ἁμαρτάνω: Difference between revisions

{{DGE

|dgtxt=<b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰμαρτᾰν]<br /><b class="num">• Morfología:</b> [fut. ἁμαρτήσω <i>Eu.Matt</i>.18.21, D.C.59.20.2, Gal.7.653: aor. tem. ind. ép. ἤμβροτον <i>Il</i>.5.287, eol. ἄμβροτε Sapph.5.5, opt. át. 1.^a sg. ἁμάρτοιν Cratin.55, tard. 3.^a ἁμαρτῴη Aret.<i>CA</i> 2.3.4, part. eol. ἀμβρότοντας Alc.75.5, inf. eol. ἀμβρότην <i>IG</i> 12(2).1.15 (Mitilene), jón. ἁμαρτέειν Democr.B 181.3; aor. sigm. 3.^a plu. ἡμάρτοσαν [[LXX]] <i>De</i>.32.5, part. ἁμαρτήσας Emp.B 115.4, <i>AP</i> 7.339, D.S.2.14]<br /><b class="num">I</b> en sent. físico, gener. c. gen.<br /><b class="num">1</b> [[no atinar]], [[fallar]], [[errar el golpe o el tiro]] abs. ἤμβροτες οὐδ' ἔτυχες <i>Il</i>.5.287, ὅ γε καὶ τόθ' ἅμαρτε <i>Il</i>.8.311, Ἀτρεΐδης μὲν ἅμαρτε <i>Il</i>.11.233, ἔρριψεν οὐδ' ἥμαρτε A.<i>Fr</i>.486.3<br /><b class="num">•</b>c. part. κοὐκ [[ἁμαρτάνω]] κόπτων Hippon.116<br /><b class="num">•</b>c. gen. φωτός <i>Il</i>.10.372, τοῦ μὲν ἅμαρθ' no atinó a éste (Áyax)</i> <i>Il</i>.4.491, σκοποῦ errar el blanco</i>, <i>Od</i>.21.425, Antipho 3.4.5, ἀκοντίζων τὸν ὗν τοῦ μὲν ἁμαρτάνει Hdt.1.43.<br /><b class="num">2</b> de lugares [[no dar con]], [[no encontrar]], [[extraviarse de]] c. gen. ἀποπλέων Σκύρου μὲν ἅμαρτε Pi.<i>N</i>.7.37, τῆς ὁδοῦ Ar.<i>Pl</i>.961.<br /><b class="num">3</b> fig. sobre la imagen de fallar el tiro ἥμαρτον, ἢ θηρῶ τι τοξότης τις ὥς; A.<i>A</i>.1194, τῶν γὰρ μεγάλων ψυχῶν ἱεὶς οὐκ ἂν ἁμάρτοις S.<i>Ai</i>.155, ἐγὼ δὲ τοξεύσασα τῆς εὐδοξίας λαχοῦσα πλεῖον τῆς τύχης ἡμάρτανον E.<i>Tr</i>.644.<br /><b class="num">II</b> en sent. fig., c. gen. o dat.<br /><b class="num">1</b> ref. a opiniones, palabras, esperanza, etc. [[no atinar con]], [[faltarle a uno]], [[fallarle a uno]], [[no dar con]] c. gen. νοήματος ἤμβροτεν ἐσθλοῦ <i>Od</i>.7.292, μύθων <i>Od</i>.11.511, οὗ θ' ἕνεκ' αἰεὶ ἐνθάδ' ὁμιλέομεν <i>Od</i>.21.155<br /><b class="num">•</b>[[engañarse respecto a algo]], [[equivocarse]] γνώμης A.<i>A</i>.1664, Hdt.1.207, Th.1.33, τἀληθέος Hdt.7.139, ἐλπίδων E.<i>Med</i>.498, βουλήσεως Th.1.92<br /><b class="num">•</b>[[confundirse sobre]] τοῦ χρησμοῦ Hdt.1.71<br /><b class="num">•</b>c. dat. ῥήματι Pl.<i>Grg</i>.489b, ἐν λόγοις S.<i>Ai</i>.1096, ἐν λόγοις καὶ ἐν ἔργοις Pl.<i>R</i>.396a<br /><b class="num">•</b>c. otras constr. περὶ θεῶν τῆς ὄντως οὐσίας Pl.<i>Lg</i>.891e.<br /><b class="num">2</b> de otras cosas [[quedar privado]], [[estar falto]] c. gen. φίλων ἡμάρτανε δώρων <i>Il</i>.24.68, πάσης δ' ἡμάρτανε τέχνης <i>Margites</i> 2W.<br /><b class="num">•</b>en v. act. y med. indistintamente [[quedar falto]], [[perder]], [[verse privado]] c. gen. ἁμαρτήσεσθαι ὀπωπῆς <i>Od</i>.9.512, φιλότητος Thgn.1361, 1379, τοῦ ῥυσίου A.<i>A</i>.535, πιστῆς ἀλόχου E.<i>Alc</i>.879, οἵας οἷος ὢν ἁμαρτάνεις E.<i>Alc</i>.144, τῆς βοιωτίης Hdt.9.7β, τοῦ Ἀκράγαντος Th.7.50, δυοῖν ... κακοῖν οὐκ ἦν ... ἀ. And.<i>Myst</i>.20<br /><b class="num">•</b>c. ac. y gen. οὐ γὰρ εἰκὸς οὔτ' ἐμὲ ὑμῶν ἁ. τοῦτό γ' οὔθ' ὑμᾶς ἐμοῦ pues no es justo que yo no alcance esto (una respuesta) de vosotros, ni vosotros de mí</i> S.<i>Ph</i>.231<br /><b class="num">•</b>[[desertar]] ξυμμαχίας A.<i>A</i>.213.<br /><b class="num">III</b> c. constr. adverb. de ac. int. o preposicional o abs.<br /><b class="num">1</b> [[desatinar]], [[equivocarse]], [[cometer un fallo]], [[errar]] por error de juicio o una falsa impresión, c. ac. int. ἐγὼ τόδε γ' ἤμβροτον <i>Od</i>.22.154, πόλλ' ἁμαρτών A.<i>Supp</i>.915, ἀνθρώπινα X.<i>Cyr</i>.3.1.40, ἁμαρτίαν ἁ. S.<i>Ph</i>.1249, E.<i>Hipp</i>.320<br /><b class="num">•</b>abs. [[errar]], [[equivocarse]] οἱ δὲ γείτονες χαίρουσ' ὁρῶντες καὶ τόν, ὡς ἁμαρτάνει los vecinos se divierten con él viendo cómo se equivoca</i> de un marido engañado, Semon.8.111, εἰ δὲ θεὸν [[ἀνήρ]] τις ἔλπεταί <τι> λαθέμεν ἔρδων, ἁμαρτάνει Pi.<i>O</i>.1.64, εἰ μὲν οὖν εἰμι σοφός, οὐχ ἥμαρτον Gorg.B 11a.26, ἔχων ... οὐκ ἀλλοτρίαν ἄτην, ἀλλ' αὐτὸς ἁμαρτών S.<i>Ant</i>.1260, ἥμαρτε χρηστὰ μωμένη de Deyanira, S.<i>Tr</i>.1136, ἥμαρτεν οὐχ ἑκουσία S.<i>Tr</i>.1123, καὶ μὴν ἁμαρτήσῃ γε μὴ δράσας τάδε E.<i>Alc</i>.1099, ἄκοντες ἁμαρτάνομεν en la discusión, Pl.<i>R</i>.336e, [[αἰτία]] μὲν γὰρ φίλων ... ἁμαρτανόντων, κατηγορία δὲ ἐχθρῶν ἀδικησάντων Th.1.69<br /><b class="num">•</b>[[equivocarse]] en el uso de las palabras tomando un sentido por otro παρὰ τοῦτο πολλάκις ἁμαρτάνει D.H.<i>Dem</i>.10, abs. <i>POxy</i>.1012.fr.14.14<br /><b class="num">•</b>en part. en v. pas. ἁμαρτανόμενος [[equivocado]], [[errado]], [[erróneo]] Pl.<i>Phlb</i>.37e, κακὰς δὲ τὰς ἄλλας (πολιτείας) καὶ ἡμαρτημένας Pl.<i>R</i>.449a, ἡ Περσικὴ δ' ἡμαρτημένη de la tiranía, Arist.<i>EN</i> 1160^b31<br /><b class="num">•</b>gram. en v. med.-pas., c. prep. [[ser irregular]], [[ir contra la regularidad o analogía]] παρὰ τὰς γραφάς A.D.<i>Synt</i>.6.22, παρὰ τάξιν A.D.<i>Synt</i>.11.4, tb. en act. c. suj. de pers. οὐ παρὰ τὰς ἀντωνυμίας Ζηνόδοτος ἥμαρτεν A.D.<i>Synt</i>.164.1<br /><b class="num">•</b>esp. en gram. como part. subst. τὰ ἡμαρτημένα [[(voces) anómalas, irregulares]] A.D.<i>Coni</i>.242.24.<br /><b class="num">2</b> [[fracasar]] φίλτατος ὢν ἥμαρτες has fracasado tú que me eres tan querido</i> Thgn.407<br /><b class="num">•</b>esp. en v. med.-pas. τἀμὰ δ' ἡμαρτημένα estoy fracasado</i> S.<i>OT</i> 621, ἡμαρτήθη καὶ ὁ ἐς Σικελίαν πλοῦς fue un fracaso la expedición a Sicilia</i> Th.2.65.<br /><b class="num">3</b> c. interpr. moral [[cometer un desatino]], [[faltar]], [[cometer una falta]], [[errar]] a veces está claro que se trata de [[transgredir]] normas sancionadas por la religión o la moral ὅτε κέν τις ὑπερβήῃ καὶ ἁμάρτῃ <i>Il</i>.9.501, τίνυται ὅς τις ἁμάρτῃ <i>Od</i>.13.214, δώωσι κακὴν ὄπιν ὅστις ἁμάρτη (las Moiras y las Ceres) infligen un castigo a cualquiera que yerre (o cometa una falta)</i> Hes.<i>Th</i>.222, ὄσσα δὲ [πρ] όσθ' ἄμβροτε πάντα λῦσαι Sapph.5.5, λάθρῃ ... ἁμαρτέειν Democr.B 181, ἑκὼν ἐκὼν ἥμαρτον A.<i>Pr</i>.266, τί ποτε ταῖσδ' ἐνέζευξας εὐρὼν ἀμαρτοῦσαν ἐν πημοναῖσιν en verdad en qué hallándome culpable me unciste a tales dolores</i> A.<i>Pr</i>.578<br /><b class="num">•</b>οὐ γὰρ ἑκὼν ἁμαρτάνει indistintamente nadie se equivoca o falta voluntariamente</i> Pl.<i>R</i>.589c<br /><b class="num">•</b>a partir de aquí en los estoicos ἁ. μᾶλλον καὶ ἥττων οὐκ ἐστιν no es posible errar más o menos</i> Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.141, πᾶς ὁ λυπούμενος ἢ φοβούμενος ἢ ἐπιθυμῶν ἁμαρτάνει Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.119<br /><b class="num">•</b>en lit. judeo-cristiana [[pecar]] [[LXX]] <i>Id</i>.10.15, <i>Eu.Matt</i>.18.15, Ath.Al.M.27.240B, τὸ ... ἁ. ἴσως ἀνθρώπινον Chrys.M.47.301, οὐδεὶς πίστιν ἐπαγγελλόμενος ἁμαρτάνει ref. al pecado cometido después del bautismo, Ign.<i>Eph</i>.14.2<br /><b class="num">•</b>c. prep. de ac. [[agraviar]], [[faltar]] a alguien εἰς ἐμὲ καὶ τοκέας τοὺς ἐμούς Gorg.B 11a.36, ἐς τὸν ἥλιον Hdt.1.138, εἰς ἐμαυτὸν τοὺς ἐμούς θ' S.<i>OC</i> 968, εἰς ὑμᾶς Lys.14.38, εἰς σέ <i>BGU</i> 1141.16 (III a.C.)<br /><b class="num">•</b>c. prep. de ac. y ac. interno σῆς ἁμαρτίας ὕπερ, ἣν εἰς ἔμ' εἴς τε παῖδ' ἐμὴν ἁμαρτάνεις E.<i>Andr</i>.318<br /><b class="num">•</b>ref. a la divinidad [[pecar contra]] εἰς θεοὺς S.<i>Fr</i>.472, X.<i>HG</i> 1.7.19, εἰς Χριστόν 1<i>Ep.Cor</i>.8.12, εἰς φιλοσοφίαν Arist.<i>Fr</i>.667<br /><b class="num">•</b>c. otras constr. περὶ τὸν Ἔρωτα Pl.<i>Phdr</i>.242e, περὶ μυθολογίαν Pl.<i>Phdr</i>.243a, ἐνώπιόν σου [[LXX]] <i>To</i>.3.3, σοὶ μόνῳ 1<i>Ep.Clem</i>.18.4.<br /><b class="num">4</b> [[pecar por]] ἐπὶ τὴν ἔλλειψιν pecar por defecto</i> Arist.<i>EN</i> 1126^a1, ἐπὶ τὸ πλεῖον pecar por error</i> Arist.<i>EN</i> 1118^b16.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Etim. desc. Se propone una rel. con *<i>smer</i>- (en gr. [[μείρομαι]], etc.); un *ἀμέρτω del que hay un eco en νημερτής sería el responsable por analogía de -ap- en vez de -ρα-.

}}

{{ls

|lstext='''ἁμαρτάνω''': [ᾰμ ... ᾰν]: μέλλ. ἁμαρτήσομαι, Ὅμ., Ἀττ.: μεταγεν. -ήσω, Εὐαγγ. κ. Ματθ. ιη΄, 21, Δίων Κ. 59. 20, Γαλην. (ἀλλ’ ἐν συνθέτοις δι-, ἐξ-, Ἱππ. 398. 33, πρβλ. 2. 420 Littré): - ἀόρ. ἥμαρτον, Θέογν., Πίνδ., Ἀττ. (Ἐπ. [[ἤμβροτον]], ἀλλὰ μόνον ἐν τῇ ὁριστ.: Αἰολ. ἀπαρ. ἀμβροτῆν, Ἐπιγρ. Μυτιλ. παρὰ Newton): εὐκτ. ἁμάρτοιν, (ἀντὶ ἁμάρτοιμι) Κρατῖν. ἐν «Δραπέτισιν» 6: ἀόρ. α΄ ἡμάρτησα, Ἀνθ. Π. 7. 330, Διόδ., κτλ., [[ὡσαύτως]] παρ’ Ἐμπεδ. 372 Stein.: πρκμ. ἡμάρτηκα, Ἡρόδ., Ἀττ.: - Παθ., ἀόρ. ἡμαρτήθην, Θουκ., Ξεν.: πρκμ. ἡμάρτημαι, Σοφ., κτλ.: Ὑπερσυντ. ἡμάρτητο, Θουκ. 7. 18, Λυσ. 188. 36. (Περὶ τῆς ῥίζης ἴδε ἐν τέλ.). Ἀποτυγχάνω, [[ἀποτυγχάνω]] τοῦ σκοποῦ, ἰδίως ἐπὶ δόρατος βληθέντος, ἀπολ., Ἰλ. Ε. 287, κτλ.: ἔρριψεν, οὐδ’ ἥμαρτε Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 179, πρβλ. Ἀγ. 1194: μ. γεν. φωτὸς ἁμ., Ἰλ. Κ. 372 καὶ ἀλλ.: οὕτω, τῶν γὰρ μεγάλων ψυχῶν ἱεὶς οὐκ ἂν ἁμάρτοις, Σοφ. Αἴ. 155· ἁμ. τῆς ὁδοῦ, χάνω τὸν δρόμον, Ἀριστοφ. Πλ. 961: τοῦ σκοποῦ, Ἀντιφῶν 124. 26. 2) Ἐν γένει, [[ἀποτυγχάνω]], δὲν κατορθώνω νὰ πράξω τι, σφάλλομαι· ἀπολ., Ὀδ. Φ. 155, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1194, κτλ.: μ. γεν., οὔ τι νοήματος ἤμβροτεν ἐσθλοῦ, δὲν ἀπέτυχε τοῦ νὰ σκεφθῇ τὸ ὀρθόν, Ὀδ. Η. 292, καὶ [[ἁπλῶς]], μύθων ἡμάρτανε, δὲν κατώρθωνε νὰ ὁμιλήσῃ [[καλῶς]], Λ. 511: οὕτω παρὰ πεζοῖς καὶ Ἀττ.: γνώμης, ἐλπίδων, βουλήσεως ἁμ., Ἡρόδ. 1. 207, Εὐρ. Μήδ. 498, Θουκ. 1. 33, 92. (ἀλλὰ ἁμ. γνώμῃ, μὴ κρίνειν ὀρθῶς, ἴδε σημασ. ΙΙ, Θουκ. 6. 78)· ἁμ. τοῦ χρησμοῦ, ἑρμηνεύειν [[ἐσφαλμένως]] τὸν χρησμόν, Ἡρόδ. 1. 71: - [[ἅπαξ]] μετ’ αἰτ. ἁμ. τὸ ἀληθές, Ἡρόδ. 7. 139 ([[ἔνθα]] τοῦ λέγειν δύναται νὰ ὑπονοηθῇ ἢ νὰ γείνῃ δεκτὴ ἡ [[διόρθωσις]] τοῦ Schäfer: τἀληθέος). 3) παρ’ Ὁμήρῳ [[ὡσαύτως]], [[ἀποτυγχάνω]] τοῦ νὰ ἔχω τι, ὅ ἐ. στεροῦμαί τινος, χάνω τι, πρὸ πάντων μ. γεν., χειρῶν ἐξ Ὀδυσῆος ἁμαρτήσεσθαι ὀπωπῆς, στερηθῆναι τῆς ὄψεως, Ὀδ. Ι. 512· οὕτω παρὰ Τραγ. τοῦ ῥυσίου θ’ ἥμαρτε, Αἰσχύλ. Ἀγ. 535· ἁμ. πιστῆς ἀλόχου, Εὐρ. Ἄλκ. 879, πρβλ. 144: - [[ἅπαξ]] [[ὡσαύτως]] μετὰ οὐδετ. ἐπιθ. οὐ γὰρ [[εἰκός]] ... ἐμὲ ὑμῶν ἁμαρτεῖν τοῦτό γ’ δὲν [[εἶναι]] [[πρέπον]] νὰ ἀποτύχω παρ’ ὑμῶν εἰς τοῦτο [[τοὐλάχιστον]], δηλ. νὰ παρακαλέσω ὑμᾶς ματαίως, Σοφ. Φ. 231: - σπάνιον παρὰ πεζοῖς, ἡμάρτομεν τῆς Βοιωτίης, Ἡρόδ. 9. 7, πρβλ. Θουκ. 7. 50· ἁμ. δυοῖν κακοῖν, (δηλ. [[εἴτε]] τὸ ἓν [[εἴτε]] τὸ [[ἄλλο]]), Ἀνδοκ. 4. 2, πρβλ. Σοφ. Ἠλ. 1320. 4) σπανίως δὲν κατορθώνω νὰ πράξω τι, ἀμελῶ, φίλων ἡμάρτανε δώρων, Ἰλ. Ω. 68· ξυμμαχίας ἁμαρτών, Αἰσχύλ. Ἀγ. 213. ΙΙ. = [[ἀποτυγχάνω]], [[πράττω]] τὸ κακόν, σφάλλομαι, [[ἁμαρτάνω]], ἀπολ., Ἰλ. Ι. 501, Σιμων. Ἰαμβ. 7. 111, Αἰσχύλ. Πρ. 260, Σοφ. Ἠλ. 1207, κτλ.: ἢ καὶ τῇ προσθήκῃ λέξεώς τινος ὁριζούσης τὸν χαρακτῆρα ἢ τὴν φύσιν τοῦ σφάλματος, ὡς: [[ἑκούσιος]] (ἢ -ίως) ἁμ., [[ἁμαρτάνω]] ἑκουσίως: [[ἀκούσιος]] (ἢ -ίως) ἁμ., [[ἁμαρτάνω]] ἀκουσίως, Πλάτ. Πολ. 336Ε, 340Ε, κτλ.: - [[ὡσαύτως]] μ. μετοχῆς, ἥμαρτε χρηστὰ μωμένη, Σοφ. Πρ. 1136: [[πρόθυμος]] ὢν ἥμαρτες, Εὐρ. Ὀρ. 1630, πρβλ. Ἀντιφῶντος 116. 23: ἢ μετὰ πτώσεως ὀνόματος ἁμ. ῥήματι, Πλάτ. Γοργ. 489Β· [[ὡσαύτως]], ἐν λόγοις, ὁ αὐτ. Πολ. 396Α: πρβλ. τοιαῦθ’ ἁμαρτάνουσιν ἐν λόγοις ἔπη, Σοφ. Αἴ. 1096. - [[τέλος]] μετ’ αἰτ. συστοίχου, ἁμαρτίαν ἁμ., Σοφ. Φ. 1249, Εὐρ. Ἱππ. 320: μετ’ οὐδετέρου ἐπιθ., αὐτὸς ἐγὼ τόδε γ’ [[ἤμβροτον]], ἐσφάλην εἰς τοῦτο, Ὀδ. Χ. 154, πόλλ’ ἁμαρτών, Αἰσχύλ. Ἱκ. 915· ἀνθρώπινα, Ξεν. Κύρ. 3. 1, 40: ἀλλ’ ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ συνηθέστερον, ἁμ. [[περί]] τι ἢ τινός, σφάλλομαι ἔν τινι πράγματι, Πλάτ. Νόμ. 891Ε, Φαῖδρ. 242Ε· ἐπί τινι, Ἀντιφῶν 140. 13· ἐπί τι, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 4. 5, 3· ἁμ. εἴς τινα = [[ἁμαρτάνω]] [[ἐναντίον]] τινός..., Ἡρόδ. 1. 138, Σοφ. Ο. Κ. 968, Ἀποσπ. 419· [[περί]] τινα, Ἀντιφῶν 121, 41. 2) Παθ. ἤ: ἁμαρτάνεταί τι, [[ἁμαρτία]] τις πράττεται, [[σφάλμα]] τι γίνεται, ἀποτυγχάνει τι, Θουκ. 2. 65, κτλ.: οὕτω καὶ κατὰ μετοχ. πρκμ., τἀμά δ’ ἡμαρτημένα, τὰ σχέδιά μου ἔχουσι ματαιωθῇ, Σοφ. Ο. Τ. 621· ἢ σπανιώτερον ἀπροσώπως, ἁμαρτάνεται [[περί]] τι, Πλάτ. Νόμ. 759C, [[ἀπειρία]] ἡμάρτηται, Ἀντιφῶν 129. 43: - τὰ ἡμαρτημένα, τὰ ἁμαρτηθέντα, Λατ. peccata, Σοφ. Ο. Κ. 439. 1269, Ξεν. Ἀν. 5. 8, 20. 3) ἁμαρτανόμενος, ὡς ἐπίθ., ἐσφαλμένος, λανθασμένος, Γαλλ. manqué, Πλάτ. Φίλ. 37D καὶ ἀλλ.· αἱ ἡμαρτημέναι πολιτεῖαι, ὁ αὐτ. Πολ. 449Α, Ἀριστ. Πολ. 3. 1, 9., 6, 11· καὶ ἐπὶ προσώπων, ἡμαρτημένοι, ἐσφαλμένοι, ὁ αὐτ. Ἠθ. Ν. 4. 3, 35. (Ἴδε [[ἄμβροτος]] ἐν Λεξιλ. Βουττμ. σημ. 10, [[ὅστις]] ἀναφέρει τὸ [[ἁμαρτάνω]] καὶ τὸ [[ἀμείρω]] εἰς √ ΜΕΡ, εὑρισκομένην ἐν μείρω, [[μέρος]], (μετὰ τοῦ στερητ. ἀνα-) καὶ ὡς πρώτην ἔννοιαν ὑποθέτει τὸ εἶμαι [[ἀμέτοχος]], δὲν ἔχω [[μέρος]]· πρβλ. καὶ τὸ [[ἀμέρδω]]. Καὶ ὁ Κούρτιος [[ὡσαύτως]] φρονεῖ ὅτι ἡ [[ἔννοια]] τοῦ [[ἤμβροτον]] (πρβλ. [[ἀβροτάζω]]) σχεδὸν ἀναγκαζει ἡμᾶς νὰ παραδεχθῶμεν τὴν παραγωγὴν ταύτην, σ. 679).

}}

{{Autenrieth