3,273,446
edits
παρακαλέω: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=-ῶ :<br /><b>I.</b> appeler auprès de soi :<br /><b>1</b> mander : τινα qqn ; τινα σύμβουλον XÉN appeler qqn pour lui demander conseil;<br /><b>2</b> appeler à son secours : τινα qqn ; <i>Pass.</i> τὰ παρακαλούμενα DÉM les propositions, les demandes;<br /><b>3</b> prier, invoquer, acc.;<br /><b>4</b> inviter, convier : ἐπὶ τὴν ἑστίασιν PLUT inviter à un repas ; avec un inf. : π. δειπνεῖν PLUT <i>m. sign.</i><br /><b>II.</b> exhorter, exciter : ἀλλήλους [[ὀνομαστί]] XÉN s'exhorter les uns les autres en s'appelant par son nom ; τινα [[ἐπί]] [[τι]], [[εἴς]] [[τι]], [[πρός]] [[τι]] qqn à qch ; ἀλλήλους ἕπεσθαι XÉN s'exhorter les uns les autres à suivre;<br /><b>III.</b> provoquer, exciter, faire naître : φλόγα XÉN une flamme.<br />'''Étymologie:''' [[παρά]], [[καλέω]]. | |btext=-ῶ :<br /><b>I.</b> appeler auprès de soi :<br /><b>1</b> mander : τινα qqn ; τινα σύμβουλον XÉN appeler qqn pour lui demander conseil;<br /><b>2</b> appeler à son secours : τινα qqn ; <i>Pass.</i> τὰ παρακαλούμενα DÉM les propositions, les demandes;<br /><b>3</b> prier, invoquer, acc.;<br /><b>4</b> inviter, convier : ἐπὶ τὴν ἑστίασιν PLUT inviter à un repas ; avec un inf. : π. δειπνεῖν PLUT <i>m. sign.</i><br /><b>II.</b> exhorter, exciter : ἀλλήλους [[ὀνομαστί]] XÉN s'exhorter les uns les autres en s'appelant par son nom ; τινα [[ἐπί]] [[τι]], [[εἴς]] [[τι]], [[πρός]] [[τι]] qqn à qch ; ἀλλήλους ἕπεσθαι XÉN s'exhorter les uns les autres à suivre;<br /><b>III.</b> provoquer, exciter, faire naître : φλόγα XÉN une flamme.<br />'''Étymologie:''' [[παρά]], [[καλέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=παρα-καλέω, Ion. imperf. 3 sing. παρεκάλεε erbij roepen, te hulp roepen, oproepen:; ἐμὲ σύμμαχον... παρακαλέοντες mij als bondgenoot erbij roepend Hdt. 7.158.1; παρακαλέσας... Αἰγυπτίους κατὰ τὸ ὅρκιον na de Egyptenaren overeenkomstig het verdrag te hulp geroepen te hebben Hdt. 1.77.1; met inf.:; παρακαλουμένη ἀμύνειν τὸν βάρβαρον opgeroepen om de Perzen af te weren Plat. Lg. 692e; ptc. subst.:; τὰ παρακαλούμενα het verzoek Dem. 18.166; πολλοὺς παρακαλέσας ἐξέπεμψε τὴν αὑτοῦ γυναῖκα nadat hij velen (als getuigen) had opgeroepen stuurde hij zijn vrouw de deur uit Lys. 14.28; uitnodigen:. ἐπὶ δαῖτα π. voor de maaltijd uitnodigen Eur. Ba. 1247. aansporen, opwekken, dringend verzoeken, smeken:; π. ἐς δάκρυα tot tranen roeren Eur. IA 497; παρακαλοῦντες ἐπὶ τὰ κάλλιστα ἔργα ons tot de grootste prestaties stimulerend Xen. An. 3.1.24; met acc. en inf..;: παρεκάλουν ἀλλήλους ἕπεσθαι zij spoorden elkaar aan te volgen Xen. Cyr. 3.3.59; παρακαλεῖ φλόγα het zal het vuur doen oplaaien Xen. Cyr. 7.5.23; met ὅπως:. παρεκάλεσαν ὅπως μεταβῇ ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν zij verzochten hem dringend hun gebied te verlaten NT Mt. 8.34. later troosten:. ἵνα... παρακαλέσῃ τὰς καρδίας ὑμῶν opdat hij uw hart vertroosting biedt NT Eph. 6.22. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''παρακᾰλέω:'''<br /><b class="num">1)</b> [[призывать]], [[звать]] (τινα [[εἴσω]] Xen.; τινα ἐς πόλεμον Her.; τοὺς θεούς Dem.): παρακαλούμενος καὶ [[ἄκλητος]] Thuc. званый или незваный; π. τινα σύμβουλον Xen. или εἰς συμβουλήν Plat. позвать кого-л. для (= чтобы попросить) совета;<br /><b class="num">2)</b> [[звать]], [[приглашать]] (ἐπὶ δαῖτα Eur.; ἐπὶ θήραν Xen.; τινα [[ἰδεῖν]] καὶ προσλαλῆσαι NT);<br /><b class="num">3)</b> [[звать]], [[поощрять]], [[ободрять]], [[побуждать]], [[увлекать]] (τινα ἐπὶ τὰ [[κάλλιστα]] ἔργα Xen.; τινα εἰς μάχην Eur.; τινα προσμένειν τινί NT): ἡ [[διάνοια]] παραχέκληται Arst. мысль поглощена;<br /><b class="num">4)</b> [[убеждать]], [[просить]] (τινα NT);<br /><b class="num">5)</b> [[доводить]] (τινα ἐς δάκρυα Eur.): π. (τινα) ἐς φόβον Eur. пугать кого-л.;<br /><b class="num">6)</b> [[советовать]], [[рекомендовать]] (τὰ πρέποντα Polyb.): τὰ παρακαλούμενα Dem. предложения, требования;<br /><b class="num">7)</b> [[звать на помощь или в свидетели]] (τινα Lys., Dem.);<br /><b class="num">8)</b> [[утешать]] (μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται NT);<br /><b class="num">9)</b> [[разжигать]], [[раздувать]], [[разводить]] (πολλὴν φλόγα Xen.). | |||
}} | }} | ||
{{eles | {{eles | ||
| Line 34: | Line 37: | ||
|lsmtext='''παρακᾰλέω:''' Αττ. μέλ. -[[καλῶ]], [[έπειτα]] <i>-καλέσω</i>·<br /><b class="num">I.</b> [[καλώ]] κάποιον, σε Ξεν.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[καλώ]] κάποιον να βοηθήσει, [[φωνάζω]], [[στέλνω]] για [[βοήθεια]], Λατ. arcessere, σε Ηρόδ., Αριστοφ. κ.λπ.· [[παρακαλέω]] τινὰ σύμβουλον, σε Ξεν.· [[φωνάζω]], επικαλούμαι τους θεούς, στον ίδ. κ.λπ. — Παθ., παρακαλούμενος καὶ [[ἄκλητος]], Λατ. "[[vocatus]] [[atque]] [[non]] [[vocatus]]", σε Θουκ.<br /><b class="num">2.</b> [[προσκαλώ]] τους φίλους κάποιου να παραστούν ως μάρτυρες υπεράσπισης στη [[δίκη]] (πρβλ. [[παράκλησις]] I. 1.) — Παθ., <i>παρακεκλημένοι</i>, κλητευμένοι να παραστούν σε [[δίκη]], σε Αισχίν.<br /><b class="num">3.</b> [[προσκαλώ]], <i>ἐπὶ διαῖτα</i>, σε Ευρ.· <i>ἐπὶ θήραν</i>, σε Ξεν.· [[παρακαλέω]] τινὰ ἐπὶ τὸ [[βῆμα]], [[παρακαλώ]] κάποιον να ανέβει στο [[βήμα]], σε Αισχίν.<br /><b class="num">III. 1.</b> [[καλώ]], [[προτρέπω]], [[παρακινώ]], [[ενθαρρύνω]], <i>τινά</i>, σε Αισχίν., Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> [[παρηγορώ]], [[συμπαραστέκομαι]]· σε Παθ., Κ.Δ.<br /><b class="num">3.</b> [[διεγείρω]], [[προκαλώ]], <i>τινὰ ἐς φόβον</i>, <i>ἐς δάκρυα</i>, σε Ευρ.· λέγεται για πράγματα, [[υποδαυλίζω]], [[υποθάλπω]], <i>[[φλόγα]]</i>, σε Ξεν.<br /><b class="num">4.</b> [[παρακαλέω]] τινά, με απαρ., [[παρακινώ]] κάποιον να κάνει [[κάτι]], σε Ευρ., Ξεν.<br /><b class="num">IV.</b> [[απαιτώ]], ζητώ, έχω [[ανάγκη]], ὁ [[θάλαμος]] [[σκεύη]] παρ., σε Ξεν. | |lsmtext='''παρακᾰλέω:''' Αττ. μέλ. -[[καλῶ]], [[έπειτα]] <i>-καλέσω</i>·<br /><b class="num">I.</b> [[καλώ]] κάποιον, σε Ξεν.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[καλώ]] κάποιον να βοηθήσει, [[φωνάζω]], [[στέλνω]] για [[βοήθεια]], Λατ. arcessere, σε Ηρόδ., Αριστοφ. κ.λπ.· [[παρακαλέω]] τινὰ σύμβουλον, σε Ξεν.· [[φωνάζω]], επικαλούμαι τους θεούς, στον ίδ. κ.λπ. — Παθ., παρακαλούμενος καὶ [[ἄκλητος]], Λατ. "[[vocatus]] [[atque]] [[non]] [[vocatus]]", σε Θουκ.<br /><b class="num">2.</b> [[προσκαλώ]] τους φίλους κάποιου να παραστούν ως μάρτυρες υπεράσπισης στη [[δίκη]] (πρβλ. [[παράκλησις]] I. 1.) — Παθ., <i>παρακεκλημένοι</i>, κλητευμένοι να παραστούν σε [[δίκη]], σε Αισχίν.<br /><b class="num">3.</b> [[προσκαλώ]], <i>ἐπὶ διαῖτα</i>, σε Ευρ.· <i>ἐπὶ θήραν</i>, σε Ξεν.· [[παρακαλέω]] τινὰ ἐπὶ τὸ [[βῆμα]], [[παρακαλώ]] κάποιον να ανέβει στο [[βήμα]], σε Αισχίν.<br /><b class="num">III. 1.</b> [[καλώ]], [[προτρέπω]], [[παρακινώ]], [[ενθαρρύνω]], <i>τινά</i>, σε Αισχίν., Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> [[παρηγορώ]], [[συμπαραστέκομαι]]· σε Παθ., Κ.Δ.<br /><b class="num">3.</b> [[διεγείρω]], [[προκαλώ]], <i>τινὰ ἐς φόβον</i>, <i>ἐς δάκρυα</i>, σε Ευρ.· λέγεται για πράγματα, [[υποδαυλίζω]], [[υποθάλπω]], <i>[[φλόγα]]</i>, σε Ξεν.<br /><b class="num">4.</b> [[παρακαλέω]] τινά, με απαρ., [[παρακινώ]] κάποιον να κάνει [[κάτι]], σε Ευρ., Ξεν.<br /><b class="num">IV.</b> [[απαιτώ]], ζητώ, έχω [[ανάγκη]], ὁ [[θάλαμος]] [[σκεύη]] παρ., σε Ξεν. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''παρακᾰλέω''': Ἀττ. μέλλ. -καλῶ, [[προσέτι]] -καλέσω (Cobet N. L. L. σ. 65)· - προσκαλῶ τινα, π. τινα [[εἴσω]] Ξεν. Ἀν. 1. 6, 5, πρβλ. 3. 1, 32. ΙΙ. καλῶ τινα εἰς βοήθειαν, Λατ. arcessere, Ἡρόδ. 1. 77, Ἀριστοφ. Σφ. 215, κτλ.· σύμμαχον π. τινα Ἡρόδ. 7. 158, πρβλ. Θουκ. 1. 119· π. ἑταίρους Ἀνδοκ. 30. 45· π. τινα ἐς πόλεμον Ἡρόδ. 7. 205, πρβλ. Δημ. 233. 7· ἐς ξυμμαχίν Θουκ. 5. 31· π. τινα σύμβουλον Ξενοφ. Ἀν. 1. 6, 5· συνήγορον Αἰσχίν. 52. 39· - ἐπικαλοῦμαι, τοὺς θεοὺς Δημ. 227 ἐν τέλ.· τὸν Ἐνυάλιον Ξενοφ. Ἑλλ. 2. 4, 17· Διόνυσον εἰς τὴν τελετὴν Πλάτ. Νόμ. 666Β· [τοὺς θεοὺς] π. βοηθοὺς Ἀρρ. Ἐπίκτ. 3. 21, 12· - Παθ., παρακαλούμενος καὶ [[ἄκλητος]], vocatus atque non vocatus, Θουκ. 1. 118. 2) προσκαλῶ τοὺς φίλους μου νὰ παρευρεθῶσι (καί με βοηθήσωσιν) ἔν τινι δίκῃ (πρβλ. [[παράκλησις]] Ι. 1), π. τοὺς φίλους Ἰσαῖ. 36. 1 κλ.· π. τινα, παρακαλῶ τινα ὡς μάρτυρα, Λυσ. 142, 19, Δημ. 915. 25· - [[οὕτως]] ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, Λυκοῦργ. 151. 32. - Παθ., παρακεκλημένοι, προσκεκλημένοι νὰ παρευρεθῶσιν εἰς δίκην, Αἰσχίν. 24. 36 παρακαλουμένη ἀμύνειν, ἐπικαλουμένη νὰ ἀποτρέψῃ ἢ ἀπώσῃ, Πλάτ. Νόμ. 692Α, πρβλ. Πολ. 498Ε. 3) προσκαλῶ, καλῶ, ἐπὶ δαῖτα Εὐρ. Βάκχ. 1247· ἐπὶ θήραν, εἰς ἔρανον Ξεν. Κύρ. 4. 6, 3, κτλ.· π. ἐπὶ τὸ βῆμα, παρακαλῶ τινα νὰ ἀναβῇ τὸ βῆμα, Αίσχίν. 64. 5. 4) ἐπικαλοῦμαι, τινα [[περί]] τινος Ἀππ. Καρχηδ. 136. ΙΙΙ. καλῶ τινα εἴς τι, παρακινῶ, [[προτρέπω]], παραθαρρύνω, τινα Αἰσχύλ. Πέρσ. 380, πρβλ. Πολύβ. 1. 60, 5· π. τινα εἰς μάχην Εὐρ. Φοίν. 1254· τινα ἐπὶ τὰ κάλλιστα ἔργα Ξεν. Ἀν. 3. 1, 24· π. τὴν νόησιν εἰς ἐπίσκεψιν Πλάτ. Πολ. 523Α· τινα εἰς ξυμβουλὴν ὁ αὐτ. ἐν Λάχ. 186Α· πρὸς τὸ μνημονεύειν Ἰσοκρ. 29Α. - Παθ., παρακέκληται ἡ [[διάνοια]] Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 10. 4, 9. 2) παρηγορῶν, παραμυθοῦμαι, τοὺς πενθοῦντας Ἑβδ. (Σειρὰχ ΜΗ΄, 24)· ἐν τῷ παθη., Εὐαγγ. κ. Ματθ. β΄, 18, κ. Λουκ. Ϛ΄, 25)· ἴδε [[παράκλησις]] ΙΙ. 3) παρακινῶ, [[διεγείρω]], τινα ἐς φόβον Εὐρ. Ὀρ. 1583· ἐς δάκρυα ὁ αὐτ. ἐν Ι. Α. 497· π. ὅτι …, Ψήφισμα παρὰ Δημ. 290. 10· - ἐπὶ πραγμάτων, [[ἀνακαίω]], [[ὑποθάλπω]], φλόγα Ξεν. Κύρ. 7. 5, 23. 4) π. τινα, μετ’ ἀπαρ., παραινῶ, [[προτρέπω]] τινὰ νὰ πράξῃ τι, Εὐρ. Κύκλ. 156, Ξεν. Ἀν. 5. 6, 19, κτλ. IV. ἀπαιτῶ, ὁ [[θάλαμος]] σκεύη π. ὁ αὐτ. π. Οἰκ. 9. 3· - Παθ., τὰ παρακαλούμενα, προτάσεις, ἀπαιτήσεις, Φίλιππ. παρὰ Δημ. 283. 22 κἑξ., Πολύβ. 4. 29. 1 | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
