Anonymous

γέλως: Difference between revisions

From LSJ
No change in size ,  2 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1")
Line 19: Line 19:
|btext=ωτος (ὁ) :<br /><b>1</b> le rire : [[γέλων]] <i>ou</i> γέλωτα παρέχειν, ποιεῖν, faire naître, exciter le rire ; ξυντιθέναι, ἄγειν, prolonger le rire largement <i>ou</i> longuement ; κατέχειν, contenir <i>ou</i> réprimer le rire ; ἐπὶ γέλωτι, pour provoquer le rire ; σὺν γέλωτι, μετὰ γέλωτος, en riant ; <i>p. ext.</i> joie, allégresse;<br /><b>2</b> sujet de rire, objet de risée : γέλωτα τίθεσθαί [[τι]], [[ἐν]] γέλωτι ποιεῖσθαί [[τι]] LUC faire de qch un objet de risée ; [[ἐς]] γέλωτά [[τι]] τρέπειν AR, [[ἐς]] γέλωτά [[τι]] ἐμβάλλειν DÉM tourner qch en dérision ; γέλωτα γίγνεσθαί τινι SOPH devenir un objet de risée pour qqn ; [[γέλως]] ἐσθ’ [[ὡς]] χρώμεθα τοῖς πράγμασι DÉM c'est une dérision de manier ainsi nos affaires.<br />'''Étymologie:''' R. Γαλ, Γελ ; v. [[γελάω]].
|btext=ωτος (ὁ) :<br /><b>1</b> le rire : [[γέλων]] <i>ou</i> γέλωτα παρέχειν, ποιεῖν, faire naître, exciter le rire ; ξυντιθέναι, ἄγειν, prolonger le rire largement <i>ou</i> longuement ; κατέχειν, contenir <i>ou</i> réprimer le rire ; ἐπὶ γέλωτι, pour provoquer le rire ; σὺν γέλωτι, μετὰ γέλωτος, en riant ; <i>p. ext.</i> joie, allégresse;<br /><b>2</b> sujet de rire, objet de risée : γέλωτα τίθεσθαί [[τι]], [[ἐν]] γέλωτι ποιεῖσθαί [[τι]] LUC faire de qch un objet de risée ; [[ἐς]] γέλωτά [[τι]] τρέπειν AR, [[ἐς]] γέλωτά [[τι]] ἐμβάλλειν DÉM tourner qch en dérision ; γέλωτα γίγνεσθαί τινι SOPH devenir un objet de risée pour qqn ; [[γέλως]] ἐσθ’ [[ὡς]] χρώμεθα τοῖς πράγμασι DÉM c'est une dérision de manier ainsi nos affaires.<br />'''Étymologie:''' R. Γαλ, Γελ ; v. [[γελάω]].
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''γέλως''': Αἰολ. [[γέλος]] (ὡς [[ἔρος]] ἀντὶ [[ἔρως]], Γρηγ. Κ. 608), ὁ· γεν. γέλωτος, δοτ. γέλωτι, Ἐπ. γέλῳ, Ὀδ. Σ. 100· αἰτιατ. γέλωτα, ποιητ. γέλων, ἴδε κατωτέρ. (αἰτιατ. γέλω ἀναγινώσκεται ἔν τισι χωρίοις τῆς Ὀδυσσείας, ἴδε κατωτ., ἀλλ’ [[οὐδαμοῦ]] μετὰ βεβαιότητος)·- πληθ. γελώτων Πλάτ. Νόμ. 732C. ([[γελάω]]). Ὡς παρ’ ἡμῖν, γέλῳ ἔκθανον Ὀδ. Σ. 100· γέλωτα… παρέχουσαι (διάφ. γραφ. γέλω τε) Υ. 8, πρβλ. Ἀριστοφ. Ἱππ. 319, κτλ.· ἄσβεστον γέλον ὦρσεν (διάφ. γραφ. γέλω) Ὀδ. Υ. 346· ἄσβεστος δ’ ἄρ’ ἐνῶρτο [[γέλως]]… θεοῖσι Ἰλ. Α. 599, πρβλ. Ὀδ. Θ. 326· γέλων δ’ ἑτάροισιν ἔτευχεν Σ. 350· γέλων δ’ ἔθηκε συνδείπνοις Εὐρ. Ἴωνι 1172· γέλωτα ποιεῖν, κινεῖν, παρασκευάζειν, μηχανᾶσθαι, κτλ., Ξεν. Κύρ. 2. 2, 11, Συμπ. 1, 14, κτλ.· γέλων ξυντιθέναι, γέλωτα ἄγειν Σοφ. Αἴ. 303, 382· [[ὡσαύτως]], [[γέλως]] ὄρνυται (ἴδε ἀνωτ.)· γ. ἔχειν τινὰ Ὀδ. Θ. 344· γ. γίγνεται, Ἀττ.· καταρρήγνυται Ἀθήν 511C·- κατέχειν γέλωτα Ξεν. Κύρ. 2. 2, 5, κτλ.· οὗ γέλωτα δεῖ σ’ [[ὀφλεῖν]] Εὐρ. Μηδ. 404, πρβλ. Ἀριστοφ. ἐν Mein. Κωμ. Ἀποσπ. 2. 1176·- ἐπὶ γέλωτι, [[ὅπως]] προκαλέσῃ τις γέλωτα, Ἡρόδ. 9. 82, Ἀριστοφ. Βατρ. 404· γέλωτος ἄξια, γελοῖα, Εὐρ. Ἡρακλ. 507· ἅμα ἢ σὺν γέλωτι Πλάτ. Νόμ. 789D, Ξεν. Ἀν. 1. 2, 17· μετὰ γέλωτος Ἀντιφ. Λημν. 2. 6· ἐν γέλωτι, ἐν ἀστεϊσμῷ, Πλούτ. 2. 124D· ἐπίθετα: ἄσβεστος (ἴδε ἀνωτ.)· πολὺς γ., ἠχηρός, Ξεν. Κύρ. 2. 3, 18, κτλ. (ἐνῷ τὸ πλατὺς γ., [[ὅπερ]] ὁ Θωμ. Μάγ. συνιστᾷ ὡς ἀττικώτερον, εὑρίσκεται παρὰ Συνεσ. 188C, ἀλλὰ πρβλ. [[κατάγελως]][[μέγας]], ἰσχυρὸς γ. Πλάτ. Πολιτ. 295Ε, Πολ. 388Ε· Σαρδόνιος γ. (ἴδε ἐν λ. Σαρδόνιος)· [[Αἰάντειος]] γ., κακός, δυσμενὴς [[γέλως]], Παροιμιογρ. 2) μεταφ. ἐπὶ κυμάτων (πρβλ. [[γέλασμα]]), Ὀππ. Ἁλ. 4. 334. ΙΙ. [[αἰτία]] διὰ γέλωτα, [[ὑπόθεσις]] γέλωτος, ὕλη διὰ γέλωτα, γ. γίγνομαί τινι Σοφ. Ο. Κ. 902· ταῦτ’ οὐ γ. κλύειν ἐμοὶ Εὐρ. Ἴωνι 528· γέλωτα τίθεσθαι ἢ ἀποδεῖξαί τι Ἡρόδ. 3. 29., 7. 209, Πλάτ. Θεαιτ. 166Α· εἰς γ. τρέπειν, ἐμβάλλειν Θουκ. 6. 35, Δημ. 151. 19· ἐν γέλωτι ποιεῖσθαί τι Λουκ. Ἱστ. Συγγρ. 32, κτλ.· γ. ἔσθ’ ὡς χρώμεθα τοῖς πράγμασι Δημ. 47. 6· ὅσα γάρ…, [[πλείων]] ἐστὶ γ. τοῦ μηδενὸς ὁ αὐτ. 185. 18. ΙΙΙ. [[κοιλότης]] ἐν τῇ παρειᾷ κατὰ τὸν γέλωτα, πρβλ. [[γελασῖνος]].
|elnltext=[[γέλως]] -ωτος, ὁ [~ [[γελάω]] Aeol. [[γέλος]], Att. gen. [[γέλω]], dat. γέλωτι, ep. [[γέλῳ]], poët. acc. [[γέλω]] of [[γέλων]], dat. plur. γέλωσιν<br /><b class="num">1.</b> gelach, het lachen:. [[ἄσβεστος]] … ἐνῶρτο [[γέλως]] μακάρεσσι θεοῖσιν een onbedaarlijk gelach barstte los onder de gelukzalige goden Il. 1.599; [[γέλω]] παρέχειν gelach opwekken Od. 20.8; [[γέλων]] δ ' ἔθηκε συνδείπνοις πολύν hij veroorzaakte veel gelach bij de gasten Eur. Ion 1172; οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἐδυνάμην τὸν γέλωτα κατέχειν want ook ikzelf kon mijn lachen niet houden Xen. Cyr. 2.2.5; ἐπὶ γέλωτι voor de grap Hdt. 9.82.2; [[ἅμα]] γέλωτι al lachend Plat. Lg. 789d.<br /><b class="num">2.</b> object van gelach of spot mikpunt van spot:. γέλωτά με ἔθεο jij hebt mij het mikpunt van spot gemaakt Hdt. 7.209.2; γέλωτα δὴ τὸν [[ἐμέ]] … ἀπέδειξεν hij maakte mijn persoon belachelijk Plat. Tht. 166a; [[γέλως]] ἔσθ ' ὡς χρώμεθα τοῖς πράγμασιν het is lachwekkend hoe wij de zaken regelen Dem. 4.25; [[εἰς]] γέλωτα τρέπειν in het belachelijke trekken Hdt. 7.105.
}}
{{elru
|elrutext='''γέλως:''' ωτος ὁ (dat. γέλωτι - эп. [[γέλῳ]] или [[γέλω]], acc. γέλωτα - эп. [[γέλω]], поэт. [[γέλων]]; gen. pl. γελώτων)<br /><b class="num">1)</b> [[смех]] ([[ἄσβεστος]] Hom.; [[πολύς]] Xen.; [[ἰσχυρός]] Plat.; [[μῶρος]] Plut.): γέλωτα ([[γέλων]]) παρέχειν Hom., Xen., τιθέναι Eur., κινεῖν Xen., ποιεῖν Xen., Plat. и παρασκευάζειν Plat. возбуждать или вызывать смех; σὺν γέλωτι Xen., [[ἅμα]] γέλωτι Plat. и μετὰ γέλωτος Plut. со смехом, смеясь; ἐπὶ γέλωτι Her., Arph. для смеха, шутки ради; ἐν γέλωτι Plut. в шутку; γέλωτ᾽ ὀφλήσειν Arph. навлечь на себя насмешки;<br /><b class="num">2)</b> [[предмет насмешек]], [[посмешище]]: γέλωτά τινα (τι) τίθεσθαι Her. или ἀποδεῖξαι Plat., εἰς (ἐς) γέλωτά τι τρέπειν Arph. или ἐμβαλεῖν Dem. и ἐν γέλωτι ποιεῖσθαί τι Luc. сделать кого(что)-л. посмешищем, поднять кого(что)-л. на смех; [[πλείων]] ἐστὶ γ. τοῦ μηδενός Dem. смехотворнее этого нет ничего; γ. ἐγὼ γένωμαι [[τῷδε]] Soph. он стал бы смеяться надо мной.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[γελάω]]<br /><b class="num">I.</b> [[laughter]], γέλωι [[ἔκθανον]] they were like to die with laughing, Od.; γέλωτα ποιεῖν, κινεῖν, etc., Xen.;— κατέχειν γέλωτα to [[restrain]] one's [[laughter]], Xen.; γέλωτα [[ὀφλεῖν]] to incur [[laughter]], Eur.; ἐπὶ γέλωτι to [[provoke]] [[laughter]], Hdt., Ar.; γέλωτος ἄξια [[ridiculous]], Eur.<br /><b class="num">II.</b> [[occasion]] of [[laughter]], [[matter]] for [[laughter]], γ. γίγνομαί τινι Soph.
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth
Line 37: Line 43:
|lsmtext='''γέλως:''' Αιολ. [[γέλος]], ὁ, γεν. <i>γέλωτος</i>, Αττ. [[γέλω]], δοτ. <i>γέλωτι</i>, Επικ. [[γέλῳ]] ή (συντετμ.) [[γέλω]], αιτ. <i>γέλωτα</i>, ποιητ. [[γέλων]] ([[γελάω]]),<br /><b class="num">I.</b> [[γέλιο]]· [[γέλῳ]] [[ἔκθανον]], [[παραλίγο]] να «πεθάνουν» από τα γέλια, σε Ομήρ. Οδ.· <i>γέλωτα ποιεῖν</i>, <i>κινεῖν</i> κ.λπ., σε Ξεν.· <i>κατέχειν γέλωτα</i>, [[συγκρατώ]] το [[γέλιο]] μου, στον ίδ.· γέλωτα [[ὀφλεῖν]], [[προκαλώ]], [[επισύρω]] [[γέλιο]], σε Ευρ.· <i>ἐπὶ γέλωτι</i>, με σκοπό την [[πρόκληση]] γέλιου, σε Ηρόδ., Αριστοφ.· <i>γέλωτος ἄξια</i>, πράξεις γελοίες, φαιδρές, σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> [[κατάσταση]] που αποτελεί [[αιτία]] γέλιου, [[υπόθεση]] για [[γέλιο]]· [[γέλως]] γίγνομαί τινι, σε Σοφ.
|lsmtext='''γέλως:''' Αιολ. [[γέλος]], ὁ, γεν. <i>γέλωτος</i>, Αττ. [[γέλω]], δοτ. <i>γέλωτι</i>, Επικ. [[γέλῳ]] ή (συντετμ.) [[γέλω]], αιτ. <i>γέλωτα</i>, ποιητ. [[γέλων]] ([[γελάω]]),<br /><b class="num">I.</b> [[γέλιο]]· [[γέλῳ]] [[ἔκθανον]], [[παραλίγο]] να «πεθάνουν» από τα γέλια, σε Ομήρ. Οδ.· <i>γέλωτα ποιεῖν</i>, <i>κινεῖν</i> κ.λπ., σε Ξεν.· <i>κατέχειν γέλωτα</i>, [[συγκρατώ]] το [[γέλιο]] μου, στον ίδ.· γέλωτα [[ὀφλεῖν]], [[προκαλώ]], [[επισύρω]] [[γέλιο]], σε Ευρ.· <i>ἐπὶ γέλωτι</i>, με σκοπό την [[πρόκληση]] γέλιου, σε Ηρόδ., Αριστοφ.· <i>γέλωτος ἄξια</i>, πράξεις γελοίες, φαιδρές, σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> [[κατάσταση]] που αποτελεί [[αιτία]] γέλιου, [[υπόθεση]] για [[γέλιο]]· [[γέλως]] γίγνομαί τινι, σε Σοφ.
}}
}}
{{elru
{{ls
|elrutext='''γέλως:''' ωτος ὁ (dat. γέλωτι - эп. [[γέλῳ]] или [[γέλω]], acc. γέλωτα - эп. [[γέλω]], поэт. [[γέλων]]; gen. pl. γελώτων)<br /><b class="num">1)</b> [[смех]] ([[ἄσβεστος]] Hom.; [[πολύς]] Xen.; [[ἰσχυρός]] Plat.; [[μῶρος]] Plut.): γέλωτα ([[γέλων]]) παρέχειν Hom., Xen., τιθέναι Eur., κινεῖν Xen., ποιεῖν Xen., Plat. и παρασκευάζειν Plat. возбуждать или вызывать смех; σὺν γέλωτι Xen., [[ἅμα]] γέλωτι Plat. и μετὰ γέλωτος Plut. со смехом, смеясь; ἐπὶ γέλωτι Her., Arph. для смеха, шутки ради; ἐν γέλωτι Plut. в шутку; γέλωτ᾽ ὀφλήσειν Arph. навлечь на себя насмешки;<br /><b class="num">2)</b> [[предмет насмешек]], [[посмешище]]: γέλωτά τινα (τι) τίθεσθαι Her. или ἀποδεῖξαι Plat., εἰς (ἐς) γέλωτά τι τρέπειν Arph. или ἐμβαλεῖν Dem. и ἐν γέλωτι ποιεῖσθαί τι Luc. сделать кого(что)-л. посмешищем, поднять кого(что)-л. на смех; [[πλείων]] ἐστὶ γ. τοῦ μηδενός Dem. смехотворнее этого нет ничего; γ. ἐγὼ γένωμαι [[τῷδε]] Soph. он стал бы смеяться надо мной.
|lstext='''γέλως''': Αἰολ. [[γέλος]] (ὡς [[ἔρος]] ἀντὶ [[ἔρως]], Γρηγ. Κ. 608), ὁ· γεν. γέλωτος, δοτ. γέλωτι, Ἐπ. γέλῳ, Ὀδ. Σ. 100· αἰτιατ. γέλωτα, ποιητ. γέλων, ἴδε κατωτέρ. (αἰτιατ. γέλω ἀναγινώσκεται ἔν τισι χωρίοις τῆς Ὀδυσσείας, ἴδε κατωτ., ἀλλ’ [[οὐδαμοῦ]] μετὰ βεβαιότητος)·- πληθ. γελώτων Πλάτ. Νόμ. 732C. ([[γελάω]]). Ὡς παρ’ ἡμῖν, γέλῳ ἔκθανον Ὀδ. Σ. 100· γέλωτα… παρέχουσαι (διάφ. γραφ. γέλω τε) Υ. 8, πρβλ. Ἀριστοφ. Ἱππ. 319, κτλ.· ἄσβεστον γέλον ὦρσεν (διάφ. γραφ. γέλω) Ὀδ. Υ. 346· ἄσβεστος δ’ ἄρ’ ἐνῶρτο [[γέλως]]… θεοῖσι Ἰλ. Α. 599, πρβλ. Ὀδ. Θ. 326· γέλων δ’ ἑτάροισιν ἔτευχεν Σ. 350· γέλων δ’ ἔθηκε συνδείπνοις Εὐρ. Ἴωνι 1172· γέλωτα ποιεῖν, κινεῖν, παρασκευάζειν, μηχανᾶσθαι, κτλ., Ξεν. Κύρ. 2. 2, 11, Συμπ. 1, 14, κτλ.· γέλων ξυντιθέναι, γέλωτα ἄγειν Σοφ. Αἴ. 303, 382· [[ὡσαύτως]], [[γέλως]] ὄρνυται (ἴδε ἀνωτ.)· γ. ἔχειν τινὰ Ὀδ. Θ. 344· γ. γίγνεται, Ἀττ.· καταρρήγνυται Ἀθήν 511C·- κατέχειν γέλωτα Ξεν. Κύρ. 2. 2, 5, κτλ.· οὗ γέλωτα δεῖ σ’ [[ὀφλεῖν]] Εὐρ. Μηδ. 404, πρβλ. Ἀριστοφ. ἐν Mein. Κωμ. Ἀποσπ. 2. 1176·- ἐπὶ γέλωτι, [[ὅπως]] προκαλέσῃ τις γέλωτα, Ἡρόδ. 9. 82, Ἀριστοφ. Βατρ. 404· γέλωτος ἄξια, γελοῖα, Εὐρ. Ἡρακλ. 507· ἅμα ἢ σὺν γέλωτι Πλάτ. Νόμ. 789D, Ξεν. Ἀν. 1. 2, 17· μετὰ γέλωτος Ἀντιφ. Λημν. 2. 6· ἐν γέλωτι, ἐν ἀστεϊσμῷ, Πλούτ. 2. 124D· ἐπίθετα: ἄσβεστος (ἴδε ἀνωτ.)· πολὺς γ., ἠχηρός, Ξεν. Κύρ. 2. 3, 18, κτλ. (ἐνῷ τὸ πλατὺς γ., [[ὅπερ]] ὁ Θωμ. Μάγ. συνιστᾷ ὡς ἀττικώτερον, εὑρίσκεται παρὰ Συνεσ. 188C, ἀλλὰ πρβλ. [[κατάγελως]][[μέγας]], ἰσχυρὸς γ. Πλάτ. Πολιτ. 295Ε, Πολ. 388Ε· Σαρδόνιος γ. (ἴδε ἐν λ. Σαρδόνιος)· [[Αἰάντειος]] γ., κακός, δυσμενὴς [[γέλως]], Παροιμιογρ. 2) μεταφ. ἐπὶ κυμάτων (πρβλ. [[γέλασμα]]), Ὀππ. Ἁλ. 4. 334. ΙΙ. [[αἰτία]] διὰ γέλωτα, [[ὑπόθεσις]] γέλωτος, ὕλη διὰ γέλωτα, γ. γίγνομαί τινι Σοφ. Ο. Κ. 902· ταῦτ’ οὐ γ. κλύειν ἐμοὶ Εὐρ. Ἴωνι 528· γέλωτα τίθεσθαι ἢ ἀποδεῖξαί τι Ἡρόδ. 3. 29., 7. 209, Πλάτ. Θεαιτ. 166Α· εἰς γ. τρέπειν, ἐμβάλλειν Θουκ. 6. 35, Δημ. 151. 19· ἐν γέλωτι ποιεῖσθαί τι Λουκ. Ἱστ. Συγγρ. 32, κτλ.· γ. ἔσθ’ ὡς χρώμεθα τοῖς πράγμασι Δημ. 47. 6· ὅσα γάρ…, [[πλείων]] ἐστὶ γ. τοῦ μηδενὸς ὁ αὐτ. 185. 18. ΙΙΙ. [[κοιλότης]] ἐν τῇ παρειᾷ κατὰ τὸν γέλωτα, πρβλ. [[γελασῖνος]].
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[γελάω]]<br /><b class="num">I.</b> [[laughter]], γέλωι [[ἔκθανον]] they were like to die with laughing, Od.; γέλωτα ποιεῖν, κινεῖν, etc., Xen.;— κατέχειν γέλωτα to [[restrain]] one's [[laughter]], Xen.; γέλωτα [[ὀφλεῖν]] to incur [[laughter]], Eur.; ἐπὶ γέλωτι to [[provoke]] [[laughter]], Hdt., Ar.; γέλωτος ἄξια [[ridiculous]], Eur.<br /><b class="num">II.</b> [[occasion]] of [[laughter]], [[matter]] for [[laughter]], γ. γίγνομαί τινι Soph.
}}
{{elnl
|elnltext=[[γέλως]] -ωτος, ὁ [~ [[γελάω]] Aeol. [[γέλος]], Att. gen. [[γέλω]], dat. γέλωτι, ep. [[γέλῳ]], poët. acc. [[γέλω]] of [[γέλων]], dat. plur. γέλωσιν<br /><b class="num">1.</b> gelach, het lachen:. [[ἄσβεστος]] … ἐνῶρτο [[γέλως]] μακάρεσσι θεοῖσιν een onbedaarlijk gelach barstte los onder de gelukzalige goden Il. 1.599; [[γέλω]] παρέχειν gelach opwekken Od. 20.8; [[γέλων]] δ ' ἔθηκε συνδείπνοις πολύν hij veroorzaakte veel gelach bij de gasten Eur. Ion 1172; οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἐδυνάμην τὸν γέλωτα κατέχειν want ook ikzelf kon mijn lachen niet houden Xen. Cyr. 2.2.5; ἐπὶ γέλωτι voor de grap Hdt. 9.82.2; [[ἅμα]] γέλωτι al lachend Plat. Lg. 789d.<br /><b class="num">2.</b> object van gelach of spot mikpunt van spot:. γέλωτά με ἔθεο jij hebt mij het mikpunt van spot gemaakt Hdt. 7.209.2; γέλωτα δὴ τὸν [[ἐμέ]] … ἀπέδειξεν hij maakte mijn persoon belachelijk Plat. Tht. 166a; [[γέλως]] ἔσθ ' ὡς χρώμεθα τοῖς πράγμασιν het is lachwekkend hoe wij de zaken regelen Dem. 4.25; [[εἰς]] γέλωτα τρέπειν in het belachelijke trekken Hdt. 7.105.
}}
}}
{{Chinese
{{Chinese