κατακλείω: Difference between revisions

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1353.png Seite 1353]] att. -[[κλῄω]] (s. simpl.), verschließen, einschließen, einsperren; κατέκλεισεν αὐτὰ καὶ κατεσημήνατο Xen. Hell. 3, 1, 27; ἑαυτοὺς εἰς [[ἔρυμα]] Cyr. 4, 1, 18; αὐτοὺς [[εἴσω]] τῶν ὅπλων An. 3, 4, 26; εἰς τὴν νῆσον κατέκλῃσεν Thuc. 1, 109; [[ὅταν]] εἰς ταύτας [[ἄνεμος]] ξηρὸς κατακλεισθῇ Ar. Nubb. 404; öfter bei Sp. – Med. κατακλεισάμενος, der sich einschloß, Xen. Cyr. 7, 2, 5. – Zuschließen, [[δίφρον]] Xen. Cyr. 6, 4, 20. Auch [[πάλιν]] ταῖς ναυσὶ κατεκλῄσθησαν, wurden durch die Schiffe blokirt, Thuc. 1, 117; Sp. mit ἐν, z. B. κατακλείσαντες ἑαυτοὺς ἐν τῷ στρατοπέδῳ Hdn. 5, 8, 12; N. T. – Ubtr., τῆς πόλεως εἰς κίνδυνον μέγιστον κατακεκλειμένης Dem. 26, 11; εἰς σπάνιν D. Sic. 20, 74. – Vom Schließen der Rede, Sp., τελευτῶν εἰς ἀπειλήν τινα τοιάνδε κατέκλεισε τὸν λόγον, er schloß mit folgender Drohung, D. Hal. 7, 14; – νόμῳ κατακλείειν, eigtl. durch ein Gesetz in gewissen Schranken halten, nöthigen, mit folgdm acc. c. inf., Andoc. 3, 7; Dem. 4, 33; Antiphan. bei Ath. VIII, 343 a. – Perf. pass. κατακεκλειμένοι εἰς τόπον Isocr. 4, 34, vor Bekker κατακεκλεισμένοι.

|btext=<i>f.</i> κατακλείσω, <i>ao.</i> κατέκλεισα;<br /><i>Pass. ao.</i> κατεκλείσθην, <i>pf.</i> κατακέκλεισμαι <i>ou</i> κατακέκλειμαι;<br /><b>1</b> [[enfermer]], [[emprisonner]], [[lier]], [[enchaîner]];<br /><b>2</b> <i>fig.</i> contraindre, obliger : τινα νόμῳ avec l'inf. obliger qqn par la loi à…;<br /><b>3</b> [[fermer]] : πυλίδας HDT des portes;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[κατακλείομαι]] s'enfermer.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[κλείω]]¹.