ἀποδείκνυμι: Difference between revisions

|lstext='''ἀποδείκνυμι''': καὶ -ύω: μέλλ. -δείξω, Ἰων. -δέξω: ἀπὸ ἄλλων πραγμάτων δεικνύω πρὸς ἕν, ἐπομένως, 1) δεικνύω, ἀποδεικνύω, ἐπιδεικνύω, φανερώνω, καθιστῶ γνωστὸν διὰ λόγου ἢ διὰ ἔργου, τινί τι Ἡρόδ. 1. 171, κ. ἀλλ.· τάφους καὶ συγγένειαν Θουκ. 1. 26· [[ἦθος]] τὸ πρὸς τοκέων Αἰσχύλ. Ἀγ. 727: - [[ἐντεῦθεν]] κατὰ διαφόρους σχέσεις, 2) παρουσιάζω, [[παρέχω]], Λατ. praestare, μαρτύρια τουτέων Ἡρόδ. 5. 45· πολλοὺς παῖδας ὁ αὐτ. 1. 136, πρβλ. Σοφ. Ο. Τ. 1405, Ἰσοκρ. 385D, Ξεν. Κύρ. 1. 2, 5., 8. 1, 85· ἀπ. τρόπαια Ἀνδοκ. 19. 12, Bekk.· χρήματα πλεῖστ’ ἀπ. ἐν τῷ κοινῷ Ἀριστοφ. Ἱππ. 774· μορφὴν ἑτέραν Εὐρ. Ἀποσπ. 836. 14 (ἑτέρα γραφ. ἐπέδειξεν)· μετὰ μετοχ., ὑγιέα τμιν ἐόντα ἀπ., τὸν παρουσιάζω ὑγιᾶ, Ἡρόδ. 3, 130, πρβλ. 134. 3) ὑπολογίζω, ἀπέδεξε ἐς τὸ [[δεῖπνον]] τετρακόσια τάλαντα ἀργυρίου τετελεσμένα Ἡρόδ. 7. 118, πρβλ. Θουκ. 2. 72· οἱ ἐπεστεῶτες ἀπεδείκνυσαν τὸν λόγον, ὑπελόγιζον, Ἡρόδ. 7. 119, πρβλ. [[ἀποφαίνω]] ΙΙΙ. 4) [[δημοσιεύω]] νόμον, Λατ. promulgare, Λυσ. 184. 60, Ξεν. Ἑλλ. 2. 3, 11. 5) [[ὁρίζω]], [[παρέχω]], [[τέμενος]] ἀπ. τινι Ἡρόδ. 5. 67, 89· ἀφιερῶ, τοῖσι ἀνέμοισι βωμόν τε ἀπέδεξαν ἐν Θυίῃ κτλ. ὁ αὐτ. 7. 178· [[καθίστημι]], ἕν [[βουλευτήριον]] ἀποδείξας Θουκ. 2. 15· [[τάττω]], [[ὁρίζω]], [[τίθημι]], τὴν τρίτην ἀπ. ἐκκλησίαν Δημ. 707 ἐν τέλ.: - Παθ. τοῖσί ἐστι [[χῶρος]] ἀποδεδεγμένος Ἡρόδ. 1. 153· [[τροφή]] αὐτοῖσι τοιαύτη ἀποδέδεκται ὁ αὐτ. 2. 65. β) μετ’ ἀπαρεμ., κώμας [[ὅθεν]] ἀπέδειξαν λαμβάνειν τὰ ἐπιτήδεια, [[ὁπόθεν]] ὥρισαν νὰ λαμβάνωσι τὰ…, Ξεν. Ἀν. 2. 3, 14: - Παθ., τοῖσι ἀποδεδέχθαι... ἕλκειν, (ἀπροσ.) ὡρίσθη αὐτοῖς νὰ ἕλκωσιν, Ἡροδ. 2. 124. 6) ἀποδεικνύω διὰ συλλογισμοῦ, ὡς καὶ νῦν, ἔγωγ’ ἀποδείξω, καί σε νικήσω λέγων Ἀριστοφ. Νεφ. 1334, Πλάτ. Ἀλκ. Ι. 114Β, κ. ἀλλ., Ἀριστ., κλ.· ἀπ. ἀποδείξεις Ἀνδοκ. 20. 9· ἀπ. ὡς..., Ἀριστοφ. Σφ. 549, Πλάτ.· ὅτι... Πλάτ., κλ.· μετὰ διπλ. αἰτ., ἀποδεικνύω τινὰ [[ὄντα]] τοιοῦτον ἢ τοιοῦτον, οὓς ἀποδείξω λέκτρων προδότας Εὐρ, Ἴων. 879, κτλ.· ἀκολουθούσης μετοχῆς, ἀπ. λόγῳ... οὐδὲν... μετεὸν Ἡρόδ. 5. 94· ἀπ. τινὰ οὐδὲν λέγοντα, [[καθίστημι]] φανερὸν ὅτι..., 7. 17, πρβλ. 2. 133. ΙΙ) ἀναδεικνύω πρόσωπόν τι ἢ [[πρᾶγμα]] τοιοῦτον καὶ τοιοῦτον, [[ὅθεν]]. 1) [[διορίζω]], [[καθίστημι]], ἀπ. τινὰ βασιλέα, στρατηγόν, ἵππαρχον, κλτ., Ἡρόδ. 1. 124., 7. 154 κ. ἀλλ., Ξεν. Ἀν. 1. 1, 2, κ. ἀλλ.· [[ὡσαύτως]] μετ’ ἀπαρ., στρατηγὸν [[εἶναι]] Ἡρόδ. 5. 25· ἀπ. τούτους τὴν πόλιν νέμειν [[αὐτόθι]] 29: - Παθ. διορίζομαι, ἀναδείκνυμαι, καὶ ἤν τε ἐγὼ ὑπὸ Ἀστυάγεος ἀποδεχθῶ στρατηγὸς [[ἀντία]] σεῦ κτλ., Ἡρόδ. 1. 124, 162, κ. ἀλλ. 2) καθιστῶ, [[κάμνω]] τινὰ τοιοῦτον ἢ τοιοῦτον, συνηθέστατα μετ’ ἐπιθ., ἀπ. τινὰ μοχθηρόν, καθιστῶ τινα μοχθηρόν, Ἀριστοφ. Βάτρ. 1011· ἀπ. τινα κράτιστον κτλ., Ξεν. Κύρ. 2. 1, 23, κτλ.· γοργὸν ἀπ. τὸν ἵππον ὁ αὐτ. Ἱππ. 1. 10 ἀγριώτερον Πλάτ. Γοργ. 516Β· οὕτω μετ’ οὐσιαστ., γέλωτα ἀπ. τινὰ ὁ αὐτ. Θεαίτ. 166Α, πρβλ. Φαίδωνα 72C· [[ὡσαύτως]] μετὰ μετοχ., βλέποντ’ ἀποδείξω σ’ ὀξύτερον... Ἀριστοφ. Πλ. 210· ἀπ. τινὰς ἀλλοτρίους ὄντας Πλάτ. Συμπ. 179C: - Παθ., πολέμιοι ἀποδεδειγμένοι, κεκηρυγμένοι ἐχθροί, Ξεν. Ἀν. 7. 1. 26, πρβλ. Δημ. 687. 11. 3) παριστῶ ὡς..., [[κάμνω]] νὰ φανῇ, ἀπ. παῑδα πατρὸς ἑωυτῶν ἕκαστον ἐόντα Ἡρόδ. 2. 143· λῆρον τὸν Ἐνδυμίωνα ἀποδείξειε, θὰ ἔκαμνε νὰ φανῇ ὁ περὶ τοῦ Ἐνδυμίωνος [[μῦθος]] [[λῆρος]], «κοροφέξαλα», δηλ. οὐχὶ ἔκτακτόν τι συμβεβηκός, Πλάτ. Φαίδων 72Β: - παθ., ἀνδραγαθίη δ’ αὕτη ἀποδέδεκται, θεωρεῖται ἢ παρίστανται ὡς..., Ἡρόδ. 1. 136· οὐδὲ... οὗτοι ἐν τοῖσι ἄλλοισι θεοῑσι ἀποδεδέχεται, δὲν ἔχουσι θεωρηθῆ ἄξιοι τῆς χορείας τῶν θεῶν, 2. 43· τὰ δύο τελευταῖα [[ταῦτα]] παραδείγματα [[πολλάκις]] ὑπελήφθησαν ὡς παθητ. χρόνοι τοῦ [[ἀποδέχομαι]]. 4) [[κελεύω]], Ξεν. Οἰκ. 7. 30, Λακ. Πολ. 10. 7. Β. Μέσ., ἐπιδεικνύω, [[ἐκφαίνω]], [[ἀποδέξασθαι]] τὴν γνώμην, [[λέγω]], [[ἐκφαίνω]] τὴν γνώμην μου, Ἡρόδ. 1. 170, 207, πρβλ. Θουκ. 1. 87· [[ὡσαύτως]], ἀπ. ἔργα μεγάλα Ἡρόδ. 1. 59, κ. ἀλλ.· ἀξιαγαπητότατα 1. 16· οὐδὲν λαμπρὸν [[ἔργον]] 1. 174· ἀποδ. ἀρετάς, δεικνύω ἐξόχους ἰδιότητας, Πινδ. Ν. 6. 80 ([[οὕτως]] ἐν τῷ ἐνεργητ., Ὑπερείδ. Ἐπιτάφ. 161)· εἰς ἄλληλα στάσιν... ἀποδεικνύμενα Αἰσχύλ. Πρ. 1088· - [[ὡσαύτως]], ἐπὶ μεγάλων οἰκοδομῶν καὶ τῶν ὁμοίων, μνημόσυνα ἀπ. Ἡρόδ. 2. 101· χώματα ἀξιοθέητα 1. 184· ἐκδέξασθαι ἔλεγον τὴν βασιληΐν τὸν παῖδα [[αὐτοῦ]]... τὸν [[ἀποδέξασθαι]] μὲν οὐδεμίαν στρατηΐην, ὅτι δὲν ἀνεδείχθη εἰς οὐδεμίαν ἐκστρατείαν ὁ αὐτ. 2. 111: - Παθ., ἔργα μεγάλα καὶ θωυμαστὰ... ἀποδεχθέντα Ἡρόδ. ἐν τῷ προοιμίῳ, πρβλ. 9. 27. 2) [[συχνάκις]] λαμβάνεται ἀκριβῶς ἀντὶ τοῦ ἐνεργ., οἱ δὲ μάντεις ἀποδεδειγμένοι ἦσαν ὅτι, διεκήρυξαν ὅτι, Ξεν. Ἀν. 5. 2, 9. Γ. Παθ., ἴδε ἀνωτ. Ι. 5, ΙΙ. 1, 2, 3: - σημειωτέον ὅτι ὁ ἀόρ. ἀπεδείχθην [[εἶναι]] ἀείποτε παθ., ὡς ἐν Ἡρόδ. 7. 154· οὕτω δὲ κατὰ τὸ πλεῖστον καὶ ὁ πρκμ. ἀποδέδειγμαι 1. 136, Ἀντιφῶν 120. 17, Ξεν. Ἀν. 7. 1, 26· ἀλλ’ ἡ μετοχὴ τοῦ χρόνου τούτου (δηλ. τοῦ παθ. πρκμ.) [[εἶναι]] [[ἐνίοτε]] ἐνεργ., ὡς ἐν τῷ προμνημονευθέντι χωρίῳ (Ξεν. Ἀν. 5. 2, 9).