Anonymous

δαιτυμών: Difference between revisions

From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1")
Line 16: Line 16:
|btext=όνος (ὁ) :<br />hôte invité à un repas.<br />'''Étymologie:''' [[δαιτύς]].
|btext=όνος (ὁ) :<br />hôte invité à un repas.<br />'''Étymologie:''' [[δαιτύς]].
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''δαιτῠμών''': -όνος, ὁ, ([[δαὶς]]) ἑστιώμενος, ὁ εἰς τράπεζαν προσκεκλημένος καὶ ξενιζόμενος, Ὅμ. μόνον κατὰ πληθ., Ὀδ. Η. 102, 148, κτλ.· [[οὕτως]] Ἡρόδ. 1. 73, κτλ.· - ἐν Ὀδ. Δ. 620 οἱ δαιτυμόνες εἰσὶν ἐρανισταί, [[ἤτοι]] σύνδειπνοι φέροντες [[ἕκαστος]] τὸ [[ἑαυτοῦ]] [[μερίδιον]], ἴδε Nitzsch ἐν τόπῳ· ὁ Wolf, Προλεγ. σ. CXXXI, θεωρεῖ τοὺς στίχους 621-624 ὡς παρεμβλήτους· - καθ’ ἑνικ., Πλάτ. Πολιτ. 345C, Ἀριστ. Πολ. 3. 11, 14· τοῦ ξένων δαιτυμόνος, τοῦ τρεφομένου ἐκ τῶν (σαρκῶν τῶν) ξένων, Εὐρ. Κύκλ. 610.
|elnltext=δαιτυμών -όνος, ὁ [δαιτύς] gast, disgenoot.
}}
{{elru
|elrutext='''δαιτῠμών:''' όνος ὁ участник трапезы, сотрапезник, гость Hom., Her., Plat., Arst., Plut.: ὁ [[ξένων]] δ. Eur. пожиратель (своих) гостей, т. е. Полифем.
}}
}}
{{grml
{{grml
Line 25: Line 28:
|lsmtext='''δαιτῠμών:''' -όνος, ὁ ([[δαίς]]), αυτός που ψυχαγωγείται, προσκεκλημένος [[επισκέπτης]], συνδαιτημόνας, [[ομοτράπεζος]], στον πληθ., σε Όμηρ., Ηρόδ.· στον ενικ., σε Πλάτ.· ὁ [[ξένων]] [[δαιτυμών]], αυτός που τρέφεται από τη [[σάρκα]] των [[ξένων]], σε Ευρ.
|lsmtext='''δαιτῠμών:''' -όνος, ὁ ([[δαίς]]), αυτός που ψυχαγωγείται, προσκεκλημένος [[επισκέπτης]], συνδαιτημόνας, [[ομοτράπεζος]], στον πληθ., σε Όμηρ., Ηρόδ.· στον ενικ., σε Πλάτ.· ὁ [[ξένων]] [[δαιτυμών]], αυτός που τρέφεται από τη [[σάρκα]] των [[ξένων]], σε Ευρ.
}}
}}
{{elru
{{ls
|elrutext='''δαιτῠμών:''' όνος ὁ участник трапезы, сотрапезник, гость Hom., Her., Plat., Arst., Plut.: ὁ [[ξένων]] δ. Eur. пожиратель (своих) гостей, т. е. Полифем.
|lstext='''δαιτῠμών''': -όνος, ὁ, ([[δαὶς]]) ὁ ἑστιώμενος, ὁ εἰς τράπεζαν προσκεκλημένος καὶ ξενιζόμενος, Ὅμ. μόνον κατὰ πληθ., Ὀδ. Η. 102, 148, κτλ.· [[οὕτως]] Ἡρόδ. 1. 73, κτλ.· - ἐν Ὀδ. Δ. 620 οἱ δαιτυμόνες εἰσὶν ἐρανισταί, [[ἤτοι]] σύνδειπνοι φέροντες [[ἕκαστος]] τὸ [[ἑαυτοῦ]] [[μερίδιον]], ἴδε Nitzsch ἐν τόπῳ· ὁ Wolf, Προλεγ. σ. CXXXI, θεωρεῖ τοὺς στίχους 621-624 ὡς παρεμβλήτους· - καθ’ ἑνικ., Πλάτ. Πολιτ. 345C, Ἀριστ. Πολ. 3. 11, 14· τοῦ ξένων δαιτυμόνος, τοῦ τρεφομένου ἐκ τῶν (σαρκῶν τῶν) ξένων, Εὐρ. Κύκλ. 610.
}}
{{elnl
|elnltext=δαιτυμών -όνος, [δαιτύς] gast, disgenoot.
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[δαίς]]<br />one that is entertained, an invited [[guest]], in plural, Hom., Hdt.:—in sg., Plat.; ὁ [[ξένων]] [[δαιτυμών]] who makes his [[meal]] on strangers, Eur.
|mdlsjtxt=[[δαίς]]<br />one that is entertained, an invited [[guest]], in plural, Hom., Hdt.:—in sg., Plat.; ὁ [[ξένων]] [[δαιτυμών]] who makes his [[meal]] on strangers, Eur.
}}
}}