Anonymous

ἕωλος: Difference between revisions

From LSJ
No change in size ,  2 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "c’e" to "c'e")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1133.png Seite 1133]] ον ([[ἕως]]), vom vorigen Tage, von gestern; [[νεκρός]] Luc. Catap. 18; bes. von Speisen u. Getränken, die vom vorigen Tage übrig sind, dah. abgestanden, schaal, kraftlos, von den alten Erkl. durch μάταιον, ἀνωφελές, ἀνίσχυρον wiedergegeben, [[τέμαχος]] βεβρωκὼς ἑφθὸν [[τήμερον]], [[αὔριον]] ἕωλον τοῦτ' ἔχων οὐκ [[ἄχθομαι]] Axionic. com. bei Ath. VI, 240 b, vgl. XIV, 663 b; von Fischen, ἕωλοι κείμενοι δύ' ἡμέρας ἢ [[τρεῖς]] Antiphan. bei Ath. VI, 225 d; komisch vom Gelde, περίεργόν ἐστιν ἀποκεῖσθαι ἕωλον [[ἔνδον]] [[ἀργύριον]] Philetaer. bei Ath. VII, 280 d. Von anderen Dingen, [[μύρτον]] Ep. ad. 13 (XII, 107), wie [[στέφανος]], verwelkt, Plut. Pyrrh. 13; [[θρυαλλίς]], halb erloschen, Luc. Tim. 2. Oft übertr., τἀδικήματα ἕωλα τὰ τούτων ὡς ὑμᾶς καὶ ψυχρὰ ἀφικνεῖται, da ihnen Zeit gelassen wird zur Vertheidigung, Dem. 21, 22, der Ggstz ist τῶν δ' ἄλλων ἡμῶν [[ἕκαστος]] [[πρόσφατος]] κρίνεται, wie auch Plut. de san. tuend. p. 387 es von einem durch den Rausch vom vorigen Tage angegriffenen Menschen mit [[ναυτιώδης]], [[θολερός]], τεταραγμένος vrbdt u. dem [[πρόσφατος]] entgegenstzt, auch adv. Stoic. 3 sagt ταυτὶ μὲν εἰς τὴν τῶν ἑώλων καὶ ψυχρῶν ἀγορὰν παρῶμεν, im Ggstz von ἐν δὲ τοῖς μετὰ σπουδῆς λεγομένοις ποιησώμεθα τοῦ λόγου τὸν ἐξετασμόν. So vrbdt Themist. παραδείγματα ἕωλα καὶ [[λίαν]] ἀρχαῖα, Philostrat. ἕωλα καὶ [[πολλάκις]] εἰρημένα, Porphyr. ψυχρὰ καὶ [[ἄγαν]] ἕωλα σοφισμάτια, wie [[ψυχρολογία]] Luc. somn. 17; Aristaen. 2, 7 φιλήματα τῶν γυναικῶν ἕωλα; – ἡ [[ἕωλος]] [[ἡμέρα]], der Tag nach der Hochzeit, Axionic. bei Ath. III, 95 e.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1133.png Seite 1133]] ον ([[ἕως]]), vom vorigen Tage, von gestern; [[νεκρός]] Luc. Catap. 18; bes. von Speisen u. Getränken, die vom vorigen Tage übrig sind, dah. abgestanden, schaal, kraftlos, von den alten Erkl. durch μάταιον, ἀνωφελές, ἀνίσχυρον wiedergegeben, [[τέμαχος]] βεβρωκὼς ἑφθὸν [[τήμερον]], [[αὔριον]] ἕωλον τοῦτ' ἔχων οὐκ [[ἄχθομαι]] Axionic. com. bei Ath. VI, 240 b, vgl. XIV, 663 b; von Fischen, ἕωλοι κείμενοι δύ' ἡμέρας ἢ [[τρεῖς]] Antiphan. bei Ath. VI, 225 d; komisch vom Gelde, περίεργόν ἐστιν ἀποκεῖσθαι ἕωλον [[ἔνδον]] [[ἀργύριον]] Philetaer. bei Ath. VII, 280 d. Von anderen Dingen, [[μύρτον]] Ep. ad. 13 (XII, 107), wie [[στέφανος]], verwelkt, Plut. Pyrrh. 13; [[θρυαλλίς]], halb erloschen, Luc. Tim. 2. Oft übertr., τἀδικήματα ἕωλα τὰ τούτων ὡς ὑμᾶς καὶ ψυχρὰ ἀφικνεῖται, da ihnen Zeit gelassen wird zur Vertheidigung, Dem. 21, 22, der Ggstz ist τῶν δ' ἄλλων ἡμῶν [[ἕκαστος]] [[πρόσφατος]] κρίνεται, wie auch Plut. de san. tuend. p. 387 es von einem durch den Rausch vom vorigen Tage angegriffenen Menschen mit [[ναυτιώδης]], [[θολερός]], τεταραγμένος vrbdt u. dem [[πρόσφατος]] entgegenstzt, auch adv. Stoic. 3 sagt ταυτὶ μὲν εἰς τὴν τῶν ἑώλων καὶ ψυχρῶν ἀγορὰν παρῶμεν, im Ggstz von ἐν δὲ τοῖς μετὰ σπουδῆς λεγομένοις ποιησώμεθα τοῦ λόγου τὸν ἐξετασμόν. So vrbdt Themist. παραδείγματα ἕωλα καὶ [[λίαν]] ἀρχαῖα, Philostrat. ἕωλα καὶ [[πολλάκις]] εἰρημένα, Porphyr. ψυχρὰ καὶ [[ἄγαν]] ἕωλα σοφισμάτια, wie [[ψυχρολογία]] Luc. somn. 17; Aristaen. 2, 7 φιλήματα τῶν γυναικῶν ἕωλα; – ἡ [[ἕωλος]] [[ἡμέρα]], der Tag nach der Hochzeit, Axionic. bei Ath. III, 95 e.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> de la veille;<br /><b>2</b> <i>p. ext.</i> éventé, gâté, flétri, fané : ἕωλόν ἐστι τὸ λέγειν PLUT c'est une vieillerie qui sent l'évent de dire ; <i>en parl. de pers.</i> qui arrive trop tard ; qui se ressent encore de l'ivresse de la veille.<br />'''Étymologie:''' DELG [[ἕως]]¹.
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἕωλος''': -ον, (πιθ. ἐκ τοῦ ἕως, ἠώς) μιᾶς ἡμέρας, [[παλαιός]], ὁ μείνας [[μέχρι]] τῆς [[αὔριον]], ἐπὶ κρέατος καὶ ἰχθύων, [[παλαιός]], ἀντίθετον τῷ [[πρόσφατος]], σήπονθ’ ἕωλοι κείμενοι δύ’ ἡμέρας ἢ [[τρεῖς]] Ἀντιφάνης ἐν «Μοιχοῖς» 1. 6· [[αὔριον]] ἕωλον τοῦτ’ ἔχων τὸ [[τέμαχος]] οὐκ [[ἄχθομαι]] Ἀξιόνικος ἐν «Χαλκιδικῷ» 1. 15· οὕτω, πρόσφατόν ἐστι καὶ νέον [[ὕδωρ]] τὸ ὑόμενον, ἕωλον δὲ καὶ παλαιὸν τὸ [[λιμναῖον]] Ἀριστ. Ἀποσπ. 207· ἀδικεῖς, ὦ Χάρων, ἕωλον ἤδη νεκρὸν ἀπολιμπάνων Λουκ. Κατάπλ. 18· - ἡ [[ἕωλος]] [[ἡμέρα]], ἡ μετὰ τὴν εὐωχίαν [[ἡμέρα]], ἰδίως ἡ μετὰ τοὺς γάμους, [[ὁπότε]] τὰ λείψανα τοῦ τῆς προτεραίας συμποσίου ἐτρώγοντο, Ἀξιόνικος ἐν «Χαλκιδικῷ» 2· [[ἕωλος]] [[θρυαλλίς]], ἡ πλησιάζουσα νὰ σβεσθῇ ἐκ τῆς παλαιότητος, θᾶττον [[γοῦν]] τῶν ἐπιορκεὶν τις ἐπιχειρούντων ἕωλον θρυαλλίδα φοβηθείη ἂν ἢ τὴν τοῦ πανδαμάτορος κεραυνοῦ φλόγα Λουκ. Τίμ. 2. 2) ἐπὶ πράξεων, [[παλαιός]], ἀπηρχαιωμένος, «σκωριασμένος», τἀδικήματα ἕωλα... εἰς ἡμᾶς καὶ ψυχρὰ ἀφικνεῖται Δημ. 551. 13· ῥαψῳδίαι, πράγματα Πλούτ. 2. 514C, 674F· ἕωλόν ἐστι τὸ λέγειν 777Β, πρβλ. Λουκ. Ψευδολογιστ. 5. 3) ἐπὶ χρημάτων, ὁ κείμενος [[ἄχρηστος]], ἐπισεσωρευμένος, περίεργόν ἐστιν ἀποκεῖσθαι [[πάνυ]] ἕωλον [[ἔνδον]] [[ἀργύριον]] Φιλέταιρος ἐν «Κυναγίδι, 2. 10. 4) ἐπὶ ἀνθρώπων, ὁ παραμελῶν τι καὶ ἀναβάλλων ἀπὸ ἡμέρας εἰς ἡμέραν τὴν ἐκτέλεσιν [[αὐτοῦ]], [[βραδύς]], ἄτολμος, Πλουτ. Νικ. 21· ἀλλ [[ὡσαύτως]], ὁ κραιπαλῶν τὴν ὑστεραίαν μέθης, Λατιν. hesternus, εἰ μὴ [[ναυτιώδης]], [[μηδὲ]] [[θολερός]], [[μηδὲ]] [[ἕωλος]], [[μηδὲ]] τεταραγμένος ὁ αὐτ. 2. 128Ε· [[ἕωλος]] ταῖς μνήμαις [[αὐτόθι]] 611Ε.
|lstext='''ἕωλος''': -ον, (πιθ. ἐκ τοῦ ἕως, ἠώς) μιᾶς ἡμέρας, [[παλαιός]], ὁ μείνας [[μέχρι]] τῆς [[αὔριον]], ἐπὶ κρέατος καὶ ἰχθύων, [[παλαιός]], ἀντίθετον τῷ [[πρόσφατος]], σήπονθ’ ἕωλοι κείμενοι δύ’ ἡμέρας ἢ [[τρεῖς]] Ἀντιφάνης ἐν «Μοιχοῖς» 1. 6· [[αὔριον]] ἕωλον τοῦτ’ ἔχων τὸ [[τέμαχος]] οὐκ [[ἄχθομαι]] Ἀξιόνικος ἐν «Χαλκιδικῷ» 1. 15· οὕτω, πρόσφατόν ἐστι καὶ νέον [[ὕδωρ]] τὸ ὑόμενον, ἕωλον δὲ καὶ παλαιὸν τὸ [[λιμναῖον]] Ἀριστ. Ἀποσπ. 207· ἀδικεῖς, ὦ Χάρων, ἕωλον ἤδη νεκρὸν ἀπολιμπάνων Λουκ. Κατάπλ. 18· - ἡ [[ἕωλος]] [[ἡμέρα]], ἡ μετὰ τὴν εὐωχίαν [[ἡμέρα]], ἰδίως ἡ μετὰ τοὺς γάμους, [[ὁπότε]] τὰ λείψανα τοῦ τῆς προτεραίας συμποσίου ἐτρώγοντο, Ἀξιόνικος ἐν «Χαλκιδικῷ» 2· [[ἕωλος]] [[θρυαλλίς]], ἡ πλησιάζουσα νὰ σβεσθῇ ἐκ τῆς παλαιότητος, θᾶττον [[γοῦν]] τῶν ἐπιορκεὶν τις ἐπιχειρούντων ἕωλον θρυαλλίδα φοβηθείη ἂν ἢ τὴν τοῦ πανδαμάτορος κεραυνοῦ φλόγα Λουκ. Τίμ. 2. 2) ἐπὶ πράξεων, [[παλαιός]], ἀπηρχαιωμένος, «σκωριασμένος», τἀδικήματα ἕωλα... εἰς ἡμᾶς καὶ ψυχρὰ ἀφικνεῖται Δημ. 551. 13· ῥαψῳδίαι, πράγματα Πλούτ. 2. 514C, 674F· ἕωλόν ἐστι τὸ λέγειν 777Β, πρβλ. Λουκ. Ψευδολογιστ. 5. 3) ἐπὶ χρημάτων, ὁ κείμενος [[ἄχρηστος]], ἐπισεσωρευμένος, περίεργόν ἐστιν ἀποκεῖσθαι [[πάνυ]] ἕωλον [[ἔνδον]] [[ἀργύριον]] Φιλέταιρος ἐν «Κυναγίδι, 2. 10. 4) ἐπὶ ἀνθρώπων, ὁ παραμελῶν τι καὶ ἀναβάλλων ἀπὸ ἡμέρας εἰς ἡμέραν τὴν ἐκτέλεσιν [[αὐτοῦ]], [[βραδύς]], ἄτολμος, Πλουτ. Νικ. 21· ἀλλ [[ὡσαύτως]], ὁ κραιπαλῶν τὴν ὑστεραίαν μέθης, Λατιν. hesternus, εἰ μὴ [[ναυτιώδης]], [[μηδὲ]] [[θολερός]], [[μηδὲ]] [[ἕωλος]], [[μηδὲ]] τεταραγμένος ὁ αὐτ. 2. 128Ε· [[ἕωλος]] ταῖς μνήμαις [[αὐτόθι]] 611Ε.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> de la veille;<br /><b>2</b> <i>p. ext.</i> éventé, gâté, flétri, fané : ἕωλόν ἐστι τὸ λέγειν PLUT c'est une vieillerie qui sent l'évent de dire ; <i>en parl. de pers.</i> qui arrive trop tard ; qui se ressent encore de l'ivresse de la veille.<br />'''Étymologie:''' DELG [[ἕως]]¹.
}}
}}
{{grml
{{grml