ἀναγορεύω: Difference between revisions

|Definition=<span class="bibl">Aeschin.3.3</span>: impf. [[ἀνηγόρευον]] ib.122: fut. <span class="sense"><span class="bld">A</span> -εύσω <span class="bibl">Plu.<span class="title">Galb.</span>21</span>: aor. <b class="b3">-ηγόρευσα</b> Docum. ap. <span class="bibl">D.18.54</span>, <span class="title">IG</span>7.4148, <span class="bibl">Plb.18.29.4</span>:—Pass., aor. -ηγορεύθην <span class="bibl">X.<span class="title">Cyn.</span>1.14</span>, Plu.2.176e: pf. -ηγόρευμαι <span class="bibl">Id.<span class="title">Mar.</span>45</span>:— fut., aor., and pf. in classic authors are mostly supplied by [[ἀνερῶ]], [[ἀνεῖπον]], [[ἀνείρηκα]], also aor. Pass. ἀνερρήθην <span class="bibl">Aeschin.3.45</span>:—[[proclaim publicly]], ib.122, etc.; <b class="b3">ἀ. κήρυγμα</b> [[make public]] proclamation, Plb. l. c.; ἀ. τινὰ αὐτοκράτορα <span class="bibl">Plu.<span class="title">Galb.</span>2</span>:—Pass., to [[be proclaimed]], ἀναγορευέσθω νικηφόρος <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>730d</span>, cf. <span class="bibl">D.18.319</span>, <span class="bibl">Aeschin.3.45</span>: = Lat. [[renuntiari]], ὕπατος ἀνηγορευμένος <span class="bibl">Plu.<span class="title">Mar.</span>45</span>, cf. <span class="bibl">2.470d</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[designate]], <b class="b3">ἀ. τινὰς τῶν δήμων</b> [[call after]] their demes, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Ath.</span>21.4</span>:—Pass., φιλοπάτωρ -ευθῆναι X. l. c.</span>

|dgtxt=<b class="num">1</b> [[anunciar públicamente]], [[pregonar]] ὁ αὐτὸς κῆρυξ ἀναγορεύει τοὺς ἱερομνήμονας ... ἥκειν Aeschin.3.122, ἐν ἐκκλησίᾳ <i>CIG</i> 4028, <i>IG</i> 2².1629a.196 (IV a.C.), καθότι ἂν κριθεῖ <i>IG</i> 1².84.41 (V a.C.), ἀ. κήρυγμα dar un pregón</i> Plb.18.46.4, cf. 18.46.8, <i>A.Al</i>.9a.1.3<br /><b class="num">•</b>[[llamar a juicio]] <i>PHamb</i>.29.8 (I a.C.)<br /><b class="num">•</b>de un dios en un rito mágico πάντα ἀναγορεύεις pregonas todo</i>, <i>PMag</i>.7.242<br /><b class="num">•</b>en v. med. [[divulgarse]] ὥστε τὴν φήμην ἐκ φωνῆς τυχόντων ἀναγορεύεσθαι πανταχῇ <i>PMasp</i>.97ue.D89.<br /><b class="num">2</b> c. sent. honorífico [[proclamar]] ἀναγορεῦσαι τε τὸν στέφανον Hp.<i>Ep</i>.25, καὶ ἀναγορεύειν τὸν κήρυκα ὧν [[ἕνεκα]] στεφανοῦται <i>IG</i> 12(7).22.35 (III a.C.), en v. pas. ὁ στέφανος ἀναγορευθεῖ <i>IG</i> 2².555.16 (IV a.C.), ὑπὸ τῶν φυλετῶν ἢ δημοτῶν ἀναγορεύεσθαι στεφανούμενον Aeschin.3.44, ὅπως ... ἀναγορεύωνται ... αὗται αἱ τιμαί <i>ZPE</i> 5.291.24<br /><b class="num">•</b>c. ac. de pers. y predic. [[proclamar]], [[nombrar públicamente]] αὐτοκράτορα Γάλβαν ἀναγορεῦσαι Plu.<i>Galb</i>.2, cf. I.<i>BI</i> 4.601, Plu.2.58e, Hdn.4.4.8<br /><b class="num">•</b>esp. en v. pas. [[ser proclamado, nombrado]] ὕπατος δὲ πρῶτος ἀνθρώπων ἑπτάκις ἀνηγορευμένος Plu.<i>Mar</i>.45, βασιλεὺς ἀναγορευθείς Plu.2.176e, cf. 2.470c, <i>Cic</i>.9, Phleg.12.12, ἀναγορευθῶσιν ὅτι· ὁ δῆμος ... sean objeto de una proclamación: «El pueblo ...»</i>, <i>ZPE</i> 5.290.21<br /><b class="num">•</b>tb. [[ser proclamado, calificado de]] ὁ μέγας ἀνὴρ ... καὶ τέλειος οὗτος ἀναγορευέσθω Pl.<i>Lg</i>.730d, ὥστε μόνος φιλοπάτωρ ... ἀναγορευθῆναι X.<i>Cyn</i>.1.14, νικῶν ἀνηγορεύετο D.18.319<br /><b class="num">•</b>en v. act. [[llamar]] (Χριστός) ὃν «ἥλιον δικαιοσύνης» ἀναγορεύουσιν αἱ γραφαί Origenes <i>Cant</i>.2.p.126.31<br /><b class="num">•</b>c. gen. [[dar el nombre de]] τῶν δήμων Arist.<i>Ath</i>.21.4.

|btext=<i>impf.</i> ἀνηγόρευον, <i>ao.</i> ἀνηγόρευσα, <i>pf. inus.</i><br /><i>Pass. f.</i> ἀναγορευθήσομαι, <i>ao.</i> ἀνηγορεύθην, <i>pf.</i> ἀνηγόρευμαι;<br />faire connaître publiquement, proclamer.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνά]], [[ἀγορεύω]].

|lsmtext='''ἀνᾰγορεύω:''' παρατ. <i>-ηγόρευον</i>, μέλ. <i>-εύσω</i>, αόρ. αʹ <i>-ηγόρευσα</i> — Παθ. αόρ. αʹ <i>-ηγορεύθην</i>, παρακ. <i>-ηγόρευμαι</i>· ([[αλλά]] ο μέλ. και αόρ. συμπληρώνονται [[κυρίως]] από το <i>ἀν-ερῶ</i>, <i>ἀν-εῖπον</i>)· [[ανακηρύσσω]] δημόσια, σε Αισχίν. — Παθ., ανακηρύσσομαι, ἀναγορευέσθω [[νικηφόρος]], σε Πλάτ.