θερμοπωλείο: Difference between revisions

Τα καταστήματα αυτά προσέφεραν μια υπηρεσία εστίασης και ποτού σε όσους δεν είχαν την οικονομική ευχέρεια ή την διάθεση για μαγείρεμα, σε ενοικιαστές και υπενοικιαστές, ταξιδιώτες, ξένους και γηγενείς. Η πελατεία αυτή, σεμνής και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ύποπτης προέλευσης, τους έδωσε σχετικά κακή φήμη. Ο Πλαύτος για παράδειγμα εξεγείρει έναν εκ των χαρακτήρων του ενάντια των Ελλήνων που φέρουν μανδύες και των σκλάβων ληστών που έρχονται να μεθύσουν χάρη στην λεία των κλοπών τους, στα καταστήματα αυτά.

}}

Consistia de uma pequena sala, com uma mesa ou balcão na sua frente, e de prateleiras de alvenaria, onde a comida ainda quente era armazenada em grandes jarras de cerâmica chamados dólios. Provavelmente funcionava de maneira similar às atuais cadeias de fast-food.

{{wkpde

|wkdetx=Ein Thermopolium (von altgriech. θερμός thermós »warm« und πωλέιν poléin »verkaufen«; Mehrzahl Thermopolia) ist ein in der altertumswissenschaftlichen Forschung verwendeter Begriff, der eine Art römische Gaststätte, in der warme Speisen und Getränke als Schnellimbiss verkauft wurden, bezeichnet. In der neueren Forschung wird dieser Begriff kritisch betrachtet, da er lediglich in drei Werken des Autors Plautus belegt ist. In pompejanischen Wandinschrift findet man diese Bezeichnung daher nicht, stattdessen wird hier der Begriff des caupo oder copo für einen Wirt verwendet. Dessen Arbeitsplatz wäre dann eine caupona.