Anonymous

ἄντικρυς: Difference between revisions

From LSJ
m
no edit summary
mNo edit summary
mNo edit summary
Line 20: Line 20:
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''ἄντικρῠς:''' adv.<br /><b class="num">1</b> [[напротив]], [[против]], [[прямо]], [[навстречу]] (ἀ. [[δίοδος]] ἐς τὸ [[ἔξω]] Thuc.; χωρεῖν Arph.): ἀ. [[ἰών]] Plat. или ἄντικρυς καταστάς Plut. подойдя вплотную; εἰς τὸ ἀ. πορεύεσθαι [[παρά]] τινα Plat. прямо ввалиться к кому-л.;<br /><b class="num">2</b> [[прямо]], [[напрямик]] (αἰνειν Aesch.; [[εἰπεῖν]] Thuc.; λέγειν Arph.; γράφειν Dem.): οὐ διαφέρειν ἄντικρυς τινος Arph. нисколько не отличаться от кого(чего)-л.; ὁ ἄντικρυς Thuc. подлинный, настоящий;<br /><b class="num">3</b> [[тут же]], [[тотчас же]], [[немедленно]] (συλλαβόντες ἄγουσιν ἄντικρυς τὸν κακουργόν Lys.);<br /><b class="num">4</b> [[наперекор]] (ἀ. εἶαί τινος Arst.).
|elrutext='''ἄντικρῠς:''' adv.<br /><b class="num">1</b> [[напротив]], [[против]], [[прямо]], [[навстречу]] (ἄντικρυς [[δίοδος]] ἐς τὸ [[ἔξω]] Thuc.; χωρεῖν Arph.): ἄντικρυς [[ἰών]] Plat. или ἄντικρυς καταστάς Plut. подойдя вплотную; εἰς τὸ ἄντικρυς πορεύεσθαι [[παρά]] τινα Plat. прямо ввалиться к кому-л.;<br /><b class="num">2</b> [[прямо]], [[напрямик]] (αἰνειν Aesch.; [[εἰπεῖν]] Thuc.; λέγειν Arph.; γράφειν Dem.): οὐ διαφέρειν ἄντικρυς τινος Arph. нисколько не отличаться от кого(чего)-л.; ὁ ἄντικρυς Thuc. подлинный, настоящий;<br /><b class="num">3</b> [[тут же]], [[тотчас же]], [[немедленно]] (συλλαβόντες ἄγουσιν ἄντικρυς τὸν κακουργόν Lys.);<br /><b class="num">4</b> [[наперекор]] (ἀ. εἶαί τινος Arst.).
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἄντῐκρῠς''': ἐπίρρ., ἐπ’ εὐθείας, κατ’ εὐθεῖαν ἐμπρός, [[ἄντικρυς]] ἰὼν παρεκαθέζετο ἐκ δεξιᾶς, ἦλθε κατ’ εὐθεῖαν ἐμπρὸς καὶ..., Πλάτ. Εὐθύδ. 273Β, πρβλ. Ἀριστοφ. Λυσ. 1069, Θουκ. 2. 4· [[ὡσαύτως]] εἰς τὸ ἄντ. πορεύεσθαι Πλάτ. Συμπ. 223Β. 2) φανερῶς, ἀπροκαλύπτως, [[ὅπως]] ἄντ. τάδ’ αἰνέσω Αἰσχύλ. Χο. 192· ὁ χρησμὸς ἄντ. λέγει Ἀριστοφ. Ἱππ. 128· εὔχονταί γε πλουτεῖν ἄντ. ὁ αὐτ. Πλ. 134· ἄντ. ἔφη χρῆναι [[πλεῖν]] Θουκ. 6. 49· οὐδὲν ἢ ἄντ. δουλείαν, ἀληθῆ, πραγματικὴν δουλείαν, ὁ αὐτ. 1. 122· ἡ ἄντ. [[ἐλευθερία]] ὁ αὐτ. 8. 64· οὐκ ἄντ., [[οὐδόλως]], κοὐ διοίσοντ’ [[ἄντικρυς]] τῶν Ἡρακλειδῶν Ἀριστοφ. Πλ. 384. 3) [[ἐνίοτε]] ἐπὶ χρόνου, [[εὐθύς]], ἀμέσως, συλλαβόντες ἄγουσιν ἄντ. ὡς ἀποκτενοῦντες Λυσ. 137. 10, πρβλ. Πλάτ. Ἀξ. 367Α. ΙΙ. παρὰ μεταγεν., = ἀντῑκρύ, [[ἐναντίον]], ἄντ. [[εἶναι]], ἐναντιοῦσθαι, Ἀριστ. Ἠθ. Ε. 7. 10, 20· ἄντ. ἐπιέναι, [[ἐναντίον]], Διον. Ἁλ. 3. 24· καταστῆναι Πλουτ. Σόλων 27· ἐν τῇ ἄντ. πυαλίδι Συλλ. Ἐπιγρ. (Προσθῆκαι) 4224e, κτλ.· ἴδε Λοβ. Φρύνιχ. 444. - Ἡ διαφορὰ μεταξὺ τοῦ ἀντῑκρὺ καὶ ἄντῐκρυς, ὡς ἔχει ὁρισθῇ ἀνωτέρω ἐπὶ τῇ βάσει τῆς χρήσεως τῶν ἐν λόγῳ λέξεων παρὰ τοῖς δοκιμωτάτοις τῶν συγγραφέων, εἶχε παρατηρηθῇ ὑπὸ τῶν γραμματικῶν, οἵτινες ἡρμήνευον τὸ μὲν ἀντῑκρὺ διὰ τοῦ ἐξ ἐναντίας, τὸ δὲ ἄντῐκρυς διὰ τοῦ φανερῶς, [[διαρρήδην]], πρβλ. Α. Β. 408. Ὁ [[Ὅμηρος]] μετεχειρίζετο μόνον τὸ ἀντῑκρὺ ἐπὶ ἑκατέρας σημασίας. Ἐν τῇ δοκίμῳ Ἀττικῇ σχεδὸν ἀποκλειστικῶς ἀπαντᾷ τὸ ἄντῐκρυς καὶ τοῦτο ἐπὶ τῆς δευτερευούσης σημασίας του· ἀντὶ δὲ τοῦ ἀντῑκρὺ [[εἶναι]] ἐν χρήσει τὸ καταντῐκρύ. Παρὰ Τραγ. [[οὔτε]] τὸ ἀντῑκρὺ εὑρίσκεται, [[οὔτε]] τὸ καταντῐκρύ, τὸ δὲ [[ἄντικρυς]] μόνον παρ’ Αἰσχύλ. ἔνθ’ ἀνωτέρω.
|lstext='''ἄντῐκρῠς''': ἐπίρρ., ἐπ’ εὐθείας, κατ’ εὐθεῖαν ἐμπρός, [[ἄντικρυς]] ἰὼν παρεκαθέζετο ἐκ δεξιᾶς, ἦλθε κατ’ εὐθεῖαν ἐμπρὸς καὶ..., Πλάτ. Εὐθύδ. 273Β, πρβλ. Ἀριστοφ. Λυσ. 1069, Θουκ. 2. 4· [[ὡσαύτως]] εἰς τὸ ἄντικρυς πορεύεσθαι Πλάτ. Συμπ. 223Β. 2) φανερῶς, ἀπροκαλύπτως, [[ὅπως]] ἄντ. τάδ’ αἰνέσω Αἰσχύλ. Χο. 192· ὁ χρησμὸς ἄντ. λέγει Ἀριστοφ. Ἱππ. 128· εὔχονταί γε πλουτεῖν ἄντ. ὁ αὐτ. Πλ. 134· ἄντ. ἔφη χρῆναι [[πλεῖν]] Θουκ. 6. 49· οὐδὲν ἢ ἄντ. δουλείαν, ἀληθῆ, πραγματικὴν δουλείαν, ὁ αὐτ. 1. 122· ἡ ἄντ. [[ἐλευθερία]] ὁ αὐτ. 8. 64· οὐκ ἄντ., [[οὐδόλως]], κοὐ διοίσοντ’ [[ἄντικρυς]] τῶν Ἡρακλειδῶν Ἀριστοφ. Πλ. 384. 3) [[ἐνίοτε]] ἐπὶ χρόνου, [[εὐθύς]], ἀμέσως, συλλαβόντες ἄγουσιν ἄντ. ὡς ἀποκτενοῦντες Λυσ. 137. 10, πρβλ. Πλάτ. Ἀξ. 367Α. ΙΙ. παρὰ μεταγεν., = ἀντῑκρύ, [[ἐναντίον]], ἄντ. [[εἶναι]], ἐναντιοῦσθαι, Ἀριστ. Ἠθ. Ε. 7. 10, 20· ἄντ. ἐπιέναι, [[ἐναντίον]], Διον. Ἁλ. 3. 24· καταστῆναι Πλουτ. Σόλων 27· ἐν τῇ ἄντ. πυαλίδι Συλλ. Ἐπιγρ. (Προσθῆκαι) 4224e, κτλ.· ἴδε Λοβ. Φρύνιχ. 444. - Ἡ διαφορὰ μεταξὺ τοῦ ἀντῑκρὺ καὶ ἄντῐκρυς, ὡς ἔχει ὁρισθῇ ἀνωτέρω ἐπὶ τῇ βάσει τῆς χρήσεως τῶν ἐν λόγῳ λέξεων παρὰ τοῖς δοκιμωτάτοις τῶν συγγραφέων, εἶχε παρατηρηθῇ ὑπὸ τῶν γραμματικῶν, οἵτινες ἡρμήνευον τὸ μὲν ἀντῑκρὺ διὰ τοῦ ἐξ ἐναντίας, τὸ δὲ ἄντῐκρυς διὰ τοῦ φανερῶς, [[διαρρήδην]], πρβλ. Α. Β. 408. Ὁ [[Ὅμηρος]] μετεχειρίζετο μόνον τὸ ἀντῑκρὺ ἐπὶ ἑκατέρας σημασίας. Ἐν τῇ δοκίμῳ Ἀττικῇ σχεδὸν ἀποκλειστικῶς ἀπαντᾷ τὸ ἄντῐκρυς καὶ τοῦτο ἐπὶ τῆς δευτερευούσης σημασίας του· ἀντὶ δὲ τοῦ ἀντῑκρὺ [[εἶναι]] ἐν χρήσει τὸ καταντῐκρύ. Παρὰ Τραγ. [[οὔτε]] τὸ ἀντῑκρὺ εὑρίσκεται, [[οὔτε]] τὸ καταντῐκρύ, τὸ δὲ [[ἄντικρυς]] μόνον παρ’ Αἰσχύλ. ἔνθ’ ἀνωτέρω.
}}
}}
{{lsm
{{lsm