ἀποχράω: Difference between revisions

|dgtxt=<b class="num">• Alolema(s):</b> dór. [[ἀποχρέω]] Epich.260<br /><b class="num">• Morfología:</b> [ind. pres. 3^a sg. ἀποχρεῖ <i>SEG</i> 9.72.40 (Cirene IV a.C.), 3^a plu. ἀποχρέοντι Archim.<i>Aren</i>.3, inf. ἀποχρῆν D.4.22, jón. ἀποχρᾶν Hdt.3.138, 7.148, pero ἀποχρῆναι Hp.<i>VC</i> 14, impf. ἀπέχρη Pl.<i>Phdr</i>.275b, jón. ἀπέχρα Hdt.1.66; fut. 3^a plu. ἀποχρήσουσι Ar.<i>Pl</i>.484; aor. ἀπέχρησα D.21.17]<br /><b class="num">I</b> usos impers. [[basta]] abs. καὶ μάλ', ἔφη, [[ἀπόχρη]] Pl.<i>R</i>.380c, τάμνειν χρὴ τὸ μέγεθος τὴν ὠτειλήν, ὁπόση ἂν δοκῇ ἀποχρῆναι Hp.<i>VC</i> 14, ἡλικίαν ἔχεις ἀποχρῶσαν Ar.<i>Fr</i>.508, c. gen. θεραπηΐης μὲν [[ἀπόχρη]] ὑστερέων Hp.<i>Mul</i>.1.12, c. dat. σφι ἀποχρᾶν κατὰ τὸ ἥμισυ ἡγεομένοισι Hdt.7.148.<br /><b class="num">II</b> usos pers. gener. en v. act. [[ser suficiente]], [[bastar]] [[εἷς]] ἐγὼν [[ἀποχρέω]] Epich.l.c., ἀποχρήσει ... ἡ (ὑφαντική) περὶ τὰ ἐκ τῶν ἐρίων ὑφάσματα Pl.<i>Plt</i>.279b, τηλικαύτην ἀποχρῆν οἶμαι τὴν δύναμιν D.4.22, ἀποχρέοντι ... οἱ ἀριθμοὶ γιγνωσκόμενοι Archim.l.c., ταῦτα ... [[ἀπόχρη]] περὶ τούτων Plu.2.59a, cf. Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.50, Arist.<i>Top</i>.109^a22, Str.9.1.20, c. dat. ἐμοί μὲν [[ἀπόχρη]] ταῦτα Ar.<i>Au</i>.1603, νῷν δὲ δύ' ἀποχρήσουσιν μόνω (θανάτω) Ar.<i>Pl</i>.484, ἀποχρῶν ἀνὴρ ἔμοιγε ... πρὸς τὰ νῦν κακά Pherecr.155.6, ἀποχρῶντα σύμβουλον ... τῇ πόλει Pl.<i>Alc</i>.2.145c, εἰ αὐτῷ μὴ ἀποχρήσαι ταῦτα Pl.<i>Phdr</i>.279a, ἀπέχρησε δ' αὐτῷ τοῦτο D.21.17, cf. Isoc.4.97, ταῖς περιστεραῖς δὲ γάμος [[εἷς]] [[ἀπόχρη]] D.P.<i>Au</i>.1.25, c. prep. ἀποχρήσει τὰ εἰρημένα πρὸς τὴν ἀπόθεσιν τοῦ ... πένθους Plu.2.119d, ἀποχρῆν δ' ἑκάστῳ πρὸς τὸ πολίτην γενέσθαι σύνεσιν sino que a cada uno le bastaba para hacerse ciudadano la inteligencia</i> Luc.<i>Herm</i>.24, c. inf. final ἀποχρῶσι δὲ ἑκατὸν νέες ... χειρώσασθαι bastan cien naves ... para someter</i> Hdt.5.31, cf. 3.138, 9.48, βασιλεὺς ἀποχρῆν ἔλεγε τοῖς βουλομένοις ... φυλάττειν D.H.3.22, πεδίον ... ἀποχρῶν τὴν Ἀσίαν πρὸς τὴν Εὐρώπην ἀντιτάξαι una llanura suficiente para desplegar (las fuerzas de) Asia frente a (las de) Europa</i> Philostr.<i>Im</i>.1.2, c. or. subst. de inf. como suj. καρπὸν δὲ καὶ ἀγκῶνα [[ἀπόχρη]] διαναγκάζειν Hp.<i>Mochl</i>.38, <ἀν>τὶ τοῦ ... ἀποχρῆν ἀποθανεῖν en vez de bastarles con morir</i> Antiph.161.2<br /><b class="num">•</b>tb. en v. med. οὐκ ἀπεχρᾶτο μούνων Μήδων ἄρχειν Hdt.1.102, ἀποχρεῖ καθάρασ[θ] αι αὐτόν <i>SEG</i> 9.72.40 (Cirene IV a.C.), c. dat. σφι οὐκέτι ἀπέχρα ἡσυχίην ἄγειν Hdt.1.66, cf. 6.137, 9.79, τοῖς μὲν οὖν τότε ἀπέχρη δρυὸς καὶ πέτρας ἀκούειν Pl.<i>Phdr</i>.275b, μόνον ἀποχρῆσαν αὐτῷ ἀποφήνασθαι ὅτι ... bastándole sólo con demostrar que ...</i> Arist.<i>Xen</i>.976^b21, τρὶς οὐχ [[ἅπαξ]] ἀπέχρησέν οἱ Τυρίοις [[εἰπεῖν]] ἀποστῆναι tres veces, no una, hubo de decir a los tirios que hicieran defección</i> Ael.<i>Fr</i>.59, c. otras or. subst. como suj. εἰ ... ἤθελε, ἀποχρῆν ἐνίοις ὑμῶν ἄν μοι δοκεῖ D.4.42, cf. Isoc.5.28, tb. a veces c. part. pred. μέρος βαιὸν ἐχούσῃ πᾶν [[ἀπόχρη]] μοι A.<i>A</i>.1575, (ποταμός) ... οὐδ' ἀπέχρησε τῇ στρατιῇ ... πινόμενος Hdt.7.43, cf. 196.<br /><b class="num">III</b> en v. med.<br /><b class="num">1</b> en cont. no peyor. [[estar satisfecho]], [[contentarse con]] c. dat. de abstr. ἀποχρεωμένων τούτοισι τῶν Μυσῶν Hdt.1.37<br /><b class="num">•</b>[[usar]], [[servirse de]], [[aprovechar]] ἀποχρήσασθε τῇ ... ὠφελίᾳ Th.6.17, ἀποχρήσασθαι τῇ παρούσῃ ... ἐκπλήξει Th.7.42, ἀποχρησάμενον τοῖς τοιούτοις πρὸς τοὺς βαρβάρους Isoc.5.122, τοῖς δ' ὀνόμασι μόνον αὐτῶν ἀποχρώμενοι D.17.13, ἀποκέχρηνται ταῖς νομαῖς <i>PHib</i>.52.7 (III a.C.), tb. c. dat. de pers. (τοῖς) ... ὅταν γε μὴν ἀποχρήσωνται, χρῶνται λοιπὸν ὡς προδόταις cuando se han servido de ellos, en adelante los usan como traidores</i> Plb.18.15.9<br /><b class="num">•</b>c. ac. de cosa ἐπικαιρότατον χωρίον ... ἀποχρῆσθαι Th.1.68, χρήματα ἀπεχρᾶτο Arist.<i>Oec</i>.1349^b17<br /><b class="num">•</b>[[gastar]], [[consumir]] ἀποκέχρημαι ... παρὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ τὴν τιμήν <i>PMerton</i> 4.6 (III a.C.) en <i>BL</i> 4.48, cf. <i>PSI</i> 428.30 (III a.C.), <i>BGU</i> 1547.3 (III a.C.).<br /><b class="num">2</b> en cont. peyor. [[abusar]], [[hacer mal uso de]] c. dat. de abstr. εἰς ταῦτα ἀποχρῆσθαι τῷ πλουτεῖν D.21.124, πλεονεκτικῶς καὶ ἀναιδῶς ταῖς ἐξουσίαις ἀποχρωμένων <i>OGI</i> 665.16 (Egipto I d.C.), ἀποχρωμένων μᾶλλον ἢ χρωμένων αὐτῷ Plu.<i>Comp.Alc.Cor</i>.2, c. gen. θυγατρὸς ἀποκεχρῆσθαι Plu.<i>Nob</i>.13.<br /><b class="num">3</b> [[deshacerse de]], [[matar]] c. ac. de pers. τοὺς ἄνδρας Ar.<i>Fr</i>.374, τινας ... ἐν τῇ παρόδῳ ἀπεχρήσαντο Th.1.126, cf. 3.81, Poll.8.74, c. dat. op. [[χρῆσθαι]] Plu.2.178c, cf. ἀποχρησαμένοις· ἀποσεισαμένοις Hsch.<br /><b class="num">IV</b> en v. act. [[prestar]] ὅταν δέ σοι χρεία ᾖ τοῦ πλοίου ἀποχρήσουσι <i>PCair.Zen</i>.107.5 (III a.C.).

|lstext='''ἀποχράω''': Ἰων. -[[χρέω]], ἀπαρ. -χρῆν Δημ. 46. 10· Ἀντιφάνης ἐν «Μοιχοῖς» 1, Λουκ. Ἑρμότ. 24 (οὐχὶ ἀποχρῆναι, κατὰ τὰ Α. Β. 81. 31), Ἰων. -χρᾶν, Ἡρόδ. μετοχ. -χρῶν, -χρῶσα, ἴδε κατωτ.: ἀπαρέμ. ἀπέχρη, Ἰων. -έχρα: μέλλ. -χρήσω: ἀόρ. -έχρησα, ἀρκῶ, ἐξαρκῶ: 1) ἀπολ., ἐπὶ προσώπων καὶ πραγμάτων, εἷς ἐγὼν ἀποχρέω Ἐπίχ. 114 Ahr. (τὸ μόνον [[χωρίον]] [[ἔνθα]] τὸ α΄ ἑνικ. [[πρόσωπον]] ἀπαντᾶ)· δύ’ ἀποχρήσουσι μόνω Ἀριστοφ. Πλ. 484· ἀποχρήσει (ἐνν. ἡ ὑφαντική) Πλάτ. Πολιτικ. 279Β· τηλικαύτην ἀποχρῆν εἶμαι δύναμιν Δημ. 46. 10· [[οὗτος]] μὲν ἦν ἀποχρῶν ἀνὴρ ἔμοιγε… πρὸς τὰ νῦν κακὰ Φερεκρ. ἐν «Χείρωνι» 1. 6· [[ἡλικία]] ἀποχρῶσα Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 417· ξύμβουλος ἀποχρῶν Πλάτ. Ἀλκ. ΙΙ. 145C· μετ’ ἀπαρ., ἀποχρέουσι… ἑκατὸν [[νέες]] χειρώσασθαι Ἡρόδ. 5. 31· Κνιδίους μούνους ἀποχρᾶν οἱ… γίνεσθαι ὁ αὐτ. 3. 138, πρβλ. 9. 48· [[πεδίον]] ἀποχρῶν τὴν Ἀσίαν πρὸς τὴν Εὐρώπην ἀντιτάξαι Φιλοστρ. 764. ΙΙ. κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ γ΄ ἑνικ. μετὰ δότ. α) σὺν ὀνομαστ. ὑποκειμεν. ποταμὸς οὐκ ἀπέχρησε τῇ στρατιῇ πινόμενος, δὲν ἐξήρκεσεν, Ἡρόδ. 7. 43, 196, πρβλ. [[ἀντιχράω]]· συχν. ἐν τῇ φράσει, [[ταῦτα]] ἀποχρᾷ μοι Ἡρόδ. 6. 137, Ἀριστοφ. Ὄρν. 1603, Πλάτ. Φαῖδρ. 279Β· ἀπόχρη μοι τοσοῦτον, ἐάν… Ἰσοκρ. 88Α· οὐκ ἀπέχρησε δὲ αὐτῷ τοῦτο Δημ. 520. 7. β) ἀπροσ. μετ’ ἀπαρεμφ., ἀποχρᾷ μοι ἄγειν, ποιεῖν κτλ., [[εἶναι]] ἀρκετὸν δι’ ἐμὲ νὰ ὁδηγῶ, νὰ [[κάμνω]] κτλ., Ἡρόδ. 1. 66., 8. 130., 9. 79, Ἱππ. Μοχλ. 863· [ἔφασαν] ἀποχρήσειν σφι φυλάσσειν Ἡρόδ. 8. 130· [[ὡσαύτως]] μετὰ δοτ. μετοχ., ἀπέχρα σφι ἠγεομένοισι, ἦτο ἀρκετὸν δι’ αὐτοὺς ἂν εἶχον τὴν ἡγεμονίαν, ὁ αὐτ. 7. 148· κτεάνων τε [[μέρος]] βαιὸν ἐχούσῃ πᾶν ἀπόχρη μοι, [[εἶναι]] [[ὅλως]] ἐπαρκὲς εἰς ἐμὲ νὰ ἔχω μικρὸν [[μέρος]] ἐκ τῶν κτημάτων μου, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1574· ([[οὐδαμοῦ]] ἀλλαχοῦ παρὰ Τραγ.). γ) ἀπροσ. ἀπόχρη τινός, ὑπάρχει ἀρκετὸν ἔκ τινος πράγματος, Ἱππ. 597. 7., 688. 49· ἀποχρῆν ἐνίοις ὑμῶν ἂν μοὶ δοκεῖ, [[νομίζω]] θὰ εἶχεν ἱκανοποιήσῃ τινὰς ἐξ ὑμῶν, Δημ. 52. 13: - ἀπολ., κατὰ μετοχ., οὐκ ἀποχρῆσαν αὐτῷ, ἀφοῦ δὲν τῷ ἤρκεσε, Ἀριστ. περὶ Ξενοφάντ. 2. 25. 3) παθ., εἶμαι εὐχαριστημένος μέ τι, μετὰ δοτ. ἀποχρεομένων τούτοις τῶν Μυσῶν Ἡρόδ. 1. 37, πρβλ. Δημ. 215. 9. β) ἀπρσ. ὡς τὸ ἀπόχρη, οὐκ ἀπεχρᾶτο μούνων ἄρχειν τῶν Μήδων Ἡρόδ. 1. 102· ἀπεχρέετο σφι ἡσυχίην ἄγειν ὁ αὐτ. 8. 14. ΙΙ. χρησμοδοτῶ, ὡς τὸ [[χράω]], παρὰ Σουΐδ. Β. ἀποχράομαι, Ἰων. -[[χρέομαι]], μεταχειρίζομαί τι πρὸς ἰδὶαν μου ὠφέλειαν, [[κάμνω]] ἐπωφελῆ χρῆσιν αὐτοῦ, ἐπικαιρότατον [[χωρίον]]… ἀποχρῆσθαι Θουκ. 1. 68· ἀποχρήσασθε τῇ ὠφελίᾳ ὁ αὐτ. 6. 17, πρβλ. 7. 42· [[ὅταν]]… ἀποχρήσωνται, χρῶνται λοιπὸν ὡς προδόταις, ἀφοῦ μεταχειρισθῶσιν αὐτοὺς ὅσον δύνανται (καὶ ὠφεληθῶσιν ἐξ αὐτῶν) [[τότε]] πλέον τοὺς μεταχειρίζονται ὡς προδότας, Πολύβ. 17. 15, 9. 2) καταχρῶμαι, Λατ. abuti, μετὰ δοτ. Δημ. 515.8· εἰς [[ταῦτα]] ἀποχρῆσθαι τῷ πλουτεῖν ὁ αὐτ. 555. 22· ἀποχρωμένων [[μᾶλλον]] ἢ χρωμένων αὐτῷ Πλουτ. Ἀλκ. καὶ Κορ. Σύγκρ. 2· οἷς μὲν χρῆσθαι, οἷς δ’ ἀποχρῆσθαι ὁ αὐτ. 2. 178C. 3) μετ’ αἰτιατ., διαχρῶμαι, [[ἀποκτείνω]], Λατ. conficere, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 328, Θουκ. 3. 81· πρβλ. Πολυδ. Η΄, 74, κτλ. β) ἀπ. τὰ χρήματα, μεταχειρίζομαι, Ἀριστ. Οἰκ. 2. 21, 7.