ἀτελής: Difference between revisions

{{pape

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0384.png Seite 384]] ές, 1) ohne Ende, nicht ausgeführt, οὐκ ἀτελὴς [[θάνατος]] μνηστῆρσι γένοιτο Od. 17, 546; [[λόγος]] Plat. Prot. 314 c u. öfter; [[εἰρήνη]] ἀτελὴς ἐγένετο, kam nicht zu Stande, Xen. Hell. 4, 8, 15; vergeblich, nichts ausrichtend, [[νόος]] Pind. N. 3, 40; vgl. P. 5, 62; [[εὐχή]] Soph. Phil. 771; vgl. El. 1000; ὑδρεῖαι Δαναΐδων Plat. Axioch. 371 e; [[ὁμολογία]], nicht gehaltener Vertrag, Legg. XI, 920 d; καὶ [[ἄκυρος]] [[δίκη]] XII, 954 e; καὶ [[ἄκυρος]] σῶσαι Andoc. 4, 9; c. gen., τῆς τοῦ ὄντος θέας Plat. Phaedr. 248 b; τοῦ ἔργου Dion. Hal. 8, 57; unendlich, neben [[ἄπειρος]] Plat. Phil. 24 b. – 2) unvollkommen, [[νίκη]] Thuc. 8, 27; Ggstz [[τέλειος]], [[γένεσις]] Arist. Eth. Nic. 10, 3, vgl. 1, 5. – 3) frei von Staatslasten u. Abgaben, χώρην ἀτελέα νέμονται Her. 3, 97. 160; καρπῶν 6, 46; τριηραρχίας Dem. Lpt. 27; ἀτελῆ [[σῖτον]] ἐξάγειν Dem. 34, 36; vgl. Pol. 22, 26; μνᾶ [[ἀτελής]] Xen. Vect. 4, 15 Dem. 27, 9. 28, 12, wovon weiter kein Abzug stattfindet, also reiner Gewinn. – Auch = ohne Aufwand, Ael. Dion. bei Eust. 881, 26; ἀτελὲς [[δεῖπνον]] Amphis Ath. X, 421 a. – 4) uneingeweiht, ἱερῶν H. h. Cer. 481.

}}

{{ls

|lstext='''ἀτελής''': -ές, [[ἄνευ]] τέλους, δηλ., 1) ὁ μὴ ἐνεχθεὶς εἰς [[τέλος]] ἢ [[πέρας]], μὴ τελεσθείς, [[ἀτέλεστος]], τῷ κε καὶ οὐκ ἀτελὴς Θάνατος μνηστῆρσι γένοιτο Ὀδ. Ρ. 546· [[εἰρήνη]] ἐγένετο [[ἀτελής]], ἡ [[εἰρήνη]] δὲν κατωρθώνη νὰ γείνῃ, Ξεν. Ἑλλ. 4. 8, 15. 2) οὐχὶ [[πλήρης]], [[ἀτελείωτος]], ἀτελῆ σοφίας καρπὸν δρέπειν Πινδ. Ἀποσπ. 227· τὰ μὲν λελεγμένα ἄρρητ’ ἐγώ σοι κἀτελῆ φυλάξομαι Σοφ. Ἠλ. 1012· ἀτελεῖ τῇ νίκῃ… ἀνέστησαν Θουκ. 8. 27· ἐπὶ οἰκοδομήματος, [[αὐτόθι]] 40· [[ἄνευ]] τέλους ἢ σκοποῦ, Λατ. irritus, ἡ [[φύσις]] οὐθέν… ἀτελὲς ποιεῖ Ἀριστ. Πολιτικ. 1. 8, 12. 3) ὁ ἀρχόμενος, ὁ ἀρχὴν λαμβάνων, ὁ [[μήπω]] συντελεσθείς, ἐπὶ αὐξήσεως, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 807· ἔρημον καὶ ἀτ. φιλοσοφίαν λείπειν Πλάτ. Πολ. 495C· ᾠὰ ἀτ. Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 3. 21. 14· ζῷα [[αὐτόθι]] 4. 6, 1, καὶ ἀλλ.· πολῖται ἀτ., cives non optimo jure, αὐτ. Πολ. 3. 1, 5· ἀτ. συλλογισμὸς ὁ αὐτ. Ἀναλυτ. Πρ. 1. 1, 7. κ. ἀλλ.· ἀτ. ποιεῖν τινα Λουκ. περὶ τῆς Συρίης Θ. 20: - Ἐπίρρ. -λῶς, οὐχὶ ἐντελῶς, Ἀριστ. Πολιτικ. 3. 1, 5, Πλούτ. 2. 472F. 4) ὁ μὴ ἔχων [[τέλος]], ἀτελῆ δ’ ὄντε [[δήπου]] παντάπασιν ἀπείρω γίγνεσθον Πλάτ. Φίληβ. 24Β. ΙΙ. ὁ μὴ φέρων τι εἰς [[πέρας]], ὁ μὴ ἐπιτυγχάνων τοῦ σκοποῦ [[αὐτοῦ]], Λατ. re infecta, ἀτελεῖ νόῳ Πινδ. Ν. 3. 74· ἐπὶ προσώπων, Ὀρφέα δὲ τὸν Οἰάγρου ἀτελῆ ἀπέπεμψαν ἐξ ᾍδου, [[φάσμα]] δείξαντες τῆς γυναικὸς ἐφ’ ἣν ἦκεν Πλάτ. Συμπ. 179D· μετὰ γεν., ἀτελὴς τῆς θέας ὁ αὐτ. Φαῖδρ, 248Β· ἀτελὴς [[περί]] τινος, μὴ ἐντελῶς [[κατάλληλος]], Ἀριστ. Πολιτικ. 3. 11, 9· ἀτελὴς εἴς τι Φίλων 2. 417· μετ’ ἀπαρεμ. [[ἀνίκανος]] νὰ πράξῃ τι ἀποτελεσματικῶς, [[ἄκυρος]] καὶ ἀτ. σῶσαι Ἀνδοκ. 30. 12. 2) ὁ μὴ ἐκπληρῶν, [[ὄφρα]] μὴ ταμίᾳ Κυράνας ἀτελὴς γένοιτο μαντύμασιν Πινδ. Π. 5. 83. ΙΙΙ. ([[τέλος]] IV.) ἀπηλλαγμένος φόρων ἢ εἰσφορῶν, «ἀσύδοτος», Λατ. immunis, ἢ ἀπολ., ὡς παρ’ Ἡροδ. 2. 168., 3. 91 καὶ Λυσ. 908. 3· ἢ μετὰ γεν., ἀτελὴς τῶν ἄλλων, ἀπηλλαγμένος πάντων τῶν ἄλλων φόρων, Ἡρόδ. 1. 192· καρπῶν ἀτ., ἀπηλλαγμένος ἀπὸ τῆς δεκάτης ἐπὶ τῶν προϊόντων, ὁ αὐτ. 6. 46· τῶν ἄλλων λειτουργιῶν Δημ. 595. 4· στρατείας ὁ αὐτ. 568. 11· πάντων πραγμάτων ἀτελεῖς Συλλ. Ἐπιγρ. 2. 737 β, πρβλ. Ἀριστ. Πολ. 2. 9, 18. β) ἐπὶ πραγμάτων, [[ἀφορολόγητος]], Δημ. 917. 26, πρβλ. 1044. 17. 2) ἐπὶ χρηματικοῦ ποσοῦ, τὸ μὴ ὑποκείμενον εἰς ἔκπτωσιν, «καθαρόν», «σωστόν», χιλίους ἀνθρώπους οὓς… ἐξεμίσθωσεν, ἐφ’ ᾦ ὀβολὸν… ἀτελῆ ἑκάστου τῆς ἡμέρας ἀποδιδόναι Ξεν. Πόρ. 4. 14 καὶ ἑξ.· [[τριάκοντα]] μνᾶς ἀτελεῖς ἐλάμβανε τοῦ ἐνιαυτοῦ Δημ. 816. 8· ἀτελέα ἔστω Συλλ. Ἐπιγρ. 2550. 23. 3) οὐχὶ [[δαπανηρός]], Σοφ. Ἀποσπ. 248, Ἄμφις ἐν «Πανὶ» 1. IV. ([[τέλος]] V) [[ἀμύητος]], μετὰ γεν., ἱερῶν Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 481.

}}

{{Autenrieth