3,274,919
edits
Πειθώ: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}}\n)" to "$3$1$2"
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}}\n)" to "$3$1$2") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=όος-οῦς (ἡ) :<br />Peithô, <i>déesse de la persuasion ou de l'éloquence</i>.<br />'''Étymologie:''' v. [[πειθώ]]. | |btext=όος-οῦς (ἡ) :<br />Peithô, <i>déesse de la persuasion ou de l'éloquence</i>.<br />'''Étymologie:''' v. [[πειθώ]]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0544.png Seite 544]] όος, zsgzgn οῦς, ἡ, Peitho, die Göttinn der Überredung oder Überzeugung, s. nom. propr.; die Gabe der Überredung, überzeugende Beredtsamkeit, νῦν γὰρ ἀκμάζει πειθὼ [[δολία]] Aesch. Ch. 715, μελιγλώσσοις πειθοῦς ἐπαοιδαῖσιν Prom. 172; Soph. El. 552 Tr 658; πειθὼ εἶχον τήνδε, Eur. I. A. 104; [[πειθώ]] τινα ζητεῖν, Überredungskunst, Ar. Nubb. 1380; auch in Prosa: Thuc. 3, 53; εἴ περ τυγχάνει γε οὖσα καὶ σμικρὰ [[πειθώ]] τις περὶ τὰ τοιαῦτα, Plat. Legg. X, 890 d; πειθ οῦς [[δημιουργός]] ἐστιν ἡ ῥητορική, Gorg. 453 a; πειθοῖ καὶ βίᾳ einander entgeggstzt Legg. IV, 722 b; Xen. [[παρά]] του πειθοῖ λαβών, Mem. 1, 7, 5; Folgde; πολλοὺς πειθοῖ ποιήσας ὑπηκόους Pol. 2, 1, 7, wie πολλοὺς πειθοῖ καὶ λόγῳ προσηγάγετο 2, 38, 7; Plut. u. a. Sp. Auch Gehorsam, Xen. Cyr. 2, 3, 19 u. A. | |||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 18: | Line 21: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''Πειθώ''': γεν. όος, συνηρ. οῦς, ἡ, ὡς [[θεότης]], Λατ. Suada, Suadela, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 73, Θ. 349, καὶ Τραγ.· Πειθὼ καὶ Ἀναγκαίη Ἡρόδ. 8. 111· Π. καὶ Βία Πλουτ. Θεμιστ. 21. Εἶναι δὲ αὕτη [[θυγάτηρ]] τῆς Ἀφροδίτης, Σαπφὼ 133, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 1040, πρβλ. Ἴβυκ. 4, Πινδ. Π. 9. 70· κατετάσσετο μεταξὺ τῶν Χαρίτων κατὰ τὸν Ἑρμησιάνακτα παρὰ Παυσ. 9. 35, 5, πρβλ. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 73, Πινδ. Ἀποσπ. 88. 13· καὶ εἶχε ναοὺς ἐν Ἀθήναις, Κορίνθῳ κ. ἀλλ., ὁ αὐτ. 1. 22, 3., 2. 4, 6. ΙΙ. ὡς προσηγορ., ἡ [[δύναμις]] τοῦ πείθειν, καταπειστικὴ εὐγλωττία, τὸ καταπείθειν, [[κατάπεισις]], πειστικότης, πειθοῦς ἐπαοιδαῖσιν Αἰσχύλ. Πρ. 172, κτλ.· πειθώ τις ἐπεκάθιζεν ἐπὶ τοῖς χείλεσιν, ἐπὶ τοῦ Περικλέους, Εὔπολις ἐν «Δήμοις» 6· πειθοῦς δημιουργός ἐστιν ἡ ῥητορικὴ Πλάτ. Γοργ. 453A· χρῆσθαι πρὸς τὰς νομοθεσίας πειθοῖ καὶ βίᾳ Πλάτ. Νόμ. 722B, Ξεν. Ἀπομν. 1. 7, 5· μετὰ πειθοῦς Πλάτ. Νόμ. 720D. 2) ἡ [[ἐνδόμυχος]] [[πεποίθησις]], Αἰσχύλ. Ἀγ. 385. 3) [[μέσον]] καταπείσεως, [[ἐπιχείρημα]] λογικόν, Εὐρ. Ι. Α. 140· πειθώ τινα ζητεῖν Ἀριστοφ. Νεφ. 1398. 4) εὐπείθεια, [[ὑπακοή]], Ξεν. Κύρ. 2. 3, 19., 3. 3, 8. πεῖκος, πείκω, Ἐπικ. καὶ Ἰων. ἀντὶ [[πέκος]], [[πέκω]]. πεῖν, [[τύπος]] μεταγενέστ. καὶ οὐχὶ ὀρθὸς ἀντὶ πιεῖν, πίνειν, Ἀνθ. Π. 11. 114. | |lstext='''Πειθώ''': γεν. όος, συνηρ. οῦς, ἡ, ὡς [[θεότης]], Λατ. Suada, Suadela, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 73, Θ. 349, καὶ Τραγ.· Πειθὼ καὶ Ἀναγκαίη Ἡρόδ. 8. 111· Π. καὶ Βία Πλουτ. Θεμιστ. 21. Εἶναι δὲ αὕτη [[θυγάτηρ]] τῆς Ἀφροδίτης, Σαπφὼ 133, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 1040, πρβλ. Ἴβυκ. 4, Πινδ. Π. 9. 70· κατετάσσετο μεταξὺ τῶν Χαρίτων κατὰ τὸν Ἑρμησιάνακτα παρὰ Παυσ. 9. 35, 5, πρβλ. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 73, Πινδ. Ἀποσπ. 88. 13· καὶ εἶχε ναοὺς ἐν Ἀθήναις, Κορίνθῳ κ. ἀλλ., ὁ αὐτ. 1. 22, 3., 2. 4, 6. ΙΙ. ὡς προσηγορ., ἡ [[δύναμις]] τοῦ πείθειν, καταπειστικὴ εὐγλωττία, τὸ καταπείθειν, [[κατάπεισις]], πειστικότης, πειθοῦς ἐπαοιδαῖσιν Αἰσχύλ. Πρ. 172, κτλ.· πειθώ τις ἐπεκάθιζεν ἐπὶ τοῖς χείλεσιν, ἐπὶ τοῦ Περικλέους, Εὔπολις ἐν «Δήμοις» 6· πειθοῦς δημιουργός ἐστιν ἡ ῥητορικὴ Πλάτ. Γοργ. 453A· χρῆσθαι πρὸς τὰς νομοθεσίας πειθοῖ καὶ βίᾳ Πλάτ. Νόμ. 722B, Ξεν. Ἀπομν. 1. 7, 5· μετὰ πειθοῦς Πλάτ. Νόμ. 720D. 2) ἡ [[ἐνδόμυχος]] [[πεποίθησις]], Αἰσχύλ. Ἀγ. 385. 3) [[μέσον]] καταπείσεως, [[ἐπιχείρημα]] λογικόν, Εὐρ. Ι. Α. 140· πειθώ τινα ζητεῖν Ἀριστοφ. Νεφ. 1398. 4) εὐπείθεια, [[ὑπακοή]], Ξεν. Κύρ. 2. 3, 19., 3. 3, 8. πεῖκος, πείκω, Ἐπικ. καὶ Ἰων. ἀντὶ [[πέκος]], [[πέκω]]. πεῖν, [[τύπος]] μεταγενέστ. καὶ οὐχὶ ὀρθὸς ἀντὶ πιεῖν, πίνειν, Ἀνθ. Π. 11. 114. | ||
}} | }} | ||
