αὐτόμολος: Difference between revisions

|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[que va por propia iniciativa, voluntariamente]] πείσαντα ... πολείτας (<i>sic</i>) αὐτομόλους στρατεύσασθαι habiendo convencido a los ciudadanos de emprender una campaña voluntariamente</i>, <i>LW</i> 107.14 (Teos I a./d.C.), ἥλικες ... κλητοί τ' αὐτόμολοί τε Opp.<i>H</i>.3.360, ταῦρος <i>AP</i> 5.22 (Rufin.), μηδενὸς καλοῦντος, αὐ. φέρων Eus.<i>Marcell</i>.2.4, ἴτω ... αὐ. μὲν μηδείς ..., περιμενέτω δὲ κλῆσιν Cyr.Al.M.68.728A.<br /><b class="num">2</b> subst. [[desertor]], [[tránsfuga]] ἀληθέως αὐ. Hdt.3.156, τοὺς δὲ αὐτομόλους μὴ δέχεσθαι Th.4.118, ἥκοντες αὐτόμολοι παρὰ μεγάλου βασιλέως X.<i>An</i>.1.7.2, γυνὴ ἐπῆλθε αὐ. Hdt.9.76, μετὰ τῶν αὐτομόλων ἀναγεγράφθαι ser inscrito entre los desertores</i> Isoc.18.49, cf. Aen.Tact.22.14, 40.5, Polyaen.1.48.5, 7.13, 7.25, Men.<i>Asp</i>.43, Plb.1.67.7, 4.57.8, Philost.<i>HE</i> 2.5<br /><b class="num">•</b>οἱ [[Αὐτόμολοι]] Los Desertores</i> tít. de una obra de Ferécrates, Pherecr.22-36.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[traidoramente]] s. cont., S.<i>Fr</i>.691.

|elrutext='''αὐτόμολος:'''<br /><b class="num">I</b> 2 пришедший по своей воле, т. е. своенравный ([[πόθος]] Anth.).<br /><b class="num">II</b> ὁ перебежчик Her., Xen., Diod., Plut.