ἀπόλλυμι: Difference between revisions

|Definition=or [[ἀπολλύω]] (Th.4.25, Pl.''R.''608e, [[Aristotle|Arist.]]''[[Politica|Pol.]]''1297a12, but [[falsa lectio|f.l.]] in Men.580; the form is rejected by Phryn.''PS''p.10 B., Moer.12), impf.<br><span class="bld">A</span> ἀπώλλυν [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''652(lyr.), S.''El.''1360, ἀπώλλυον And.1.58: fut. ἀπολέσω, Ep. [[ἀπολέσσω]], Att. [[ἀπολῶ]], Ion. [[ἀπολέω]] [[Herodotus|Hdt.]]1.34, al.: aor. ἀπώλεσα, Ep. [[ἀπόλεσσα]]: pf. [[ἀπολώλεκα]]:—freq. in tmesi in Ep.; Prep. postponed in Od.9.534:—stronger form of [[ὄλλυμι]], [[destroy utterly]], [[kill]], in Hom. mostly of death in battle, ἀπώλεσε λαὸν Ἀχαιῶν 11.5.758, al.; <b class="b3">ἐκπάγλως ἀπόλεσσαν</b> ib.1.268; also of things, [[demolish]], [[lay waste]], <b class="b3">ἀπώλεσεν Ἴλιον ἱρήν</b> ib.5.648, etc.; generally, <b class="b3">βίοτον δ' ἀπὸ πάμπαν ὀλέσσει</b> will [[waste]] my [[substance]], Od.2.49; <b class="b3">οἵ μ' ἀπωλλύτην</b> [[sought]] to [[destroy]] me (impf. sense), [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1454; in pregnant sense, <b class="b3">ἐπεί με γᾶς ἐκ πατρίας ἀπώλεσε</b> [[drove]] me [[ruined]] from... [[Euripides|E.]]''[[Hecuba|Hec.]]''946; <b class="b3">τῆς παρ' ἡμέραν χάριτος τὰ μέγιστα τῆς πόλεως ἀ.</b> for the sake of... D. 8.70.<br><span class="bld">2</span> [[λόγοις ἀπόλλυμι τινά]] or [[λέγων ἀπόλλυμι τινά]] = [[talk one to death]] or [[bore one to death]], S.''El.''1360, Ar.''Nu.''892 (lyr.): hence, alone, in fut. ἀπολεῖς με Id.''Ach.''470; οἴμ' ὡς ἀπολεῖς με Pherecr.108.20; <b class="b3">ἀπολεῖ μ' οὑτοσί</b> by his questions, Antiph.222.8, etc.<br><span class="bld">3</span> [[ruin]] a [[woman]], Lys.1.8.<br><span class="bld">II</span> [[lose]], πατέρ' ἐσθλὸν ἀπώλεσα Od.2.46, cf. Il.18.82, Democr.272; ἀπώλεσε νόστιμον ἦμαρ Od.1.354; [[ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσαι]] = [[lose one's life]], 11.16.861, Od.12.350; <b class="b3">θυμὸν οὐκ ἀπώλεσεν</b> [[loses]] not his spirit, S.''El.''26; ἔλεον ἀπώλεσεν 11.24.44; freq. of things, ἡ τοῦ πλέονος ἐπιθυμίη τὸ παρεὸν ἀπόλλυσι Democr.224; ἵππους ἑβδομήκοντα ἀπολλύασι Th.7.51; ἀπώλεσαν τὴν ἀρχὴν ὑπὸ Περσῶν X.''An.''3.4.11, cf. 7.2.22; μηδὲν ἀπολλὺς τοῦ ὄγκου [[Plato|Pl.]]''[[Theaetetus|Tht.]]''155c; <b class="b3">ἀ. οὐσίαν</b>, = [[ἀπόλλυσθαι]], Id.''Prm.''163d.<br><span class="bld">B</span> Med., [[ἀπόλλυμαι]]: fut. ἀπολοῦμαι, Ion. [[ἀπολέομαι]] [[Herodotus|Hdt.]]7.218: aor. 2 ἀπωλόμην: pf. ἀπόλωλα, whence the barbarous impf. ἀπόλωλο Ar.''Th.''1212: plpf. in Att. Prose sometimes written [[ἀπωλώλειν]] in codd., as Th.4.133, 7.27:—[[perish]], [[die]], 11.1.117, etc.; [[cease to exist]], opp. [[γίγνεσθαι]], Meliss.8, Pl.''Prm.''156b, etc.: sometimes c. acc. cogn., ἀπόλωλε κακὸν μόρον Od.1.166; <b class="b3">ἀπωλόμεθ' αἰπὺν ὄλεθρον</b> ib.9.303: c. dat. modi, <b class="b3">ἀπώλετο λυγρῷ ὀλέθρῳ</b> ([[varia lectio|v.l.]] [[λυγρὸν ὄλεθρον]]) ib.3.87; ἀ. ὑπό τινος [[Herodotus|Hdt.]] 5.126; simply, to [[be undone]], αὐτῶν . . ἀπωλόμεθ' ἀφραδίῃσιν Od.10.27; ἀπωλώλει τῷ φόβῳ μή . . [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''6.1.2: freq. in Att., especially in pf., [[ἀπόλωλας]] = [[you are lost]], Ar.''Nu.''1077; ἀπωλόμεθ' ἂν εἰ μὴ ἀπολώλειμεν Plu. 2.185f; ἱκανὸν χρόνον ἀπολλύμεθα καὶ κατατετρίμμεθα Ar.''Pax''355; βλέπειν [[ἀπολωλός]] Philostr.Jun.''Im.''2:—as an imprecation, κάκιστ' ἀπολοίμην εἰ. . [[Aristophanes|Ar.]]''[[Acharnians|Ach.]]''151, al.; κακὸς κακῶς ἀπόλοιθ' ὅστις. . Eub. 116; ἐξώλης ἀπόλοιθ' ὅστις. . Men.154; [[ἀπολλύμενος]], opp. [[σῳζόμενος]], Isoc.6.36, cf. Plu.2.469d: freq. in part. fut., <b class="b3"> κάκιστ' ἀπολούμενε</b> o [[destine]]d to a [[miserable]] [[end]]! i.e. o thou [[villain]], [[scoundrel]], [[knave]]! Ar.''Pl.''713, cf. 456, ''Ach.''865, ''Pax''2; ὁ κάκιστ' ἀνέμων ἀ. Luc.''DDeor.'' 14.2.<br><span class="bld">2</span> in [[NT]], [[perish]], in theol. sense, ''Ev.Jo.''3.16, al.; οἱ [[ἀπολλύμενοι]], opp. <b class="b3">οἱ σῳζόμενοι</b>, ''1 Ep.Cor.''1.18.<br><span class="bld">II</span> to [[be lost]], <b class="b3">ὕδωρ ἀπολέσκετ'</b> (of the water eluding [[Tantalus]]) Od.11.586; <b class="b3">οὔποτε καρπὸς ἀπόλλυται</b> [[never]] [[fall]]s [[untimely]], ib.7.117; ἀπό τέ σφισιν ὕπνος ὄλωλεν Il.10.186; γέλως ἐξ ἀνθρώπων ἀπόλωλεν X.''Smp.''1.15; ἀπολόμενον ἀργύριον Antipho Soph.54; ἀπώλοντο οἱ ὄνοι [[LXX]] ''1 Ki.''9.3.

|dgtxt=(ἀπόλλῡμι)<br /><b class="num">• Morfología:</b> [impf. ἀπώλλυ A.<i>Pers</i>.653, ἀπώλλυς S.<i>El</i>.1360, iter. ép. ἀπολέσκετ' <i>Od</i>.11.586; fut. ἀπὸ ... ὀλέσσει <i>Od</i>.2.49, ἀπολῶ Semon.35.2, ἀπολέει Hdt.1.34; aor. ép. ἀπόλεσσαν <i>Il</i>.1.268; plusperf. 3^a plu. ἀπολώλη <i>TEracl</i>.1.39 (IV a.C.)]<br /><b class="num">A</b> tr. en pres. y fut. act., aor. sigm. y perf. act. en -κα<br /><b class="num">I</b> c. ac. de pers.<br /><b class="num">1</b> [[matar]], [[hacer perecer]] λαὸν Ἀχαιῶν <i>Il</i>.5.758, στρατὸν εὐρύν Hes.<i>Op</i>.246, τὰ παιδία τῷ λιμῷ ἀπολῶ Semon.l.c., ἀπό σ' ὀλέσειεν [[Ἄρτεμις]] Hippon.35, ἑαυτούς Plu.2.49e<br /><b class="num">•</b>abs. ἐκπάγλως ἀπόλεσσαν hicieron una terrible matanza</i>, <i>Il</i>.1.268.<br /><b class="num">2</b> [[arruinar]] Μάγνητας ... ὕβρις Thgn.603, οἵ μ' ἀπωλλύτην los cuales buscaban mi ruina</i> S.<i>OT</i> 1454, ἐπεί με γᾶς ἐκ πατρίας ἀπώλεσε pues me expulsó, arruinado, de mi patria</i> E.<i>Hec</i>.947, ὁ καταμαρτυρούμενος καὶ ἀπόλλυσιν ἢ χρήματα ἢ αὑτόν Antipho Soph.B 44.1.27, τοὺς κακούς E.<i>Supp</i>.505, τοῦ θεοῦ ... ἀπολλύντος οὓς ἂν αὐτὸς βούληται Origenes <i>Princ</i>.3.1.7<br /><b class="num">•</b>fig. με λόγοις ἀπώλλυς me ibas a matar con tus palabras</i> S.<i>El</i>.1360, de donde ἀπολεῖς με me vas a matar</i> Ar.<i>Ach</i>.470, Pherecr.113.20, ἀπολεῖ με Antiph.222.8<br /><b class="num">•</b>[[perder]] a una mujer seduciéndola, Lys.1.8.<br /><b class="num">II</b> c. ac. de cosas<br /><b class="num">1</b> [[destruir]] físicamente Ἴλιον <i>Il</i>.5.648.<br /><b class="num">2</b> de bienes materiales o espirituales [[echar a perder]], [[malgastar]] βίοτον <i>Od</i>.2.49 (en tm.)<br /><b class="num">•</b>en gener. [[arruinar]] νόστιμον ἦμαρ <i>Od</i>.1.354, δόμους E.<i>Ph</i>.1450, κλέος E.<i>IA</i> 357, τὸν ἐόντα νόον Thgn.36, ἡ τοῦ πλέονος ἐπιθυμίη τὸ παρεὸν ἀπόλλυσι Democr.B 224, τὸν δᾶμον <i>Dialex</i>.7.5, τὴν πολιτείαν Arist.<i>Pol</i>.1297^a12, τὰ μέγιστα τῆς πόλεως D.8.70, τὰ πράγματα ἀ. echarlo todo a perder</i> X.<i>HG</i> 2.1.2, τῷ τοὺς ... νόμους ... ἀπόλλυντι para el que viola las leyes</i> Pl.<i>Lg</i>.857a, ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν confundiré la sabiduría de los sabios</i> [[LXX]] <i>Is</i>.29.14, τὴν ψυχὴν ἀ. condenar el alma</i>, <i>Ep.Barn</i>.20.1b, τὴν ζωὴν αὐτοῦ ἀ. hipotecar su salvación</i> Herm.<i>Sim</i>.8.7.5.<br /><b class="num">III</b> sin intervención del suj., de pers. o cosas que le atañen [[perder]] θυμόν <i>Il</i>.16.861 (en tm.), <i>Od</i>.12.350 (en tm.), S.<i>El</i>.26, ἔλεον <i>Il</i>.24.44, πατέρ' ἐσθλόν <i>Od</i>.2.46, τὴν ψυχήν Hdt.1.112, Pl.<i>R</i>.610e, ἵππους Th.7.51, cf. Plb.3.64.8, τὴν ἀρχήν X.<i>An</i>.3.4.11, cf. 7.2.22, ἀπολλύναι οὐσίαν perder la entidad</i> Pl.<i>Prm</i>.163d, μηδὲν ... τοῦ ὄγκου Pl.<i>Tht</i>.155c, φίλους Plb.18.7.6, πολλοὺς ... τῶν στρατιωτῶν Plb.3.56.2, cf. 45.1, 65.11, τὴν χώραν Plb.3.77.6, τὰς πτέρυγας Plb.1.58.8, [[ἀλωπέκιον]] Plu.2.234a.<br /><b class="num">B</b> intr. en pres. y fut. med., aor. y perf. act. rad.<br /><b class="num">I</b> de pers. y anim.<br /><b class="num">1</b> [[morir]], [[perecer]] de pers. <i>Il</i>.1.117, <i>Od</i>.10.27, οὐδ' ἂν βοῦς ἀπόλοιτ', εἰ μὴ [[γείτων]] κακὸς εἴη Hes.<i>Op</i>.348<br /><b class="num">•</b>c. ac. int. κακὸν μόρον <i>Od</i>.1.166, αἰπὺν ὄλεθρον <i>Od</i>.9.303, λυγρὸν ὄλεθρον <i>Od</i>.3.87<br /><b class="num">•</b>c. dat. φαρμάκοις Plu.2.109b, τῷ φόβῳ μή ... de miedo a</i> X.<i>Cyr</i>.6.1.2, c. prep. ὑπὸ Θρηίκων Hdt.5.126, en fil., del ser Parm.B 8.19, Meliss.B 8, cf. Pl.<i>Prm</i>.156b.<br /><b class="num">2</b> [[perderse]], [[ir a la ruina]] ἀπόλωλας estás perdido</i> Ar.<i>Nu</i>.1077, ἀπολλύμεθα καὶ κατατετρίμμεθα Ar.<i>Pax</i> 354, ἀπὸ γὰρ ὀλόμενος οἴχομαι E.<i>Hipp</i>.878, ἀπωλόμεθ' ἄν, εἰ μὴ ἀπωλώλειμεν Plu.2.185f, βλέπειν ἀπολωλός Philostr.Iun.<i>Im</i>.2<br /><b class="num">•</b>como imprecación κάκιστ' ἀπολοίμην, εἰ ... Ar.<i>Ach</i>.151, κακὸς κακῶς ἀπόλοιθ' ὅστις ... Eub.115.7, ἐξώλης ἀπόλοιθ' ὅστις Men.<i>Fr</i>.142.1, en part. fut. ὦ κάκιστ' ἀπολούμενε Ar.<i>Pl</i>.713, cf. 456, <i>Ach</i>.865, <i>Pax</i> 2, ὁ δὲ κάκιστα ἀνέμων ἀπολούμενος Luc.<i>DDeor</i>.16.2<br /><b class="num">•</b>part. subst. τὰ ἀπολλύμενα [[las cosas perecederas]] op. ἡ [[βασιλεία]] τῶν οὐρανῶν Chrys.M.59.301.<br /><b class="num">3</b> en lit. crist. [[perderse]], [[condenarse]], <i>Eu.Io</i>.3.16, οἱ ἀπολλύμενοι op. οἱ σῳζόμενοι 1<i>Ep.Cor</i>.1.18, [[δεῖ]] τοὺς ἀπολλυμένους σώζειν 2<i>Ep.Clem</i>.2.5.<br /><b class="num">II</b> de cosas y abstr.<br /><b class="num">1</b> [[desaparecer]], [[ser destruido]] ἔργα βοῶν Hes.<i>Op</i>.46, ἀνδρῶν πᾶσ' ἀπόλωλ' [[ἀρετή]] Tyrt.7.14, ἡ [[ἄγνοια]] Pl.<i>Phd</i>.91b, οὔ ποτε καρπὸς ἀπόλλυται <i>Od</i>.7.117, σφίσιν ὕπνος <i>Il</i>.10.186 (en tm.), ἀπὸ γὰρ ἂν ὄλοιτο τὸ ὑγιὲς καὶ τὸ ἐόν Meliss.B 7.5, [[γέλως]] ἐξ ἀνθρώπων X.<i>Smp</i>.1.15, ἀπὸ ταύτας τᾶς γᾶς ἀπολώλη ... τριακάτιαι τρῖς σχοῖνοι <i>TEracl</i>.l.c.<br /><b class="num">•</b>part. subst. τὰ ἀπολωλότα [[lo perdido]] τι ἄλλο ... τῶν ἀπολωλότων (encontrar) alguna otra de las cosas perdidas</i>, <i>SB</i> 9792.29 (II a.C.)<br /><b class="num">•</b>[[desaparecer]], [[perderse]] ὕδωρ ἀπολέσκετ' <i>Od</i>.11.586, [[ἀργύριον]] Antipho Soph.B 54, τὰ χρυσία καὶ τὰ ἀργύρια <i>IG</i> 9(2).257.10 (Tetonio V a.C.).

|btext=<b>I.</b> <i>tr. (au prés. et aux temps suiv. : impf.</i> ἀπώλλυν ; <i>f.</i> [[ἀπολέσω]], <i>att.</i> ἀπολῶ ; <i>ao.</i> [[ἀπώλεσα]] ; <i>pf.1</i> ἀπολώλεκα ; <i>v. ci-dessous pf.2)</i>;<br /><b>1</b> perdre, faire périr : λαὸν Ἀχαιῶν IL l'armée des Grecs ; [[Ἴλιον]] IL détruire Ilion;<br /><b>2</b> [[perdre]], [[subir une perte]] : ἀπ. τινα perdre qqn (un parent, un ami, <i>etc.</i>) ; ἀπ. τὴν ἀρχὴν [[ὑπό]] τινος XÉN être dépossédé de l'empire par qqn;<br /><b>II.</b> <i>intr. (au pf.2</i> ἀπόλωλα, <i>au pqp.</i> ἀπολώλειν, <i>et au Moy.</i> ἀπόλλυμαι, <i>f.</i> [[ἀπολοῦμαι]], <i>ao.2</i> ἀπωλόμην);<br /><b>1</b> [[être arraché pour sa perte de]] : ἀπωλόμην EUR j'ai été arraché à ma patrie ; périr, être perdu : ἀπόλωλας PLUT tu es perdu ; ἀπώλετο λυγρῷ ὀλέθρῳ OD <i>ou</i> ἀπόλωλε κακὸν [[μόρον]] OD il mourut, il est mort d'une mort lamentable ; ὁ κάκιστ' ἀπολοῦμενος AR misérable, <i>litt. de</i>stiné à la plus misérable fin ; <i>avec un rég.</i> ἀπ. [[ὑπό]] τινος périr de la main <i>ou</i> par l'intervention de qqn;<br /><b>2</b> <i>au sens mor.</i> se perdre, se laisser corrompre;<br /><b>3</b> [[se perdre]], [[s'évanouir]], [[s'échapper]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ὄλλυμι]].

|elrutext='''ἀπόλλῡμι:''' (pf. 1 ἀπολώλεκα)<br /><b class="num">1</b> [[губить]], [[уничтожать]] (πόλιν Hom., Plut.; λαὸν Ἀχαιῶν Hom.): ἀπολεῖς με Arph. ты уморишь меня; οἱ ἀπολλύντες Soph. убийцы;<br /><b class="num">2</b> [[терять]], [[утрачивать]] (τινά Hom.; τὴν ἀρχὴν [[ὑπό]] τινος Xen.; ἔχειν τι καὶ μὴ ἀπολωλεκέναι Plat.; τὸν [[καιρόν]] Plut.);<br /><b class="num">3</b> med. (с pf. 2 [[ἀπόλωλα]] и ppf. ἀπολώλειν) гибнуть, погибать, тж. пропадать (λυγρῷ ὀλέθρῳ Hom.; [[ὑπό]] τινος Her.): [[ὕδωρ]] ἀπολέσκετ᾽ ἀναβροχέν Hom. вода, впитавшись, пропадала; [[ἀπόλωλα]] τὠφθαλμὼ δακρύων Arph. я выплакал все глаза; [[βαρέως]] ἤνεγκεν τοῦ μὲν ἀπολωλότος, τοῦ δὲ ἀπολλυμένου Plut. он был потрясен гибелью одного и смертельной опасностью для другого; ὁ ἀπολοῦμενος Arph., Luc. пропащий человек, отъявленный негодяй.

|txtha=and [[ἀπολλύω]] (ἀπολλύει T Tr WH), [[imperative]] ἀπόλλυε Buttmann, 45 (39); WH's Appendix, p. 168f)); [[future]] [[ἀπολέσω]] and (ἀπολῶ from a [[passage]] in the O. T., [[where]] [[often]]) ἀπολῶ (cf. Winer's Grammar, 83 (80); (Buttmann, 64 (56))); 1st aorist [[ἀπώλεσα]]; to [[destroy]]; [[middle]], [[present]] ἀπόλλυμαι; ([[imperfect]] 3rd [[person]] plural ἀπώλλυντο T Tr WH); [[future]] [[ἀπολοῦμαι]]; 2nd aorist ἀπωλόμην; (2perfect [[active]] participle ἀπολωλώς); (from Homer down); to [[perish]].<br /><b class="num">1.</b> to [[destroy]] i. e. to [[put]] [[out]] of the [[way]] [[entirely]], [[abolish]], [[put]] an [[end]] to, [[ruin]]: [[τήν]] σοφίαν [[render]] [[useless]], [[cause]] its [[emptiness]] to be perceived, Sept. of to [[kill]]: to [[declare]] [[that]] [[one]] [[must]] be [[put]] to [[death]]: to [[devote]] or [[give]] [[over]] to [[eternal]] [[misery]]: by [[one]]'s [[conduct]] to [[cause]] [[another]] to [[lose]] [[eternal]] [[salvation]]: to [[perish]], to be [[lost]], [[ruined]], destroyed;<br /><b class="num">a.</b> [[of persons]]; (a). [[properly]]: ἀπόλλυμαι λιμῷ, ἐν μαχαρια, καταβαλλόμενοι, ἀλλ' [[οὐκ]] ἀπολλύμενοι, to incur the [[loss]] of true or [[eternal]] [[life]]; to be delivered up to [[eternal]] [[misery]]: R Lbr.), οἱ σῳζόμενοι [[they]] to whom it belongs to partake of [[salvation]], and οἱ ἀπολλύμενοι those to whom it belongs to [[perish]] or to be consigned to [[eternal]] [[misery]], are contrasted by Paul: Winer's Grammar, 342 (321); Buttmann, 206 (178)).<br /><b class="num">b.</b> [[of things]]; to be blotted [[out]], to [[vanish]] [[away]]: ἡ [[εὐπρέπεια]], to [[perish]] — "of things [[which]] on [[being]] thrown [[away]] are [[decomposed]], as [[μέλος]] τοῦ σώματος, [[βρῶσις]], [[χρυσίον]], οἱ ἀσκοί: to [[destroy]] i. e. to [[lose]];<br /><b class="num">a.</b> [[properly]]: [[τόν]] μισθόν αὐτοῦ); to [[lose]] anyone of his followers (whom the Father has [[drawn]] to discipleship) if [[such]] a [[one]] becomes [[wicked]] and fails of [[salvation]]: to be [[lost]]: [[θρίξ]] ἐκ τῆς κεφαλῆς, [[θρίξ]] [[ἀπό]] τῆς κεφαλῆς, πεσεῖται); τά λαμπρά ἀπώλετο [[ἀπό]] [[σου]], ἀπῆλθε). Used of [[sheep]], straying from the [[flock]]: [[properly]], τό ἀπολωλός, in τό πλανώμενον). Metaphorically, in [[accordance]] [[with]] the O. T. [[comparison]] of the [[people]] of Israel to a [[flock]] (τά πρόβατα τά ἀπολωλότα τοῦ οἴκου [[Ἰσραήλ]]: ζητεῖν καί σῴζειν τό ἀπολωλός: (Compare: [[συναπόλλυμι]].)

|mdlsjtxt=<b class="num">I.</b> to [[destroy]] [[utterly]], [[kill]], [[slay]], and of things, to [[destroy]], [[demolish]], [[waste]], Hom., Attic; in [[pregnant]] [[sense]], γᾶς ἐκ πατρίας ἀπ. to [[drive]] me [[ruined]] from my [[fatherland]], Eur.; λόγοις ἀπ. τινά Soph.:— to [[talk]] or [[bore]] one to [[death]], Ar.<br /><b class="num">II.</b> to [[lose]] [[utterly]], πατέρα, νόστιμον [[ἦμαρ]] Hom.<br />B. Mid. ἀπόλλυμαι, fut. -ολοῦμαι, ionic -ολέομαι with [[part]]. ἀπολεύμενος: aor2 -ωλόμην: perf. -όλωλα: plup. ἀπολώλειν:— to [[perish]] [[utterly]], die, Il.; c. acc. cogn., ἀπ. κακὸν [[μόρον]], αἰπὺν ὄλεθρον Od.; to be [[undone]], Od.; ἀπόλωλας you are done for, [[lost]], [[ruined]], Ar.; as an [[imprecation]], κάκιστ' ἀπολοίμην Ar.; in fut. [[part]]., ὦ κάκιστ' ἀπολούμενε oh [[destined]] to a [[miserable]] end! i. e. oh [[villain]], [[scoundrel]]! Ar.<br /><b class="num">II.</b> to be [[lost]], [[slip]] [[away]], [[vanish]], of the [[water]] eluding [[Tantalus]], Od.; of [[sleep]], Il.