Anonymous

Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

fugio: Difference between revisions

From LSJ
No change in size ,  19 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2"
(2)
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=fugio fugere, fugi, fugitus V :: flee, fly, run away; avoid, shun; go into exile
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>fŭgĭo</b>: fūgi, fŭgĭtum (<br /><b>I</b> gen. plur. [[part]]. sync. fugientum, Hor. C. 3, 18, 1; [[part]]. fut. fugiturus, Ov. H. 2, 47 al.), 3, v. n. and a. [[root]] FUG; Gr. ΦΥΓ, [[φεύγω]]; Sanscr. bhuj; syn.: [[flecto]], [[curvo]]; v. [[fuga]], to [[flee]] or [[fly]], to [[take]] [[flight]], [[run]] [[away]].<br /><b>I</b> Neutr.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Lit.: propera [[igitur]] fugere [[hinc]], si te di amant, Plaut. Ep. 3, 4, 78; cf.: a [[foro]], id. Pers. 3, 3, 31: [[senex]] [[exit]] [[foras]]: ego [[fugio]], I am [[off]], Ter. Heaut. 5, 2, 47: cervam videre fugere, sectari [[canes]], id. Phorm. prol. 7: qui fugisse cum magna [[pecunia]] dicitur ac se contulisse Tarquinios, Cic. Rep. 2, 19: [[Aeneas]] [[fugiens]] a Troja, id. Verr. 2, 4, 33, § 72: omnes hostes terga verterunt, nec [[prius]] fugere destiterunt, [[quam]] ad [[flumen]] Rhenum pervenerint, Caes. B. G. 1, 53, 1: [[oppido]] fugit, id. B. C. 3, 29, 1: ex ipsa caede, to [[flee]], [[escape]], id. B. G. 7, 38, 3; cf.: ex [[proelio]] Mutinensi, Cic. Fam. 10, 14, 1: e conspectu, Ter. Hec. 1, 2, 107: Uticam, Hor. Ep. 1, 20, 13: [[fenum]] habet in [[cornu]]; [[longe]] fuge, id. S. 1, 4, 34: nec [[furtum]] feci nec fugi, [[run]] [[away]] (of slaves), id. Ep. 1, 16, 46; cf.: formidare servos, Ne te compilent fugientes, id. S. 1, 1, 78; Sen. Tranq. 8.— Prov.: ita fugias ne [[praeter]] casam, i. e. in fleeing from one [[danger]] [[beware]] of falling [[into]] [[another]], Ter. Phorm. 5, 2, 3 Ruhnk. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> In partic., [[like]] the Gr. φεύγειν, to [[become]] a [[fugitive]], [[leave]] one's [[country]], go [[into]] [[exile]]: fugiendum de civitate, cedendum bonis aut omnia perferenda, Quint. 6, 1, 19; so, ex [[patria]], Nep. Att. 4, 4: a [[patria]], Ov. Tr. 1, 5, 66: in [[exilium]], Juv. 10, 160; cf. under II. A. b.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Transf., in gen., to [[pass]] [[quickly]], to [[speed]], to [[hasten]] [[away]], [[flee]] [[away]]; cf.: [[numquam]] [[Vergilius]] diem dicit [[ire]], sed fugere, [[quod]] currendi [[genus]] concitatissimum est, Sen. Ep. 108 med. ([[mostly]] [[poet]]. and of inanim. and abstr. things): [[tenuis]] [[fugiens]] per gramina [[rivus]], Verg. G. 4, 19: [[Tantalus]] a labris [[sitiens]] fugientia captat Flumina, Hor. S. 1, 1, 68: concidunt venti fugiuntque [[nubes]], id. C. 1, 12, 30: spernit humum fugiente pennā, hasting [[away]], [[rapidly]] [[soaring]], id. ib. 3, 2, 24: nullum [[sine]] vulnere fugit Missile, Stat. Th. 9, 770: insequitur fugientem lumine pinum (i. e. navem), Ov. M. 11, 469: fugere ad puppim colles campique videntur, Lucr. 4, 389: fugiunt [[freno]] non remorante [[dies]], Ov. F. 6, 772: sed fugit [[interea]], fugit irreparabile [[tempus]], Verg. G. 3, 284: [[annus]], Hor. S. 2, 6, 40: [[hora]], id. C. 3, 29, 48: [[aetas]], id. ib. 1, 11, 7.—Of persons: evolat [[ante]] omnes rapidoque per aëra cursu Callaicus [[Lampon]] fugit, hastens [[away]], Sil. 16, 335. [[Here]] perh. belongs: [[acer]] Gelonus, Cum fugit in Rhodopen [[atque]] in deserta Getarum, i. e. [[swiftly]] roves (as a nomade), Verg. G. 3, 462 (acc. to [[another]] explan., flees, driven from his [[abode]]).—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> Pregn., to [[vanish]], [[disappear]], to [[pass]] [[away]], [[perish]]: e pratis cana [[pruina]] fugit, Ov. F. 6, 730: fugiunt de corpore setae, id. M. 1, 739; cf.: jam fessae [[tandem]] fugiunt de corpore [[vires]], Verg. Cir. 447; for [[which]]: calidusque e corpore [[sanguis]] Inducto pallore fugit, Ov. M. 14, 755: fugerat [[ore]] [[color]], id. H. 11, 27: [[nisi]] [[causa]] morbi Fugerit venis, Hor. C. 2, 2, 15: fugiunt cum [[sanguine]] [[vires]], Ov. M. 7, 859: [[amor]], Prop. 1, 12, 12: memoriane fugerit in annalibus digerendis, an, etc., Liv. 9, 44, 4: gratissima sunt poma, cum fugiunt, i. e. [[when]] [[they]] wilt, [[become]] wilted, Sen. Ep. 12; cf.: [[vinum]] [[fugiens]], under P. a.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> Trop. ([[rare]] [[but]] [[class]].): nos naturam sequamur, et ab omni, [[quod]] abhorret ab oculorum auriumque approbatione, fugiamus, Cic. Off. 1, 35, 128; cf.: omne [[animal]] appetit quaedam et fugit a quibusdam; [[quod]] [[autem]] refugit, id [[contra]] naturam est, etc., id. N. D. 3, 13, 33; Quint. 11, 1, 54: ad verba, to [[have]] [[recourse]] to, Petr. 132.<br /><b>II</b> Act., to [[flee]] from, [[seek]] to [[avoid]]; to [[avoid]], [[shun]] [[any]] [[thing]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Lit. ([[mostly]] [[poet]].): erravi, [[post]] cognovi, et [[fugio]] cognitum, Enn. ap. Auct. Her. 2, 24, 38 (Trag. v. 160 Vahl.): cum [[Domitius]] concilia conventusque hominum fugeret, Caes. B. C. 1, 19, 2: neminem [[neque]] populum [[neque]] privatum [[fugio]], Liv. 9, 1, 7: vesanum fugiunt poëtam qui sapiunt, Hor. A. P. 455: percontatorem, id. Ep. 1, 18, 69: hostem, id. S. 1, 3, 10: [[lupus]] me fugit inermem, id. C. 1, 22, 12: [[nunc]] et [[ovis]] [[ultro]] fugiat [[lupus]], Verg. E. 8, 52: ([[Peleus]]) Hippolyten dum fugit [[abstinens]], Hor. C. 3, 7, 18: scriptorum [[chorus]] [[omnis]] amat [[nemus]] et fugit urbes, id. Ep. 2, 77; id. S. 1, 6, 126: [[data]] pocula, Ov. M. 14, 287; cf. vina, id. ib. 15, 323.—Pass.: sic litora [[vento]] Incipiente fremunt, fugitur cum [[portus]], i. e. is [[left]], Stat. Th. 7, 140. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> In partic. (cf. [[supra]], I. A. b.), to [[leave]] one's [[country]]: nos patriam fugimus, Verg. E. 1, 4: [[Teucer]] Salamina patremque cum fugeret, Hor. C. 1, 7, 22.—Hence: [[quis]] [[exsul]] Se [[quoque]] fugit? Hor. C. 2, 16, 20.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Transf. ([[causa]] pro effectu), to [[flee]] [[away]] from, to [[escape]], = [[effugio]] ([[poet]].; [[but]] cf. [[infra]], B. 2.): hac [[Quirinus]] Martis equis Acheronta fugit, Hor. C. 3, 3, 16: insidiatorem, id. S. 2, 5, 25: cuncta [[manus]] avidas fugient heredis, id. C. 4, 7, 19.—And in a poetically [[inverted]] [[mode]] of [[expression]]: nullum Saeva [[caput]] [[Proserpina]] fugit (= [[nemo]] tam [[gravis]] est, ad quem [[mors]] non accedat), [[none]] does [[cruel]] [[Proserpine]] [[flee]] [[away]] from, [[avoid]] (i. e. [[none]] escapes [[death]]), Hor. C. 1, 28, 20.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Trop., to [[flee]] from, [[avoid]], [[shun]] ([[very]] freq. and [[class]].): conspectum multitudinis, Caes. B. G. 7, 30, 1: ignominiam ac [[dedecus]], Cic. Rep. 5, 4: nullam molestiam, id. ib. 3, 5; cf. laborem, Ter. Heaut. 1, 1, 114; Verg. A. 3, 459 (opp. ferre): recordationes, Cic. Att. 12, 18: vituperationem tarditatis, id. de Or. 2, 24, 101; cf.: majoris opprobria culpae, Hor. Ep. 1, 9, 10: judicium [[senatus]], Liv. 8, 33, 8: [[vitium]], Quint. 2, 15, 16: hanc voluptatem ([[with]] reformidare), id. 8, 5, 32: disciplinas omnes ([[Epicurus]]), id. 2, 17, 15: nuptias, Ter. And. 4, 4, 27; cf.: usum conjugis, Ov. M. 10, 565: conubia, id. ib. 14, 69: [[amplexus]] senis, Tib. 1, 9, 74: nec sequar aut fugiam, quae diligit [[ipse]] vel odit, Hor. Ep. 1, 1, 72: spondeum et dactylum (opp. sequi), Quint. 9, 4, 87.—Pass.: simili inscitiā [[mors]] fugitur, [[quasi]] [[dissolutio]] naturae, Cic. Leg. 1, 11, 31: [[quemadmodum]] ratione in vivendo fugitur [[invidia]], sic, etc., Auct. Her. 4, 38, 50: [[quod]] si curam fugimus, [[virtus]] fugienda est, Cic. Lael. 13, 47: fugiendas esse nimias amicitias, id. ib. 13, 45: fugienda [[semper]] injuria est, id. Off. 1, 8, 25; id. Verr. 2, 3, 43, § 103: vitiosum [[genus]] fugiendum, id. Or. 56, 189; cf. Quint. 11, 3, 128: petenda ac fugienda, id. 3, 6, 49.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Like the Gr. φεύγειν, [[with]] inf. ([[mostly]] [[poet]].), to [[avoid]] doing [[something]], to [[omit]], [[forbear]], [[beware]], = omittere, cavere: illud in his rebus [[longe]] fuge credere, etc., Lucr. 1, 1052: o fuge te tenerae puerorum credere turbae, Tib. 1, 4, 9: [[quid]] [[sit]] futurum [[cras]], fuge quaerere, Hor. C. 1, 9, 13; cf. also: fuge suspicari, etc., id. ib. 2, 4, 22: mene [[igitur]] socium summis adjungere rebus, Nise, fugis? Verg. A. 9, 200; cf. Ov. H. 9, 75: fugeres radice vel herbā Proficiente [[nihil]] curarier, Hor. Ep. 2, 2, 150; cf.: [[neque]] illud fugerim dicere, ut [[Caelius]], etc., Cic. de Or. 3, 38, 153: huic donis patris triumphum decorare fugiendum fuit? id. Mur. 5, 11.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Transf. ([[causa]] pro effectu; cf. [[supra]], II. A. 2.), to [[escape]] ([[poet]]. also of things as subjects): tanta est animi [[tenuitas]], ut fugiat aciem, Cic. Tusc. 1, 22, 50; Ov. F. 2, 80: sed [[tamen]] [[admiror]], quo pacto judicium illud Fugerit, Hor. S. 1, 4, 100: quos viros [[vigilantia]] fugit, whom [[any]] [[vigilance]] escapes, Verg. G. 2, 265; cf. id. E. 9, 54.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> Esp. freq., res me fugit, it escapes me, escapes my [[notice]]; I do not [[observe]] it, do not [[know]] it (cf.: [[latet]], praeterit): [[novus]] [[ille]] [[populus]] vidit [[tamen]] id, [[quod]] fugit Lacedaemonium Lycurgum, Cic. Rep. 2, 12; cf.: illos id fugerat, id. Fin. 4, 23, 63: hominem amentem hoc fugit, id. Verr. 2, 4, 12, § 27: quem res nulla fugeret, id. Rep. 2, 1: quae ([[ratio]]) [[neque]] Solonem Atheniensem fugerat, [[neque]] [[nostrum]] senatum, id. ib. 2, 34; 1, 16: non fugisset hoc Graecos homines, si, etc., id. de Or. 1, 59, 253: neminem haec [[utilitas]] fugit, Quint. 2, 5, 17: [[nisi]] quae me [[forte]] fugiunt, hae sunt [[fere]] de [[animo]] sententiae, Cic. Tusc. 1, 11, 22; Quint. 9, 2, 107; 7, 1, 40: nullam rem esse declarant in usu positam militari, quae hujus viri scientiam fugere possit, Cic. de Imp. Pomp. 10, 28: quae ([[partitio]]) fugiet memoriam judicis, Quint. 4, 5, 3; cf. Gell. 1, 18, 6.—With a [[subject]]-[[clause]]: de Dionysio, fugit me ad te [[antea]] scribere, Cic. Att. 7, 18, 3; 5, 12, 3: illud alterum [[quam]] [[sit]] [[difficile]], te non fugit, id. ib. 12, 42, 2.—Hence, fŭgĭens, entis, P. a., fleeing, fleeting, vanishing.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Lit.: [[accipiter]], Lucr. 3, 752: membra deficiunt, fugienti languida vitā, id. 5, 887: [[vinum]], growing [[flat]], [[spoiling]], Cic. Off. 3, 23, 91: ocelli, [[dying]], Ov. Am. 3, 9, 49: [[portus]] [[fugiens]] ad litora, [[running]] [[back]], retreating, Prop. 4 (5), 6, 15.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Subst. in the [[later]] jurid. lang., [[like]] the Gr. ὁ φεύγων, the [[defendant]]: [[omnimodo]] hoc et ab actore et a fugiente exigi, Cod. Just. 2, 58, § 4 (for [[which]], [[reus]], § 7).—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Trop., [[with]] gen.: [[nemo]] erat [[adeo]] [[tardus]] aut [[fugiens]] laboris, [[quin]], etc., [[averse]] to [[labor]], [[indolent]], Caes. B. C. 1, 69, 3: doloris, Lact. 3, 8, 13: solitudinis ([[with]] appeteus communionis ac societatis), id. 6, 10, 18.— Comp., [[sup]]., and adv. do not [[occur]].
|lshtext=<b>fŭgĭo</b>: fūgi, fŭgĭtum (<br /><b>I</b> gen. plur. [[part]]. sync. fugientum, Hor. C. 3, 18, 1; [[part]]. fut. fugiturus, Ov. H. 2, 47 al.), 3, v. n. and a. [[root]] FUG; Gr. ΦΥΓ, [[φεύγω]]; Sanscr. bhuj; syn.: [[flecto]], [[curvo]]; v. [[fuga]], to [[flee]] or [[fly]], to [[take]] [[flight]], [[run]] [[away]].<br /><b>I</b> Neutr.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Lit.: propera [[igitur]] fugere [[hinc]], si te di amant, Plaut. Ep. 3, 4, 78; cf.: a [[foro]], id. Pers. 3, 3, 31: [[senex]] [[exit]] [[foras]]: ego [[fugio]], I am [[off]], Ter. Heaut. 5, 2, 47: cervam videre fugere, sectari [[canes]], id. Phorm. prol. 7: qui fugisse cum magna [[pecunia]] dicitur ac se contulisse Tarquinios, Cic. Rep. 2, 19: [[Aeneas]] [[fugiens]] a Troja, id. Verr. 2, 4, 33, § 72: omnes hostes terga verterunt, nec [[prius]] fugere destiterunt, [[quam]] ad [[flumen]] Rhenum pervenerint, Caes. B. G. 1, 53, 1: [[oppido]] fugit, id. B. C. 3, 29, 1: ex ipsa caede, to [[flee]], [[escape]], id. B. G. 7, 38, 3; cf.: ex [[proelio]] Mutinensi, Cic. Fam. 10, 14, 1: e conspectu, Ter. Hec. 1, 2, 107: Uticam, Hor. Ep. 1, 20, 13: [[fenum]] habet in [[cornu]]; [[longe]] fuge, id. S. 1, 4, 34: nec [[furtum]] feci nec fugi, [[run]] [[away]] (of slaves), id. Ep. 1, 16, 46; cf.: formidare servos, Ne te compilent fugientes, id. S. 1, 1, 78; Sen. Tranq. 8.— Prov.: ita fugias ne [[praeter]] casam, i. e. in fleeing from one [[danger]] [[beware]] of falling [[into]] [[another]], Ter. Phorm. 5, 2, 3 Ruhnk. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> In partic., [[like]] the Gr. φεύγειν, to [[become]] a [[fugitive]], [[leave]] one's [[country]], go [[into]] [[exile]]: fugiendum de civitate, cedendum bonis aut omnia perferenda, Quint. 6, 1, 19; so, ex [[patria]], Nep. Att. 4, 4: a [[patria]], Ov. Tr. 1, 5, 66: in [[exilium]], Juv. 10, 160; cf. under II. A. b.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Transf., in gen., to [[pass]] [[quickly]], to [[speed]], to [[hasten]] [[away]], [[flee]] [[away]]; cf.: [[numquam]] [[Vergilius]] diem dicit [[ire]], sed fugere, [[quod]] currendi [[genus]] concitatissimum est, Sen. Ep. 108 med. ([[mostly]] [[poet]]. and of inanim. and abstr. things): [[tenuis]] [[fugiens]] per gramina [[rivus]], Verg. G. 4, 19: [[Tantalus]] a labris [[sitiens]] fugientia captat Flumina, Hor. S. 1, 1, 68: concidunt venti fugiuntque [[nubes]], id. C. 1, 12, 30: spernit humum fugiente pennā, hasting [[away]], [[rapidly]] [[soaring]], id. ib. 3, 2, 24: nullum [[sine]] vulnere fugit Missile, Stat. Th. 9, 770: insequitur fugientem lumine pinum (i. e. navem), Ov. M. 11, 469: fugere ad puppim colles campique videntur, Lucr. 4, 389: fugiunt [[freno]] non remorante [[dies]], Ov. F. 6, 772: sed fugit [[interea]], fugit irreparabile [[tempus]], Verg. G. 3, 284: [[annus]], Hor. S. 2, 6, 40: [[hora]], id. C. 3, 29, 48: [[aetas]], id. ib. 1, 11, 7.—Of persons: evolat [[ante]] omnes rapidoque per aëra cursu Callaicus [[Lampon]] fugit, hastens [[away]], Sil. 16, 335. [[Here]] perh. belongs: [[acer]] Gelonus, Cum fugit in Rhodopen [[atque]] in deserta Getarum, i. e. [[swiftly]] roves (as a nomade), Verg. G. 3, 462 (acc. to [[another]] explan., flees, driven from his [[abode]]).—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> Pregn., to [[vanish]], [[disappear]], to [[pass]] [[away]], [[perish]]: e pratis cana [[pruina]] fugit, Ov. F. 6, 730: fugiunt de corpore setae, id. M. 1, 739; cf.: jam fessae [[tandem]] fugiunt de corpore [[vires]], Verg. Cir. 447; for [[which]]: calidusque e corpore [[sanguis]] Inducto pallore fugit, Ov. M. 14, 755: fugerat [[ore]] [[color]], id. H. 11, 27: [[nisi]] [[causa]] morbi Fugerit venis, Hor. C. 2, 2, 15: fugiunt cum [[sanguine]] [[vires]], Ov. M. 7, 859: [[amor]], Prop. 1, 12, 12: memoriane fugerit in annalibus digerendis, an, etc., Liv. 9, 44, 4: gratissima sunt poma, cum fugiunt, i. e. [[when]] [[they]] wilt, [[become]] wilted, Sen. Ep. 12; cf.: [[vinum]] [[fugiens]], under P. a.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> Trop. ([[rare]] [[but]] [[class]].): nos naturam sequamur, et ab omni, [[quod]] abhorret ab oculorum auriumque approbatione, fugiamus, Cic. Off. 1, 35, 128; cf.: omne [[animal]] appetit quaedam et fugit a quibusdam; [[quod]] [[autem]] refugit, id [[contra]] naturam est, etc., id. N. D. 3, 13, 33; Quint. 11, 1, 54: ad verba, to [[have]] [[recourse]] to, Petr. 132.<br /><b>II</b> Act., to [[flee]] from, [[seek]] to [[avoid]]; to [[avoid]], [[shun]] [[any]] [[thing]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Lit. ([[mostly]] [[poet]].): erravi, [[post]] cognovi, et [[fugio]] cognitum, Enn. ap. Auct. Her. 2, 24, 38 (Trag. v. 160 Vahl.): cum [[Domitius]] concilia conventusque hominum fugeret, Caes. B. C. 1, 19, 2: neminem [[neque]] populum [[neque]] privatum [[fugio]], Liv. 9, 1, 7: vesanum fugiunt poëtam qui sapiunt, Hor. A. P. 455: percontatorem, id. Ep. 1, 18, 69: hostem, id. S. 1, 3, 10: [[lupus]] me fugit inermem, id. C. 1, 22, 12: [[nunc]] et [[ovis]] [[ultro]] fugiat [[lupus]], Verg. E. 8, 52: ([[Peleus]]) Hippolyten dum fugit [[abstinens]], Hor. C. 3, 7, 18: scriptorum [[chorus]] [[omnis]] amat [[nemus]] et fugit urbes, id. Ep. 2, 77; id. S. 1, 6, 126: [[data]] pocula, Ov. M. 14, 287; cf. vina, id. ib. 15, 323.—Pass.: sic litora [[vento]] Incipiente fremunt, fugitur cum [[portus]], i. e. is [[left]], Stat. Th. 7, 140. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> In partic. (cf. [[supra]], I. A. b.), to [[leave]] one's [[country]]: nos patriam fugimus, Verg. E. 1, 4: [[Teucer]] Salamina patremque cum fugeret, Hor. C. 1, 7, 22.—Hence: [[quis]] [[exsul]] Se [[quoque]] fugit? Hor. C. 2, 16, 20.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Transf. ([[causa]] pro effectu), to [[flee]] [[away]] from, to [[escape]], = [[effugio]] ([[poet]].; [[but]] cf. [[infra]], B. 2.): hac [[Quirinus]] Martis equis Acheronta fugit, Hor. C. 3, 3, 16: insidiatorem, id. S. 2, 5, 25: cuncta [[manus]] avidas fugient heredis, id. C. 4, 7, 19.—And in a poetically [[inverted]] [[mode]] of [[expression]]: nullum Saeva [[caput]] [[Proserpina]] fugit (= [[nemo]] tam [[gravis]] est, ad quem [[mors]] non accedat), [[none]] does [[cruel]] [[Proserpine]] [[flee]] [[away]] from, [[avoid]] (i. e. [[none]] escapes [[death]]), Hor. C. 1, 28, 20.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Trop., to [[flee]] from, [[avoid]], [[shun]] ([[very]] freq. and [[class]].): conspectum multitudinis, Caes. B. G. 7, 30, 1: ignominiam ac [[dedecus]], Cic. Rep. 5, 4: nullam molestiam, id. ib. 3, 5; cf. laborem, Ter. Heaut. 1, 1, 114; Verg. A. 3, 459 (opp. ferre): recordationes, Cic. Att. 12, 18: vituperationem tarditatis, id. de Or. 2, 24, 101; cf.: majoris opprobria culpae, Hor. Ep. 1, 9, 10: judicium [[senatus]], Liv. 8, 33, 8: [[vitium]], Quint. 2, 15, 16: hanc voluptatem ([[with]] reformidare), id. 8, 5, 32: disciplinas omnes ([[Epicurus]]), id. 2, 17, 15: nuptias, Ter. And. 4, 4, 27; cf.: usum conjugis, Ov. M. 10, 565: conubia, id. ib. 14, 69: [[amplexus]] senis, Tib. 1, 9, 74: nec sequar aut fugiam, quae diligit [[ipse]] vel odit, Hor. Ep. 1, 1, 72: spondeum et dactylum (opp. sequi), Quint. 9, 4, 87.—Pass.: simili inscitiā [[mors]] fugitur, [[quasi]] [[dissolutio]] naturae, Cic. Leg. 1, 11, 31: [[quemadmodum]] ratione in vivendo fugitur [[invidia]], sic, etc., Auct. Her. 4, 38, 50: [[quod]] si curam fugimus, [[virtus]] fugienda est, Cic. Lael. 13, 47: fugiendas esse nimias amicitias, id. ib. 13, 45: fugienda [[semper]] injuria est, id. Off. 1, 8, 25; id. Verr. 2, 3, 43, § 103: vitiosum [[genus]] fugiendum, id. Or. 56, 189; cf. Quint. 11, 3, 128: petenda ac fugienda, id. 3, 6, 49.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Like the Gr. φεύγειν, [[with]] inf. ([[mostly]] [[poet]].), to [[avoid]] doing [[something]], to [[omit]], [[forbear]], [[beware]], = omittere, cavere: illud in his rebus [[longe]] fuge credere, etc., Lucr. 1, 1052: o fuge te tenerae puerorum credere turbae, Tib. 1, 4, 9: [[quid]] [[sit]] futurum [[cras]], fuge quaerere, Hor. C. 1, 9, 13; cf. also: fuge suspicari, etc., id. ib. 2, 4, 22: mene [[igitur]] socium summis adjungere rebus, Nise, fugis? Verg. A. 9, 200; cf. Ov. H. 9, 75: fugeres radice vel herbā Proficiente [[nihil]] curarier, Hor. Ep. 2, 2, 150; cf.: [[neque]] illud fugerim dicere, ut [[Caelius]], etc., Cic. de Or. 3, 38, 153: huic donis patris triumphum decorare fugiendum fuit? id. Mur. 5, 11.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Transf. ([[causa]] pro effectu; cf. [[supra]], II. A. 2.), to [[escape]] ([[poet]]. also of things as subjects): tanta est animi [[tenuitas]], ut fugiat aciem, Cic. Tusc. 1, 22, 50; Ov. F. 2, 80: sed [[tamen]] [[admiror]], quo pacto judicium illud Fugerit, Hor. S. 1, 4, 100: quos viros [[vigilantia]] fugit, whom [[any]] [[vigilance]] escapes, Verg. G. 2, 265; cf. id. E. 9, 54.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> Esp. freq., res me fugit, it escapes me, escapes my [[notice]]; I do not [[observe]] it, do not [[know]] it (cf.: [[latet]], praeterit): [[novus]] [[ille]] [[populus]] vidit [[tamen]] id, [[quod]] fugit Lacedaemonium Lycurgum, Cic. Rep. 2, 12; cf.: illos id fugerat, id. Fin. 4, 23, 63: hominem amentem hoc fugit, id. Verr. 2, 4, 12, § 27: quem res nulla fugeret, id. Rep. 2, 1: quae ([[ratio]]) [[neque]] Solonem Atheniensem fugerat, [[neque]] [[nostrum]] senatum, id. ib. 2, 34; 1, 16: non fugisset hoc Graecos homines, si, etc., id. de Or. 1, 59, 253: neminem haec [[utilitas]] fugit, Quint. 2, 5, 17: [[nisi]] quae me [[forte]] fugiunt, hae sunt [[fere]] de [[animo]] sententiae, Cic. Tusc. 1, 11, 22; Quint. 9, 2, 107; 7, 1, 40: nullam rem esse declarant in usu positam militari, quae hujus viri scientiam fugere possit, Cic. de Imp. Pomp. 10, 28: quae ([[partitio]]) fugiet memoriam judicis, Quint. 4, 5, 3; cf. Gell. 1, 18, 6.—With a [[subject]]-[[clause]]: de Dionysio, fugit me ad te [[antea]] scribere, Cic. Att. 7, 18, 3; 5, 12, 3: illud alterum [[quam]] [[sit]] [[difficile]], te non fugit, id. ib. 12, 42, 2.—Hence, fŭgĭens, entis, P. a., fleeing, fleeting, vanishing.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Lit.: [[accipiter]], Lucr. 3, 752: membra deficiunt, fugienti languida vitā, id. 5, 887: [[vinum]], growing [[flat]], [[spoiling]], Cic. Off. 3, 23, 91: ocelli, [[dying]], Ov. Am. 3, 9, 49: [[portus]] [[fugiens]] ad litora, [[running]] [[back]], retreating, Prop. 4 (5), 6, 15.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Subst. in the [[later]] jurid. lang., [[like]] the Gr. ὁ φεύγων, the [[defendant]]: [[omnimodo]] hoc et ab actore et a fugiente exigi, Cod. Just. 2, 58, § 4 (for [[which]], [[reus]], § 7).—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Trop., [[with]] gen.: [[nemo]] erat [[adeo]] [[tardus]] aut [[fugiens]] laboris, [[quin]], etc., [[averse]] to [[labor]], [[indolent]], Caes. B. C. 1, 69, 3: doloris, Lact. 3, 8, 13: solitudinis ([[with]] appeteus communionis ac societatis), id. 6, 10, 18.— Comp., [[sup]]., and adv. do not [[occur]].
Line 8: Line 11:
{{Georges
{{Georges
|georg=fugio, fūgī, fugitūrus, ere (griech. [[φεύγω]], [[φυγή]], altindisch bhujati, er biegt, gotisch biugan, ahd. biogan, nhd. [[biegen]]), [[fliehen]], I) v. intr. [[fliehen]], A) im engern Sinne, [[fliehen]] = davonlaufen, [[entlaufen]], [[sich]] [[auf]]-und davonmachen, [[sich]] aus dem Staube [[machen]] (Ggstz. manere), 1) im allg.: a) eig.: [[senex]] exit [[foras]]; [[ego]] [[fugio]], Ter.: cervam videre fugere, sectari [[canes]], Ter.: [[vos]] [[illi]] fugienti obsistite, Ov. – [[hinc]], Plaut. u. Verg.: [[intro]], Ter.: [[longe]], Hor.: [[ita]] fugias, ne [[praeter]] casam, sprichw. = lauf' dem Löwen [[nicht]] in den [[Rachen]], Ter. Phorm. 768. – a [[foro]], Plaut.: ab ipsis altaribus [[extra]] [[forum]], Val. Max.: de [[cavea]] (v. einem [[Eber]]), Mart.: e conspectu [[ilico]], Ter. – ad [[caelum]], Petron. poët.: in auras (zB. v. einem [[Vogel]]), Verg.: [[ultra]] Sauromatas, Iuven. – b) übtr.: omne [[animal]] appetit quaedam et fugit a ([[vor]]) quibusdam, Cic. – [[quo]] fugerit [[interim]] [[dolor]] [[ille]]? Quint.: u. so ad verba... fugi, habe meine [[Zuflucht]] genommen, Petron.<br />'''2)''' insbes.: a) v. Soldaten, [[fliehen]], [[ausreißen]], priore [[proelio]] [[eum]] fugisse, Suet.: [[pavor]] fugientium, Tac.: obsistere fugientibus, Suet.: fugientes persequi, Nep. – ex ipsa caede, Caes.: ex [[proelio]], Cic.: ex acie, Suet.: [[sine]] ducibus per ignota itinera, Liv. – b) v. Flüchtigen, [[fliehen]], [[flüchtig]] [[werden]], α) v. politischen Flüchtlingen, cum magna [[pecunia]] (v. Korinther [[Demaratus]]), Cic.: a [[Troia]] (v. Äneas), Cic.: ex [[oppido]], Caes.: [[nave]] ad salutem, Nep. – [[bes]]. [[von]] Verbannten ([[wie]] φεύγειν), [[landesflüchtig]] [[werden]], ex [[patria]], Nep., a [[patria]], Ov.: de civitate, Quint.: in [[exsilium]], Iuven. – β) v. Sklaven, dem Herrn [[entlaufen]], [[nec]] [[furtum]] feci [[nec]] fugi, Hor.: fugit [[mihi]] [[servus]], Sen.<br />'''B)''' im weitern Sinne, 1) [[wie]] [[entfliehen]] = [[wie]] im Fluge [[enteilen]], davoneilen, [[dahineilen]], Partiz. fugiēns, [[flüchtig]], enteilend; [[selten]] [[von]] Pers., [[Camilla]] [[super]] amnem fugit, flieht (an den [[Speer]] gebunden), Verg.: rapido per [[aëra]] cursu... fugit, Sil.: fugiunt in [[nubila]] silvae Pyrenes, Sil. – gew. v. lebl. Subjj., [[currus]] [[fugiens]] (v. [[Sonnenwagen]]), Hor.: [[fugiens]] [[pinus]] ([[Schiff]]), Ov.: fugientia flumina, Hor.: [[pontus]] [[nunc]] ruit ad terram... [[nunc]] [[retro]] fugit, Verg.: fugiunt [[nubes]], Hor.: spernit humum fugiente pennā, Hor.: nullum [[sine]] vulnere fugit [[missile]], Stat. – [[bes]]. v. Örtl., dem Blicke [[enteilen]], [[immer]] [[zurückweichen]], beim [[Kommen]] (v. der optischen [[Täuschung]], [[durch]] die beim Einfahren in eine Meeresbucht die [[Ufer]], je [[näher]] [[man]] [[vorwärts]] rückt, [[desto]] [[weiter]] in das [[Land]] einzudringen [[scheinen]]), [[portus]] [[fugiens]] ad litora, Prop.: u. so [[tandem]] Italiae fugientis prendimus oras, Verg. – beim Absegeln, fugere ad puppim colles campique videntur, quos agimus [[praeter]] navim, Lucr.<br />'''2)''' [[wie]] [[fliehen]], prägn. = fliehend [[schwinden]], [[entschwinden]], [[vergehen]], fugiunt e corpore saetae, Ov.: calidusque e corpore [[sanguis]] inducto pallore fugit, Ov.: fugiunt cum sanguine [[vires]], Ov.: [[vita]] [[fugiens]], Lucr.: ocelli fugientes, sterbende, Ov. – [[vinum]] [[fugiens]], abstehender, Cic.: [[numquam]] [[fugiens]] [[rosa]], [[welk]] und [[geruchlos]], Lucan.: gratissima sunt poma cum fugiunt (teig [[werden]]), Sen. – memoriane fugerit (ob ihm das G. geschwunden [[sei]]) in annalibus digerendis, an etc., Liv. – v. der [[Zeit]], fugit irreparabile [[tempus]], Verg.: [[dum]] loquimur, fugerit invida [[aetas]], Hor.: [[septimus]] octavo [[propior]] [[iam]] fugerit [[annus]], Hor.: [[quod]] [[fugiens]] [[semel]] [[hora]] vexit, Hor.: [[mensis]] [[fugiens]] (v. [[Ende]] [[des]] Monats), Ov.<br />'''II)''' v. tr. jmd. od. [[etwas]] od. [[vor]] jmd. od. [[etwas]] [[fliehen]], A) im engern Sinne, [[vor]] jmd. [[fliehen]] = davonlaufen, [[cerva]] [[fugiens]] lupum, Liv.: [[lupus]] me fugit inermem, Hor. – So [[nun]] a) v. Soldaten, [[velut]] [[qui]] currebat [[fugiens]] hostem, Hor. – b) v. polit. Flüchtlingen, patriam, Verg.: [[Salamina]] patremque, Hor.: dah. patriae [[quis]] [[exsul]] se [[quoque]] fugit? flieht [[vor]] [[sich]] [[selbst]]? Hor.<br />'''B)''' im weitern Sinne: 1) [[etwas]] [[fliehen]] = zu [[vermeiden]] od. zu [[entgehen]] [[suchen]], [[meiden]], ihm [[ausweichen]], aus dem Wege [[gehen]], a) eig.: concilia conventusque hominum, Caes.: urbes, Hor.: conspectum multitudinis, Caes.: vesanum poëtam, Hor.: percontatorem, Hor. – b) übtr. (Ggstz. petere, expetere, sequi): α) übh.: ignominiam et [[dedecus]] (Ggstz. expetere laudem), Cic.: [[mala]] (Ggstz. sequi [[bona]]), Cic.: nullam molestiam, Cic.: recordationes, Cic.: vituperationem tarditatis, Cic.: [[mors]] fugitur (Ggstz. [[vita]] expetitur), Cic.: petenda ac fugienda, Quint. – β) [[fliehen]] = [[scheuen]], [[nicht]] [[mögen]], [[nicht]] [[annehmen]], [[ablehnen]], [[entsagen]], [[verschmähen]], [[verwerfen]], amorem petere, pudorem fugere, Cornif. rhet.: procurationem [[rei]] publicae, Nep.: [[iudicium]] [[senatus]], Liv.: alqm iudicem, jmd. [[als]] R., Liv.: nullum saeva [[caput]] [[Proserpina]] fugit, hat je verschmäht = verschont, Hor. – m. folg. Infin., [[neque]] [[illud]] fugerim dicere, ut [[Caelius]]: ›Qua tempestate [[Poenus]] in Italiam venit‹, Cic. de or. 3, 153: ut [[non]] sit [[dubium]], [[quin]] [[turpiter]] facere cum [[periculo]] fugiamus, Cic. ad Att. 10, 8, 5: [[huic]] donis militaribus [[prius]] [[triumphum]] decorare fugiendum fuit, Cic. Mur. 11: u. so [[bei]] Lucr. 1, 1052. Hor. carm. 1, 9, 13. Verg. georg. 2, 265 u.a. Dichtern. – [[bes]]. Imperat. fuge = noli, verschmähe = wolle [[nicht]], [[quid]] sit futurum [[cras]], fuge quaerere, Hor.: o fuge te tenerae puerorum credere turbae, Tibull.<br />'''2)''' prägn., meidend [[entgehen]], [[entkommen]], a) eig.: Acheronta, Hor.: insidiatorem praeroso [[hamo]], Hor.: [[manus]] avidas heredis, Hor. – b) übtr.: α) übh.: [[sed]] [[tamen]] [[admiror]], [[quo]] pacto [[iudicium]] [[illud]] fugerit, Hor. [[sat]]. 1, 4, 100. – β) insbes., der [[Wahrnehmung]], [[Erkenntnis]] usw. [[entgehen]], aciem (oculorum), Cic.: u. so [[visus]], Ov.: scientiam alcis, Cic.: memoriam alcis, Quint. – [[bes]]. alqd alqm fugit, es entgeht jmdm. [[etwas]] = es bleibt [[etwas]] [[von]] jmd. [[unbemerkt]], unbeachtet, unerwähnt usw., fugit [[eos]] et praetervolat [[numerus]], Cic.: [[non]] fugisset [[hoc]] homines Graecos, Cic.: [[illud]] alterum [[quam]] sit [[difficile]] te [[non]] fugit, Cic. – m. folg. Infin., de Dionysio fugit me ad te [[antea]] scribere, es ist mir entgangen (= [[ich]] habe [[vergessen]]), Cic.: [[cui]] [[rei]] fugerat me rescribere, Cic. – m. folg. Acc. c. Infin., [[neque]] [[vero]] id Caesarem fugiebat perterritum exercitum sustinere [[non]] posse, Caes. b. c. 1, 71, 1. – [[illud]] te [[non]] [[arbitror]] fugere m. folg. [[quin]] u. Konj., Cic. ep. 8, 14, 3. – / Nbf. a) [[nach]] der 1. Konj. fugarunt, Itala (Taurin.) Matth. 8, 33: fugabit, Itala (cod. regin. Suec.) Tob. 6, 8. – b) Nbf. [[fugio]], īre, wov. Perf. fugivi, Corp. inscr. Lat. 15, 7176 (wo EUGIBI, d.i. verschrieben fugibi = fugivi); fugiit, fugierit, Eccl. (s. Rönsch Itala p. 285). – Partiz. [[Fut]]. fugitūrus, Ov. her. 2, 47. Plin. 9, 182. Curt. 7, 4 (16), 15 u.a. (s. [[Neue]]-Wagener Formenl.<sup>3</sup> 3, 583 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. s. [[290)]].
|georg=fugio, fūgī, fugitūrus, ere (griech. [[φεύγω]], [[φυγή]], altindisch bhujati, er biegt, gotisch biugan, ahd. biogan, nhd. [[biegen]]), [[fliehen]], I) v. intr. [[fliehen]], A) im engern Sinne, [[fliehen]] = davonlaufen, [[entlaufen]], [[sich]] [[auf]]-und davonmachen, [[sich]] aus dem Staube [[machen]] (Ggstz. manere), 1) im allg.: a) eig.: [[senex]] exit [[foras]]; [[ego]] [[fugio]], Ter.: cervam videre fugere, sectari [[canes]], Ter.: [[vos]] [[illi]] fugienti obsistite, Ov. – [[hinc]], Plaut. u. Verg.: [[intro]], Ter.: [[longe]], Hor.: [[ita]] fugias, ne [[praeter]] casam, sprichw. = lauf' dem Löwen [[nicht]] in den [[Rachen]], Ter. Phorm. 768. – a [[foro]], Plaut.: ab ipsis altaribus [[extra]] [[forum]], Val. Max.: de [[cavea]] (v. einem [[Eber]]), Mart.: e conspectu [[ilico]], Ter. – ad [[caelum]], Petron. poët.: in auras (zB. v. einem [[Vogel]]), Verg.: [[ultra]] Sauromatas, Iuven. – b) übtr.: omne [[animal]] appetit quaedam et fugit a ([[vor]]) quibusdam, Cic. – [[quo]] fugerit [[interim]] [[dolor]] [[ille]]? Quint.: u. so ad verba... fugi, habe meine [[Zuflucht]] genommen, Petron.<br />'''2)''' insbes.: a) v. Soldaten, [[fliehen]], [[ausreißen]], priore [[proelio]] [[eum]] fugisse, Suet.: [[pavor]] fugientium, Tac.: obsistere fugientibus, Suet.: fugientes persequi, Nep. – ex ipsa caede, Caes.: ex [[proelio]], Cic.: ex acie, Suet.: [[sine]] ducibus per ignota itinera, Liv. – b) v. Flüchtigen, [[fliehen]], [[flüchtig]] [[werden]], α) v. politischen Flüchtlingen, cum magna [[pecunia]] (v. Korinther [[Demaratus]]), Cic.: a [[Troia]] (v. Äneas), Cic.: ex [[oppido]], Caes.: [[nave]] ad salutem, Nep. – [[bes]]. [[von]] Verbannten ([[wie]] φεύγειν), [[landesflüchtig]] [[werden]], ex [[patria]], Nep., a [[patria]], Ov.: de civitate, Quint.: in [[exsilium]], Iuven. – β) v. Sklaven, dem Herrn [[entlaufen]], [[nec]] [[furtum]] feci [[nec]] fugi, Hor.: fugit [[mihi]] [[servus]], Sen.<br />'''B)''' im weitern Sinne, 1) [[wie]] [[entfliehen]] = [[wie]] im Fluge [[enteilen]], davoneilen, [[dahineilen]], Partiz. fugiēns, [[flüchtig]], enteilend; [[selten]] [[von]] Pers., [[Camilla]] [[super]] amnem fugit, flieht (an den [[Speer]] gebunden), Verg.: rapido per [[aëra]] cursu... fugit, Sil.: fugiunt in [[nubila]] silvae Pyrenes, Sil. – gew. v. lebl. Subjj., [[currus]] [[fugiens]] (v. [[Sonnenwagen]]), Hor.: [[fugiens]] [[pinus]] ([[Schiff]]), Ov.: fugientia flumina, Hor.: [[pontus]] [[nunc]] ruit ad terram... [[nunc]] [[retro]] fugit, Verg.: fugiunt [[nubes]], Hor.: spernit humum fugiente pennā, Hor.: nullum [[sine]] vulnere fugit [[missile]], Stat. – [[bes]]. v. Örtl., dem Blicke [[enteilen]], [[immer]] [[zurückweichen]], beim [[Kommen]] (v. der optischen [[Täuschung]], [[durch]] die beim Einfahren in eine Meeresbucht die [[Ufer]], je [[näher]] [[man]] [[vorwärts]] rückt, [[desto]] [[weiter]] in das [[Land]] einzudringen [[scheinen]]), [[portus]] [[fugiens]] ad litora, Prop.: u. so [[tandem]] Italiae fugientis prendimus oras, Verg. – beim Absegeln, fugere ad puppim colles campique videntur, quos agimus [[praeter]] navim, Lucr.<br />'''2)''' [[wie]] [[fliehen]], prägn. = fliehend [[schwinden]], [[entschwinden]], [[vergehen]], fugiunt e corpore saetae, Ov.: calidusque e corpore [[sanguis]] inducto pallore fugit, Ov.: fugiunt cum sanguine [[vires]], Ov.: [[vita]] [[fugiens]], Lucr.: ocelli fugientes, sterbende, Ov. – [[vinum]] [[fugiens]], abstehender, Cic.: [[numquam]] [[fugiens]] [[rosa]], [[welk]] und [[geruchlos]], Lucan.: gratissima sunt poma cum fugiunt (teig [[werden]]), Sen. – memoriane fugerit (ob ihm das G. geschwunden [[sei]]) in annalibus digerendis, an etc., Liv. – v. der [[Zeit]], fugit irreparabile [[tempus]], Verg.: [[dum]] loquimur, fugerit invida [[aetas]], Hor.: [[septimus]] octavo [[propior]] [[iam]] fugerit [[annus]], Hor.: [[quod]] [[fugiens]] [[semel]] [[hora]] vexit, Hor.: [[mensis]] [[fugiens]] (v. [[Ende]] [[des]] Monats), Ov.<br />'''II)''' v. tr. jmd. od. [[etwas]] od. [[vor]] jmd. od. [[etwas]] [[fliehen]], A) im engern Sinne, [[vor]] jmd. [[fliehen]] = davonlaufen, [[cerva]] [[fugiens]] lupum, Liv.: [[lupus]] me fugit inermem, Hor. – So [[nun]] a) v. Soldaten, [[velut]] [[qui]] currebat [[fugiens]] hostem, Hor. – b) v. polit. Flüchtlingen, patriam, Verg.: [[Salamina]] patremque, Hor.: dah. patriae [[quis]] [[exsul]] se [[quoque]] fugit? flieht [[vor]] [[sich]] [[selbst]]? Hor.<br />'''B)''' im weitern Sinne: 1) [[etwas]] [[fliehen]] = zu [[vermeiden]] od. zu [[entgehen]] [[suchen]], [[meiden]], ihm [[ausweichen]], aus dem Wege [[gehen]], a) eig.: concilia conventusque hominum, Caes.: urbes, Hor.: conspectum multitudinis, Caes.: vesanum poëtam, Hor.: percontatorem, Hor. – b) übtr. (Ggstz. petere, expetere, sequi): α) übh.: ignominiam et [[dedecus]] (Ggstz. expetere laudem), Cic.: [[mala]] (Ggstz. sequi [[bona]]), Cic.: nullam molestiam, Cic.: recordationes, Cic.: vituperationem tarditatis, Cic.: [[mors]] fugitur (Ggstz. [[vita]] expetitur), Cic.: petenda ac fugienda, Quint. – β) [[fliehen]] = [[scheuen]], [[nicht]] [[mögen]], [[nicht]] [[annehmen]], [[ablehnen]], [[entsagen]], [[verschmähen]], [[verwerfen]], amorem petere, pudorem fugere, Cornif. rhet.: procurationem [[rei]] publicae, Nep.: [[iudicium]] [[senatus]], Liv.: alqm iudicem, jmd. [[als]] R., Liv.: nullum saeva [[caput]] [[Proserpina]] fugit, hat je verschmäht = verschont, Hor. – m. folg. Infin., [[neque]] [[illud]] fugerim dicere, ut [[Caelius]]: ›Qua tempestate [[Poenus]] in Italiam venit‹, Cic. de or. 3, 153: ut [[non]] sit [[dubium]], [[quin]] [[turpiter]] facere cum [[periculo]] fugiamus, Cic. ad Att. 10, 8, 5: [[huic]] donis militaribus [[prius]] [[triumphum]] decorare fugiendum fuit, Cic. Mur. 11: u. so [[bei]] Lucr. 1, 1052. Hor. carm. 1, 9, 13. Verg. georg. 2, 265 u.a. Dichtern. – [[bes]]. Imperat. fuge = noli, verschmähe = wolle [[nicht]], [[quid]] sit futurum [[cras]], fuge quaerere, Hor.: o fuge te tenerae puerorum credere turbae, Tibull.<br />'''2)''' prägn., meidend [[entgehen]], [[entkommen]], a) eig.: Acheronta, Hor.: insidiatorem praeroso [[hamo]], Hor.: [[manus]] avidas heredis, Hor. – b) übtr.: α) übh.: [[sed]] [[tamen]] [[admiror]], [[quo]] pacto [[iudicium]] [[illud]] fugerit, Hor. [[sat]]. 1, 4, 100. – β) insbes., der [[Wahrnehmung]], [[Erkenntnis]] usw. [[entgehen]], aciem (oculorum), Cic.: u. so [[visus]], Ov.: scientiam alcis, Cic.: memoriam alcis, Quint. – [[bes]]. alqd alqm fugit, es entgeht jmdm. [[etwas]] = es bleibt [[etwas]] [[von]] jmd. [[unbemerkt]], unbeachtet, unerwähnt usw., fugit [[eos]] et praetervolat [[numerus]], Cic.: [[non]] fugisset [[hoc]] homines Graecos, Cic.: [[illud]] alterum [[quam]] sit [[difficile]] te [[non]] fugit, Cic. – m. folg. Infin., de Dionysio fugit me ad te [[antea]] scribere, es ist mir entgangen (= [[ich]] habe [[vergessen]]), Cic.: [[cui]] [[rei]] fugerat me rescribere, Cic. – m. folg. Acc. c. Infin., [[neque]] [[vero]] id Caesarem fugiebat perterritum exercitum sustinere [[non]] posse, Caes. b. c. 1, 71, 1. – [[illud]] te [[non]] [[arbitror]] fugere m. folg. [[quin]] u. Konj., Cic. ep. 8, 14, 3. – / Nbf. a) [[nach]] der 1. Konj. fugarunt, Itala (Taurin.) Matth. 8, 33: fugabit, Itala (cod. regin. Suec.) Tob. 6, 8. – b) Nbf. [[fugio]], īre, wov. Perf. fugivi, Corp. inscr. Lat. 15, 7176 (wo EUGIBI, d.i. verschrieben fugibi = fugivi); fugiit, fugierit, Eccl. (s. Rönsch Itala p. 285). – Partiz. [[Fut]]. fugitūrus, Ov. her. 2, 47. Plin. 9, 182. Curt. 7, 4 (16), 15 u.a. (s. [[Neue]]-Wagener Formenl.<sup>3</sup> 3, 583 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. s. [[290)]].
}}
{{LaEn
|lnetxt=fugio fugere, fugi, fugitus V :: flee, fly, run away; avoid, shun; go into exile
}}
}}