ἀπογιγνώσκω: Difference between revisions

|dgtxt=<b class="num">• Alolema(s):</b> tard. ἀπογινώσκω [[LXX]] 2<i>Ma</i>.9.22, Ph.2.426, I.<i>BI</i> 4.79<br /><b class="num">• Morfología:</b> [aor. sigm. ἀπέγνωσα <i>PCair.Zen</i>.3.298.4 (III a.C.), cf. Plb.1.29.5]<br /><b class="num">I</b> [[en gener]].<br /><b class="num">1</b> [[renunciar a]], [[abandonar la idea de]] gener. c. inf. τοῦ μάχεσθαι X.<i>An</i>.1.7.19, τοῦ ... παραφυλάττειν τὸν ἐπίπλουν Plb.1.29.5, τὸ κατὰ γῆν πορεύεσθαι X.<i>HG</i> 7.5.7, sin art. διώκειν Plu.<i>Ant</i>.34, πλεῖν Plu.<i>Thes</i>.6, αἱρήσειν Arr.<i>An</i>.3.20.3, ἀκούσεσθαι Luc.<i>Icar</i>.10, τὴν μὲν πόλιν ἀπέγνω ἑλεῖν Arr.<i>An</i>.1.5.8, cf. D.Chr.32.8<br /><b class="num">•</b>c. μή e inf.: μὴ βοηθεῖν D.15.9, μὴ συγχωρῆσαι <i>IG</i> 2².457.18 (IV a.C.).<br /><b class="num">2</b> [[desesperar]] abs., de pers., D.4.42, μηδ' αὖτ' ἀπογνῷς, μηδ' ἀπελπίσῃς Babr.43.18, ὑπὲρ σφῶν Iul.<i>Or</i>.3.61c, ἄνθρωποι ἀπεγνωκότες hombres desesperados</i> Plu.<i>Alex</i>.16, tb. ἀπεγνωσμένοι ἄνθρωποι Hdn.1.16.4, ἀπεγνωσμένων σκεπαστής (ὁ θεός) [[LXX]] <i>Iu</i>.9.11, cf. Eus.<i>HE</i> 10.4.10, Hdn.4.4.3, ἀπεγνωσμένας ἐλπίδας esperanzas perdidas</i> Plb.30.8.3<br /><b class="num">•</b>c. gen. [[desesperar de]] τῆς ἐλευθερίας Lys.2.46, οὐδενὸς ... πράγματος Men.<i>Fr</i>.119, τῆς ἐκ τοῦ θεοῦ βοηθείας I.<i>AI</i> 3.297, τῆς σωτηρίας Plu.2.771c, ὡς ἀνιάτων como de gente incurable</i> D.Chr.32.97<br /><b class="num">•</b>c. ac. [[abandonar por falta de confianza]], [[desesperar de]] τὴν σωτηρίαν Arist.<i>EN</i> 1115^b2, Plb.1.86.1, I.<i>BI</i> 4.79, με Men.<i>Sam</i>.484, ἀπογνοὺς αὑτόν Plb.21.26.14, τὰς πρεσβείας Plb.5.1.5, τὰς ἐλπίδας Plb.2.35.1, Ph.2.283, τὴν ὠφέλειαν Ph.1.176, τὴν ἐλευθερίαν Plu.2.166d, ἀκρίβειαν Porph.<i>Antr</i>.36, τὴν ἐπάνοδον <i>IM</i> 17.24, cf. App.<i>Hisp</i>.37<br /><b class="num">•</b>en gener. [[rechazar]] de abstr. εὐρύθμους ... ἐπιδέσιας Hp.<i>Medic</i>.4, φιλίαν Iambl.<i>VP</i> 102, τὰ θνητά Ph.1.299, de pers. Θηβαίους D.6.16, cf. 3.33, τὸν ... Νίγρον D.C.73.15.2<br /><b class="num">•</b>[[ignorar]] τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ [[LXX]] <i>De</i>.33.9, τὰ κατ' ἐμαυτόν [[LXX]] 2<i>Ma</i>.9.22<br /><b class="num">•</b>[[renunciar a]] ἀσφάλειαν Ph.2.321, cf. 426<br /><b class="num">•</b>en v. pas. [[desesperarse]], [[perderse]] abs. ὥστε πανταχῇ τὰ παρ' ὑμῶν ἀπογνωσθῆναι D.19.54, ἀπέγνωστο παντάπασιν ἡ [[ἐλευθερία]] Luc.<i>Tyr</i>.6, ὅταν ἀπογνωσθῇ ... [[ἐλπίς]] D.H.5.15.4<br /><b class="num">•</b>en medic. [[ser desahuciado]] ὑπὸ τῶν ἰατρῶν Plu.<i>Per</i>.13, Luc.<i>Abd</i>.4, cf. Hierocl.<i>Facet</i>.176.<br /><b class="num">II</b> sent. jur.<br /><b class="num">1</b> [[desestimar]] γραφήν un escrito de acusación</i> D.22.39, τὴν ἔνδειξιν D.58.17.<br /><b class="num">2</b> [[absolver]] c. gen. de pers. ἀ. μου (<i>[[sc.]]</i> δίκην o γραφήν) [[rechazar un cargo contra alguien]] D.40.39, ἐμοῦ Aeschin.2.6, Λεωχάρους ἅ ... Is.5.34, c. inf. ἐμοῦ ... ἀ. ... μὴ ἀδικεῖν absolverme de la acusación de injusticia</i> Lys.1.34<br /><b class="num">•</b>c. gen. de cosa τῆς δίκης D.34.21<br /><b class="num">•</b>abs. μήτ' ἀπογνώτω μηδὲν μήτε καταγνώτω ni absuelva ni condene</i> Aeschin.3.60.<br /><b class="num">3</b> [[ser declarado culpable, convicto]] en v. pas. διὰ τί τοὺς ἀπεγνωσμένους ἐπὶ κλοπαῖς ... «φουρκίφερας» καλοῦσιν; Plu.2.280e.

|lstext='''ἀπογιγνώσκω''': Ἰων. καὶ παρὰ μεταγ. Ἀττ. -γῑνώσκω: μέλλ. - γνώσομαι: - [[ἐγκαταλείπω]] σχέδιόν τι ἢ τὸν σκοπὸν τοῦ νὰ πράξω τι [[ἐπεὶ]] δ’ ἐπὶ τῇ τάφρω οὐκ ἐκώλυε βασιλεὺς τὸ Κύρου [[στράτευμα]] διαβαίνειν, ἔδοξε καὶ Κύρῳ καὶ τοῖς ἄλλοις ἀπεγνωκέναι τοῦ μάχεσθαι (διάφ. γραφ. τὸ μάχεσθαι) Ξεν. Ἀν. 1. 7. 19, πρβλ. Πολύβ. 1. 29, 5, κτλ.· ἀπ. τὸ πορεύεσθαι Ξεν. Ἑλλ. 7. 5, 7· ἀπ. διώκειν Πλουτ. Ἀντών. 34· πρβλ. Θησ. 6· ἀπ. μὴ βοηθεῖν, ἀποφασίζω νὰ μὴν βοηθήσω, Δημ. 193. 5. ΙΙ. Μετὰ γεν. πράγμ., [[ἀπελπίζω]], εὑρίσκομαι ἐν ἀπογνώσει, χάνω πᾶσαν ἐλπίδα, τῆς ἐλευθερίας Λυσ. 195. 7· οὐδενὸς χρὴ πράγματος τὸν εὖ πονοῦνθ’ [[ὅλως]] ἀπογνῶναί ποτὲ Μένανδ. ἐν «Δυσκόλῳ» 5: - ἀπολ., εἶμαι ἐν ἀπογνώσει, ἐν ἀπελπισμῷ, Δημ. 37. 28., 52. 16 ([[ἔνθα]] τινὰ τῶν χειρογράφων ἔχουσι τὴν προσθήκην ἑαυτῶν), Βαβρ., 43. 18· καὶ μετ’ ἀπαρ., αἱρήσειν ἀπ. Ἀρρ. Ἀν. 3. 20, 3 Λουκ., κλ. 2) μετ’ αἰτ., [[ἐγκαταλείπω]] τι ὡς ἀπεγνωσμένον, χάνω πᾶσαν ἐλπίδα περὶ αὐτοῦ, οἱ μὲν γὰρ ἀπεγνώκασι τὴν σωτηρίαν Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 3. 6, 11· τὰς πρεσβείας Πολύβ. 5. 1, 5, κ. ἀλλ.· τὴν ἐλπίδα, τὴν πίστιν, κτλ., ὁ αὐτ. 2. 35, 1, κτλ.· ἀπ. τι ἀπὸ τῶν παρόντων Ἀππ. Ἱσπ 37: οὕτω μετ’ αἰτ. προσ., Δημ. 69 ἐν τέλ.· ἀπ. αὑτὸν Πολύβ. 22. 9, 14: - Παθ., εἶμαι ἀπεγνωσμένος [[ὥστε]] [[πανταχῇ]] τὰ παρ’ ὑμῶν ἀπογνωσθῆναι Δημ. 358. 13· ἐλπὶς Διον. Ἁλ. 5. 15· [[ἐλευθερία]] Λουκ. Τυραννοκ. 6· πρὸς ἀπεγνωσμένας ἐλπίδας Πολύβ. 30. 8, 3· ὑπὸ τῶν ἰατρῶν ἀπεγνωσμένος, «ἀποφασισμένος», Πλουτ. Περικλ. 13· καὶ ἐπίρρ. -νως, ἐν ἀπογνώσει, ὁ αὐτ. Νικ. 21. β) ἀποκηρύττω, [[ἀπορρίπτω]], τι Ἱππ. 20. 14· τινὰ Δίων Κ. 73. 15. ΙΙΙ. ὡς δικανικὸς ὅρος, ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ κατηγορίαν, [[ἀπορρίπτω]], γραφήν, ἔνδειξιν Δημ. 605. 15., 1327. 8, [[ἐντεῦθεν]], 2) ἀπ. τινὸς (ἐνν. δίκην ἢ γραφὴν) [[ἀπορρίπτω]] καταγγελίαν εἰσαγομένην [[ἐναντίον]] τινός, ὅ ἐ. ἀθῳώνω τὸν ἄνθρωπον, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ καταγιγνώσκειν τινός, Δημ. 1020. 14, πρβλ. Αἰσχίν. 29. 6, κτλ.· ἀπ. τί τινος Ἰσαῖος 54. 20· οὕτω μετ’ ἀπαρ. ἀπ. τινὸς μὴ ἀδικεῖν, κηρύττω αὐτὸν ἀθῷον ἀδικίας, Λυσ. 95. 4: - ἀλλ’ [[ὡσαύτως]], 3) ἀπ. (ἐνν. τῆς δίκης ἢ τῆς γραφῆς), [[ἀπαλλάσσω]] τινὰ τῆς κατηγορίας, κηρύττω αὐτὸν ἀθῷον, Δημ. 539. 3· οὐκ ἀπέγνω τῆς δίκης, ἀκολουθούμενον ὑπὸ τοῦ καταγνῶναι, ὁ αὐτ. 913. 22, κἑξ.