3,277,700
edits
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 16: | Line 16: | ||
|btext=<i>f.</i> παρέξω, <i>ao.2</i> [[παρέσχον]], <i>pf.</i> παρέσχηκα;<br /><b>I.</b> <i>tr.</i> <b>1</b> fournir, procurer, acc. : [[γέλω]] [[τε]] καὶ εὐφροσύνην OD fournir un sujet de rire et de joie ; [[ὅπως]] τὰ ὅπλα μὴ αἴσθησιν παρέχοι THC afin que les armes n’attirassent pas l'attention (en s'entrechoquant) ; παρέχειν τινὶ πράγματα ATT <i>ou</i> πόνον HDT donner à qqn de la peine, du mal, de l'embarras, du souci, <i>ou</i> être importun, à charge à qqn ; avec l'inf. παρέχειν [[γάλα]] [[θῆσθαι]] OD fournir du lait à traire <i>en parl. de brebis</i> ; παρέχειν ἑαυτοὺς [[χρῆσθαι]] Κύρῳ ὅ, [[τι]] ἂν δέῃ XÉN se mettre à la disposition de Cyrus pour ce dont il aurait besoin ; <i>sans pron. réfl.</i> παρέχοντες (<i>s.e.</i> ἑαυτοὺς) διαφθαρῆναι αἰσχίστῳ μόρῳ HDT se livrant pour périr de la plus affreuse mort ; τοῖς ἰατροῖς παρέχειν ἀποτέμνειν καὶ ἀποκάειν XÉN se livrer aux médecins pour qu’ils coupent et qu’ils brûlent;<br /><b>2</b> accorder, permettre, concéder : ἐπεὶ παρέσχες ἀντιφωνῆσαι SOPH puisque tu m'as permis de répondre;<br /><b>3</b> <i>avec le pron. réfl. accompagné d'un adj. ou d'un part.</i> : se donner, s'offrir, se montrer (tel ou tel, dans telle disposition, <i>etc.</i>) : παρέχειν ἑαυτὸν εὐπειθῆ XÉN se montrer docile ; [[οὕτω]] ἑαυτόν XÉN se montrer ainsi ; <i>avec un subst. accompagné d'un attrib.</i> : τινα βέλτιστον XÉN rendre un homme excellent ; τινα σῶον XÉN sauver qqn;<br /><b>II.</b> • <i>impers.</i> παρέχει τινί avec ou sans inf., il se présente une occasion de, l'occasion <i>ou</i> le moment est favorable pour, il est possible <i>ou</i> permis de ; <i>part. abs.</i> • παρέχον, comme il est possible, comme l'occasion s'offre HDT ; • παρασχόν, l'occasion s'étant présentée THC;<br /><i><b>Moy.</b></i> παρέχομαι (<i>f.</i> παρέξομαι <i>et</i> [[παρασχήσομαι]], <i>pf.</i> παρέσχημαι) offrir, présenter, fournir, donner qch de soi, par ses propres moyens, par sa propre volonté :<br /><b>1</b> <i>en gén.</i> παρέχεσθαι [[νέας]] HDT fournir des vaisseaux ; ποταμὸς παρέχεται κροκοδείλους HDT le fleuve a des crocodiles ; παρέχεσθαι προθυμίαν HDT, τὸ πρόθυμον THC montrer de la bonne volonté;<br /><b>2</b> <i>particul.</i> παρέχεσθαί τινα μάρτυρα PLAT produire qqn comme témoin ; παρέχεσθαι τεκμήρια PLAT produire des preuves;<br /><b>3</b> offrir de soi <i>ou</i> en soi : Ἀθηναῖοι ἀρχαιότατον [[ἔθνος]] παρεχόμενοι HDT les Athéniens qui se présentent, <i>càd</i> qui sont reconnus comme le plus ancien peuple ; ὁ [[Πόντος]] παρέχεται ἔθνεα ἀμαθέστατα HDT le Pont offre dans son sein les peuples les moins cultivés;<br /><b>4</b> offrir en perspective, promettre : ἀψεύδεα μαντήϊα HDT des oracles sûrs ; ἔστιν ἃ παρεχόμενον THC bien qu’il promît toutes sortes de choses;<br /><b>5</b> <i>avec</i> double acc. se procurer pour soi-même : παράχεσθαι θεὸν εὐμενῆ EUR se rendre un dieu propice ; τινα ἀβλαβῆ XÉN rendre qqn inoffensif pour soi.<br />'''Étymologie:''' [[παρά]], [[ἔχω]]. | |btext=<i>f.</i> παρέξω, <i>ao.2</i> [[παρέσχον]], <i>pf.</i> παρέσχηκα;<br /><b>I.</b> <i>tr.</i> <b>1</b> fournir, procurer, acc. : [[γέλω]] [[τε]] καὶ εὐφροσύνην OD fournir un sujet de rire et de joie ; [[ὅπως]] τὰ ὅπλα μὴ αἴσθησιν παρέχοι THC afin que les armes n’attirassent pas l'attention (en s'entrechoquant) ; παρέχειν τινὶ πράγματα ATT <i>ou</i> πόνον HDT donner à qqn de la peine, du mal, de l'embarras, du souci, <i>ou</i> être importun, à charge à qqn ; avec l'inf. παρέχειν [[γάλα]] [[θῆσθαι]] OD fournir du lait à traire <i>en parl. de brebis</i> ; παρέχειν ἑαυτοὺς [[χρῆσθαι]] Κύρῳ ὅ, [[τι]] ἂν δέῃ XÉN se mettre à la disposition de Cyrus pour ce dont il aurait besoin ; <i>sans pron. réfl.</i> παρέχοντες (<i>s.e.</i> ἑαυτοὺς) διαφθαρῆναι αἰσχίστῳ μόρῳ HDT se livrant pour périr de la plus affreuse mort ; τοῖς ἰατροῖς παρέχειν ἀποτέμνειν καὶ ἀποκάειν XÉN se livrer aux médecins pour qu’ils coupent et qu’ils brûlent;<br /><b>2</b> accorder, permettre, concéder : ἐπεὶ παρέσχες ἀντιφωνῆσαι SOPH puisque tu m'as permis de répondre;<br /><b>3</b> <i>avec le pron. réfl. accompagné d'un adj. ou d'un part.</i> : se donner, s'offrir, se montrer (tel ou tel, dans telle disposition, <i>etc.</i>) : παρέχειν ἑαυτὸν εὐπειθῆ XÉN se montrer docile ; [[οὕτω]] ἑαυτόν XÉN se montrer ainsi ; <i>avec un subst. accompagné d'un attrib.</i> : τινα βέλτιστον XÉN rendre un homme excellent ; τινα σῶον XÉN sauver qqn;<br /><b>II.</b> • <i>impers.</i> παρέχει τινί avec ou sans inf., il se présente une occasion de, l'occasion <i>ou</i> le moment est favorable pour, il est possible <i>ou</i> permis de ; <i>part. abs.</i> • παρέχον, comme il est possible, comme l'occasion s'offre HDT ; • παρασχόν, l'occasion s'étant présentée THC;<br /><i><b>Moy.</b></i> παρέχομαι (<i>f.</i> παρέξομαι <i>et</i> [[παρασχήσομαι]], <i>pf.</i> παρέσχημαι) offrir, présenter, fournir, donner qch de soi, par ses propres moyens, par sa propre volonté :<br /><b>1</b> <i>en gén.</i> παρέχεσθαι [[νέας]] HDT fournir des vaisseaux ; ποταμὸς παρέχεται κροκοδείλους HDT le fleuve a des crocodiles ; παρέχεσθαι προθυμίαν HDT, τὸ πρόθυμον THC montrer de la bonne volonté;<br /><b>2</b> <i>particul.</i> παρέχεσθαί τινα μάρτυρα PLAT produire qqn comme témoin ; παρέχεσθαι τεκμήρια PLAT produire des preuves;<br /><b>3</b> offrir de soi <i>ou</i> en soi : Ἀθηναῖοι ἀρχαιότατον [[ἔθνος]] παρεχόμενοι HDT les Athéniens qui se présentent, <i>càd</i> qui sont reconnus comme le plus ancien peuple ; ὁ [[Πόντος]] παρέχεται ἔθνεα ἀμαθέστατα HDT le Pont offre dans son sein les peuples les moins cultivés;<br /><b>4</b> offrir en perspective, promettre : ἀψεύδεα μαντήϊα HDT des oracles sûrs ; ἔστιν ἃ παρεχόμενον THC bien qu’il promît toutes sortes de choses;<br /><b>5</b> <i>avec</i> double acc. se procurer pour soi-même : παράχεσθαι θεὸν εὐμενῆ EUR se rendre un dieu propice ; τινα ἀβλαβῆ XÉN rendre qqn inoffensif pour soi.<br />'''Étymologie:''' [[παρά]], [[ἔχω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=παρ-έχω aor. poët. παρέσχεθον, Aeol. παρέσκεθ’, ep. inf. παρασχέμεν, verschaffen, bezorgen verschaffen, bezorgen, opleveren met acc. en dat..; φάος πάντεσσι παρέξω ik zal allen bijlichten Od. 18.317; ἀλλήλῃσι γέλω τε καὶ εὐφροσύνην π. elkaar gelach en vrolijkheid bezorgen Od. 20.8; ἐμοὶ δίκην π. mij genoegdoening geven Eur. Hipp. 50; ἐμοί... π. εὔνοιαν welwillend zijn jegens mij Soph. Tr. 708; ook med.: ἐμοὶ εὔνοιαν παρέχεσθαι welwillendheid tonen jegens mij Dem. 18.10. met alleen acc.:; θάλασσα παρέχῃ ἰχθῦς de zee levert vissen Od. 19.113; φιλότητα π. gastvrijheid verlenen Il. 3.354; πρήγματα π. lastig zijn Hdt. 1.155.1; ὅπως τὰ ὅπλα μὴ κρουόμενα πρὸς ἄλληλα αἴσθησιν παρέχοι opdat de wapens niet tegen elkaar zouden slaan en zo de aandacht trekken Thuc. 3.22.2; ook med.:; ὁ δὲ Πόντος ὁ Εὔξεινος... χωρέων πασέων παρέχεται... ἔθνεα ἀμαθέστατα de Zwarte Zee produceert de minst ontwikkelde mensen van de hele wereld Hdt. 4.46.1; ἅρματα τριακόσια τοὺς... μαχομένους παρέχεται τριακοσίους 300 wagens leveren 300 strijders op Xen. Cyr. 6.1.28; ἀρχαιότατον... ἔθνος παρεχόμενοι het oudste volk vertegenwoordigend Hdt. 7.161.3; πόλιν μεγίστην παρεχόμενος de belangrijkste stad vertegenwoordigend Thuc. 4.64.1; med., indir. refl.: ὁπόσοι ὅπλα παρέχονται allen die hun eigen wapenrusting leveren Thuc. 8.97. zonder acc., elliptisch:; ἀσπερχὲς πάρεχον ze reikten ze (de schoven) voortdurend aan Il. 18.556; met dat. en adv.:; ἐγὼ δ’ εὖ πᾶσι παρέξω ik zal allen goed voorzien (nl. van voedsel) Od. 8.39; met prep., jur.: παρέξειν εἰς τὴν βουλήν (Agoratus) te zullen overdragen aan de raad Lys. 13.23. zonder acc., vaste uitdr., imperat. praes.. πάρεχε opzij! Eur. Tr. 308; πάρεχ’ ἐκποδών uit de weg! Aristoph. Ve. 949. verschaffen, ter beschikking stellen (voor, als, om te) met acc. (en dat. en/of inf. ); ἐμαυτόν σοι ἐμμελετᾶν παρέχειν mijzelf aan je aanbieden om op te oefenen Plat. Phaedr. 228e; π. τὸ σῶμα τύπτειν zich laten slaan Aristoph. Nub. 441; π. ἑαυτοὺς τοῖς ἄρχουσι zichzelf ter beschikking stellen aan de commandanten Xen. Cyr. 1.2.9; abs. gelegenheid bieden:; πατεῖν παρεῖχε τῷ θέλοντι hij liet zich trappen door wie dat wilde Soph. Ai. 1146; παρέσχες ἀντιφωνῆσαι jij bood gelegenheid te antwoorden Soph. Tr. 1114; ἕτοιμός εἰμί σοι παρέχειν ( sc. ἐρωτᾶν ) ik ben bereid jou de gelegenheid te bieden (om vragen te stellen) Plat. Prot. 348a; τοῖς ἰατροῖς παρέχουσι... ἀποτέμνειν zij laten zich door de doktoren opereren Xen. Mem. 1.2.54; seks.: παρέχειν χρὴ κακὰ κακῶς dan moet je hem maar met merkbare tegenzin z’n gang laten gaan Aristoph. Lys. 162. met acc. en pred. bep.:; τὴν διέξοδόν οἱ ἀσφαλέα παρασχεῖν hem een veilige doortocht verschaffen Hdt. 3.4.3; σοφωτέρους Αἰγυπτίους π. de Egyptenaren wijzer maken Plat. Phaedr. 274e; κοινὴν τὴν πόλιν π. hun stad aan iedereen ter beschikking stellen (als toevluchtsoord) Isocr. 4.52; τοιοῦτον πολίτην ἑαυτὸν παρέσχεν een dergelijk burger toonde hij zich Lys. 14.1; σπάνιον σεαυτὸν π. je weinig laten zien Plat. Euthyph. 3d; ook med.:; ἓν δὲ ἔργον πολλὸν μέγιστον παρέχεται het heeft één werk te bieden dat het allergrootste is Hdt. 1.93.2. θεὸν παρέχεσθαι εὐμενῆ de godheid welwillend stemmen Eur. Andr. 55; παρέχεσθαι ζῶσαν τὴν πόλιν de stad levend houden Plat. Lg. 809d; jur.. μάρτυρας... ὑμῶν τοὺς πολλοὺς παρέχομαι als getuigen laat ik de meerderheid van u optreden Plat. Ap. 19d; τεκμήριον δὲ παρέχοιτο θοἰμάτιον als bewijs produceerde hij de mantel Plat. Phaed. 87b. onpers. παρέχει met dat. en inf. het is mogelijk, het is toegestaan, er is gelegenheid:; ὑμῖν δ’ οὐ... παρασχήσειν... ἀμύνασθαι dat jullie niet de gelegenheid zullen hebben je te verdedigen Thuc. 6.86.5; ptc. acc. abs.. παρέχον ἄρχειν nu het mogelijk is te heersen Hdt. 5.49.8; εὖ παρασχόν als zich een goede gelegenheid voordoet Thuc. 1.120.3. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''παρέχω:''' (fut. [[παρέξω]] и [[παρασχήσω]], impf. παρεῖχον - эп. πάρεχον, aor. 2 [[παρέσχον]] - Hes. [[παρέσχεθον]], pf. παρέσχηκα; inf. [[παρασχεῖν]] - эп. [[παρασχέμεν]]) тж. med.<br /><b class="num">1)</b> [[держать наготове]] ([[φάος]] πάντεσσι Hom.);<br /><b class="num">2)</b> [[содержать]]: (Ἰνδὸς) κροκοδείλους παρέχεται Her. Инд служит обиталищем (досл. содержит в себе) крокодилов; παρέχεσθαι ἔθνεα ἀμαθέστατα Her. быть населенным весьма некультурными племенами;<br /><b class="num">3)</b> (по)давать, предлагать (δῶρα, [[σῖτον]] Hom.; med. ἀψεύδεα μαντήϊα Her.);<br /><b class="num">4)</b> [[давать]], [[доставлять]] ([[νέας]] Her.; χρήματα Thuc.; τινὶ πάντα NT; [[θάλασσα]] παρέχει [[ἰχθῦς]] Hom.): π. δύναμιν εἰς τὴν στρατιάν Her. доставлять людей для войска; π. ἑαυτὸν χρῆσθαί τινι Xen. предоставлять себя в чье-л. распоряжение; (иногда sc. ἑαυτόν) τοῖς ἰατροῖς π. Xen. отдавать себя в распоряжение врачей;<br /><b class="num">5)</b> [[подставлять]] (τὸ [[ἑαυτοῦ]] [[σῶμα]] π. τύπτειν Arph.; τῷ τύπτοντι τῆν [[ἄλλην]] σιαγόνα NT);<br /><b class="num">6)</b> [[вызывать]], [[причинять]], [[внушать]] (φόβον Hom.; πόνον Her.; [[πένθος]] Soph.; κόπους τινί NT): ἀλλήλῃσι [[γέλω]] τε καὶ εὐφροσύνην π. Hom. возбуждать друг в друге смех и веселье; π. ὕμνον πολύν Pind. вдохновлять на множество гимнов; αἴσθησιν π. Thuc. обращать на себя внимание;<br /><b class="num">7)</b> [[обнаруживать]], [[выказывать]], [[проявлять]] (φιλότητα Hom.; εὔνοιαν Soph.; φιλανθρωπίαν τινί NT; med.: προθυμίαν Her.; τὴν ἰσότητα τοῖς δούλοις NT); π. [[σπάνιον]] αὑτόν Plat. редко показываться (на людях); ἡσυχίαν [[παρασχεῖν]] NT успокоиться;<br /><b class="num">8)</b> [[предоставлять]], [[разрешать]], [[позволять]] (ἀντιφωνῆσαι Soph.); impers.: παρέχει [[ἡμῖν]] Her. у нас есть возможность; παρέχον Her. так как есть возможность; παρασχόν Thuc. поскольку было возможно;<br /><b class="num">9)</b> [[представлять]], [[приводить]] (τινὰ εἰς τὴν βουλήν Lys.; med. τινα μάρτυρα Plat.): [[τεκμήριον]] παρέχεσθαί τι Plat. приводить что-л. в доказательство; παρέχεσθαί τινα ἄρχοντα Her. выставлять кого-л. своим начальником, т. е. иметь во главе кого-л.; πόλιν μεγίστην παρεχόμενος Thuc. являясь представителем великого государства;<br /><b class="num">10)</b> [[делать]] (кого-л. кем-л. или каким-л.) (τινὰ [[βέλτιστον]] Xen.): π. τι [[σῶον]] Xen. держать что-л. в сохранности; παρέχεσθαι τινα ἀβλαβῆ Xen. сохранить кого-л. невредимым; π. γῆν [[ἄσυλον]] Eur. сделать страну прибежищем; πάρεχ᾽ [[ἐκποδών]] Arph. уходи прочь. | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
Line 37: | Line 40: | ||
|lsmtext='''παρέχω:''' μέλ. [[παρέξω]] ή [[παρασχήσω]], παρακ. <i>παρέσχηκα</i>, αόρ. βʹ [[παρέσχον]], Επικ. απαρ. [[παρασχέμεν]], προστ. <i>παράσχες</i>· ποιητ. επίσης <i>παρέσχεθον</i>, απαρ. [[παρασχεθεῖν]].<br /><b class="num">Α.</b> Ενεργ.,<br /><b class="num">I. 1.</b> έχω [[κάτι]] έτοιμο, [[κρατώ]] σε [[ετοιμότητα]], [[παρέχω]], [[προμηθεύω]], [[τροφοδοτώ]], σε Όμηρ. κ.λπ.· απόλ., πᾶσι [[παρέξω]], θα φροντίσω για όλα, σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">2.</b> [[δίνω]], [[προξενώ]], [[παρέχω]], [[προσφέρω]], <i>φιλότητα</i>, <i>εὐφροσύνην</i>, σε Όμηρ.· <i>ὄχλον</i>, σε Ηρόδ.· [[χάριν]] εὔνοιαν, σε Σοφ. κ.λπ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[προτείνω]] ή [[προσφέρω]] για κάποιο λόγο, με απαρ., (<i>ὀΐες</i>) παρέχουσι [[γάλα]] [[θῆσθαι]], σε Ομήρ. Οδ.· [[παρέχω]] τὸ [[σῶμα]] τύπτειν, σε Αριστοφ.· [[παρέχω]] ἑαυτόν τινι ἐρωτᾶν, σε Πλάτ.· απ' όπου απόλ., υποτάσσομαι, παραδίδομαι σε κάποιον, <i>ἰατροῖς παρέχουσι ἀποτέμνειν</i>, σε Ξεν.· πάρεχε [[ἐκποδών]], πήγαινε από δω! ([[φύγε]]!), σε Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> με αυτοπαθ. αντων. και κατηγορ., [[προβάλλω]] ή [[παρουσιάζω]] τον εαυτό μου ως..., [[παρέχω]] ἑαυτὸν σοφιστήν, σε Πλάτ.· <i>εὐπειθῆ</i>, σε Ξεν.· [[παρέχω]] γῆν [[ἄσυλον]], [[προσφέρω]] τη [[χώρα]] ως [[άσυλο]], σε Ευρ.<br /><b class="num">III. 1.</b> [[επιτρέπω]], [[δίνω]], <i>σιγὴν παρασχών</i>, σε Σοφ.· με απαρ., [[επιτρέπω]] σε κάποιον να κάνει [[κάτι]], στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> απρόσ. (όπου μπορεί να προστεθεί η [[λέξη]] ὁ [[καιρός]]), <i>παρέχει τινί</i>, με απαρ., επιτρέπεται, είναι εύκολο, είναι στη [[δύναμη]] κάποιου να κάνει [[κάτι]], σε Ηρόδ., Ευρ. κ.λπ.· ομοίως, ουδ. ως μτχ. απόλ., <i>παρέχον</i>, είναι στη [[δύναμη]] κάποιου, εφόσον [[κάποιος]] μπορεί, σε Ηρόδ., Θουκ.<br /><b class="num">IV.</b> σε Αττ., [[παρουσιάζω]] ένα [[πρόσωπο]] [[κατόπιν]] διαταγής ή πρόσκλησης, σε Ξεν. κ.λπ. <b>Β.</b> Μέσ., <i>παρέχομαι</i>, μέλ. <i>-έξομαι</i> και [[σχήσομαι]], Παθ. (με Μέσ. [[σημασία]]) παρακ. <i>-έσχημαι</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[παρέχω]] από τον εαυτό μου, [[δίνω]] [[κάτι]] από τα δικά μου, σε Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> [[παρέχω]], [[προμηθεύω]], [[παράγω]], <i>κροκοδείλους</i>, στον ίδ.<br /><b class="num">3.</b> [[εμφανίζω]], [[παρουσιάζω]] από τη [[μεριά]] μου, <i>προθυμίαν</i>, στον ίδ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> στο Αττ. [[δίκαιο]], <i>παρέχεσθαί τινα μάρτυρα</i>, [[παρουσιάζω]] ένα μάρτυρα υπεράσπισης, σε Πλάτ.<br /><b class="num">III.</b> [[παρουσιάζω]] ως δικό μου, <i>ἄρχοντα παρέχεσθαί τινα</i>, [[αναγνωρίζω]] κάποιον ως άρχοντα ή στρατηγό, σε Ηρόδ.· [[παρέχω]] πόλιν, λέγεται για πρεσβευτή, [[εκπροσωπώ]] την πόλη, σε Θουκ.<br /><b class="num">IV.</b>[[προσφέρω]], [[υπόσχομαι]], σε Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">V.</b> [[καθιστώ]] κάποιον έτσι ή [[αλλιώς]] απέναντί μου, <i>παρασχέσθαι θεὸνεὐμενῆ</i>, σε Ευρ.<br /><b class="num">VI.</b> στην Αριθμητική, συνυπολογίζομαι, [[υπολογίζομαι]], συναριθμούμαι, <i>παρέρχονται ἡμέρας διηκοσίας</i>, σε Ηρόδ. | |lsmtext='''παρέχω:''' μέλ. [[παρέξω]] ή [[παρασχήσω]], παρακ. <i>παρέσχηκα</i>, αόρ. βʹ [[παρέσχον]], Επικ. απαρ. [[παρασχέμεν]], προστ. <i>παράσχες</i>· ποιητ. επίσης <i>παρέσχεθον</i>, απαρ. [[παρασχεθεῖν]].<br /><b class="num">Α.</b> Ενεργ.,<br /><b class="num">I. 1.</b> έχω [[κάτι]] έτοιμο, [[κρατώ]] σε [[ετοιμότητα]], [[παρέχω]], [[προμηθεύω]], [[τροφοδοτώ]], σε Όμηρ. κ.λπ.· απόλ., πᾶσι [[παρέξω]], θα φροντίσω για όλα, σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">2.</b> [[δίνω]], [[προξενώ]], [[παρέχω]], [[προσφέρω]], <i>φιλότητα</i>, <i>εὐφροσύνην</i>, σε Όμηρ.· <i>ὄχλον</i>, σε Ηρόδ.· [[χάριν]] εὔνοιαν, σε Σοφ. κ.λπ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[προτείνω]] ή [[προσφέρω]] για κάποιο λόγο, με απαρ., (<i>ὀΐες</i>) παρέχουσι [[γάλα]] [[θῆσθαι]], σε Ομήρ. Οδ.· [[παρέχω]] τὸ [[σῶμα]] τύπτειν, σε Αριστοφ.· [[παρέχω]] ἑαυτόν τινι ἐρωτᾶν, σε Πλάτ.· απ' όπου απόλ., υποτάσσομαι, παραδίδομαι σε κάποιον, <i>ἰατροῖς παρέχουσι ἀποτέμνειν</i>, σε Ξεν.· πάρεχε [[ἐκποδών]], πήγαινε από δω! ([[φύγε]]!), σε Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> με αυτοπαθ. αντων. και κατηγορ., [[προβάλλω]] ή [[παρουσιάζω]] τον εαυτό μου ως..., [[παρέχω]] ἑαυτὸν σοφιστήν, σε Πλάτ.· <i>εὐπειθῆ</i>, σε Ξεν.· [[παρέχω]] γῆν [[ἄσυλον]], [[προσφέρω]] τη [[χώρα]] ως [[άσυλο]], σε Ευρ.<br /><b class="num">III. 1.</b> [[επιτρέπω]], [[δίνω]], <i>σιγὴν παρασχών</i>, σε Σοφ.· με απαρ., [[επιτρέπω]] σε κάποιον να κάνει [[κάτι]], στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> απρόσ. (όπου μπορεί να προστεθεί η [[λέξη]] ὁ [[καιρός]]), <i>παρέχει τινί</i>, με απαρ., επιτρέπεται, είναι εύκολο, είναι στη [[δύναμη]] κάποιου να κάνει [[κάτι]], σε Ηρόδ., Ευρ. κ.λπ.· ομοίως, ουδ. ως μτχ. απόλ., <i>παρέχον</i>, είναι στη [[δύναμη]] κάποιου, εφόσον [[κάποιος]] μπορεί, σε Ηρόδ., Θουκ.<br /><b class="num">IV.</b> σε Αττ., [[παρουσιάζω]] ένα [[πρόσωπο]] [[κατόπιν]] διαταγής ή πρόσκλησης, σε Ξεν. κ.λπ. <b>Β.</b> Μέσ., <i>παρέχομαι</i>, μέλ. <i>-έξομαι</i> και [[σχήσομαι]], Παθ. (με Μέσ. [[σημασία]]) παρακ. <i>-έσχημαι</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[παρέχω]] από τον εαυτό μου, [[δίνω]] [[κάτι]] από τα δικά μου, σε Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> [[παρέχω]], [[προμηθεύω]], [[παράγω]], <i>κροκοδείλους</i>, στον ίδ.<br /><b class="num">3.</b> [[εμφανίζω]], [[παρουσιάζω]] από τη [[μεριά]] μου, <i>προθυμίαν</i>, στον ίδ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> στο Αττ. [[δίκαιο]], <i>παρέχεσθαί τινα μάρτυρα</i>, [[παρουσιάζω]] ένα μάρτυρα υπεράσπισης, σε Πλάτ.<br /><b class="num">III.</b> [[παρουσιάζω]] ως δικό μου, <i>ἄρχοντα παρέχεσθαί τινα</i>, [[αναγνωρίζω]] κάποιον ως άρχοντα ή στρατηγό, σε Ηρόδ.· [[παρέχω]] πόλιν, λέγεται για πρεσβευτή, [[εκπροσωπώ]] την πόλη, σε Θουκ.<br /><b class="num">IV.</b>[[προσφέρω]], [[υπόσχομαι]], σε Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">V.</b> [[καθιστώ]] κάποιον έτσι ή [[αλλιώς]] απέναντί μου, <i>παρασχέσθαι θεὸνεὐμενῆ</i>, σε Ευρ.<br /><b class="num">VI.</b> στην Αριθμητική, συνυπολογίζομαι, [[υπολογίζομαι]], συναριθμούμαι, <i>παρέρχονται ἡμέρας διηκοσίας</i>, σε Ηρόδ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''παρέχω''': μέλλ. παρέξω, ἢ παρασχήσω Θουκ. 6. 86, Ἰσοκρ. 130Ε, ὁ αὐτ. περὶ Ἀντιδ. § 248· πρκμ. παρέσχηκα, ἀόρ. παρέσχον, Ἐπικ. ἀπαρ. παρασχέμεν Ἰλ. Τ. 147· προστ. παράσχες ([[οὐδαμοῦ]] παράσχε Δινδ. εἰς Εὐρ. Ἑκάβ. 842)· ποιητ. παρέσχεθον Ἡσ. Θεογ. 639, ἀπαρ. παρασχεθεῖν Ἀριστοφ. Ἱππ. 325· παρεχέσκετο [[εἶναι]] ἡμαρτημ. γραφ. ἀντὶ [[παρεκέσκετο]] ἐν Ὀδ. Ξ. 521. [Ἐν Ὀδ. Τ. 113, πᾱρέχῃ ἐν ἄρσει.] Α. Ἐνεργ., ἔχω πλησίον, ἔχω ἕτοιμον, ἀσπερχὲς πάρεχον Ἰλ. Σ. 317· [[φάος]] πάντεσσι παρέξω, «ἀντὶ τοῦ [[ἐγγὺς]] ἔξω, οὗ ἐναντὶον ἐδηλώθη τὸ ἀφέξω, ἀντὶ τοῦ παρεκτὸς σχήσω» (Εὐστ.), Ὀδ. Σ. 317· - ὡς καὶ νῦν, δίδω, χορηγῶ, «προμηθεύω», ἱερήια, δῶρα, σῖτον, βρῶσίν τε πόσιν τε κτλ., Ὅμ. ([[μάλιστα]] ἐν Ὀδ.), κλ.· - ἀπολ., ἐγὼ δ’ εὖ πᾶσι παρέξω, θὰ προνοήσω περὶ πάντων, Ὀδ. Θ. 39· - οὕτω μεθ’ Ὅμηρον, π. [[νέας]] Ἡρόδ. 4. 83., 7. 21· [[τεταρτημόριον]] τοῦ μισθώματος ὁ αὐτ. 1. 180· χρήματα Θουκ. 8. 48· αἱ δὲ [[Συράκουσαι]] σῦς καὶ τυρὸν παρέχουσιν Ἔρμιππος ἐν «Φορμοφόροις» 1, 9· πληρώματα ἡ [[πόλις]] παρέχει, εὑρίσκει ἀνθρώπους ἵνα σχηματίσῃ τὰ πληρώματα τῶν πλοίων, Δημ. 565. 1. 2) ἐπὶ φυσικῶν πραγμάτων, δίδω, [[παράγω]], [[θάλασσα]] παρ. ἰχθῦς, Ὀδ. Τ. 113· οὐ γὰρ ἀτεμβόμενός γε σιδήρου ποιμὴν οὐδ’ ἁροτὴρ εἶσ’ ἐς πόλιν, ἀλλὰ παρέξει (ἐξυπακουομ. [[σόλος]], δηλ. ὁ ἐκ σιδήρου [[δίσκος]]), Ἰλ. Ψ. 835. 3) ἐπὶ ἀΰλων πραγμάτων, δίδω, γεννῶ, προξενῶ, ἐμποιῶ, δωροῦμαι, φιλότητα, ἀρετήν, γέλω τε καὶ εὐφροσύνην Ἰλ. Γ. 354, Ὀδ. Σ. 133, Υ. 8· οὕτω, π. εἰράναν τινὶ Πινδ. Π. 9. 41· ὕμνον ὁ αὐτ. ἐν Ν. 6. 57· αἶσαν, τύχην, [[πένθος]], φόβον, κτλ., ὁ αὐτ. ἐν Ο. 6. 175, Σοφ., κτλ.· [[χάριν]], εὔνοιαν Σοφ. Ο. Κ. 1498, Τρ. 708· ὄχλον, πρήγματα π. Ἡρόδ. 1. 86, κ. ἀλλ. (ἴδε ἐν λ. [[πρᾶγμα]] ΙΙ. 5)· πόνον ὁ αὐτ. 177· [[ἔργον]] Ἀριστοφ. Νεφ. 523. π. εὔνοιαν εἴς τινα Ἀντιφῶν 138. 20· αἴσθησιν παρέχει τινός, καθιστᾷ ἱκανὸν νὰ παρατηρήσῃ τι, Θουκ. 2. 50· [[ἀλλά]], αἴσθησιν παρέχει, ἀπολ., προξενεῖ αἴσθησιν, ὁ αὐτ. 3. 22, Ξεν. Ἀν. 4 6, 13· ἀνάγκῃ τὴν τόλμαν π. Θουκ. 3. 45· ὑφειμένου δόξαν π. = ὑφειμένῳ ἐοικέναι Πλούτ. 2. 131Α· - οὕτω Λατ. praebeo (ἐν λ. praehibeo) = exhibeo. ΙΙ. μετ’ ἀπαρ., [ὄιες] παρέχουσι .. [[γάλα]] [[θῆσθαι]] Ὀδ. Δ. 89· π. τὸ [[σῶμα]] τύπτειν Ἀριστοφ. Νεφ. 441· τὸ [[στράτευμα]] π. τινὶ διαφθεῖραι Θουκ. 8. 50· (καὶ [[ἄνευ]] ἀπαρ., πτήξας [[δέμας]] παρεῖχε Αἰσχύλ. Πέρσ. 210)· μετ’ αὐτοπαθ. ἀντωνυμ., π. ἑαυτόν τινι ἐμμελετᾶν Πλάτ. Φαῖδρ. 228Ε· π. ἑαυτόν τινι ἐρωτᾶν ὁ αὐτ. ἐν Ἀπολ. 33Β, Πρωτ. 312C· π. ἑαυτοὺς χρῆσθαι Κύρῳ, ὅ τι ἂν δέῃ Ξεν. Κύρ. 1. 2, 9· σπανίως μετὰ μετοχ., π. ἑαυτὸν δεηθησόμενον Λουκ. Τόξ. 35. 2) παραδίδομαι, ὑποτάσσομαι, παραλειπομένου τοῦ ἑαυτόν, [[οἷον]], π. [ἑαυτοὺς] διαφθαρῆναι Ἡρόδ. 9. 17· πατεῖν παρεῖχε τῷ θέλοντι [ἑαυτὸν] Σοφ. Αἴ. 1145· τοῖς ἰατροῖς παρέχουσι ... ἀποτέμνειν καὶ ἀποκάειν Ξεν. Ἀπομν. 1. 2, 54, πρβλ. Πλάτ. Γοργ. 456Β· τῷ λόγῳ [[ὥσπερ]] ἰατρῷ παρέχων ἀποκρίνου [[αὐτόθι]] 475D, πρβλ. Θεαίτ. 191Α· - ἕτοιμός εἰμί σοι παρέχειν ἀποκρινόμενος [[αὐτόθι]] Πρωτ. 348Α· - [[μάλιστα]] ἐπὶ γυναικῶν, ἐπὶ αἰσχρᾶς σημασίας, Ἀριστοφ. Λυσ. 162, 227, Λουκ. Ἑταιρ. Διάλ. 5 ἐν τέλ., κτλ.· (πλῆρες: π. ἑαυτὴν Λουκιαν. Ἐνάλιοι Διάλ. 13, Ἀρτεμ. 1. 78)· - [[ἀλλά]], πάρεχε [[ἐκποδών]]· ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαι, «πήγαινε ἀπ’ ἐδῶ, τραβήξου», [[διότι]] ἐγὼ θὰ ἀπολογηθῶ, Ἀριστοφ. Σφ. 949· πρβλ. [[ἀνέχω]] Ι. 3. 3) μετ’ αὐτοπαθ. ἀντων. καὶ κατηγορουμένου, δεικνύω ἐμαυτόν, φαίνομαι.., φέρομαι ὡς, π. ἑαυτὸν ὅσιον καὶ δίκαιον Ἀντιφῶν 116. 30· σπάνιον Πλάτ. Εὐθύφρων 3D· σοφιστὴν ὁ αὐτ. ἐν Πρωτ. 312Α· εὐπειθῆ Ξεν. Κύρ. 2. 1, 22· μέτριον Αἰσχίν. 1. 3· τοιοῦτον πολίτην Λυσ. 139. 29· π. ἐν τῷ μέσῳ ἑαυτὸν Ξεν. Κύρ. 7, 5. 46· - οὕτω, [[δέμας]] ἀκέντητον παρέχων Πινδ. Ο. 1. 32· - ὡς τὸ [[ἀποδείκνυμι]], καθιστῶ τινα τοιοῦτον ἢ τοιοῦτον, π. τινα βελτίῳ Ἀνδοκ. 17. 44, πρβλ. Πλάτ. Φαῖδρ. 274Ε, 277Α· - οὕτω μετὰ μετοχ., π. τοὺς ξυμμάχους τὰς σπονδὰς δεχομένους Θουκ. 5. 35, Ξεν. Οἰκ. 21, 4· κοινὴν τὴν πόλιν παρέχειν, κοινὴν εἰς πάντας, κοινὸν συνεντευκτήριον ἢ [[καταφύγιον]] εἰς πάντας, Ἰσοκρ. 51C· γῆν ἄσυλον καὶ δόμους ἐχεγγύους Εὐρ. Μήδ. 387· ἴδε κατωτ. B. V. ΙΙΙ. δίδω, παραχωρῶ, [[ἐπιτρέπω]], σιγὴν παρασχὼν κλῦθί μου Σοφ. Τρ. 1115· - μετ’ ἀπαρ., [[ἐπεὶ]] παρέσχες ἀντιφωνῆσαι, μοὶ ἐπέτρεψας νὰ ..., [[αὐτόθι]] 1114. 2) ἀπροσ., παρέχει τινί, μετ’ ἀπαρ., ([[ἔνθα]] δυνάμεθα νὰ ὑπονοήσωμεν: ὁ [[καιρός]]), ἐπιτρέπεται, [[εἶναι]] εὔκολον, [[εἶναι]] εἰς τὴν ἐξουσίαν τινὸς νὰ πράξῃ τι, παρεῖχε ἄν σφι εὐδαιμονέειν Ἡρόδ. 1. 170, πρβλ. 9., 3. 73, 142., 5. 98., 7. 120., 8. 75, κτλ., Πινδ. Ι. 8. (7). 152· ὑμῖν οὐ παρασχήσει ἀμύνασθαι Θουκ. 6. 86· σωφρονεῖν παρεῖχέ σοι Εὐρ. Ἠλ. 1080, πρβλ. Θουκ. 8. 50· ― [[οὕτως]] οὐδέτ. μετοχ. ἐν χρήσ. ἀπολ., παρέχον, ὡς τὸ ἐξόν, παρόν, παρέχον [ὑμῖν] ἄρχειν Ἡρόδ. 5. 49· [[οὕτως]], εὖ παρασχὸν Θουκ. 1. 120., 5. 14· [[κάλλιον]] π. 5. 60. IV. παρ’ Ἀττ., παρουσιάζω τινὰ προσκαλούμενον, ἐς τὸ κοινὸν Ξεν. Ἑλλ. 7. 4, 38· εἰς τὴν βουλήν, εἰς ἀγοράν, εἰς κρίσιν Λυσ. 132. 1., 167, 21, Αἰσχίν. 43. 31. V. μετὰ κατηγορ., τὴν διέξοδόν οἱ ἀσφαλέα π. Ἡρόδ. 3. 4· π. αὐτοὺς δικαστὰς ὧν βλάπτουσι Θουκ. 1. 37. Β. Μέσ., παρέχομαι, μέλλ. -έξομαι Λυσ. 167. 15, κτλ.· [[ὡσαύτως]] παρασχήσομαι Ἀντιφῶν 132. 20, Λυσ. 115. 5· ἐν τῷ παθ., (ἐπὶ μέσ. σημασίας) παρέσχημαι Ξεν. Ἀν. 7. 6, 11, Ἰσαῖ. 39. 43, Δημ. 829. 2., 955. 16, κτλ.· ― ἀλλὰ [[συχνάκις]] ἐν χρήσει σχεδὸν ὡς τὸ ἐνεργ., [[ἄνευ]] φανερᾶς τινος σημασίας ἀντανακλάσεως ἢ μεσότητος. 1) δίδω, χορηγῶ ἐξ [[ἐμαυτοῦ]] ἢ ἐκ τῶν ἰδίων, [[νέας]] Ἡρόδ. 6. 8, 15., κτλ.· δαπάνην οἰκηίην ὁ αὐτ. 8. 17· παρέχεσθαι ὅπλα Θουκ. 8. 97· μηδεμίαν δύναμιν π. εἰς τὴν στρατιάν, δηλ. ἐξ ἰδίων..., Ξεν. Ἀν. 2. 6, 10. 2) ἐπὶ φυσικῶν φαινομένων, ἔχω, [[παράγω]], ποταμὸς π. κροκοδείλους Ἡρόδ. 4. 44· π. λίμνην ὁ Πόντος... οὐ πολλῷ τέῳ ἐλάσσω [[ἑωυτοῦ]] ὁ αὐτ. 4. 86, πρβλ. 4. 46. 3) ἐπὶ ἔργων, ἓν [[ἔργον]] πολλὸν μέγιστον π. ὁ αὐτ. 1, 93. 4) ἐπὶ ἀΰλων πραγμάτων ἢ ἀφηρημένων ἐννοιῶν, δεικνύω ἐκ μέρους μου, προθυμίαν ὁ αὐτ. 7. 6, Ξεν. ἔνθ’ ἀνωτ.· τὸ πρόθυμον Θουκ. 4. 85, πρβλ. 61· εὔνοιαν Δημ. 228. 26· χρείας Ψήφισμα παρὰ Δημ. 253. 16. ΙΙ. Ἀττ. δικανικὴ [[φράσις]], παρέχομαί τινα μάρτυρα, π. [[τεκμήριον]], παρουσιάζω ὡς ἀπόδειξιν [[ὑπὲρ]] [[ἐμαυτοῦ]], Πλάτ. Ἀπολ. 99D, Παρμ. 128Β, Ἀντιφῶν 112. 36, πρβλ. 131. 41., 132. 9, Λυσ. 167. 15, κτλ.· π. μαρτυρίας Ἰσαῖ. ἔνθ’ ἀνωτ. ΙΙΙ ἔχω τι ὡς ἴδιόν μου, παρουσιάζω, καὶ ἄρχοντα παρείχοντο Ὀτάνεα, παρουσίαζον, εἶχον, Ἡρόδ. 7. 61, 62, 67· Ἀθηναῖοι [[ἀρχαῖον]] [[ἔθνος]] παρεχόμενοι, παρουσιάζοντες ἑαυτοὺς ὡς..., ὁ αὐτ. 7. 161· πόλιν τε μεγίστην παρεχόμενος, ἀντιπροσωπεύων ἢ κατ’ ἄλλους παρέχων εἰς τὴν συμμαχίαν, ἐπὶ πρέσβεως, Θουκ. 4. 64, πρβλ. 85. IV. [[προσφέρω]] ὑπισχνοῦμαι, ἀψευδέα μαντήια Ἡρόδ. 2. 174· ἔστιν ἃ π. Θουκ. 3. 36, πρβλ. 1. 39, κτλ. V. καθιστῶ τινα τοιοῦτον ἢ τοιοῦτον πρὸς ἐμέ, παρασχέσθαι θεὸν εὐμενῆ Εὐρ. Ἀνδρ. 55· δυσμενεστέρους π. τοὺς ἀνθρώπους Πλάτ. Πρωτ. 317Β, πρβλ. Πολ. 432Α, Νόμ. 809D· ἴδε ἀνωτ. Α. ΙΙ. 3. VI. ἐπὶ ἀριθμῶν, συμποσοῦμαι εἰς..., δίδω, παρέχονται ἡμέρας διηκοσίας, ἀποτελοῦσι, Ἡρόδ. 1, 32, πρβλ. Ξεν. Κύρ. 6. 1, 28. ― Ἴδε Κόντου Φιλολ. Σύμμικτα ἐν Ἀθηνᾶς τ. Ε΄, σ. 127. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj |