3,276,932
edits
ἔποικος: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "<br \/> <b>1<\/b> (?)(?!.*<br \/><b>)(?!.* <b>)" to "") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1007.png Seite 1007]] der nach einem schon bewohnten Orte geht u. sich dort niederläßt (ein Haus dazu baut), der Ansiedler, Pind. Ol. 9, 74, wo der Schol. erkl. τοὺς ἐνοικοῦντας ξένους; ἐποίκους ἔπεμψαν Ἀθηναῖοι Thuc. 2, 27; Folgde; ἐποίκους ἀποστέλλειν εἰς χώραν Isocr. 5, 6. Vgl. aber [[ἄποικος]]. – Ankömmling, Fremdling, [[δοῦλος]] καὶ [[ἔποικος]] Plat. Legg. V, 742 a; Soph. El. 182. – Der Anwohnende, Nachbar, Soph. O. C. 507; adj., ἔποικον ἁγνᾶς Ἀσίας [[ἕδος]] Aesch. Prom. 409, wenn es nicht allgemeiner "bewohnt" ist. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1007.png Seite 1007]] der nach einem schon bewohnten Orte geht u. sich dort niederläßt (ein Haus dazu baut), der Ansiedler, Pind. Ol. 9, 74, wo der Schol. erkl. τοὺς ἐνοικοῦντας ξένους; ἐποίκους ἔπεμψαν Ἀθηναῖοι Thuc. 2, 27; Folgde; ἐποίκους ἀποστέλλειν εἰς χώραν Isocr. 5, 6. Vgl. aber [[ἄποικος]]. – Ankömmling, Fremdling, [[δοῦλος]] καὶ [[ἔποικος]] Plat. Legg. V, 742 a; Soph. El. 182. – Der Anwohnende, Nachbar, Soph. O. C. 507; adj., ἔποικον ἁγνᾶς Ἀσίας [[ἕδος]] Aesch. Prom. 409, wenn es nicht allgemeiner "bewohnt" ist. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>I.</b> qui habite auprès, voisin, gén.;<br /><b>II.</b> qui vient s'établir dans un pays :<br /><b>1</b> colon;<br /><b>2</b> étranger.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[οἶκος]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἔποικος''': ὁ, ὁ ἐγκατασταθεὶς μεταξὺ ξένων, Πινδ. Ο. 9. 105· [[ἐντεῦθεν]], [[ξένος]], [[ἀλλότριος]], ὁ μηδὲν [[δικαίωμα]] πολιτικὸν κεκτημένος, παραπλήσιον τοῦ [[μέτοικος]], Σοφ. Ἠλ. 189 (ὡς θηλ.), πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 742Α, Συλλ. Ἐπιγρ. 2602. 2) συνηθέστερον, ὁ ἀπερχόμενος ἢ πεμπόμενός που ὡς [[μετανάστης]], Ἀριστοφ. Ὄρν. 1307· ἐποίκους πέμπειν, ἀποστέλλειν Θουκ. 2. 27 ([[ἔνθα]] ἴδε τὸν Σχολ.), Ἰσοκρ. 83C· δέχεσθαι, ἐπάγεσθαι Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 3, 11 καὶ 13· πρβλ. [[ἄποικος]], [[σύνοικος]]. ΙΙ. [[γείτων]], γειτονικός, ἐπ. Ἀσίας ἁγνᾶς [[ἕδος]] Αἰσχύλ. Πρ. 410· γειτνιάζων, Σοφ. Ο. Κ. 506. | |lstext='''ἔποικος''': ὁ, ὁ ἐγκατασταθεὶς μεταξὺ ξένων, Πινδ. Ο. 9. 105· [[ἐντεῦθεν]], [[ξένος]], [[ἀλλότριος]], ὁ μηδὲν [[δικαίωμα]] πολιτικὸν κεκτημένος, παραπλήσιον τοῦ [[μέτοικος]], Σοφ. Ἠλ. 189 (ὡς θηλ.), πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 742Α, Συλλ. Ἐπιγρ. 2602. 2) συνηθέστερον, ὁ ἀπερχόμενος ἢ πεμπόμενός που ὡς [[μετανάστης]], Ἀριστοφ. Ὄρν. 1307· ἐποίκους πέμπειν, ἀποστέλλειν Θουκ. 2. 27 ([[ἔνθα]] ἴδε τὸν Σχολ.), Ἰσοκρ. 83C· δέχεσθαι, ἐπάγεσθαι Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 3, 11 καὶ 13· πρβλ. [[ἄποικος]], [[σύνοικος]]. ΙΙ. [[γείτων]], γειτονικός, ἐπ. Ἀσίας ἁγνᾶς [[ἕδος]] Αἰσχύλ. Πρ. 410· γειτνιάζων, Σοφ. Ο. Κ. 506. | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
