ἀνάξιος: Difference between revisions

|Definition=(A), ον, also α, ον freq. in Att.: <span class="sense"><span class="bld">I</span> of persons, [[unworthy]], [[not deemed]] or <b class="b2">held worthy;</b> <b class="b3">ἀνάξιον σοῦ</b> [[too good for]] thee, <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>1009</span>: also c. inf., <b class="b3">ἀ. γὰρ πᾶσίν ἐστε δυστυχεῖν</b> [[undeserving]] in the eyes of all to suffer, <span class="bibl">S.<span class="title">OC</span>1446</span>; νικᾶν <span class="bibl">Pl.<span class="title">Prt.</span>356a</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> abs., [[worthless]], [[despicable]], <span class="bibl">Hdt.7.9</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>439</span>, etc.; ἁπερεί τις ἔποικος ἀναξία <span class="bibl">Id.<span class="title">El.</span> 189</span> (lyr.). Adv. -ίως <span class="bibl">Id.<span class="title">Aj.</span>1392</span>, etc. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> [[undeserving of evil]], <span class="bibl">Id.<span class="title">Ant.</span>694</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">Heracl.</span>526</span>, <span class="bibl">Th.3.59</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> of things, [[undeserved]], ἀνάξια σφέων αὐτῶν πεπονθότες <span class="bibl">Hdt.1.73</span>, cf. <span class="bibl">114</span>, <span class="bibl">Lys.21.25</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Cri.</span> 53e</span>: also abs., ἀνάξια παθεῖν <span class="bibl">E.<span class="title">IA</span>852</span>, al., <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span>184a</span>. Adv. -ίως, ἐφθάρησαν ἀ. ἑωυτῶν <span class="bibl">Hdt.7.10</span>.έ. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[unworthy]], πολλὰ καὶ ἀ. ἐμοῦ <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ap.</span>38e</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> [[worthless]], τὸ ἀ. ἀκερδές <span class="bibl">Id.<span class="title">Hipparch.</span>231e</span>.</span><br /><span class="bld">ἀνάξιος</span> (B), ον, (ἄναξ) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[kingly]], [[royal]], Sch.<span class="bibl">Il.23.630</span>.</span>

|dgtxt=-ον [[real]], [[de reyes]] ἀγῶνες Sch.Bek.<i>Il</i>.23.630.<br />-ον<br /><b class="num">• Morfología:</b> [tb. -ος, -α, -ον]<br /><b class="num">I</b> de pers.<br /><b class="num">1</b> abs. [[indigno]], [[despreciable]], [[inferior]] οἱ κακοί ... ἐς τὰς τιμὰς ὁκόσῳ ἂν μᾶλλον ἀνάξιοι ἐόντες ἴωσι Democr.B 254, ἀ. φώς S.<i>Ph</i>.439, [[ἁπερεί]] τις ἔποικος [[ἀναξία]] como una extranjera sin ningún derecho</i> S.<i>El</i>.189, cf. Hdt.7.9, εἴ τις ἄρ' ἐστίν [[ἀνάξιος]] D.20.138<br /><b class="num">•</b>subst. ὁ ἀ.: χρὴ ... τῷ δὲ ἀναξίῳ μῶμον ἐπιτιθέναι Gorg.B 11.1, καταδουλοῦσθαι τοὺς ἀναξίους Arist.<i>Pol</i>.1333^b40, ὑφ' οὕτως ἀναξίων ὑβριζομένους Plb.15.26.10.<br /><b class="num">2</b> c. constr. [[que no merece]], [[no merecedor]] c. inf. νικᾶν Pl.<i>Prt</i>.356a, [[ἀνάξιος]] ἦν υἱὸς εἰσποιηθῆναι Θρασυλόχῳ Isoc.19.36, ἀνάξιαι γὰρ πᾶσίν ἐστε δυστυχεῖν todos (piensan) que no merecéis sufrir</i> S.<i>OC</i> 1446<br /><b class="num">•</b>c. gen. de abstr. ἔρωτος Theoc.23.20, ζωῆς <i>Ep.Diog</i>.9.1, πολιτείας D.C.60.17.5<br /><b class="num">•</b>c. gen. de pers. παῖδα ... ἀνάξιον μὲν σοῦ un niño que no te mereces</i> S.<i>Ph</i>.1009.<br /><b class="num">II</b> de abstr. y neutros<br /><b class="num">1</b> [[inmerecido]], [[indigno]] abs. παθοῦσ' ἀνάξια E.<i>IA</i> 852, ἀνάξι' ἂν πάθοι Pl.<i>Tht</i>.184a, ἀ. κακοπραγίαι, ἀ. εὐπραγίαι Arist.<i>Rh</i>.1386^b9, c. gen. ἀνάξια σφέων αὐτῶν πεπονθότες Hdt.1.73, cf. 114, Lys.21.25, Pl.<i>Cri</i>.53e, Is.3.27, Plu.2.190d, 229b.<br /><b class="num">2</b> [[sin valor]], [[inútil]] σπουδή Pl.<i>Euthd</i>.304e, τὸ μὲν ἄξιον ... κερδαλέον ἐστὶν ... τὸ δέ ἀ. ἀκερδές Pl.<i>Hipparch</i>.231e.<br /><b class="num">3</b> [[impropio]] ἔργον ἀ. τῆ[ς] ... παιδείας <i>PGrenf</i>.2.78.7 (IV d.C.).<br /><b class="num">III</b> adv. -ως<br /><b class="num">1</b> [[indignamente]] τὸν ἄνδρα λώβαις ἐκβαλεῖν ἀ. S.<i>Ai</i>.1392, ἀ. λεγομένων cosas dichas en forma indigna</i> Pl.<i>R</i>.388d, τοῖς ἀ. πράττουσι Arist.<i>Rh</i>.1386^b13, ὃς ἂν ἐσθίῃ τὸν ἄρτον ἢ πίνῃ ... ἀ. 1<i>Ep.Cor</i>.11.27.<br /><b class="num">2</b> [[inmerecidamente]] c. gen. ἐφθάρησαν ἀ. ἑωυτῶν perecieron en forma que no merecían</i> Hdt.7.10ε, abs. τοῖς ἀ. μὲν δυστυχοῦσιν Isoc.11.1.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0200.png Seite 200]] (fem. auch [[ἀναξία]], f. Heind. zu Plat. Prot. 356 a u. Stallbaum u. Lob. Phryn. 106), unwürdig, sowohl act., nicht verdienend, als pass., unverdient, τινός, Soph. Phil. 997; Plat. Apol. 38 e u. öfter; – c. inf., Soph. O. C. 1448; ἀναξίων ὄντων νικᾶν Plat. Prot. 355 e. – Absol. tadelt es immer: unwerth, nichtswürdig, Soph. Phil. 437; Her. 7, 9; ἄνθρωποι ἀνάξιοι Plat. Gorg. 523 c; ἀνάξια [[παθεῖν]], Unverdientes, Ungebührliches leiden, Theaet. 184 a, u. so auch Sp. – Adv. ἀναξίως, auf unwürdige od. unverdiente Weise, Soph. Phil. u. oft in Prosa. königlich, von [[ἄναξ]], Schol. Ven. Il. 23, 630.

|lstext='''ἀνάξιος''': -ον, [[ὡσαύτως]], συχν. παρ’ Ἀττ. -α, ον. ΙΙ. ἐπὶ προσώπων, [[ἀνάξιος]], ὁ μὴ θεωρούμενος [[ἄξιος]], μετὰ γεν. ἀν. [[σφέων]] αὐτῶν [[ἑαυτοῦ]] Ἡρ. 1. 73, 114· ἀνάξιον σοῦ, ὑπέρτερον τῆς σῆς ἀξίας, ἀντιτίθεται δὲ τῷ [[κατάξιος]], ὡς: ἀνάξιον μὲν σοῦ, κατάξιον δ’ ἐμοῦ Σοφ. Φιλ. 1009· ἀν. ἐμοῦ, ἀνάρμοστα, Πλάτ. Ἀπολ. 38E, κτλ.: - [[ὡσαύτως]] μετ’ ἀπαρ., ἀνάξιαι γὰρ πᾶσίν ἐστε δυστυχεῖν, κατὰ τὴν κρίσιν πάντων ἀναξίως (ἀδίκως) δυστυχεῖτε, Σοφ. Ο. Κ. 1446· [[νικᾶν]] Πλάτ. Πρωτ. 356A: - Ἐπίρρ., ἐφθάρησαν ἀναξίως, ἑωυτῶν Ἡρόδ. 7. 10, 5. 2) ἀπο., [[ἀνάξιος]], μὴ ἔχων ἀξίαν, εἰς οὐδὲν [[χρήσιμος]], [[ἄξιος]] [[καταφρονήσεως]], «τιποτένιος», [[αὐτόθι]] 7. 9, Σοφ. Φ. 439, κτλ.· ἀλλ’ ἀπερεί τις [[ἔποικος]] [[ἀναξία]] οἰκονομῶ θαλάμους πατρὸς ὁ αὐτ. Ἠλ. 189: - Ἐπίρρ. - ίως ὁ αὐτ. Αἴ. 1432 καὶ ἀλλ. 3) [[ὅστις]] δὲν [[εἶναι]] [[πρέπον]] ἢ δίκαιον νὰ πάθῃ κακόν τι, ὁ αὐτ. Ἀντ. 694, Εὐρ. Ἡρακλ. 526, Θουκ. 3. 59. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, παρ’ ἀξίαν, [[πρᾶγμα]] τοῦ ὁποίου δὲν εἶναί τις [[ἄξιος]], ἀνάξια παθεῖν Εὐρ. Ι. Α. 852, καὶ ἀλλ., Πλάτ. Θεαίτ. 184Α· ἀν. παθεῖν τῶν ὑπηργμένων Λυσ. 164. 7. 2) τὸ [[ἄνευ]] ἀξίας μηδεμίαν ἀξίαν ἔχον· τὸ ἀν. ἀκερδὲς Πλάτ. Ἵπαρχ. 231E.

|lsmtext='''ἀνάξιος:''' -ον και -α, -ον·<br /><b class="num">I. 1.</b> λέγεται για πρόσωπα, [[ανάξιος]], μη θεωρούμενος [[άξιος]] για, με γεν., σε Ηρόδ.· <i>ἀνάξιον σοῦ</i>, [[πολύ]] καλύτερο από εσένα, σε Σοφ.· με απαρ., [[ἀνάξιος]] δυστυχεῖν, αυτός που δεν αξίζει να υποφέρει, στον ίδ.· επίρρ. ἐφθάρησαν [[ἀναξίως]] ἑωυτῶν, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> απόλ., [[ανάξιος]], μη [[χρήσιμος]], [[ευκαταφρόνητος]], στον ίδ., σε Σοφ.· επίρρ. <i>-ίως</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">3.</b> αυτός που δεν αξίζει να πάθει [[κακό]], στον ίδ., σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> λέγεται για πράγματα, μη άξια, ἀνάξια [[παθεῖν]], σε Ευρ. κ.λπ.

|mdlsjtxt=<br /><b class="num">I.</b> of persons,<br /><b class="num">I.</b> [[unworthy]], not deemed or held [[worthy]] of, c. gen., Hdt.; ἀνάξιον σοῦ too [[good]] for thee, Soph.; c. inf., [[ἀνάξιος]] δυστυχεῖν [[undeserving]] to [[suffer]], Soph.:—adv., [[ἀναξίως]] ἑωυτῶν Hdt.<br /><b class="num">2.</b> absol. [[unworthy]], [[worthless]], Hdt., Soph.:—adv. -ίως, Soph.<br /><b class="num">3.</b> [[undeserving]] of [[evil]], Soph., Eur.<br /><b class="num">II.</b> of things, [[undeserved]], ἀνάξια [[παθεῖν]] Eur., etc.