3, 14· ἀπ. [[ὀπίσω]] Ἡρόδ. 9. 117. ΙΙΙ. [[ἐπιστρέφω]], ἀποδίδω ὅ,τι [[ὀφείλω]], πληρώνω, (ὡς τὸ [[ἀποδίδωμι]], [[ἀποφέρω]]), τὸν φόρον Ἀριστοφ. Σφ. 707, πρβλ. Ξεν. Κύρ. 2. 4, 12, Θουκ. 5. 53, πρβλ. [[ἀπαγωγή]] ΙΙΙ. ΙV. [[συλλαμβάνω]] καὶ ἄγω διὰ τῆς βίας, ἀπάγετε αὐτὸν παρ’ ἐμέ, Ἡρόδ. 2. 114, πρβλ. 6. 81· [[δεῖν]] κἀπάγειν ἐφίετο Εὐρ. Βάκχ. 439: - Παθ., ἀπαχθέντας παρ’ ἑωυτόν Ἡρόδ. 6. 119. 2) ἰδίως ὡς Ἀττ. Νομικὸς ὅρος, ἄγω ἐνώπιον ἄρχοντος καὶ κατηγορῶ, (ἴδε ἀπαγωγὴ ΙΙΙ.), Ἀντιφῶν 139. 27· ἀσεβείας, δι’ ἀσέβειαν, Δημ. 601. 26· ἀπ. ὡς θεσμοθέτας ὁ αὐτ. 630. 16· ἀπ. τοῖς [[ἕνδεκα]] ὁ αὐτ. 736. 2, πρβλ. Ἀντιφῶντα 137. 35. 3) [[ἐντεῦθεν]] ὡς τὸ [[ἀποτέλεσμα]] τοιαύτης ἐνεργείας, ἄγω εἰς τὴν φυλακήν, Πλάτ. Γοργ. 486Α, Δημ. 647. 2· εἰς τὸ [[δεσμωτήριον]] Ἀνδοκ. 31. 24, Δημ. 940. 4· ἀπολ., ὡς [[γόης]] ἀπαχθῆναι Πλάτ. Μένων 80Β· ἀπαχθείς Λυσ. 172. 34. V. ἐπὶ συζητήσεως, ἀπομακρύνω τὸν λόγον τοῦ προκειμένου, [[φέρω]] αὐτὸν μακρὰν τῆς ὑποθέσεως, ἰδίως διὰ σοφιστείας, ἀπὸ τοῦ ὄντος [[ἑκάστοτε]] ἐπὶ [[τοὐναντίον]] Πλάτ. Φαῖδρ. 262Β· ἀπ. τινὰ ἀπὸ τῆς ὑποθέσεως Δημ. 416. 24· ἀπαγαγὼν τὸ ὀργιζόμενον τῆς γνώμης, ἀποτρέψας, ἀποκλίνας, Θουκ. 2. 59· ἀπὸ δεινῶν ἀπ. τὴν γνώμην [[αὐτόθι]] 65. 2) ἀφαιρῶ, [[ἀποχωρίζω]], ἀπ’ ὄψεως… τὰ δοξάζοντα ἀπ. Πλάτ. Φίλ. 39Β, πρβλ. Φαίδωνα 97Β. VI. [[ἁπλῶς]] [[φέρω]], ἐν ἀριστερᾷ [[τόξον]] ὁ αὐτ. Νόμ. 795Α.
}}
{{bailly
|btext=<i>f.</i> ἀπάξω, <i>ao.2</i> ἀπήγαγον, <i>etc.</i><br /><b>I. 1</b> emmener : [[οἴκαδε]] OD dans sa demeure ; τῆς κεφαλῆς τὸ [[ἱμάτιον]] PLUT, ἀπὸ [[τοῦ]] προσώπου τὸ [[ἱμάτιον]] PLUT écarter son vêtement de sa tête, de son visage;<br /><b>2</b> <i>t. de droit att.</i> emmener devant (les thesmothètes), citer en justice ; ἀπάγειν ἀσεβείας DÉM accuser d'impiété ; ἀπάγειν [[εἰς]] τὸ [[δεσμωτήριον]] ESCHN, <i>abs.</i> ἀπάγειν emmener en prison;<br /><b>3</b> emmener à l'écart;<br /><b>4</b> emmener, conduire;<br /><b>II.</b> emmener hors du droit chemin, faire dévier, détourner : τῆς ὁδοῦ XÉN de la route ; <i>fig.</i> détourner qqn (d'un raisonnement, d'une hypothèse, <i>etc.</i>) ; distraire de : [[ἀπό]] τινος THC de qch;<br /><b>III.</b> <i>intr.</i> s'éloigner ; <i>impér.</i> [[ἄπαγε]] va-t’en;<br /><i><b>Moy.</b></i> ἀπάγομαι;<br /><b>1</b> emmener avec soi, acc.;<br /><b>2</b> emmener chez soi <i>ou</i> pour soi ; παρθένον HDT une jeune fille, <i>càd</i> prendre pour femme une jeune fille.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἄγω]].
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth
Retrieved from "https://lsj.gr/wiki/Special:MobileDiff/2651802"