3,274,216
edits
Ἀργανθώνιος: Difference between revisions
From LSJ
m
no edit summary
(big3_6) |
mNo edit summary |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{wkpen | |||
|wketx=[[Arganthonios]] (Greek: [[Ἀργανθώνιος]]) was a king of ancient Tartessos (in Andalusia, southern Spain). Given the legendary status of Geryon, Gargoris and Habis, Arganthonios is the earliest documented monarch of the Iberian Peninsula. | |||
}} | |||
{{wkpel | |||
|wkeltx=Ο Αργανθώνιος ήταν βασιλιάς στην πόλη Ταρτησσό της αρχαίας Ιβηρίας (Ισπανία), στην Ανδαλουσία, κατά τα τέλη του 7ου και τις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ.. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο (Α΄ 163), οι Φωκαείς, ανησυχώντας για την αύξηση της στρατιωτικής ισχύος των Περσών επί Κύρου του Πρεσβυτέρου, απέστειλαν περί το 600 π.Χ. αντιπροσωπεία τους στην Ταρτησσό και ζήτησαν ενισχύσεις από τον Αργανθώνιο. Εκείνος δέχθηκε πρόθυμα και τους πρότεινε είτε να μεταναστεύσουν ομαδικά στο κράτος του, είτε να τους βοηθήσει οικονομικά για να περιτειχίσουν την πόλη τους. Οι Φωκαείς προτίμησαν το δεύτερο, και με την ηγεμονική βοήθεια του Αργανθωνίου κατασκεύασαν περίφημα τείχη, από πελεκητούς λίθους, οχυρότατα και σε μεγάλο μήκος γύρω από την πόλη τους. | |||
Κατά την παράδοση ο Αργανθώνιος κυβέρνησε την Ταρτησσό επί 80 ολόκληρα χρόνια και φημιζόταν για τη μακροβιότητά του: Μνημονεύεται ότι έζησε 120 ή 150 χρόνια και σε αυτό οφείλεται η παροιμιώδης φράση των αρχαίων «Αργανθωνίου μακροβιώτερος». | |||
}} | |||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ου, ὁ [[Argantonio]] rey de Tartesos en Iberia, famoso por su longevidad y riquezas, Hdt.1.163, Str.3.2.14, Plin.<i>HN</i> 7.154, Luc.<i>Macr</i>.9, App.<i>Hisp</i>.63, Phleg.37.98, Cens.17.3. | |dgtxt=-ου, ὁ [[Argantonio]] rey de Tartesos en Iberia, famoso por su longevidad y riquezas, Hdt.1.163, Str.3.2.14, Plin.<i>HN</i> 7.154, Luc.<i>Macr</i>.9, App.<i>Hisp</i>.63, Phleg.37.98, Cens.17.3. | ||
}} | |||
{{wkpfr | |||
|wkfrtx=Arganthonios (vers -670 - vers -550) est le dernier roi de Tartessos, le seul dont on trouve des références historiques. Du fait que lui sont attribués des trésors datés sur une période de 300 ans, certains historiens soupçonnent qu'il pourrait en fait s'agir d'une dynastie. | |||
Il est mentionné par des sources grecques dans le cadre de ses relations militaires et commerciales avec Phocée. Roi d'un territoire riche en métaux (cuivre et argent), il aurait prêté main-forte aux Phocéens pour l'érection des fortifications de leur ville, avec l'envoi d'une tonne et demie d'argent, sans pour autant obtenir l'installation de colonies ou de comptoirs commerciaux de cette cité sur son territoire. | |||
}} | |||
{{wkpde | |||
|wkdetx=Arganthonios (altgriechisch Ἀργανθώνιος) war im 6. Jahrhundert v. Chr. ein Herrscher des antiken Tartessos, Königreich bzw. Hafenstadt an der Südküste der Iberischen Halbinsel an der Mündung des Guadalquivir westlich der Straße von Gibraltar. Laut Herodot unterstützte Arganthonios während seiner Regierungszeit die Phokaier bei ihrem Widerstand gegen Kyros. Er starb, ehe die flüchtigen Phokaier in den westlichen Mittelmeerraum gelangten. | |||
}} | |||
{{wkpit | |||
|wkittx=Argantonio (Tartesso, 670 a.C. – Tartesso, 550 a.C.) fu re di Tartesso, il primo ed unico di cui si abbia evidenza storica. | |||
Argantonio favorì il commercio con i Greci, in particolare con la città di Focea che, durante il suo regno, istituì proprie colonie costiere nei pressi di Tartesso. | |||
I rapporti con Focea, secondo quanto riferisce Erodoto, furono particolarmente amichevoli, tanto che, di fronte alle pressioni dei Medi, il re tentò di convincerli ad abbandonare la Ionia, invitandoli ad insediarsi nei dintorni, in qualsiasi luogo scegliessero. | |||
Vista però l'inutilità dei suoi sforzi, si decise a remunerarli con generose donazioni in denaro, destinate a rinforzare le mura di Focea e far fronte alle minacce esterne. | |||
Fu così che le mura di Focea, costituite di grossi blocchi ben connessi, si svilupparono su un esteso perimetro. | |||
}} | |||
{{wkpru | |||
|wkrutx=Аргантоний (др.-греч. Ἀργανθώνιος) — царь древнего города-государства Тартесс, правивший в 630—550 годах до н. э. | |||
}} | |||
{{wkppt | |||
|wkpttx=Argantonio (?, H. 670 aC -?, H. 550 aC) foi o último rei de Tartesso, e o único que se têm referências históricas. Devido à sua longevidade, há historiadores que pensam que o nome não poderia referir-se a um rei, mas sim ao titulo de uma dinastia ou forma de tratamento com o significando de, "O Senhor da Prata", visto que, cerca de 300 anos depois foram-lhe atribuídos tesouros. | |||
Segundo Heródoto, Argantonio foi rei de Tartesso por oitenta anos, e viveu 120 anos. Quando os gregos da Foceia (Cidade da Ásia Menor) chegaram a Tartesso, fizeram amizade com o rei, que pediu a eles que abandonassem a Jônia e fossem habitar com ele, por causa do poder crescente dos Medos. Argantonio ajudou a construir a muralha de Foceia, que era bem longa e forte. | |||
Seu reinado representa o apogeu da cultura de Tartesso (homem de prata), que revela sua origem indo-europeia, aparece nas fontes gregas ligado a riqueza mineral do seu reino (bronze e prata), com a qual ele ajudou a financiar a defesa de Foceia contra a ameaça persa. Se afirma que enviou até 1500 kilos de prata a seus aliados. No entanto, ele não conseguiu estabelecer colônias focenses no seu reino, que tentou enfraquecer talvez a tutela comercial dos fenícios de Gadir (Cádiz), ou talvez para sair do comércio de metais, interrompido pela pressão assíria sobre as cidades Fenícias. | |||
Alguns dão-lhe um reinado de 80 anos (a partir de 630 aC a 550 aC) e uma vida de 120, como Heródoto. De acordo com o poeta Anacreonte, citado por Plínio, o Velho, ele teria vivido 150 anos. Inclusive alguns aventuram a dar lhe a inédita idade de 3 séculos. Obviamente, este é um exagero, mas confirma a idéia da longevidade que gozava seu longo reinado. Provavelmente Argantonio morre uma morte natural, pois não existem registros históricos sobre a sua morte. | |||
Depois da batalha naval de Alali (535 aC), que etruscos e cartagineses aliados contra os gregos, Cartago se torna senhor indiscutível do Mediterrâneo Ocidental. Cortando a rota que havia para a Iberia, cessa então o comércio entre Focenses e Tartesso, que lentamente foi relegado ao esquecimento. | |||
}} | }} | ||
