Anonymous

ἀποτήκω: Difference between revisions

From LSJ
m
Text replacement - "αὐτοῦ" to "αὐτοῦ"
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1")
m (Text replacement - "αὐτοῦ" to "αὐτοῦ")
Line 11: Line 11:
}}
}}
{{DGE
{{DGE
|dgtxt=<b class="num">1</b> tr. en v. act. [[fundir]], [[disolver]] c. gen. part. ὥστε ἀποτήκειν αὐτῆς τῆς φύσεως de manera que disuelven parte de la propia naturaleza (de la lengua) para explicar la insalivación y el gusto</i>, Pl.<i>Ti</i>.65d, cf. Thphr.<i>CP</i> 6.1.4<br /><b class="num">•</b>c. ac. en rel. c. lo mismo χυμούς Plu.2.913d<br /><b class="num">•</b>[[ablandar]], [[reblandecer]] τετυλωμένα βλέφαρα καὶ τραχέα Dsc.5.99<br /><b class="num">•</b>en gener., fig. [[consumir]], [[matar]] ἀποτῆξαι λιμῷ· οἷον ἀποκτεῖναι Phryn.<i>PS</i> p.31.<br /><b class="num">2</b> intr. en v. med.-pas. [[fundirse]], [[derretirse]] de metales ἀπετάκη γὰρ [[αὐτοῦ]] τέταρτον ἡμιτάλαντον de la estatua de un león tras un incendio, Hdt.1.50, de hielo, nieve, τῶν ἄκρων ἀποτηκομένων fundiéndose sus aristas</i> del pedrisco, Epicur.<i>Ep</i>.[3] 107, ἀποτήκεται ἀπὸ τῶν κλημάτων (la nieve) se derrite goteando desde las ramas</i> Thphr.<i>CP</i> 5.13.6<br /><b class="num">•</b>[[consumirse]], [[desecarse]] Phot.α 2652<br /><b class="num">•</b>en medic. [[fundirse]], [[reblandecerse]], [[licuarse]] ὅταν δ' ἀποτακῇ τὸ φάρμακον Hp.<i>Steril</i>.238, <i>Superf</i>.27, esp. del cerebro en ciertas enfermedades ὅταν ἀποτήκῃ ὁ [[ἐγκέφαλος]] πλεῖστον αὐτὸς ἀφ' ἑωυτοῦ Hp.<i>Carn</i>.16<br /><b class="num">•</b>c. ac. de dir. [[difundirse]], [[verterse]] τὸ δὲ ἀποτηκόμενον ὕδωρ el líquido que se difunde (a partir del cerebro reblandecido)</i>, Hp.<i>Morb.Sacr</i>.11.6, cf. 10.2, 3<br /><b class="num">•</b>más gener. πυκνότητι τῆς πέτρας τὸ νοτερὸν καὶ ἀποτηκόμενον εἰς τὴν πηγὴν ἐκπιεζούσης por lo duro de la roca que impide la humedad y el vertido (de sustancias ajenas) en la fuente</i> Plu.<i>Crass</i>.4.
|dgtxt=<b class="num">1</b> tr. en v. act. [[fundir]], [[disolver]] c. gen. part. ὥστε ἀποτήκειν αὐτῆς τῆς φύσεως de manera que disuelven parte de la propia naturaleza (de la lengua) para explicar la insalivación y el gusto</i>, Pl.<i>Ti</i>.65d, cf. Thphr.<i>CP</i> 6.1.4<br /><b class="num">•</b>c. ac. en rel. c. lo mismo χυμούς Plu.2.913d<br /><b class="num">•</b>[[ablandar]], [[reblandecer]] τετυλωμένα βλέφαρα καὶ τραχέα Dsc.5.99<br /><b class="num">•</b>en gener., fig. [[consumir]], [[matar]] ἀποτῆξαι λιμῷ· οἷον ἀποκτεῖναι Phryn.<i>PS</i> p.31.<br /><b class="num">2</b> intr. en v. med.-pas. [[fundirse]], [[derretirse]] de metales ἀπετάκη γὰρ αὐτοῦ τέταρτον ἡμιτάλαντον de la estatua de un león tras un incendio, Hdt.1.50, de hielo, nieve, τῶν ἄκρων ἀποτηκομένων fundiéndose sus aristas</i> del pedrisco, Epicur.<i>Ep</i>.[3] 107, ἀποτήκεται ἀπὸ τῶν κλημάτων (la nieve) se derrite goteando desde las ramas</i> Thphr.<i>CP</i> 5.13.6<br /><b class="num">•</b>[[consumirse]], [[desecarse]] Phot.α 2652<br /><b class="num">•</b>en medic. [[fundirse]], [[reblandecerse]], [[licuarse]] ὅταν δ' ἀποτακῇ τὸ φάρμακον Hp.<i>Steril</i>.238, <i>Superf</i>.27, esp. del cerebro en ciertas enfermedades ὅταν ἀποτήκῃ ὁ [[ἐγκέφαλος]] πλεῖστον αὐτὸς ἀφ' ἑωυτοῦ Hp.<i>Carn</i>.16<br /><b class="num">•</b>c. ac. de dir. [[difundirse]], [[verterse]] τὸ δὲ ἀποτηκόμενον ὕδωρ el líquido que se difunde (a partir del cerebro reblandecido)</i>, Hp.<i>Morb.Sacr</i>.11.6, cf. 10.2, 3<br /><b class="num">•</b>más gener. πυκνότητι τῆς πέτρας τὸ νοτερὸν καὶ ἀποτηκόμενον εἰς τὴν πηγὴν ἐκπιεζούσης por lo duro de la roca que impide la humedad y el vertido (de sustancias ajenas) en la fuente</i> Plu.<i>Crass</i>.4.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 23: Line 23:
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἀποτήκω''': μέλλ. -ξω, [[ἀποχωρίζω]] τι ἀπό τινος, δι’ ἀποτήξεως, [[τήκω]], «λυώνω», [[ὥστε]] ἀποτήκειν αὐτῆς τῆς φύσεως Πλάτ. Τίμ. 65D, πρβλ. Θεοφρ. Αἰτ. Φ. 6. 1, 4· τετυλωμένα βλέφαρα ἀποτήκει καὶ σμήχει, μαλακώνει καὶ καθαρίζει, Διοσκ. 5.115: - Παθ., καταναλίσκομαι, χάνομαι, ἀπετάκη [[αὐτοῦ]] [[τρία]] τάλαντα Ἡρόδ. 1. 50· ἀπετάκησαν οἱ μισθοὶ (κατὰ Graev. ἀντὶ ἀπετάθησαν) Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 28. 2.
|lstext='''ἀποτήκω''': μέλλ. -ξω, [[ἀποχωρίζω]] τι ἀπό τινος, δι’ ἀποτήξεως, [[τήκω]], «λυώνω», [[ὥστε]] ἀποτήκειν αὐτῆς τῆς φύσεως Πλάτ. Τίμ. 65D, πρβλ. Θεοφρ. Αἰτ. Φ. 6. 1, 4· τετυλωμένα βλέφαρα ἀποτήκει καὶ σμήχει, μαλακώνει καὶ καθαρίζει, Διοσκ. 5.115: - Παθ., καταναλίσκομαι, χάνομαι, ἀπετάκη αὐτοῦ [[τρία]] τάλαντα Ἡρόδ. 1. 50· ἀπετάκησαν οἱ μισθοὶ (κατὰ Graev. ἀντὶ ἀπετάθησαν) Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 28. 2.
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=(Α [[ἀποτήκω]])<br />[[ρευστοποιώ]] [[κάτι]] λειώνοντας το<br /><b>αρχ.</b><br />[[αφανίζω]].
|mltxt=(Α [[ἀποτήκω]])<br />[[ρευστοποιώ]] [[κάτι]] λειώνοντας το<br /><b>αρχ.</b><br />[[αφανίζω]].
}}
}}