Anonymous

Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ἀνίημι: Difference between revisions

From LSJ

ἀνίημι (view source)

Revision as of 17:52, 3 October 2022

No change in size ,  3 October 2022
m
Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=<i>impf.</i> [[ἀνίην]], <i>f.</i> [[ἀνήσω]], <i>ao.</i> ἀνῆκα, <i>pf.</i> ἀνεῖκα;<br /><i>Pass.</i> ἀνίεμαι, <i>f.</i> ἀνεθήσομαι, <i>ao.</i> ἀνείθην &gt; <i>part.</i> ἀνεθείς, <i>pf.</i> ἀνεῖμαι;<br /><b>I.</b> <i>tr.</i> envoyer <i>ou</i> lancer en haut, <i>d'où</i><br /><b>1</b> faire sourdre, faire jaillir ; produire;<br /><b>2</b> faire monter, faire remonter;<br /><b>3</b> laisser monter dans, donner accès en haut : τινα à qqn;<br /><b>4</b> lâcher, lancer, acc. ; τὸν κύβον ἀνιέναι lancer le dé ; <i>p. anal.</i> τὸν κίνδυνον ἀνιέναι courir le risque ; exciter : Μοῦσ’ ἀοιδὸν ἀνῆκεν [[ἀειδέμεναι]] OD la Muse a poussé le chantre à chanter;<br /><b>5</b> laisser aller, lâcher, relâcher : δεσμῶν OD délivrer (qqn) de ses liens ; πύλας IL ouvrir les portes ; ἵππον SOPH laisser aller un cheval, lui relâcher les rênes;<br /><b>6</b> permettre : [[ἀν]]. τρίχας αὔξεσθαι HDT laisser croître les cheveux ; <i>rar. avec le dat.</i> ἀνεὶς [[αὐτῷ]] θηρᾶν XÉN lui ayant permis de chasser;<br /><b>7</b> relâcher, détendre : [[ἀν]]. φυλακήν THC se relâcher d'une garde ; [[ἀν]]. τινὶ θάνατον EUR faire remise à qqn de la peine de mort ; [[ἀν]]. τὰ [[χρέα]] PLUT faire remise des dettes ; [[ἀν]]. τινὸς ἔχθραν THC se relâcher de sa haine contre qqn ; [[ἀν]]. ἀρχήν, πόλεμον THC laisser échapper l'hégémonie, laisser languir la guerre ; <i>part. pf. Pass.</i> [[ἀνειμένος]], η, ον relâché ; [[ἀνειμένος]] [[ἐς]] τὸ ἐλεύθερον HDT, πρὸς τρυφάς PLUT qui s'abandonne à l'amour de la liberté, à la mollesse ; <i>abs.</i> laisser se reposer (une terre, un animal) ; ἀνιέναι ἀργὸν [[χωρίον]] θεῷ PLUT laisser un emplacement inculte pour un dieu, <i>càd</i> le consacrer à un dieu ; <i>Pass.</i> être consacré;<br /><b>II.</b> <i>intr.</i> se relâcher : [[ἀνίει]] τὰ πνεύματα HDT le vent tombe ; avec un part. [[ὕων]] [[οὐκ]] [[ἀνίει]] HDT il ne cesse de pleuvoir ; [[οὐκ]] ἀνῆκεν [[ἐνενήκοντα]] στάδια διώκων XÉN il ne cessa de (les) poursuivre pendant 90 stades;<br /><i><b>Moy.</b></i> ἀνίεμαι (<i>f.</i> ἀνήσομαι);<br /><b>1</b> mettre à découvert sur soi : κόλπον ἀνιεμένη IL découvrant son sein;<br /><b>2</b> écorcher : αἶγας ἀνιέμενοι OD écorchant des chèvres.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνά]], [[ἵημι]].
|btext=<i>impf.</i> [[ἀνίην]], <i>f.</i> [[ἀνήσω]], <i>ao.</i> ἀνῆκα, <i>pf.</i> ἀνεῖκα;<br /><i>Pass.</i> ἀνίεμαι, <i>f.</i> ἀνεθήσομαι, <i>ao.</i> ἀνείθην &gt; <i>part.</i> ἀνεθείς, <i>pf.</i> ἀνεῖμαι;<br /><b>I.</b> <i>tr.</i> envoyer <i>ou</i> lancer en haut, <i>d'où</i><br /><b>1</b> faire sourdre, faire jaillir ; produire;<br /><b>2</b> faire monter, faire remonter;<br /><b>3</b> laisser monter dans, donner accès en haut : τινα à qqn;<br /><b>4</b> lâcher, lancer, acc. ; τὸν κύβον ἀνιέναι lancer le dé ; <i>p. anal.</i> τὸν κίνδυνον ἀνιέναι courir le risque ; exciter : Μοῦσ’ ἀοιδὸν ἀνῆκεν [[ἀειδέμεναι]] OD la Muse a poussé le chantre à chanter;<br /><b>5</b> laisser aller, lâcher, relâcher : δεσμῶν OD délivrer (qqn) de ses liens ; πύλας IL ouvrir les portes ; ἵππον SOPH laisser aller un cheval, lui relâcher les rênes;<br /><b>6</b> permettre : [[ἀν]]. τρίχας αὔξεσθαι HDT laisser croître les cheveux ; <i>rar. avec le dat.</i> ἀνεὶς [[αὐτῷ]] θηρᾶν XÉN lui ayant permis de chasser;<br /><b>7</b> relâcher, détendre : [[ἀν]]. φυλακήν THC se relâcher d'une garde ; [[ἀν]]. τινὶ θάνατον EUR faire remise à qqn de la peine de mort ; [[ἀν]]. τὰ [[χρέα]] PLUT faire remise des dettes ; [[ἀν]]. τινὸς ἔχθραν THC se relâcher de sa haine contre qqn ; [[ἀν]]. ἀρχήν, πόλεμον THC laisser échapper l'hégémonie, laisser languir la guerre ; <i>part. pf. Pass.</i> [[ἀνειμένος]], η, ον relâché ; [[ἀνειμένος]] [[ἐς]] τὸ ἐλεύθερον HDT, πρὸς τρυφάς PLUT qui s'abandonne à l'amour de la liberté, à la mollesse ; <i>abs.</i> laisser se reposer (une terre, un animal) ; ἀνιέναι ἀργὸν [[χωρίον]] θεῷ PLUT laisser un emplacement inculte pour un dieu, <i>càd</i> le consacrer à un dieu ; <i>Pass.</i> être consacré;<br /><b>II.</b> <i>intr.</i> se relâcher : [[ἀνίει]] τὰ πνεύματα HDT le vent tombe ; avec un part. [[ὕων]] [[οὐκ]] [[ἀνίει]] HDT il ne cesse de pleuvoir ; [[οὐκ]] ἀνῆκεν [[ἐνενήκοντα]] στάδια διώκων XÉN il ne cessa de (les) poursuivre pendant 90 stades;<br /><i><b>Moy.</b></i> ἀνίεμαι (<i>f.</i> ἀνήσομαι);<br /><b>1</b> mettre à découvert sur soi : κόλπον ἀνιεμένη IL découvrant son sein;<br /><b>2</b> écorcher : αἶγας ἀνιέμενοι OD écorchant des chèvres.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνά]], [[ἵημι]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἀνίημι:'''<br /><b class="num">1)</b> [[пускать или посылать вверх]], [[испускать]] (ἀήτας Hom.; [[ἄφρον]] Aesch.; πνεῦμ᾽ ἐκ πνευμόνων Eur.): [[κρῆναι]], ἃς ἀνῆκε [[θεός]] Eur. источники, которые забили по велению божества; φόνου σταγόνας ἀ. Soph. покрываться каплями крови; [[πῦρ]] καὶ φλόγα ἀπ᾽ [[αὐτοῦ]] [[ἀνεῖναι]] Thuc. воспламениться;<br /><b class="num">2)</b> [[выпускать]], [[рождать]], [[производить]] (καρπόν HH; κνώδαλα Aesch.; βλαστούς Plut.); med. возникать: [[κίνδυνος]] ἀνεῖταί τινος Arph. возникает опасность для чего-л.;<br /><b class="num">3)</b> [[отпускать]], [[освобождать]] (δεσμῶν, sc. τινα Hom.; ἐκ [[κατώρυχος]] στέγης τινα Soph.; τὸν [[αἴτιον]] Lys.): [[ὕπνος]] ἀνῆκέ με Hom., Plat.; сон оставил меня, т. е. я проснулся; ὥς μιν ὁ [[οἶνος]] ἀνῆκε Her. когда хмель вышел у него из головы; ἄνετέ με παράγοροι Soph. перестаньте меня утешать; ἀ. τινὶ τὸν δασμόν Plut. освобождать кого-л. от дани; [[ἀνειμένος]] Soph., Eur., Plat.; несдержанный, разнузданный; τὸ ἀνειμένον εἴς и πρός τι Plut. неудержимое влечение к чему-л.; θάνατόν τινι ἀ. Eur. даровать кому-л. жизнь; ἀ. τὴν πόλιν τῆς φρουρᾶς Plut. вывести гарнизон из города; ἀ. κόμαν Eur., Plut.; распускать волосы; πέπλοι ἀνειμένοι Eur. распущенные одежды;<br /><b class="num">4)</b> освобождать от запоров, т. е. открывать, отворять (πύλας Hom.; [[θύρετρα]] Eur.); снимать, вскрывать (σήμαντρα Eur.);<br /><b class="num">5)</b> med. [[обнажать]] (κόλπον Hom.); сдирать шкуру, обдирать (αἶγας Hom., λαγόνας Eur.);<br /><b class="num">6)</b> отпускать; ослаблять ([[τόξον]] Her.; ἡνίας τινί Plut.); перен. смягчать (λόγον Eur.; πόλεμον Thuc.): ἀνεὶς ἵππον Soph. дав повод коню; εἰς [[τάχος]] ἀ. τοὺς ἵππους Xen. пускать коней во весь опор; ἀ. [[φυλακάς]] Eur. и φυλακήν Thuc. ослаблять бдительность; ἀ. τὸν δρόμον Plut. замедлять продвижение; τὸ ἀνειμένον τῆς γνώμης Thuc. упадок духа, уныние; ὁ [[νόμος]] ἀνεῖται Eur. закон теряет силу; ὁρᾶν, [[ὅτῳ]] τρόπῳ μὴ ἀνεθήσεται τὰ πράγματα Thuc. следить, как бы дела не пришли в расстройство;<br /><b class="num">7)</b> [[спускать с привязи]], [[натравливать]] (τὰς κύνας Xen.);<br /><b class="num">8)</b> [[оставлять невозделанным]]: ἀ. χώραν μηλοβότον Isocr. превратить страну в пастбище;<br /><b class="num">9)</b> культ. сохранять нетронутым, т. е. посвящать ([[τέμενος]] [[ἅπαν]] Thuc.; [[χωρίον]] τῷ θεῷ Plut.): [[ἄλσος]] ἀνειμένον Plat. священная роща;<br /><b class="num">10)</b> [[побуждать]], [[заставлять]] (ἄοιδὸν [[ἀειδέμεναι]], τινὰ Αἴγυπτόν δ᾽ [[ἰέναι]] Hom.);<br /><b class="num">11)</b> [[разрешать]], [[позволять]], [[допускать]] (τινὰ πρός τι Her.; τὸ [[σῶμα]] ἐπὶ ῥᾳδιουργίαν Xen.): ἀ. ἑωυτὸν ἐς παιγνίην Her. предаваться забавам; [[ἀνειμένος]] ἐς τὸ [[ἐλεύθερον]] Her. предоставленный самому себе; ἀ. τρίχας αὔξεσθαι Her. отращивать волосы; ποιεῖν τι ἀ. τινί Xen. и τινά Plat. разрешать кому-л. делать что-л.; οἱ ἐς τὴν πόλεμον ἀνειμένοι Her. посвятившие себя военному делу; ὁ εἰς τὸ [[κέρδος]] λῆμ᾽ ἔχων ἀνειμένον Eur. своекорыстный человек;<br /><b class="num">12)</b> [[слабеть]], [[утихать]], [[уменьшаться]] (οὐκ [[ἀνίει]] τὰ πνεύματα Her.; αἱ ἐπιθυμίαι ἄνείκασι Arst.): ὁ [[Κῦρος]] οὐδὲν [[μᾶλλον]] [[ἀνίει]] Xen. Кир не унимался; αἱ τιμαὶ ἀνείκασι Dem. цены упали; οὐκ [[ἀνίει]] [[ἐπιών]] Her. он неотступно преследовал (противника); ἀ. τινός Thuc., Eur., Arph.; прекращать что-л.
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 39: Line 42:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''ἀνίημι:''' -ης, ἡ (επίσης [[ἀνιεῖς]], <i>-εῖ</i> όπως από το <i>ἀνιέω</i>), <i>-ησι</i>· παρατ. <i>ανίην</i>, βʹ και γʹ ενικ. <i>-εις</i>, <i>-ει</i>, Ιων. γʹ ενικ. [[ἀνίεσκε]], επίσης <i>ἠνίει</i>· μέλ. [[ἀνήσω]], παρακ. <i>ἀνεῖκα</i>, αόρ. αʹ <i>ἀνῆκα</i>, Ιων. [[ἀνέηκα]]· ο Όμηρ. έχει επίσης ένα γʹ ενικ. μέλ. <i>ἀνέσει</i>, γʹ πληθ. αορ. [[ἄνεσαν]], ευκτ. [[ἀνέσαιμι]], μτχ. [[ἀνέσαντες]] (όπως αν προερχόταν από <i>ἀν-έζω</i>)· γʹ πληθ. αορ. βʹ <i>ἀνεῖσον</i>, προστ. <i>ἄνες</i>, Επικ. γʹ ενικ. υποτ. [[ἀνήῃ]]· απαρ. [[ἀνεῖναι]], μτχ. <i>ανείς</i> — Παθ., <i>ἀνίεμαι</i>, παρακ. <i>ἀνεῖμαι</i>, Ιων. γʹ πληθ. παρακ. [[ἀνέωνται]] (όπως αν προερχόταν από το <i>ἀν-εόω</i>)· αόρ. αʹ μτχ. <i>ἀνεθείς</i>· μέλ. <i>ἀνεθήσομαι</i> (<i>ἀνῐ-</i>, Επικ. <i>ἀνῑ-</i>, Αττ.· [[αλλά]] ο Όμηρ. έχει <i>ἀνιεῖ</i>, <i>ἀνῑέμενος</i>),<br /><b class="num">I.</b> [[στέλνω]] πάνω ή [[μπροστά]], σε Όμηρ. κ.λπ.· λέγεται για τη γη, [[αναβλύζω]], σε Ομηρ. Ύμν.· λέγεται για τα θηλυκά, [[παράγω]], σε Σοφ. — Παθ., αναπέμπομαι, παράγομαι, σε Αισχύλ. κ.λπ.· [[στέλνω]] [[πίσω]] από τον τάφο ή τον Κάτω Κόσμο, στον ίδ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> [[αναπέμπω]], αναβάζω, [[ανοίγω]], σε Όμηρ., Ευρ.<br /><b class="num">III. 1.</b> [[επιτρέπω]] να φύγει, [[αφήνω]], σε Όμηρ. κ.λπ.· με γεν. πράγμ., δεσμῶν [[ἀνίει]], τους απήλλαξε από τα [[δεσμά]] τους, σε Ομήρ. Οδ.· [[αφήνω]] ατιμώρητο, σε Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> <i>ἀν. τινι</i>, [[αφήνω]] ελεύθερο [[μεμιάς]], <i>ἀν. [[κύνας]]</i>, Λατ. [[canes]] immittere, σε Ξεν.· απ' όπου, <i>ἄφρονα τοῦτον ἀνέντες</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· με απαρ., ωθώ ή [[προτρέπω]] κάποιον να κάνει [[κάτι]], σε Όμηρ.<br /><b class="num">3.</b> ἀν. τινὰ [[πρός]] τι, [[επιτρέπω]] να φύγει για κάποιο σκοπό, σε Ηρόδ.· <i>ἀν. τινα μανίας</i>, [[απαλλάσσω]] από την [[τρέλα]], σε Ευρ.<br /><b class="num">4.</b> [[αφήνω]], [[επιτρέπω]] σε κάποιον να κάνει [[κάτι]], με αιτ. και απαρ., σε Ηρόδ. κ.λπ.· ομοίως, <i>ἀν. κόμην</i>, την [[αφήνω]] να κρέμεται χαλαρή, σε Ευρ.<br /><b class="num">5.</b> Μέσ., με αιτ., <i>κόλπον ἀνιεμένη</i>, αποκαλύπτοντας το [[στήθος]] της, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>αἶγας ἀνιέμεναι</i>, γδέρνοντας κατσίκες, σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">6.</b> [[απελευθερώνω]], [[αφήνω]] ακαλλιέργητο, λέγεται για [[έδαφος]] αφιερωμένο σε θεό, σε Θουκ. — Παθ., αφιερώνομαι, παραδίνομαι, σε Ηρόδ.· λέγεται για ζώα αφιερωμένα σε θεό, τα οποία αφήνονταν ελεύθερα και ανενόχλητα, στον ίδ.· [[ιδίως]] στην μτχ. Παθ. παρακ. [[ἀνειμένος]], σε Σοφ. κ.λπ.<br /><b class="num">7.</b> [[χαλαρώνω]], [[ηρεμώ]], [[ξεσφίγγω]], σε Ηρόδ., Πλάτ.· [[έπειτα]], [[παραμελώ]], [[εγκαταλείπω]], [[αμβλύνω]], σε Σοφ., Θουκ. κ.λπ. — Παθ., [[μεταχειρίζομαι]] απρόσεχτα, σε Θουκ.<br /><b class="num">8.</b> ομοίως αμτβ. στην Ενεργ., [[κοπάζω]], [[καταπέφτω]], λέγεται για τον άνεμο, σε Σοφ. κ.λπ.· <i>οὐδὲν ἀνιέναι</i>, μην υποχωρώντας [[καθόλου]], σε Ξεν.· με μτχ., [[εγκαταλείπω]] ή [[σταματώ]] να κάνω, [[ὕων]] οὐκ [[ἀνίει]] (ὁ [[θεός]]), σε Ηρόδ.· με γεν., [[απέχω]] από [[κάτι]], σε Ευρ., Θουκ.
|lsmtext='''ἀνίημι:''' -ης, ἡ (επίσης [[ἀνιεῖς]], <i>-εῖ</i> όπως από το <i>ἀνιέω</i>), <i>-ησι</i>· παρατ. <i>ανίην</i>, βʹ και γʹ ενικ. <i>-εις</i>, <i>-ει</i>, Ιων. γʹ ενικ. [[ἀνίεσκε]], επίσης <i>ἠνίει</i>· μέλ. [[ἀνήσω]], παρακ. <i>ἀνεῖκα</i>, αόρ. αʹ <i>ἀνῆκα</i>, Ιων. [[ἀνέηκα]]· ο Όμηρ. έχει επίσης ένα γʹ ενικ. μέλ. <i>ἀνέσει</i>, γʹ πληθ. αορ. [[ἄνεσαν]], ευκτ. [[ἀνέσαιμι]], μτχ. [[ἀνέσαντες]] (όπως αν προερχόταν από <i>ἀν-έζω</i>)· γʹ πληθ. αορ. βʹ <i>ἀνεῖσον</i>, προστ. <i>ἄνες</i>, Επικ. γʹ ενικ. υποτ. [[ἀνήῃ]]· απαρ. [[ἀνεῖναι]], μτχ. <i>ανείς</i> — Παθ., <i>ἀνίεμαι</i>, παρακ. <i>ἀνεῖμαι</i>, Ιων. γʹ πληθ. παρακ. [[ἀνέωνται]] (όπως αν προερχόταν από το <i>ἀν-εόω</i>)· αόρ. αʹ μτχ. <i>ἀνεθείς</i>· μέλ. <i>ἀνεθήσομαι</i> (<i>ἀνῐ-</i>, Επικ. <i>ἀνῑ-</i>, Αττ.· [[αλλά]] ο Όμηρ. έχει <i>ἀνιεῖ</i>, <i>ἀνῑέμενος</i>),<br /><b class="num">I.</b> [[στέλνω]] πάνω ή [[μπροστά]], σε Όμηρ. κ.λπ.· λέγεται για τη γη, [[αναβλύζω]], σε Ομηρ. Ύμν.· λέγεται για τα θηλυκά, [[παράγω]], σε Σοφ. — Παθ., αναπέμπομαι, παράγομαι, σε Αισχύλ. κ.λπ.· [[στέλνω]] [[πίσω]] από τον τάφο ή τον Κάτω Κόσμο, στον ίδ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> [[αναπέμπω]], αναβάζω, [[ανοίγω]], σε Όμηρ., Ευρ.<br /><b class="num">III. 1.</b> [[επιτρέπω]] να φύγει, [[αφήνω]], σε Όμηρ. κ.λπ.· με γεν. πράγμ., δεσμῶν [[ἀνίει]], τους απήλλαξε από τα [[δεσμά]] τους, σε Ομήρ. Οδ.· [[αφήνω]] ατιμώρητο, σε Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> <i>ἀν. τινι</i>, [[αφήνω]] ελεύθερο [[μεμιάς]], <i>ἀν. [[κύνας]]</i>, Λατ. [[canes]] immittere, σε Ξεν.· απ' όπου, <i>ἄφρονα τοῦτον ἀνέντες</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· με απαρ., ωθώ ή [[προτρέπω]] κάποιον να κάνει [[κάτι]], σε Όμηρ.<br /><b class="num">3.</b> ἀν. τινὰ [[πρός]] τι, [[επιτρέπω]] να φύγει για κάποιο σκοπό, σε Ηρόδ.· <i>ἀν. τινα μανίας</i>, [[απαλλάσσω]] από την [[τρέλα]], σε Ευρ.<br /><b class="num">4.</b> [[αφήνω]], [[επιτρέπω]] σε κάποιον να κάνει [[κάτι]], με αιτ. και απαρ., σε Ηρόδ. κ.λπ.· ομοίως, <i>ἀν. κόμην</i>, την [[αφήνω]] να κρέμεται χαλαρή, σε Ευρ.<br /><b class="num">5.</b> Μέσ., με αιτ., <i>κόλπον ἀνιεμένη</i>, αποκαλύπτοντας το [[στήθος]] της, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>αἶγας ἀνιέμεναι</i>, γδέρνοντας κατσίκες, σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">6.</b> [[απελευθερώνω]], [[αφήνω]] ακαλλιέργητο, λέγεται για [[έδαφος]] αφιερωμένο σε θεό, σε Θουκ. — Παθ., αφιερώνομαι, παραδίνομαι, σε Ηρόδ.· λέγεται για ζώα αφιερωμένα σε θεό, τα οποία αφήνονταν ελεύθερα και ανενόχλητα, στον ίδ.· [[ιδίως]] στην μτχ. Παθ. παρακ. [[ἀνειμένος]], σε Σοφ. κ.λπ.<br /><b class="num">7.</b> [[χαλαρώνω]], [[ηρεμώ]], [[ξεσφίγγω]], σε Ηρόδ., Πλάτ.· [[έπειτα]], [[παραμελώ]], [[εγκαταλείπω]], [[αμβλύνω]], σε Σοφ., Θουκ. κ.λπ. — Παθ., [[μεταχειρίζομαι]] απρόσεχτα, σε Θουκ.<br /><b class="num">8.</b> ομοίως αμτβ. στην Ενεργ., [[κοπάζω]], [[καταπέφτω]], λέγεται για τον άνεμο, σε Σοφ. κ.λπ.· <i>οὐδὲν ἀνιέναι</i>, μην υποχωρώντας [[καθόλου]], σε Ξεν.· με μτχ., [[εγκαταλείπω]] ή [[σταματώ]] να κάνω, [[ὕων]] οὐκ [[ἀνίει]] (ὁ [[θεός]]), σε Ηρόδ.· με γεν., [[απέχω]] από [[κάτι]], σε Ευρ., Θουκ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἀνίημι:'''<br /><b class="num">1)</b> [[пускать или посылать вверх]], [[испускать]] (ἀήτας Hom.; [[ἄφρον]] Aesch.; πνεῦμ᾽ ἐκ πνευμόνων Eur.): [[κρῆναι]], ἃς ἀνῆκε [[θεός]] Eur. источники, которые забили по велению божества; φόνου σταγόνας ἀ. Soph. покрываться каплями крови; [[πῦρ]] καὶ φλόγα ἀπ᾽ [[αὐτοῦ]] [[ἀνεῖναι]] Thuc. воспламениться;<br /><b class="num">2)</b> [[выпускать]], [[рождать]], [[производить]] (καρπόν HH; κνώδαλα Aesch.; βλαστούς Plut.); med. возникать: [[κίνδυνος]] ἀνεῖταί τινος Arph. возникает опасность для чего-л.;<br /><b class="num">3)</b> [[отпускать]], [[освобождать]] (δεσμῶν, sc. τινα Hom.; ἐκ [[κατώρυχος]] στέγης τινα Soph.; τὸν [[αἴτιον]] Lys.): [[ὕπνος]] ἀνῆκέ με Hom., Plat.; сон оставил меня, т. е. я проснулся; ὥς μιν ὁ [[οἶνος]] ἀνῆκε Her. когда хмель вышел у него из головы; ἄνετέ με παράγοροι Soph. перестаньте меня утешать; ἀ. τινὶ τὸν δασμόν Plut. освобождать кого-л. от дани; [[ἀνειμένος]] Soph., Eur., Plat.; несдержанный, разнузданный; τὸ ἀνειμένον εἴς и πρός τι Plut. неудержимое влечение к чему-л.; θάνατόν τινι ἀ. Eur. даровать кому-л. жизнь; ἀ. τὴν πόλιν τῆς φρουρᾶς Plut. вывести гарнизон из города; ἀ. κόμαν Eur., Plut.; распускать волосы; πέπλοι ἀνειμένοι Eur. распущенные одежды;<br /><b class="num">4)</b> освобождать от запоров, т. е. открывать, отворять (πύλας Hom.; [[θύρετρα]] Eur.); снимать, вскрывать (σήμαντρα Eur.);<br /><b class="num">5)</b> med. [[обнажать]] (κόλπον Hom.); сдирать шкуру, обдирать (αἶγας Hom., λαγόνας Eur.);<br /><b class="num">6)</b> отпускать; ослаблять ([[τόξον]] Her.; ἡνίας τινί Plut.); перен. смягчать (λόγον Eur.; πόλεμον Thuc.): ἀνεὶς ἵππον Soph. дав повод коню; εἰς [[τάχος]] ἀ. τοὺς ἵππους Xen. пускать коней во весь опор; ἀ. [[φυλακάς]] Eur. и φυλακήν Thuc. ослаблять бдительность; ἀ. τὸν δρόμον Plut. замедлять продвижение; τὸ ἀνειμένον τῆς γνώμης Thuc. упадок духа, уныние; ὁ [[νόμος]] ἀνεῖται Eur. закон теряет силу; ὁρᾶν, [[ὅτῳ]] τρόπῳ μὴ ἀνεθήσεται τὰ πράγματα Thuc. следить, как бы дела не пришли в расстройство;<br /><b class="num">7)</b> [[спускать с привязи]], [[натравливать]] (τὰς κύνας Xen.);<br /><b class="num">8)</b> [[оставлять невозделанным]]: ἀ. χώραν μηλοβότον Isocr. превратить страну в пастбище;<br /><b class="num">9)</b> культ. сохранять нетронутым, т. е. посвящать ([[τέμενος]] [[ἅπαν]] Thuc.; [[χωρίον]] τῷ θεῷ Plut.): [[ἄλσος]] ἀνειμένον Plat. священная роща;<br /><b class="num">10)</b> [[побуждать]], [[заставлять]] (ἄοιδὸν [[ἀειδέμεναι]], τινὰ Αἴγυπτόν δ᾽ [[ἰέναι]] Hom.);<br /><b class="num">11)</b> [[разрешать]], [[позволять]], [[допускать]] (τινὰ πρός τι Her.; τὸ [[σῶμα]] ἐπὶ ῥᾳδιουργίαν Xen.): ἀ. ἑωυτὸν ἐς παιγνίην Her. предаваться забавам; [[ἀνειμένος]] ἐς τὸ [[ἐλεύθερον]] Her. предоставленный самому себе; ἀ. τρίχας αὔξεσθαι Her. отращивать волосы; ποιεῖν τι ἀ. τινί Xen. и τινά Plat. разрешать кому-л. делать что-л.; οἱ ἐς τὴν πόλεμον ἀνειμένοι Her. посвятившие себя военному делу; ὁ εἰς τὸ [[κέρδος]] λῆμ᾽ ἔχων ἀνειμένον Eur. своекорыстный человек;<br /><b class="num">12)</b> [[слабеть]], [[утихать]], [[уменьшаться]] (οὐκ [[ἀνίει]] τὰ πνεύματα Her.; αἱ ἐπιθυμίαι ἄνείκασι Arst.): ὁ [[Κῦρος]] οὐδὲν [[μᾶλλον]] [[ἀνίει]] Xen. Кир не унимался; αἱ τιμαὶ ἀνείκασι Dem. цены упали; οὐκ [[ἀνίει]] [[ἐπιών]] Her. он неотступно преследовал (противника); ἀ. τινός Thuc., Eur., Arph.; прекращать что-л.
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
Retrieved from "https://lsj.gr/wiki/Special:MobileDiff/2693874"