Anonymous

γοάω: Difference between revisions

From LSJ
No change in size ,  2 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1")
Line 19: Line 19:
|btext=γοῶ;<br />gémir, se lamenter : [[τι]] sur qch ; <i>Pass.</i> être pleuré;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[γοάομαι]], [[γοῶμαι]] gémir, se lamenter : [[ἀμφί]] τινα, sur le sort de qqn ; avec double acc. : πανδάκρυτ’ ὀδύρματα τὴν Ἡράκλειον ἔξοδον SOPH déplorer le départ d'Héraclès avec des gémissements et des larmes abondantes.<br />'''Étymologie:''' [[γόος]].
|btext=γοῶ;<br />gémir, se lamenter : [[τι]] sur qch ; <i>Pass.</i> être pleuré;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[γοάομαι]], [[γοῶμαι]] gémir, se lamenter : [[ἀμφί]] τινα, sur le sort de qqn ; avec double acc. : πανδάκρυτ’ ὀδύρματα τὴν Ἡράκλειον ἔξοδον SOPH déplorer le départ d'Héraclès avec des gémissements et des larmes abondantes.<br />'''Étymologie:''' [[γόος]].
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''γοάω''': γοάει,-άουσι Ἀπολλ. Ρόδ., κτλ.· Δωρ. γ΄ πληθ. –άοντι Μόσχ. 3. 24· εὐκτ. γοάοιεν (Βεκκ. –όῳεν) Ὅμ.· γοᾶν Αἰσχύλ. Πέρσ. 676, Ἐπ. [[γοήμεναι]] Ἰλ. Ξ. 502· μετοχ. γοόων, -όωσα Ζ. 373, κτλ.· Ἐπ. παρατ. γόων Ὀδ. Κ. 567, Ἰων. γοάασκεν Ὀδ. Θ. 92· Ἐπ. ἀόρ. β΄ [[γόον]] Ἰλ. Ζ. 500· μέλλ. γοήσομαι Ὅμ., μεταγεν. γοήσω Ἀνθ. Π. 7. 638, Νόνν.· ἀόρ. α΄ ἐγόησα Ἀνθ. Π. 7. 599, 611.― Μέσ., Τραγ., Ξεν. Κύρ. 4. 6, 9 ([[οὐδαμοῦ]] ἀλλαχοῦ παρὰ πεζοῖς).― Παθ., ἴδε κατωτέρω (ἴδε [[γόος]]). Στενάζω, πενθῶ, θρηνῶ γοερῶς, Ὅμ.· ― μετ’ αἰτ., θρηνῶ, [[ὀδύρομαι]], [[κλαίω]] διά τινα, Ἰλ. Π. 857, κτλ.· ὑπέρ τινος Μόσχ. 4. 83· ― οὕτω καὶ ἐν τῷ μέσ. τύπῳ ([[οὐδαμοῦ]] παρ’ Ὁμ. εἰμὴ κατὰ μέλλ.), γοᾶσθε Αἰσχύλ. Πέρσ. 1072, πρβλ. Herm. Χο. 622 (632)· γοᾶσθέ τι ὀδύρματα Σοφ. Τρ. 51· [[ἀμφί]] νιν γοώμενος [[αὐτόθι]] 937.― Παθ., γοᾶται Αἰσχύλ. Χο. 632· γοηθεὶς Ἀνθ. Π. 7. 371.
|elnltext=[[γοάω]], ep. praes. γοαο- en γοοω-, inf. [[γοήμεναι]], ptc. [[γοόων]] [[γοόωσα]]; ep. imperf. [[γόων]], Ion. imperf. [[γόον]], iter. γοάσκεν; fut. med. ep. [[γοήσομαι]], later act. γοήσω<br /><b class="num">1.</b> intrans. huilen, jammeren (act. en med.).<br /><b class="num">2.</b> met acc. betreuren, beklagen, bewenen (act. en med.); met [[ἀμφί]] + acc.:; [[ἀμφί]] νιν γοώμενος om haar weeklagend Soph. Tr. 937; met acc. en acc. v. h. inw. obj.: σ’ ἐγὼ [[κατεῖδον]] … πανδάκρυτ’ ὀδύρματα τὴν Ἡράκλειον ἔξοδον γοωμένην ik heb je met tranenrijke jammerklachten zien huilen om het vertrek van Heracles Soph. Tr. 51.
}}
{{Autenrieth
|auten=([[γόος]]), inf. [[γοήμεναι]], [[part]]. [[γοόων]], γοόωντες (γοῶντες), ipf. [[γόον]], [[γόων]], iter. [[γοάασκεν]], fut. γοήσεται: [[wail]], especially in [[lamentation]] [[for]] the [[dead]]; w. acc., [[bewail]], τινά, Il. 6.500, etc.; πότμον, Il. 16.857.
}}
{{lsm
|lsmtext='''γοάω:''' απαρ. <i>γοᾶν</i>, Επικ. [[γοήμεναι]], Επικ. μτχ. [[γοόων]], <i>-όωσα</i>· Επικ. παρατ. [[γόων]], Ιων. [[γοάασκεν]]· Επικ. αόρ. βʹ [[γόον]], μέλ. [[γοήσομαι]], μεταγεν. <i>γοήσω</i>, αόρ. αʹ <i>ἐγόησα</i> ([[γόος]]), [[θρηνώ]], [[βογγώ]], [[ολολύζω]], [[οδύρομαι]], [[στενάζω]], [[κλαίω]], σε Όμηρ.· με αιτ., [[θρηνώ]], [[μοιρολογώ]], [[θρηνολογώ]], [[κλαίω]] για κάποιον, σε Ομήρ. Ιλ.· [[ὑπέρ]] τινος, σε Μόσχ.· ομοίως, στη Μέσ., σε Αισχύλ., Σοφ. — Παθ., [[γοᾶται]], σε Αισχύλ.
}}
}}
{{elru
{{elru
Line 37: Line 31:
|mdlsjtxt=[[γόος]]<br />to [[wail]], [[groan]], [[weep]], Hom.:—c. acc. to [[bewail]], [[mourn]], [[lament]], [[weep]] for, Il.; [[ὑπέρ]] τινος Mosch.:—so also in Mid., Aesch., Soph.:—Pass., [[γοᾶται]] Aesch.
|mdlsjtxt=[[γόος]]<br />to [[wail]], [[groan]], [[weep]], Hom.:—c. acc. to [[bewail]], [[mourn]], [[lament]], [[weep]] for, Il.; [[ὑπέρ]] τινος Mosch.:—so also in Mid., Aesch., Soph.:—Pass., [[γοᾶται]] Aesch.
}}
}}
{{elnl
{{Autenrieth
|elnltext=[[γοάω]], ep. praes. γοαο- en γοοω-, inf. [[γοήμεναι]], ptc. [[γοόων]] [[γοόωσα]]; ep. imperf. [[γόων]], Ion. imperf. [[γόον]], iter. γοάσκεν; fut. med. ep. [[γοήσομαι]], later act. γοήσω<br /><b class="num">1.</b> intrans. huilen, jammeren (act. en med.).<br /><b class="num">2.</b> met acc. betreuren, beklagen, bewenen (act. en med.); met [[ἀμφί]] + acc.:; [[ἀμφί]] νιν γοώμενος om haar weeklagend Soph. Tr. 937; met acc. en acc. v. h. inw. obj.: σ’ ἐγὼ [[κατεῖδον]] … πανδάκρυτ’ ὀδύρματα τὴν Ἡράκλειον ἔξοδον γοωμένην ik heb je met tranenrijke jammerklachten zien huilen om het vertrek van Heracles Soph. Tr. 51.
|auten=([[γόος]]), inf. [[γοήμεναι]], [[part]]. [[γοόων]], γοόωντες (γοῶντες), ipf. [[γόον]], [[γόων]], iter. [[γοάασκεν]], fut. γοήσεται: [[wail]], especially in [[lamentation]] [[for]] the [[dead]]; w. acc., [[bewail]], τινά, Il. 6.500, etc.; πότμον, Il. 16.857.
}}
{{lsm
|lsmtext='''γοάω:''' απαρ. <i>γοᾶν</i>, Επικ. [[γοήμεναι]], Επικ. μτχ. [[γοόων]], <i>-όωσα</i>· Επικ. παρατ. [[γόων]], Ιων. [[γοάασκεν]]· Επικ. αόρ. βʹ [[γόον]], μέλ. [[γοήσομαι]], μεταγεν. <i>γοήσω</i>, αόρ. αʹ <i>ἐγόησα</i> ([[γόος]]), [[θρηνώ]], [[βογγώ]], [[ολολύζω]], [[οδύρομαι]], [[στενάζω]], [[κλαίω]], σε Όμηρ.· με αιτ., [[θρηνώ]], [[μοιρολογώ]], [[θρηνολογώ]], [[κλαίω]] για κάποιον, σε Ομήρ. Ιλ.· [[ὑπέρ]] τινος, σε Μόσχ.· ομοίως, στη Μέσ., σε Αισχύλ., Σοφ. — Παθ., [[γοᾶται]], σε Αισχύλ.
}}
{{ls
|lstext='''γοάω''': γοάει,-άουσι Ἀπολλ. Ρόδ., κτλ.· Δωρ. γ΄ πληθ. –άοντι Μόσχ. 3. 24· εὐκτ. γοάοιεν (Βεκκ. –όῳεν) Ὅμ.· γοᾶν Αἰσχύλ. Πέρσ. 676, Ἐπ. [[γοήμεναι]] Ἰλ. Ξ. 502· μετοχ. γοόων, -όωσα Ζ. 373, κτλ.· Ἐπ. παρατ. γόων Ὀδ. Κ. 567, Ἰων. γοάασκεν Ὀδ. Θ. 92· Ἐπ. ἀόρ. β΄ [[γόον]] Ἰλ. Ζ. 500· μέλλ. γοήσομαι Ὅμ., μεταγεν. γοήσω Ἀνθ. Π. 7. 638, Νόνν.· ἀόρ. α΄ ἐγόησα Ἀνθ. Π. 7. 599, 611.― Μέσ., Τραγ., Ξεν. Κύρ. 4. 6, 9 ([[οὐδαμοῦ]] ἀλλαχοῦ παρὰ πεζοῖς).― Παθ., ἴδε κατωτέρω (ἴδε [[γόος]]). Στενάζω, πενθῶ, θρηνῶ γοερῶς, Ὅμ.· ― μετ’ αἰτ., θρηνῶ, [[ὀδύρομαι]], [[κλαίω]] διά τινα, Ἰλ. Π. 857, κτλ.· ὑπέρ τινος Μόσχ. 4. 83· ― οὕτω καὶ ἐν τῷ μέσ. τύπῳ ([[οὐδαμοῦ]] παρ’ Ὁμ. εἰμὴ κατὰ μέλλ.), γοᾶσθε Αἰσχύλ. Πέρσ. 1072, πρβλ. Herm. Χο. 622 (632)· γοᾶσθέ τι ὀδύρματα Σοφ. Τρ. 51· [[ἀμφί]] νιν γοώμενος [[αὐτόθι]] 937.― Παθ., γοᾶται Αἰσχύλ. Χο. 632· γοηθεὶς Ἀνθ. Π. 7. 371.
}}
}}
{{FriskDe
{{FriskDe
|ftr='''γοάω''': {goáō}<br />'''Forms''': Fut. [[γοήσομαι]] (spät -ήσω), Aor. γοῆσαι (Amorgos u. a.), isoliertes Präteritum 3. pl. [[γόον]] Ζ 500 (entweder Imp. = γόεον durch Hyphärese oder neugebildeter Aorist wie [[ἔκτυπον]], vgl. Chantraine Gramm. hom. 1, 392 A. 1; s. auch Leumann Hom. Wörter 186f.)<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[jammern]], [[klagen]] (poet. seit Il.).<br />'''Derivative''': Davon [[γόης]], -ητος m. [[incantator]], [[Zauberer]], [[Betrüger]] (ion. att.) mit [[γοητικός]] (Arist. u. a.) und [[γοητεύω]] [[bezaubern]] (Pl., D. u. a.; ngr. γητεύω, Kretschmer Glotta 16, 183 m. Lit.), wovon [[γοητεία]] und [[γοήτευμα]] (Pl. u. a.), [[γοήτευσις]] (Plot.), [[γοητευτικός]] (Poll. u. a.), [[γοητεύτρια]] (Eust.); Fem. [[γοῆτις]] (''AP''). — Neben [[γοάω]] steht [[γόος]] m. [[Klage]] (ep. lyr. seit Il.; zum Gebrauch vgl. Porzig Satzinhalte 86) mit [[γοερός]] [[klagend]], [[beweinenswert]] (A., E. in lyr.), analogische Neubildung [[γοηρός]] (Lyk. u. a.), [[γοώδης]] ib. (Pl., Arist.), auch [[γοεδνός]] (A. in lyr.), nach [[ὀλοφυδνός]], [[σμερδνός]] usw. (vgl. Schulze Kl. Schr. 398); außerdem [[γοήμων]] (''APl''., Nonn., eher auf [[γοάω]] zu beziehen, vgl. Chantraine Formation 173f.).<br />'''Etymology''': Wie [[βοάω]], [[μυκάομαι]] usw. (Schwyzer 683) ist [[γοάω]] als eine deverbative Intensivbildung aufzufassen und [[γόος]] somit postverbal. Sehr nahe steht das germ. Iterativum (Intensivum) ahd. ''gi''-''kewen'' [[nennen]], [[heißen]], ags. ''cīegan'' [[rufen]], [[nennen]] aus urg. *''kaujan'' (= gr. *γοϝέω). Daneben mit tiefstufiger Wurzel und hochstufiger Reduplikationssilbe das aind. Intensivum ''jó''-''guv''-''e'' [[laut aussprechen]]. — Eine wohlbekannte ''r''-Ableitung ist aksl. ''govorъ'' [[Lärm]] mit ''govoriti'' [[lärmen]] (russ. usw. auch [[sprechen]]). — Vgl. zu [[βοή]], [[βοάω]]; außerdem WP. 1, 634 und Pok. 403 mit weiterem Material.<br />'''Page''' 1,317-318
|ftr='''γοάω''': {goáō}<br />'''Forms''': Fut. [[γοήσομαι]] (spät -ήσω), Aor. γοῆσαι (Amorgos u. a.), isoliertes Präteritum 3. pl. [[γόον]] Ζ 500 (entweder Imp. = γόεον durch Hyphärese oder neugebildeter Aorist wie [[ἔκτυπον]], vgl. Chantraine Gramm. hom. 1, 392 A. 1; s. auch Leumann Hom. Wörter 186f.)<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[jammern]], [[klagen]] (poet. seit Il.).<br />'''Derivative''': Davon [[γόης]], -ητος m. [[incantator]], [[Zauberer]], [[Betrüger]] (ion. att.) mit [[γοητικός]] (Arist. u. a.) und [[γοητεύω]] [[bezaubern]] (Pl., D. u. a.; ngr. γητεύω, Kretschmer Glotta 16, 183 m. Lit.), wovon [[γοητεία]] und [[γοήτευμα]] (Pl. u. a.), [[γοήτευσις]] (Plot.), [[γοητευτικός]] (Poll. u. a.), [[γοητεύτρια]] (Eust.); Fem. [[γοῆτις]] (''AP''). — Neben [[γοάω]] steht [[γόος]] m. [[Klage]] (ep. lyr. seit Il.; zum Gebrauch vgl. Porzig Satzinhalte 86) mit [[γοερός]] [[klagend]], [[beweinenswert]] (A., E. in lyr.), analogische Neubildung [[γοηρός]] (Lyk. u. a.), [[γοώδης]] ib. (Pl., Arist.), auch [[γοεδνός]] (A. in lyr.), nach [[ὀλοφυδνός]], [[σμερδνός]] usw. (vgl. Schulze Kl. Schr. 398); außerdem [[γοήμων]] (''APl''., Nonn., eher auf [[γοάω]] zu beziehen, vgl. Chantraine Formation 173f.).<br />'''Etymology''': Wie [[βοάω]], [[μυκάομαι]] usw. (Schwyzer 683) ist [[γοάω]] als eine deverbative Intensivbildung aufzufassen und [[γόος]] somit postverbal. Sehr nahe steht das germ. Iterativum (Intensivum) ahd. ''gi''-''kewen'' [[nennen]], [[heißen]], ags. ''cīegan'' [[rufen]], [[nennen]] aus urg. *''kaujan'' (= gr. *γοϝέω). Daneben mit tiefstufiger Wurzel und hochstufiger Reduplikationssilbe das aind. Intensivum ''jó''-''guv''-''e'' [[laut aussprechen]]. — Eine wohlbekannte ''r''-Ableitung ist aksl. ''govorъ'' [[Lärm]] mit ''govoriti'' [[lärmen]] (russ. usw. auch [[sprechen]]). — Vgl. zu [[βοή]], [[βοάω]]; außerdem WP. 1, 634 und Pok. 403 mit weiterem Material.<br />'''Page''' 1,317-318
}}
}}