ὀχθέω: Difference between revisions

|Definition=(pres. only in compd. [[προσοχθέω]], [[quod vide|q.v.]]), fut. -ήσω Q.S.3.451: Ep. Verb used by Hom. only in aor.:—to [[be sorely angered]], [[be vexed in spirit]], ὤχθησαν Il.1.570, 15.101; elsewhere only in part., μέγ' ὀχθήσας προσέφη 1.517, 4.30, etc.; ὀχθήσας δ' ἄρα εἶπε 11.403, al.; ὀχθήσας προσεφώνεε Od.23.182.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0430.png Seite 430]] (nach den Alten von [[ὄχθος]], sich hoch erheben, od. von [[ἄχθος]], schwer belastet sein, übertr.), [[unwillig]], [[verdrießlich sein]], bes. insofern sich der Unwille od. Kummer in Worten kundgiebt; μέγ' ὀχθήσας προσέφη, Il. 1, 517. 4, 30. 8, 208. 15, 184. 16, 48 Od. 4, 30. 332 u. sonst; Hes. Th. 558; ὀχθήσας δ' ἄρα εἶπε, Il. 11, 403. 17, 90. 18, 5. 21, 53 Od. 5, 298 u. sonst; ὀχθήσας προσεφώνεε, Od. 23, 182. Außer diesem partic. braucht Hom. nur noch ὤχθησαν, sie waren schweres Herzens, Il. 1, 570. 15, 101; – Sp., wie LXX. auch in den übrigen tempp., unzufrieden sein, sich beschweren. Vgl. Buttm. Lexil. I, 122.

|btext=[[ὀχθῶ]] :<br /><i>f.</i> ὀχθήσω, <i>pf. inus. ; dans Hom. seul. part. ao.</i> ὀχθήσας <i>et 3ᵉ pl. ao.</i> [[ὤχθησαν]];<br />être affligé <i>ou</i> indigné.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ὀχέω]] ; cf. <i>lat.</i> [[vehemens]], [[veho]].

|ftr='''ὀχθέω''': {okhthéō}<br />'''Forms''': nur Aor. Ptz. ὀχθήσας und 3. pl. [[ὤχθησαν]] (Hom.), Fut. ὀχθήσω (Q. S.), ὀχθεῖ· στένει, στενάζει H.; vgl. [[ὀχθᾶσθαι]]· ἀπὸ τοῦ [[ὄχθη]]. οἱ γὰρ στένοντες ἑαυτοὺς μετεωρίζουσιν H.; erweitert [[ὀχθίζω]] (Opp. ''H''.), [[προσοχθίζω]], -ίσαι, -ιῶ, -ώχθικα (LXX)<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[Unwillen hegen]], [[sich entrüsten]], [[ergrimmen]] (vgl. Audiat Rev. ét. anc. 49, 41 ff.).<br />'''Derivative''': Davon [[ὄχθησις]]· [[θόρυβος]], [[τάραχος]] H., [[προσόχθισμα]] n. [[Gegenstand des Unwillens]], [[der Entrüstung]] (LXX), [[προσοχθισμός]]· [[πρόσκρουσις]], [[δεινοπάθεια]] usw. H.<br />'''Etymology''' : Wohl mit Prellwitz, Bq (fragend) und Schwyzer 719 A 13 als Kausativ oder Iterativ-Intensiv zu [[ἔχθομαι]], [[ἔχθω]] (s. [[ἔχθος]]) wie [[φοβέω]] : [[φέβομαι]], [[σοβέω]] : [[σέβομαι]], [[θροέω]] : [[θρέομαι]]; [[ποτάομαι]] : [[πέτομαι]] u. a. — Nach L. Meyer (zögernd) und Hermann Gött. Nachr. 1918, 286 f. zu [[ἄχθος]], -ομαι; lautlich, wohl auch semantisch weniger glaubhaft.<br />'''Page''' 2,456