πολύς: Difference between revisions

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0672.png Seite 672]] ὁ, schlägt Xen. Cyn. 7, 5 als Hundenamen vor. πολλή, πολύ, gen. πολλοῦ, πολλῆς, πολλοῦ u. s. w.; attisch sind von der Form [[πολύς]] nur nom. u. acc. sing. masc. u. neutr., [[πολύς]], πολύν, πολύ; in der epischen Sprache hat sich aber daneben noch erhalten: gen. πολέος, Il. 4, 244 u. öfter; plur. [[πολέες]], 2, 417 u. oft, auch zsgz. πολεῖς, 11, 708; πολέων, 15, 680 u. sonst; dat. πολέσι, 4, 388, wie Pind. Ol. 13, 44, u. öfter, auch πολέσσι, Il. 13, 452. 17, 236. 308, u. πολέεσσι, 12, 399 u. öfter, wie Hes. O. 1191 acc. πολέας, Il. 4, 230 u. öfter, 1, 559 zweisylbig zu lesen, wo Einige πολεῖς schreiben, wie Pind. P. 4, 56; πολέα, Aesch. Ag. 705, der auch πολεῖ als dat. sing. hat, Spt. 726; u. so πολέων, πολέσι, im Chor, Eur. Hel. 1332 I. T. 1263; Hom. hat auch die poetische Form [[πουλύς]], πουλύν, selbst als fem. πουλὺν ἐφ' ὑγρήν, Il. 10, 27 Od. 4, 709; u. wie die Ionier, Pind. u. a. D., [[πολλός]], πολλόν, nom. u. acc. (s. Beispiele unten); [[πολύς]] selten bei Her., wie πολύν, 3, 57. 6, 125, πολύ, 2, 106. 3, 38, πολέας, 2, 107; – 1) [[viel]]; zunächst – a) von der Menge, za h treich, [[häufig]], im <span class="ggns">Gegensatz</span> von [[ὀλίγος]], wie ἐξ ὀλίγων u. ἐκ πολλῶν einander entgegstzt sind Hes. Th. 447; [[λαός]], Il. 9, 22 u. oft; ῥεῖ πολὺς ὅδε [[λεώς]], Aesch. Spt. 80; [[στρατιά]], Pers. 25; [[ὄχλος]], Soph. Trach. 424; ὃμιλος, Od. 8, 109; πολλοὶ ἑταῖροι, ἱππῆες, λαοί, ἄνδρες, Il. 2, 417. 4, 143 u. sonst; μῦθοι, Od. 11, 379; [[μοῦνος]] ἐὼν πο λέσι, 20, 30; πολέεσσιν ὀχήσατο κύμασιν, 5, 54; πολλὸν [[πλῆθος]], Her. 1, 141; [[ἔθνος]], 4, 22; auch πολλὸς ὑπὸ παντὸς ἀνδρὸς αἰνεόμενος, ein oft gelobter, 1, 98; πολλὸς λέγων, λισσόμενος, der oft spricht, fleht, 7, 158. 9, 91; πολλὸν ἦν τοῦτο τὸ [[ἔπος]], 2, 2. Es wird so auch mit dem gen. partit. vrbdn, πολλοὶ Τρώων, ein großer Theil der Troer, = πολλοὶ Τρῶες, Il. 18, 271 u. sonst; auch im sing., πολλὸν σαρκός, πολλὸν βίης, = πολλὴ [[σάρξ]], βία, Od. 19, 450. 21, 185; πολὺ γάρ τι κακῶν ὑπερεκτήσω, Soph. El. 210; eben so häufig bei den Attikern richtet sich [[πολύς]] in dieser Vrbdg nach dem Genus des folgenden subst., ὁ πολὺς τοῦ χρόνου, πολλὴ τῆς γῆς, πολλὴ τῆς στρατιᾶς, vgl. Brunck Ar. Ach. 350 Hemsterh. zu Luc. Tim. 9; auch bei Her. 1, 24 u. sonst (vgl. auch unter 3). – b) von räumlicher Ausdehnung, gr oß; ὀστεόφιν θίς, Od. 12, 45; [[πεδίον]], Il. 4, 244 u. öfter; [[ἄγχι]] [[μάλα]], [[οὐδέ]] τι πολλὴ χώρη [[μεσσηγύς]], 23, 520; πολλὸς γάρ τις ἔκειτο, lang hingestreckt, 7, 156, vgl. 11, 307 Od. 22, 384; πολλὴ [[ὁδός]], ein langer Weg; πολὺν διὰ πόντον, Hes. O. 637; wenn aber Her. 4, 109 vrbdt [[λίμνη]] μεγάλη τε καὶ πολλή, so bezeichnet er damit die reiche Wasserfülle; πολὺ [[πέλαγος]], Soph. Phil. 631; Ar. u. Folgde; [[χῶρος]] [[πολλός]], Her. 4, 39; [[χώρα]], Xen. An. 2, 4, 21; [[ὁδός]], 6, 1, 16 u. öfter; [[πορεία]], Plat. Rep. X, 614 e. – c) von der Zeit, [[lang]]; [[χρόνος]], Il. 2, 243 u. oft, Aesch. Ag. 607 u. sonst, eine der geläufigsten Verbindungen, οὐ πολὺν χρόνον, nicht lange, Soph. Phil. 348 u. sonst; u. sehr gewöhnlich in Prosa, z. B. Plat. Rep. II, 376 e; Xen. An. 1, 9, 25. 5, 2, 17 u. Folgende; dah. ἐκ πολλοῦ, seit langer Zeit, Pol. 10, 4, 2 u. A.; u. eben so πολλοῦ γὰρ αὐτοὺς οὐχ ἑώρακα χρόνου, Ar. Plut. 98; – διὰ πολλοῦ, in, nach langer Zeit, Luc. Necyom. 15. – d) allgemeiner, von intensiver Fülle, Kraft u. Nachdruck, [[groß]], [[gewaltig]], [[mächtig]]; [[ὀρυμαγδός]], Il. 2, 810 u. oft; [[κέλαδος]], 18, 530; [[ὑμέναιος]], lauttönender Hochzeitsreigen, 493, wie [[ὕμνος]] Pind. N. 6, 34; βοή, Soph. Ant. 1237; [[πόνος]], Il. 6, 525; [[νιφετός]], [[ὑετός]], starkes Schneegestöber, heftiger Regen, [[ὄμβρος]], Hes. O. 679; [[ὕπνος]], tiefer, fester Schlaf, Od. 15, 394; [[ἱδρώς]], Il. 16, 110 u. oft; [[χειμών]], Od. 4, 566; πῦρ, 20, 25; [[ὄλβος]], Pind. P. 5, 13; Aesch. Pers. 247 ([[χρυσός]], Eur. Hec. 10), wie [[πλοῦτος]], Pind. N. 1, 31; εἰράνα, P. 9, 22; [[αἰδώς]], Aesch. Ag. 922; πολλὴ [[ἀνάγκη]], Soph. El. 301 u. oft; ungewöhnlich von einzelnen Personen, [[μέγας]] καὶ [[πολλός]] groß u. gewaltig, mächtig, Her. 7, 14; πολλὴ [[ἐλπίς]], viele, starke Hoffnung, πολλὴ [[σιγή]], tiefes Schweigen, πολλὴ [[ἀμέλεια]], große Nachlässigkeit, Her. 1, 30. 75; πολλὸς [[λόγος]], ein weit verbreitetes Gerede; auch [[οὔνομα]] πολλόν, 3, 137; οὐκ ἂν πολὺς ἐπιδείξειε μῦθος, Plat. Legg. VI, 761 c; πολὺν λόγον ποιεῖσθαι [[περί]] τινος, viel über Etwas sprechen, Phaedr. 270 a u. oft; aber ib. 253 e steht [[πολύς]], εἰκῆ [[συμπεφορημένος]] dem ὀρθὸς καὶ διηρθρωμένος entgegen; πολλὴ [[σπουδή]], großer Eifer, ib. 248 e; [[ἀλογία]], Phaed. 67 e; [[πτόησις]], Conv. 206 d; πολλῆς ἂν εὐηθείας γέμοι, Phaedr. 275 c; τὸ τῆς πολλῆς καὶ παντοδαπῆς ἀγνοίας [[πάθος]], Soph. 228 e, vgl. ταύτης πολλῆς οὔσης καὶ παντοίας μάχης Phil. 15 d; πολλὴν καὶ τὴν μεγίστην ἴσχειν ἔχθραν καὶ στάσιν, Polit. 308 b; πολὺ [[ἔργον]] προστάττεις, eine große Arbeit, Parm. 136 d; [[σπάνις]], Xen. An. 7, 2, 15; [[φόβος]], 1, 2, 18; πολλὴν ποιησάμενος τὴν ἐπιμέλειαν, Pol. 5, 48, 16; [[ὀδυρμός]], Matth. 2, 18. – Bes. ist hier noch der Gebrauch, der sich an den unter a) erwähnten des Her. anreiht, zu merken, πολὺς ἦν ἐν τῇ φιλοσοφίᾳ, er lebte ganz in der Philosophie, vergleiche [[πλείων]] und [[πλεῖστος]]. So besonders bei Sp., πολὺς ἦν πρὸς ταῖς παρασκευαῖς, Pol. 5, 49, 7, πολὺς ἦν συναθροίζων τὰς ναῦς, 16, 6, 4; Plut. – Aber πολὺς ὁ Φίλιππος ἔσται ist = er wird mächtig sein, Aesch. 1, 166; πολὺς γάρ, πολὺς καὶ [[τολμηρός]] ἐστιν [[ἄνθρωπος]], Dem. 40, 53, er ist ein gewaltiger, gefährlicher Mensch; vgl. πολὺς ἦν ἐν τῇ Ἑλλάδι, πολὺς δὲ καὶ τοῖς παρὰ τῆς Κρήτης ἰοῦσιν, Strab. 10, 4, 10. – Πολύς τις, manch einer, πολύ τι, mancherlei, besonders Attiker. – e) auch vom Werthe od. von der Schätzung einer Sache, [[vielwerth]], vollständig πολέος [[ἄξιος]], Od. 8, 405 Il. 23, 562, wie bei den Attikern πολλοῦ [[ἄξιος]], aber oft auch ohne [[ἄξιος]], πολλοῦ ἐστιν, es ist viel werth, theuer, wobei man τιμήματος zu ergänzen pflegt; u. so in der bekannten Vrbdg περὶ πολλοῦ ποιεῖσθαι, hochschätzen, hohen Werth darauf legen; auch πολύ ἐστί τι, es hat viel Werth, kommt viel darauf an, es gehört Viel dazu. – 2) Sehr gewöhnlich tritt [[πολύς]] anders als bei uns im Griechischen als vollständiges Prädikat für sich auf und wird daher, wenn noch ein anderes adj. dazutritt, durch [[καί]] mit diesem verbunden, [[πολέες]] τε καὶ ἐσθλοί, Il. 6, 452 Od. 6, 284 u. sonst, wo wir einfacher sagen »viele Wackere«, die Griechen aber »Viele und auch Wackere«; so πολλὰ καὶ ἐσθλά, 2, 312; [[πολέες]] τε καὶ ἄλκιμοι, Il. 21, 586; παλαιά τε πολλά τε, Od. 2, 188 u. sonst; πολλαὶ καὶ ἄλλαι, Hes. Th. 363; πολύν γε καὶ καλὸν φθεῖραι στρατόν, Aesch. Pers. 420; πολλὰ παλαίσματα καὶ γυιοβαρῆ, Ag. 63; u. die andern Tragg., Ar. u. in Prosa überall; auch bei subst., πολλοὶ καὶ καλοὶ χιτῶνες, viel schöne Kleider; πολλὴ καὶ [[ἄφθονος]], Xen. An. 5, 6, 25; πολλά τε καὶ δεινά, 5, 5, 8; πολλὰ καὶ ἀνόσια γέγονε, Plat. Rep. III, 416 e; πολλῶν καὶ μακαρίων μετείληφε, Polit. 269 e; πολλὰ καὶ ἀγαθά, Xen. An. 4, 6, 27. 6, 2, 8; doch wird auch in dieser Vrbdg ἀγαθά als Substantivum behandelt und πολλά μοι ἀγαθὰ γένοιτο gesagt, 5, 6, 4, wie πολλὰ ὁρῶντες ἀγαθά, 3, 1, 22, und τὰς μὲν γυναῖκας πόλλ' ἀγαθὰ λέγων, σὲ δὲ πολλὰ κακά, Ar. Eccl. 435. – Auch in umgekehrter Stellung, πονηροὶ καὶ πολλοί, Ar. Lys. 253; vgl. Lob. peralipp. p. 60. – 3) Mit dem Artikel, οἱ πολλοί, [[die Vielen]], [[die Menge]], der große Hause, die Mehrzahl, auch als Substantiv, die [[Meisten]], weil darin der Begriff der absoluten Vielheit liegt, vgl. Valck. diatr. 217 b u. Schäfer melet. p. 3, 65. Bei Hom. so auch ohne Artikel, Il. 2, 483. 21, 524. 22, 28; ὡς οἱ πολλοὶ λέγουσιν, Plat. Rep. II, 379 c; πρὸς τὰς τῶν πολλῶν δόξας, Polit. 306 a, u. oft; Xen. An. 3, 1, 10 u. sonst; τοῖς μὲν πολλοῖς τῶν Ἑλλήνων οὐκ ἤρεσκεν, 2, 4, 2; daher οἱ πολλοί die gemeinen Soldaten im <span class="ggns">Gegensatz</span> des Heerführers, Pol. 1, 33, 4, das Volk im <span class="ggns">Gegensatz</span> des Senats, 1, 11, 1 u. oft; – auch τὸ πολύ, der größere Theil, die [[Mehrzahl]], Xen. An. 1, 7, 20; u. c. gen., τὸ πολὺ τοῦ Ἑλληνικοῦ οὕτω ἐπείσθη, 1, 4, 13, wie Her. τῆς στρατιῆς ἀπάγων τὸ πολλόν, 8, 100; τῶν Ἀργείων τὸ πολὺ ἐσώθη, Thuc. 5, 73; τῆς δυνάμεως τῆς πολλῆς ἐστερήθησαν, des größten Theils, 1, 24; ἐς τὴν βασιλέως γῆν τὴν πολλήν, 2, 48, wie περιπλεῦσαι Ἀραβίαν τὴν πολλήν, Arr. An. 7, 1, 1; vgl. noch τῶν ὅπλων τὸ πολύ, Plat. Polit. 288 b; τὸ πολὺ [[μέρος]], der größere Theil, Pol. 3, 92, 11; τὸ πολὺ τῆς ἀποσκευῆς, 5, 5, 14; τὸ πολὺ τῆς βίας, 3, 43, 3; aber ohne Artikel ist πολὺ τοῦ στρατεύματος nur ein großer Theil, Xen. An. 4, 1, 11; – τὸ πολλόν, die große Menge, das Volk, Her. 1, 136; τὰ πολλά, das Meiste, Od. 2, 58. 17, 537; Hes. O. 37, u. oft im Att., nicht selten an die Bdtg πάντα hinanstreifend. – 4) Das neutr. πολύ, ion. πολλόν, auch der plur. πολλά werden häufig adverbial gebraucht; [[viel]], [[sehr]], Hom. u. Folgde überall; verstärkt [[μάλα]] πολλά, Hom., sowohl von der Menge, Anzahl, als der Größe u. innern Kraft, auch die mehrmalige Wiederholung derselben Handlung ausdrückend, [[vielmals]], oft, häufig, Il. 2, 798. 6, 2. 17, 430. 23, 116 Cd. 1, 1. 13, 29. 20, 218; Hes. O. 324; u. so kann man auch die Vrbdgn [[μάλα]] πολλὰ κελεύων, [[μάλα]] πόλλ' ἐπέτελλε, λισσομένη [[μάλα]] πολλά, εὐχόμενος [[μάλα]] πολλά u. dgl. eben so gut von oft wiederholtem, als von dringendem, heftigem Befehlen und Bitten verstehen; übrigens ist in den meisten hom. Stellen πολλά noch sehr leicht als wirklicher Objectsaccusativ zu dem dabeistehenden Verbum zu ziehen, ὃς [[μάλα]] πολλὰ πλάγχθη ist etwa = πολλὰ πλανήματα ἐπλάγχθη, u. diese Erklärung ist auch bei den folgenden Schriftstellern überall als die ursprüngliche Auffassungsweise festzuhalten, wenngleich die Übersetzung sich oft mit dem einfachen Adverbium [[sehr]] begnügen muß, wie πολλὰ κάμπτονται, πολλὰ ζημιοῦνται, Plat. Theaet. 173 a Legg. XI, 916 d, mit vielfachen Krümmungen, mit vielen Strafen; vgl. noch πόλλ' ἀεκαζομένη, Il. 6, 458, ὅς τοι πόλλ' [[ὄφελος]] ἐγένετο, in vielen Fällen, 17, 152, πολλὸν ἀάσθη, 10, 113; vom Raume, groß, weit, Her. 1, 104. 6, 82; ὄπιθεν οὐ πολλόν, Pind. Ol. 11, 37; von der Zeit, la nge, Her. 4, 126. 6, 129; καταδαρθεῖν [[πάνυ]] πολύ, Plat. Conv. 223 b; bei weitem, um Vieles, gar sehr, Her. 1, 126. 140. 6, 158; so auch πολλοῦ, gar sehr, Ar. Nubb. 912; πολλοῦ [[πολύς]], πολλή, viel zu viel, Equ. 829 Nubb. 1057. – Bes. häufig steht πολύ beim compar. u. superl., [[viel]], [[sehr]], πολὺ κέρδιον, γλύκιον, Il. 17, 414. 18, 109, u. oft πολὺ [[μᾶλλον]], viel mehr, πολλὸν [[ἀμείνων]], weit, viel besser, 6, 479 u. oft; πολὺ μείζων, Aesch, Ag. 1155; πολὺ [[δεύτερος]], Soph. O. C. 1230; πολλὸν [[ἐχθίων]] ἔσει, Ant. 86; u. in Prosa: πολὺ μείζων [[κίνδυνος]], Plat. Prot. 314 a; πολὺ ἐν πλείονι ἀπορίᾳ [[εἰμί]], Crat. 413 c, u. oft, wie Xen. An. 1, 5, 2 u. oft; er setzt gern zwischen πολύ u. den compar. ein od. mehrere Wörter, Bornem. Conv. 1, 4, vgl. πολὺ σὺν φρονήματι μείζονι, An. 3, 1, 22. 3, 2, 30; u. ähnl. Thuc. 6, 86, πολὺ δὲ ἐπὶ ἀληθεστέραν γε σωτηρίαν; doch wird auch eben so πολλῷ [[μᾶλλον]] ὧδε ἔχει verbunden, Plat. Phaed. 80 e; πολλῷ μεῖζον, Polit. 274 e; Soph. O. R. 1159; Her. 1, 134; Xen. An. 2, 5, 32. 4, 5, 36; – πολλὸν [[ἄριστος]] Ἀχαιῶν, bei weitem der Beste, Il. 1, 91; πολὺ [[φίλτατος]], 4, 51; πολὺ πλεῖσται φάλαγγες, 15, 448; u. oft πολὺ [[πρῶτος]]; u. eben so in Prosa: Her. 5, 92, 3. 8, 42; πολὺ μεγίστη, Plat. Conv. 209 c; πολὺ κράτιστόν ἐστι, Phaedr. 228 c; Xen. An. 4, 2, 14 u. sonst; auch πολλῷ [[πρῶτος]], Soph. Ant. 1327. – Aehnlich bei vergleichenden adv. u. solchen Verbis, die eine Vergleichung ausdrücken, πολὺ [[πρίν]], Hom. oft, πολὺ πρό, Il. 4, 373, πολύ κε φθαίη, 13, 815; u. so bei [[προβαίνω]], [[προτρέχω]], [[προμάχομαι]], 6, 125. 11, 217; u. ähnlich auch ἡμῖν πολὺ βούλεται ἢ Δαναοῖσιν νίκην, 17, 331, vgl. Od. 17, 404, wo in [[βούλομαι]] der Begriff des Lieberwollens liegt. – Eben so bei διαφέρειν, ἀποστατεῖν u. ä. – Seltener tritt es bei den Attikern auch zum Positiv, um die Bdtg des Adjectivs zu verstärken, οἱ πολύ oder πολλὰ δυστυχεῖς, die in Vielem, die sehr Unglücklichen, Valck. Phoen. 624. – [[Ἐπὶπολύ]], [[weit]], z. B. ἄνειν, Plat. Crat. 415 a; ἐπὶ πολλόν, weit entfernt, Her. 2, 32; gew. ὡς ἐπὶ τὸ πολύ, meistentheils, gewöhnlich, in den allermeisten Dingen, zumeist, 1, 203. 2, 35. 5, 67, auch in einem Worte geschrieben; Plat. Polit. 294 e Rep. II, 377 b; <span class="ggns">Gegensatz</span> von καθ' ἓν ἕκαστον, Isocr. 4, 154; vgl. noch τὰ μὲν ἐπ' ὀλίγον, τὰ δ' ἐπὶ πολλά, Plat. Soph. 254 b; ὡς τὰ πολλά, meistentheils, Dem. 1, 11, wie ὡς τὸ πολύ, Luc. Hermot. 28; so auch das einfache τὰ πολλά, z. B. Plat. καὶ γὰρ τὰ πολλὰ Πρωταγόρας [[ἔνδον]] διατρίβει, Prot. 311 a; Phaed. 59 d; οἷα δὴ τὰ πολλὰ ἀεὶ μετ' ἐμοῦ ξένοι τινὲς ἕπονται, wie gewöhnlich folgen mir immer, Menex. 235 b; – [[παρὰ πολύ]], um vieles, beim compar. od. superl., Pol. 4, 21, 5; – [[ἐπὶ πολλῷ]], z. B. ῥᾳθυμεῖν, um einen theuern Preis, seine Trägheit theuer büßen müssen, Dem. 1, 15, wo man aus dem Zusammenhange leicht τόκῳ ergänzen kann; vgl. ἐπὶ πολλῷ γεγενῆσθαι, ib. 8, 53, u. [[δέδοικα]], μὴ λελήθαμεν ὥςπερ οἱ δανειζόμενοι ἐπὶ πολλῷ ἄγοτες, 19, 96. – Über die häufigen Zusammenstellungen wie πολλοὶ [[πολλάκις]], πολλοὶ [[πολλαχῆ]], f. Lob. paralipp. p. 56. – Den compar. u. superl. [[πλέων]], [[πλείων]] u. [[πλεῖστος]] s. oben bes. angeführt. – [Υ ist überall kurz, die epischen Formen πολέων, πολέας sind Il. 16, 635. 1, 559. 2, 4 Od. 3, 262 u. πολλέων immer zweisylbig zu lesen.]

|btext=πολλή, [[πολύ]] ; <i>gén.</i> [[πολλοῦ]], πολλῆς, [[πολλοῦ]] ; <i>dat.</i> πολλῷ, πολλῇ, πολλῷ ; <i>acc.</i> πολύν, πολλήν, [[πολύ]] ; <i>plur. nom.</i> πολλοί, πολλαί, [[πολλά]], <i>etc.</i><br /><b>I.</b> nombreux : [[πολύς]] [[λαός]] IL peuple nombreux ; πολλοὶ ἑταῖροι IL nombreux compagnons ; πολλοὶ Τρώων IL beaucoup de Troyens ; <i>subst. au neutre</i> : πολλὸν σαρκός OD beaucoup de chair ; πολλὸν βίης OD beaucoup de force ; <i>en prose</i>, [[πολύς]] <i>prend le genre du nom au gén.</i> : τῆς γῆς [[οὐ]] πολλὴ THC une petite partie de la terre ; πολλὴ τῆς χώρας XÉN une grande partie du pays ; <i>en ce sens</i> [[πολύς]] <i>s'ajoute souv. à un autre adj. marquant une qualité (cf. fr. beaucoup de belles choses, <i>lat.</i> tot et tanta)</i> : [[πολέες]] <i>(ion.)</i> [[τε]] καὶ ἐσθλοί IL beaucoup de vaillants guerriers ; πολλὰ καὶ ἀγαθά, <i>ou sans</i> [[καί]] : πόλλ’ ἀγαθά XÉN beaucoup de bonnes choses ; <i>précédé de l'article</i>, [[πολύς]] <i>a la valeur d'un Sp.</i> : οἱ πολλοί, la plupart des hommes, <i>et, p. suite</i>, foule, commun du peuple, peuple <i>en gén.</i> ATT ; avec un gén. part. : οἱ πολλοὶ τῶν Ἑλλήνων XÉN la masse des Grecs ; <i>de même au sg.</i> : ὁ πολὺς [[ἄνθρωπος]] LUC la plupart des hommes ; τὸ [[πολύ]] THC <i>ou</i> τὸ πολλόν <i>(ion.)</i> HDT <i>ou</i> τὰ [[πολλά]] OD la foule, la multitude ; τὸ πολλὸν τοῦ χρόνου HDT la plus grande partie du temps ; τὸ πολὺ τοῦ Ἑλληνικοῦ XÉN la plus grande partie de l'armée grecque ; fréquent : πολλὸς ὑπὸ παντὸς ἀνδρὸς αἰνεόμενος HDT souvent loué par tout homme ; πολλὸς λέγων IL qui parle souvent ; πολλὸν [[ἦν]] [[τοῦτο]] τὸ [[ἔπος]] HDT c’était là une parole souvent répétée;<br /><b>II.</b> <i>p. ext.</i> grand :<br /><b>1</b> haut, élevé : πολὺς [[ὀστεόφιν]] OD un grand amoncellement d'os;<br /><b>2</b> [[vaste]], [[spacieux]] : πολὺ [[πεδίον]] IL vaste plaine ; πολὺ [[πέλαγος]], vaste mer;<br /><b>3</b> long : πολλὴ [[ὁδός]] HDT longue route ; πολὺς [[χρόνος]] IL longtemps ; [[οὐ]] πολὺν χρόνον SOPH non pendant longtemps ; [[πολλοῦ]] χρόνου AR depuis longtemps;<br /><b>4</b> de grande valeur : [[πολέος]] <i>(ion.)</i> [[ἄξιος]] IL, OD, [[πολλοῦ]] [[ἄξιος]] ATT digne d'un grand prix ; grand et fort : [[μέγας]] καὶ [[πολλός]] HDT grand et fort ; πολὺς [[κέλαδος]] IL bruit fort ; πολλὴ [[βοή]] SOPH grand cri ; πολὺς [[ὕπνος]] OD profond sommeil ; <i>au sens mor.</i> πολὺς ὁ [[Φίλιππος]] ESCHL Philippe sera puissant ; πολλὴ [[ἀνάγκη]] SOPH nécessité irrésistible;<br /><i>Adv. au neutre</i>;<br /><b>I.</b> • [[πολύ]], beaucoup, HOM, <i>etc., surtout devant un Cp.</i> πολὺ [[μᾶλλον]] HOM beaucoup plus ; πολὺ [[μείζων]] ESCHL beaucoup plus grand ; <i>en ce cas, il est qqf séparé du comparatif par un ou plusieurs mots</i> : πολὺ σὺν φρονήματι μείζονι XÉN avec beaucoup plus de réflexion ; <i>devant un Sp.</i> πολὺ [[φίλτατος]] IL de beaucoup le plus cher ; <i>devant un adv. ou un verbe d'antériorité, de supériorité, de préférence</i> : • πολὺ [[πρίν]] OD bien avant ; • πολὺ [[πρό]] IL beaucoup en avant ; [[ἡμῖν]] πολὺ βούλεται ἢ Δαναοῖσιν νίκην IL c'est nous bien plutôt que les Grecs qu’il veut voir vainqueurs;<br /><b>II.</b> • πολλόν <i>poét. et ion.</i> beaucoup : πολλὸν [[ἀμείνων]] IL bien meilleur ; πολλὸν [[ἄριστος]] IL de beaucoup le plus brave;<br /><b>III.</b> • πολλῷ <i>devant un Cp.</i> πολλῷ [[μᾶλλον]] SOPH beaucoup plus ; πολλῷ [[μεῖζον]] XÉN bien plus grand;<br /><b>IV.</b> • [[πολλά]];<br /><b>1</b> beaucoup HOM, <i>etc.</i> ; [[μάλα]] [[πολλά]] HOM tout à fait, extrêmement ; <i>dev. un adj.</i> πολλὰ τάλαινα ESCHL tout à fait malheureuse;<br /><b>2</b> souvent : [[ὅς]] [[τοι]] πόλλ’ [[ὄφελος]] γένοτο IL qui certes vint souvent en aide;<br /><b>V.</b> <i>Locutions diverses avec des particules (conj., prép.)</i>;<br /><b>1</b> • [[ὡς]] τὸ [[πολύ]] ATT le plus souvent, d'ordinaire ; • [[ὡς]] τὰ [[πολλά]] ATT <i>ou simpl.</i> • τὰ [[πολλά]] ATT <i>m. sign.</i><br /><b>2</b> • διὰ [[πολλοῦ]] à une grande distance ; • ἐκ [[πολλοῦ]] à une grande distance, longtemps d'avance;<br /><b>3</b> • ἐπὶ [[πολύ]] au loin, très avant : ἐπὶ πολὺ τῆς θαλάσσης THC très avant sur mer ; <i>ou</i> à un très haut degré : ἐπὶ πολὺ τῆς δόξης THC à un très haut degré de gloire ; <i>ou</i> pendant longtemps : ἐπὶ πολὺ τῆς ἡμέρας THC pendant une grande partie du jour ; [[ὡς]] ἐπὶ [[πολύ]] THC <i>ou</i> [[ὡς]] ἐπὶ τὸ [[πολύ]] THC la plupart du temps, le plus souvent, presque toujours;<br /><b>4</b> • μετὰ [[πολύ]] après un long temps;<br /><b>5</b> • παρὰ [[πολύ]] en grande partie;<br /><b>6</b> • περὶ [[πολλοῦ]] ATT à un haut prix;<br /><i>Cp.</i> [[πλείων]], <i>Sp.</i> [[πλεῖστος]].<br />'''Étymologie:''' R. Πολ, être plein ; cf. R. Πλε, v. [[πλέως]], etc. ; cf. [[πόλις]], lat, plus, plures, plurimi, plerique, populus.

|elnltext=πολύς πολλή πολύ, Ion. πολλός -ή -όν, dubbele verbuiging: 1. sing. πολύς πολύ, gen. πολέος, dat. πολεῖ, acc. πολύν πολύ, plur. πολεῖς πολέα, gen. πολέων, dat. πολέσι, acc. πολέας πολέα; 2. sing. πολλός -ή -όν, gen. πολλοῦ -ῆς -οῦ, plur. πολλοί -αί -ά, gen. πολλῶν; Att.: alleen sing. masc. nom. πολύς acc. πολύν, n. πολύ; andere naamvallen volgens πολλός; Hom. sing. πολύς, πουλύς en πολλός, fem. πολλή, n. πολύ, πουλύ en πολλόν, gen. πολέος, πολλῆς, πολέος, dat. πολλῷ, πολλῇ, πολλῷ, acc. πολύν, πουλύν en πολλόν, fem. πολλήν en πουλύν, n. πολύ, πουλύ en πολλόν, plur. πολέες, πολεῖς en πολλοί, fem. πολλαί, n. πολλά, gen. πολέων en πολλῶν, fem. πολλάων en πολλέων, n. πολλῶν, dat. πολέ(σ)σι, πολέεσσι en πολλοῖσι, fem. πολλῇσι en πολλῇς, n. πολλοῖσι, acc. πολέας en πολλούς, fem. πολλάς, n. πολλά; Ion. meestal volgens type 2; lyr. meestal volgens Hom. vormen; Dor. gen. plur. fem. πολλᾶν; Aeol. πόλυς, n. πόλυ, acc. πόλυν, plur. πόλλοι, πόλλαι, πόλλα, gen. πόλλων, acc. πόλεας; comp. en superl. zie πλείων, πλεῖστος veel adj. zonder lidw. van aantal veel, talrijk:; ἅμα δ’ ἕσπετο πουλὺς ὅμιλος samen met hen volgde een talrijke menigte Od. 8.109; subst. met gen. partit..; πολλοὺς... Τρώων velen van de Trojanen Il. 18.271; in n. subst..; πολλὸν σαρκός veel van het vlees Od. 19.450; met ander adj. en (τε) καί:; πολέες τε καὶ ἐσθλοί vele voortreffelijke mannen Il. 6.452; πολλαὶ καὶ ἄλλαι vele andere Hes. Th. 363; διὰ πολλῶν τε καὶ δεινῶν... πραγμάτων door vele gevaarlijke situaties heen Xen. An. 5.5.8; zonder καί:; πολλὰ δυστερπῆ κακά veel onaangename ellende Aeschl. Ch. 277; spec. πολλὰ πράττειν bemoeizuchtig zijn:. πράσσειν σὺ πολλ’ εἴωθας jij bent gewend bemoeizuchtig te zijn Eur. Suppl. 576; ὦ πολλὰ πράττων bemoeial! Aristoph. Ran. 228. van frequentie veel, veelvuldig, vaak te vertalen als adv. vaak:; παρ’ ἡμέας περὶ σέο λόγος ἀπῖκται πολλός ons hebben veelvuldig verhalen over u bereikt Hdt. 1.30.2; τούτῳ πολλῷ χρήσεται τῷ λόγῳ dit argument zal hij veelvuldig gebruiken Dem. 21.29; καὶ τοῦτο ἐπιεικῶς πολὺ νῦν ἐστι, τὸ οἴεσθαι en dit komt nu behoorlijk vaak voor, namelijk te denken... Luc. 59.15; van pers.. Ἐτεοκλέης ἂν εἷς πολὺς κατὰ πτόλιν ὑμνοῖθ’ ὑπ’ ἀστῶν dan zou Eteokles in zijn eentje veel in de stad bezongen worden Aeschl. Sept. 6; ὁ Δηιόκης ἦν πολλὸς ὑπὸ παντὸς ἀνδρὸς... αἰνεόμενος Deiokles werd veel door iedere man geprezen Hdt. 1.98.1. van afmeting, omvang, intensiteit veel, groot, hevig:; πολὺν ὄμβρον... ἢ χάλαζαν een hevige regen- of hagelbui Il. 10.6; ἀνίη καὶ πολὺς ὕπνος te veel slaap is ook vervelend Od. 15.394; πολλή γ’ ἀνάγκη het is absoluut noodzakelijk Eur. Phoen. 1674; van geluid; πολὺς δ’ ὑμέναιος ὀρώρει en luid verhief zich het huwelijkslied Il. 18.493; soms van pers..; ὡς καὶ μέγας καὶ πολλὸς ἐγένεο zoals jij groot en machtig bent geworden Hdt. 7.14; van plaats; πολὺν διὰ πόντον ἀνύσσας na veel zee overgestoken te zijn Hes. Op. 635; ἐκ πολλῆς πορείας... ἥκειν van een lange reis gekomen zijn Plat. Resp. 614e; πολλός τις ἔκειτο hij lag in volle lengte uitgestrekt Il. 7.156; van tijd; πολὺν χρόνον gedurende lange tijd Il. 2.343; οὐ πολὺν χρόνον niet voor lang Soph. Ph. 348; ἔτι πολλῆς νυκτός toen het nog diep in de nacht was Thuc. 8.101; πολλοῦ χρόνου sinds lange tijd Aristoph. Pl. 98; overdr. nadrukkelijk, heftig, van pers.: Κύπρις γὰρ οὐ φορητὸν ἢν πολλὴ ῥυῇ Kypris is niet te verdragen als zij in alle hevigheid stroomt Eur. Hipp. 443; ὅταν γὰρ ὁ θεὸς ἐς τὸ σῶμ’ ἔλθῃ πολύς wanneer de godheid het lichaam in volle omvang binnendringt Eur. Ba. 300; πολλὸς ἐνέκειτο λέγων hij voer heftig uit met de woorden Hdt. 7.158.1; πολὺς τοῖς συμβεβηκόσιν ἔγκειται hij legt grote nadruk op wat gebeurd is Dem. 18.199. direct voorafgegaan door lidw. het merendeel van, de meeste, het grootste deel van, de grootste:; ὁ πολύς... βίοτος het grootste deel van het leven Soph. El. 185; ὁ στρατός... ὁ πολλός het grootste deel van het leger Hdt. 1.102.2; τῆς δυνάμεως τῆς πολλῆς ἐστερήθησαν ze werden beroofd van het grootste deel van hun macht Thuc. 1.24.4; ὁ λεὼς ὁ πολύς de grote massa Luc. 41.17; vaker in plur..; τοῖς πολλοῖσιν... κριταῖς aan de meerderheid van de scheidsrechters Soph. Ai. 1243; οἱ Ἀθηναῖοι... ἀπῆλθον οἱ πολλοί het merendeel van de Atheners vertrok Thuc. 1.126.8; τοὺς αἰχμαλώτους... ἀπέσφαξε τοὺς πολλούς de meeste krijgsgevangenen liet hij afslachten Thuc. 3.32.1; adv. n. sing. πολύ en Ion. πολλόν veel, met comp.:; πολὺ μείζων veel groter Il. 1.167; πολλὸν ἀμείνων veel beter Il. 6.479; πολὺ πρίν veel eerder Il. 9.250; πολὺ σὺν φρονήματι μείζονι met veel groter zelfvertrouwen Xen. An. 3.1.22; met superl. verreweg:; πολλὸν ἄριστος verreweg de beste Il. 1.91; πολὺ πρώτιστος verreweg de meest vooraanstaande Il. 2.702; πολλόν τι μάλιστα πάντων veruit het meest van alle Hdt. 1.56.1; zelden met posit..; πολὺ ἀφόρητος absoluut niet te pruimen Luc. 80.9.3; bij verba met comp. betekenis; πολὺ προβέβηκας ἁπάντων u bent de anderen ver vooruit Il. 6.125; πολὺ βούλομαι αὐτὴν οἴκοι ἔχειν veel liever wil ik haar thuis hebben Il. 1.112; οὐ πολύ τι διαφέρει dat maakt niet zo veel verschil Plat. Resp. 484d; τούτων... πάνυ πολὺ περιέσομαι ik zal zeker verre de meerdere zijn van hen Plat. Alc.1. 119c; ver:; πολὺ ἀπό + gen. ver van Thuc. 1.15.2; overdr. ruimschoots:; ἀπέφυγε πολλὸν τοὺς διώκοντας hij werd ruimschoots vrijgesproken Hdt. 6.82.2; lange tijd:. καταδαρθεῖν πάνυ πολύ heel lang geslapen hebben Plat. Smp. 223c. n. plur. πολλά zeer, dikwijls:. ἤιε πολλ’ ἀέκων hij ging zeer tegen zijn zin Il. 11.557; πολλὰ δέ οἱ κραδίη προτιόσσετ’ ὄλεθρον vaak voorzag zijn hart de ondergang Il. 8.22; πολλὰ πολλάκις heel vaak Aristoph. Th. 287. gen. πολλοῦ veel, erg, met adj.: θρασὺς εἶ πολλοῦ jij bent erg onbeschaamd Aristoph. Nub. 915; πολλοῦ πολὺν... χρόνον veel te lang Aristoph. Eq. 822; ἐπί τοι σοὶ... πολλὴ πολλοῦ’ πικαθῆτο op joú heeft zij (Aphrodite) wel heel zwaar gedrukt Aristoph. Ran. 1046. dat. πολλῷ veel, met comp.:; πολλῷ γε μᾶλλον nog veel meer Soph. OT 1159; met superl.:; ποταμούς τε πολλῷ μεγίστους de allergrootste rivieren Hdt. 4.82; ook bij verba met comp. betekenis:. τὸ μὲν Νικίου στράτευμα... προύλαβε πολλῷ het leger van Nicias kreeg een grote voorsprong Thuc. 7.80.4. met prep.:; διὰ πολλοῦ op grote afstand Thuc. 6.11.1; ἐκ πολλοῦ van verre Thuc. 4.32.4; ook; ἐκ πολλοῦ sinds lang Thuc. 1.58.1; ἐπὶ πολλῷ tegen een hoge prijs Dem. 1.15; ἐπὶ πολλόν over grote afstand Hdt. 2.32.2; ἐπὶ πολύ over grote afstand Thuc. 1.62.6; ook. ἐπὶ πολύ langdurig Thuc. 5.16.2; τῆς ἡμέρας ἐπὶ πολύ gedurende een groot deel van de dag Thuc. 7.38.1; οὐ μετὰ πολύ niet veel later Luc. 57.54; ἐνίκησαν... παρὰ πολύ zij wonnen met groot verschil Thuc. 1.29.5; περὶ πολλοῦ ( ποιεῖσθαι ) zie ποιέω 4ciii; πρὸ πολλοῦ lang van te voren Men. Epitr. 345. met lidw. n. adv. τὸ πολύ voor het merendeel:; τὸ μὲν πολὺ ξένοι ἐφαίνοντο zij leken voor het merendeel vreemdelingen Plat. Prot. 315a; n. plur. adv. τὰ πολλά in meerderheid:. τὰ πολλὰ πάντα in bijna alle gevallen Hdt. 5.67.1; τὰ πολλά τυραννίδες... καθίσταντο er vestigden zich vooral alleenheerschappijen Thuc. 1.13.1; ἔλεγε μὲν ὡς τὸ πολύ meestal voerde hij het woord Xen. Mem. 1.1.10; ὡς ἐπὶ τὸ πολύ in het algemeen Isocr. 4.154; ὡς τὰ πολλά meestal Thuc. 5.65.4. subst., steeds met lidw. veelheid, massa:. οὐ γὰρ γένοιτ’ ἂν εἷς γε τοῖς πολλοῖς ἴσος één individu kan in geen geval gelijk zijn aan de massa Soph. OT 845; τὸ πολλὸν δ’ ἡγέαται ἰσχυρὸν εἶναι zij houden het erop dat veelheid sterk is Hdt. 1.136.1. het merendeel; met gen. partit..; τὸν πολλὸν τοῦ χρόνου het grootste deel van de tijd Hdt. 1.24.1; plur. met gen. partit..; τοῖς πολλοῖς τῶν Ἑλλήνων aan de meerderheid van de Grieken Xen. An. 2.4.2; οἱ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων de meerderheid van de mensen Xen. Cyr. 8.2.24; abs. subst..; οἱ πολλοί de grote massa Thuc. 1.6.4; n. subst. τὸ πολλόν of τὸ πολύ het grootste deel:; τῆς στρατιῆς τὸ πολλόν het grootste deel van het leger Hdt. 8.100.5; τῶν Ἀργείων λογάδων τὸ πολύ het grootste deel van de Argivische keurtroepen Thuc. 5.73.4; n. plur. subst.. τὰ πολλὰ τοῦ πολέμου het grootste deel van de oorlog Thuc. 2.13.2.

|txtha=[[πολλή]] (from an [[older]] [[form]] [[πολλός]], [[found]] in [[Homer]], [[Hesiod]], [[Pindar]]), [[πολύ]]; (cf. [[Curtius]], § 375)); the Sept. [[chiefly]] for רַב; [[much]]; used a. of [[multitude]], [[number]], etc., [[many]], [[numerous]], [[great]]: [[ἀριθμός]], [[λαός]], [[ὄχλος]], L T Tr WH); [[πλῆθος]], [[abundant]], [[plenteous]] (A. V. [[often]] [[much]]), [[καρπός]], [[θερισμός]] (the [[harvest]] to be gathered), γῆ, [[χόρτος]], [[οἶνος]], πολλοί τελῶναι, πολλοί προφῆται, σοφοί, πατέρες, δυνάμεις, ὄχλοι, L T WH [[omit]]; Tr brackets ὄχλοι); δαιμόνια, αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς αἱ πολλαί, her sins [[which]] are [[many]], τά [[πολλά]] γράμματα, the [[great]] [[learning]] [[with]] [[which]] I [[see]] [[that]] [[you]] are furnished, ὁ [[πολύς]] [[ὄχλος]], the [[great]] [[multitude]] of [[common]] [[people]] [[present]], ὁ [[ὄχλος]] [[πολύς]], T Tr marginal [[reading]] WH; [[see]] [[ὄχλος]], 1). Plural [[masculine]] πολλοί, [[absolutely]] and [[without]] the [[article]], [[many]], a [[large]] [[part]] of [[mankind]]: πολλοί [[simply]], ὀλίγοι, T WH [[omit]]; Tr brackets the [[clause]]); ἕτεροι πολλοί, ἄλλαι πολλαί, ἕτεραι πολλαί, πολλοί followed by a partitive genitive, as τῶν Φαρισαίων, ἐκ [[with]] a genitive of class, as πολλοί ἐκ τῶν μαθητῶν [[αὐτοῦ]], πολλοί ἐκ τῆς πόλεως, οἱ πολλοί, the [[many]] (cf. Winer's Grammar, 110 (105)): those contrasted [[with]] ὁ [[εἷς]] (i. e. [[both]] [[with]] Adam and [[with]] Christ), according to the context equivalent to the [[rest]] of [[mankind]], the [[many]] i. e. the [[most]] [[part]], the [[majority]], [[much]] equivalent to [[great]], [[strong]], [[intense]], [[large]]: [[ἀγάπη]], [[ὀδύνη]], [[θρῆνος]], [[κλαυθμός]], [[ὀδυρμός]], [[χαρά]] ( st [[χάρις]]), [[ἐπιθυμία]], [[μακροθυμία]], [[ἔλεος]], [[γογγυσμός]], [[τρόμος]], [[πόνος]] ( [[ζῆλος]]), [[ἀγών]], [[ἄθλησις]], [[θλῖψις]], [[καύχησις]], [[πεποίθησις]], [[πληροφορία]], [[παρρησία]], [[παράκλησις]], [[συζήτησις]] (T WH Tr [[text]] [[ζήτησις]]), ); [[στάσις]], [[ἀσιτία]], [[βία]], ); [[διακονία]], [[σιγή]], [[deep]] [[silence]], [[Xenophon]], Cyril 7,1, 25); [[φαντασία]], [[δύναμις]] [[καί]] [[δόξα]], [[μισθός]], [[εἰρήνη]], [[περί]] οὗ [[πολύς]] [[ἡμῖν]] ὁ [[λόγος]], [[about]] [[which]] ([[but]] [[see]] [[λόγος]], I:3a.) we [[have]] [[much]] (in [[readiness]]) to [[say]], πολύν λόγον ποιεῖσθαι [[περί]] τίνος, [[Plato]], [[Phaedo]], p. 115{d}; cf. Lex. [[Plato]], iii., p. 148).<br /><b class="num">c.</b> of [[time]], [[much]], [[long]]: πολύν χρόνον, [[μετά]] χρόνον πολύν, [[ὥρα]] [[πολλή]], [[much]] [[time]] (i. e. a [[large]] [[part]] of the [[day]]) is spent ([[see]] [[ὥρα]], 2), ὥρας πολλῆς γενομένης (Tdf. γινομένης), of a [[late]] [[hour]] of the [[day]], ibid. (so πολλῆς ὥρας, [[Polybius]] 5,8, 3; [[ἐπί]] πολλήν ὥραν, Josephus, Antiquities 8,4, 4; Ἐμάχοντο ... [[ἄχρι]] πολλῆς ὥρας, [[Dionysius]] [[Halicarnassus]], 2,54); πολλοῖς χρόνοις, for a [[long]] [[time]], οὐ πολλῷ χρόνῳ, Herodian, 1,6, 24 (8 edition, Bekker); χρόνοις πολλοῖς [[ὕστερον]], [[Plutarch]], Thes. 6; ([[see]] [[χρόνος]], [[under]] the [[end]])); [[εἰς]] ἔτη [[πολλά]], ἐκ or) [[ἀπό]] πολλῶν ἐτῶν, WH Tr [[text]] [[ἀπό]] ἱκανῶν ἐτῶν); [[ἐπί]] [[πολύ]], (for) a [[long]] [[time]], μετ' οὐ [[πολύ]], [[not]] [[long]] [[after]] ([[see]] [[μετά]], II:2b.), [[πολύ]], [[much]], substantively, equivalent to [[many]] things: [[much]], adverbially, of the [[mode]] and [[degree]] of an [[action]]: ἠγάπησε, πλανᾶσθε, ὠφελεῖ, [[πολλοῦ]] as a genitive of [[price]] (from Homer down; cf. Passow, [[under]] the [[word]], IV.<br /><b class="num">b.</b> vol. ii., p. 1013 a; (cf. Winer's Grammar, 206 (194))): πραθῆναι, for [[much]], ἐν πολλῷ, in (administering) [[much]] (i. e. [[many]] things), L T Tr WH ἐν μεγάλῳ ([[see]] [[μέγας]], 1a. γ.)). [[with]] a comparitive (cf. Winer's Grammar, § 35,1): [[πολύ]] [[σπουδαιότερον]], Homer down); πολλῷ [[πλείους]], [[many]] [[more]], πολλῷ (or [[πολύ]]) [[μᾶλλον]], [[see]] [[μᾶλλον]], 1a. [[following]] [[with]] the [[article]], τό [[πολύ]], German das Viele (opposed to τό [[ὀλίγον]]), Buttmann, 395 (338); Winer's Grammar, 589 (548)). Plural, [[πολλά]] α. [[many]] things; as, διδάσκειν, λαλεῖν, [[παθεῖν]], [[Pindar]] Ol. 13,90 down; ποιεῖν, T Tr marginal [[reading]] WH ἀπόρειν); [[πρᾶξαι]], [[πολλά]] [[καί]] [[ἀλλά]], [[καί]] ([[which]] [[see]], I:3), [[see]] Kühner, § 523,1 (or on [[Xenophon]], mem. 1,2, 24); Bäumlein, Partikeln, p. 146; Krüger, § 69,32, 3; Lob. Paral., p. 60; Herm. ad Vig., p. 835; Winer's Grammar, § 59,3at the [[end]]; Buttmann, 362 f (311). Cf. Passow, [[under]] the [[word]], I:3a.; Liddell and Scott, [[under]] II:2.) β. adverbially (cf. Winer's Grammar, 463 (432); Buttmann, § 128,2), [[much]]: Mark ( T Tr marginal [[reading]] (?) WH ([[see]] [[ἀπορέω]])); L brackets the [[clause]]); in [[many]] ways, [[with]] [[many]] words (R. V. [[much]]), [[with]] verbs of [[saying]]; as, κηρύσσειν, παρακαλεῖν, etc., [[many]] times, [[often]], [[repeatedly]]: R G Tr WH marginal [[reading]]) (and [[often]] in Greek writings from Homer down; cf. Passow, [[under]] the [[word]], V:1a. vol. ii., p. 1013{b}; (Liddell and Scott, III. a.); Stallbaum on [[Plato]], [[Phaedo]], p. 61c.); [[with]] the [[article]] [[πολλά]], for the [[most]] [[part]] (R. V. these [[many]] times) (Vulg. plurimum), L Tr marginal [[reading]] [[πολλάκις]]) (examples from Greek writings are given by Passow, the [[passage]] cited (Liddell and Scott, the [[passage]] cited), and by Fritzsche, Ep. ad Romans, iii., p. 281).

|mdlsjtxt=[the ionic declension [[πολλός]], ή, όν is retained by the [[attic]] in all cases, [[except]] the nom. and acc. masc. and neut. Hom. uses [[both]] ionic and [[attic]] forms.]<br /><b class="num">I.</b> of Number, [[many]], opp. to [[ὀλίγος]], Hom., etc.;— with nouns of [[multitude]], πουλὺς [[ὅμιλος]] Od.; πολλὸν [[πλῆθος]] Hdt., etc.:—also of [[anything]] often [[repeated]], πολλὸν ἦν [[τοῦτο]] τὸ [[ἔπος]] Hdt.; πολλὸς αἰνεόμενος Hdt.; [[τούτῳ]] πολλῷ χρήσεται τῷ λόγῳ often, Dem.<br /><b class="num">2.</b> of Size, Degree, Force, [[much]], [[mighty]], [[great]], Il., etc.; π. [[ὕπνος]] [[deep]] [[sleep]], Od.; π. [[ὑμέναιος]] a [[loud]] [[song]], Il., etc.:—[[rarely]] of a [[single]] [[person]], [[μέγας]] καὶ πολλὸς ἐγένεο Hdt.; ἢν [[πολλῇ]] ῥυῇ if she [[flow]] with [[full]] [[stream]], metaph. from a [[river]], Eur.; πολλῷ ῥέοντι Dem.; from the [[wind]], πολὺς ἔπνει was blowing [[strong]], Dem.; often with a Partic., πολλὸς ἦν λισσόμενος he was all intreaties, Lat. [[multus]] erat in precando, Hdt.; so, π. ἦν ἐν τοῖσι λόγοισι Hdt., etc.<br /><b class="num">3.</b> of Value or Worth, [[πολέος]] or [[πολλοῦ]] [[ἄξιος]] Hom.; [[πολλοῦ]] and περὶ [[πολλοῦ]] ποιεῖσθαί τι, Lat. [[magni]] facere, cf. [[περί]] A.IV; ἐπὶ πολλῷ at a [[high]] [[price]], Dem.<br /><b class="num">4.</b> of Space, [[large]], [[wide]], [[wide]]-stretched, π. [[χώρη]], [[πεδίον]] Il., Hes., etc.; [[πόντος]], [[πέλαγος]] Hes., etc.;— πολλὸς ἔκειτο he lay outstretched, Il.;— π. [[κέλευθος]] a far way, Aesch., etc.<br /><b class="num">5.</b> of [[time]], [[long]], πολὺν χρόνον Hom., etc.; [[πολλοῦ]] χρόνου Ar.; ἐκ [[πολλοῦ]] Thuc.; ἔτι πολλῆς νυκτός, Lat. [[multa]] [[nocte]], [[while]] [[still]] [[quite]] [[night]], Thuc.<br /><b class="num">II.</b> Special usages:<br /><b class="num">1.</b> partitive c. gen., e. g. πολλοὶ Τρώων for πολλοὶ [[Τρῶες]], Il.; πολλὸν σαρκός for πολλὴ [[σάρξ]], Od.; in Prose, the adj. [[generally]] takes the [[gender]] of the gen., τῆς γῆς οὐ πολλήν Thuc.<br /><b class="num">2.</b> joined to [[another]] adj. by καί, [[πολέες]] τε καὶ ἐσθλοί [[many]] men and [[good]], Il.; π. καὶ πονηρά Xen.; [[μεγάλα]] καὶ π. Dem.<br /><b class="num">3.</b> with the Art., of persons or things well [[known]], Ἑλένα μία τὰς πολλὰς ψυχὰς ὀλέσασ' those [[many]] lives, Aesch.; ὡς ὁ πολλὸς [[λόγος]] the [[common]] [[report]], Hdt.:—esp. οἱ πολλοί the [[many]], i. e. the greater [[number]], Thuc.; [[hence]], like τὸ [[πλῆθος]], the [[people]], the [[commonalty]], Thuc.; εἷς τῶν πολλῶν one of the [[multitude]], Dem.<br />b. τὺ [[πολύ]], c. gen., τῆς στρατιῆς τὸ πολλόν Hdt.; τῶν λογάδων τὸ [[πολύ]] Thuc.; but also, ὁ στρατὸς ὁ [[πολλός]] Hdt.<br />c. τὰ [[πολλά]] the [[most]], Od., etc.<br /><b class="num">4.</b> the pl. [[πολλά]] is used with Verbs in the [[sense]] of [[very]] [[much]], too [[much]], πολλὰ πράσσειν = πολυπραγμονεῖν, Eur., Ar.; π. ἔρξαι τινά to do one [[much]] [[harm]], Aesch.<br /><b class="num">5.</b> πολλάς with Verbs of [[beating]], the Subst. [[πληγάς]] [[being]] omitted, v. [[πληγή]] 1.<br /><b class="num">III.</b> Adverbial usages:<br />a. neut. [[πολύ]] (ionic πολλόν), [[πολλά]], [[much]], [[very]], Hom., etc.; [[μάλα]] [[πολλά]] Hom.; [[πάνυ]] [[πολύ]] Plat.:—also of [[repetition]], [[many]] times, ofttimes, often, [[much]], Hom., etc.:—also with the Art., τὸ [[πολύ]] for the [[most]] [[part]], Plat.; ὡς τὸ π. Xen.; so, τὰ [[πολλά]], ὡς τὰ π. Thuc.<br />b. of Degree, far, [[very]] [[much]], Hdt.; so absol. gen. [[πολλοῦ]], [[very]], θρασὺς εἶ [[πολλοῦ]] Ar.; [[πολλοῦ]] [[πολύς]], [[πολλοῦ]] πολλή, [[πολλοῦ]] [[πολύ]], [[much]] too [[much]], Ar.<br />c. of Space, a [[great]] way, far, οὐ πολλόν Hdt., etc.<br />d. of [[time]], [[long]], Hdt.<br /><b class="num">2.</b> [[πολύ]] is often joined with Adjs. and Advs.,<br />a. with a comp. to [[increase]] its [[compar]]. [[force]], πολὺ [[κάλλιον]], [[μεῖζον]], πολλὸν [[ἀμείνων]], παυρότεροι [[much]], far [[more]] [[beautiful]], etc., Hom., etc.:—so dat. πολλῷ by far, Hdt., etc.<br />b. with a Sup., πολὺ [[πρῶτος]], πολλὸν [[ἄριστος]] far the [[first]], etc., Il., etc.:—also, πολλῷ πλεῖστοι Hdt.<br />c. in [[attic]] with a Positive, ὦ πολλὰ μὲν [[τάλαινα]], πολλὰ δ' αὖ σοφή Aesch.<br /><b class="num">IV.</b> with Preps.,<br /><b class="num">1.</b> διὰ [[πολλοῦ]] at a [[great]] [[distance]], V. διά A. II. 2.<br /><b class="num">2.</b> ἐκ [[πολλοῦ]] from a [[great]] [[distance]], Thuc.; for a [[long]] [[time]], v. ἐκ II. 1.<br /><b class="num">3.</b> ἐπὶ [[πολύ]],<br />a. [[over]] a [[great]] [[space]], far, οὐκ ἐπὶ πολλόν Hdt.<br />b. for a [[long]] [[time]], [[long]], Thuc.<br />c. to a [[great]] [[extent]], Plat.; so, ὡς ἐπὶ π. [[very]] [[generally]], Thuc.; ὡς ἐπὶ τὸ π. for the [[most]] [[part]], Thuc.<br /><b class="num">4.</b> παρὰ [[πολύ]], by far, v. [[παρά]] C. I. 5.<br /><b class="num">5.</b> περὶ [[πολλοῦ]], v. supr. I. 3.<br /><b class="num">V.</b> for comp. [[πλείων]], [[πλέων]]; Sup. [[πλεῖστος]], v. sub vocc.